ik denk dat jij zelf heel goed kunt inschatten wat voor familie/vrienden kring je heb hoor, dus als jij denkt dat je hulp krijgt dan zal dit ongetwijfeld ook zo zijn, maar ook zonder hulp red je het uiteindelijk écht wel
Ik vind het verstandig van je man dat hij eerst een groter huisje wilt en wilt sparen. Tuurlijk is liefde het allerbelangerijkste maar ik vind financiën op orde ook erg belangerijk naast het hebben van een kindje. Je wilt toch ook kunnen sparen voor de kleine, wat als de borst niet lukt? dan moet je ook melk betalen.. Daarnaast kosten pampers en billendoekjes ook wat. Als ik jou was zou ik lekker een opleiding volgen nu je jong bent, een groter huisje en gaan sparen! zodat je zeker weet dat je er niet vanuit hoeft te gaan dat andere je helpen maar dat je weet dat je het zelf ook kan redden!
Ik denk dat je inderdaad wel mag verwachten dat mensen je een beetje helpen hoor! Zeker familie en goede vrienden/kennissen, er is altijd wel iemand die wat over heeft... Zo raar vind ik dat niet.
Wij zitten ook niet breed in het geld, beetje rond 'bijstandsniveau'. Het financiële deel hebben we zeker over nagedacht, maar je weet toch niet hoe het leven loopt. We staan er niet slecht voor ofzo, maar hebben geen grote buffer. Het belangrijkste voor ons was verhuizen van een tweekamerappartement naar een woning met 3 slaapkamers. We hebben veel tweedehands gekocht, het een en ander gekregen en verder gelet op de prijzen en aanbiedingen. Gelukkig vinden wij dat beide leuk om zo bezig te zijn. We zijn er zeker niet van uit gegaan dat mensen dingen zouden hebben voor ons. Het was dan ook wel heel leuk dat we bijvoorbeeld van de hulp van mijn oma iets konden overkopen, vrienden van mijn moeder nog het een en ander van de kleinkinderen hadden liggen en we mochten hebben. Als Spookje is geboren zal het ook wel loslopen. Al weet ik niet hoe het financieel is dan. Het contract van mijn man wordt niet verlengd, maar hij heeft gelukkig een wajong als vangnet. Aan de andere kant kan ik na mijn verlof waarschijnlijk meer werken dan die ene dag die ik nu werk.
Toen wij voor een kindje gingen waren we wezig met een huis kopen, manlief had een vaste baan en ik was nog bezig met mijn opleiding. Toen we zwanger werden hadden we een eigenhuis en met een kersverse baby van een week heb ik mijn diploma opgehaald. Een aantal maanden hebben we op het loon van mijn man geleefd 1600 p/m en nu werk heb ik twee oproep contracten en mijn aandeel p/m is 500 We komen eigenlijk nooit te kort, en nu ik werk sparen we zelf. Moet wel zeggen dat ik wel erg van de koopjes ben. En onze dochter die is tot het bot verwent!!!
Wij gingen ervan uit zelf alles te moeten kopen, maar hebben bijna alles gekregen. Zelf van mensen waarvan we het niet verwachte. Daarnaast kun je op marktplaats en markten ook een hoop voor weinig geld vinden.
Toen wij besloten voor een kindje te gaan hadden we het best goed. Alleen werd toen een maandje later mijn man ziek, raakte zijn baan kwijt, liet hij een arbeidsonderzoek doen en op het moment dat ik net zwanger was kregen we als uitslag dat hij met z'n ziekte/klachten niet geschikt was voor de reguliere banenmarkt. Dan stort wel ff je wereld in want je weet niet wat je te wachten staat. We besloten dat ik mijn uren zou blijven werken en dat hij voor het kindje zou zorgen. Nu zijn we inmiddels 3 jaar verder. Hij is 80-100% afgekeurd. Een vetpot is het nog steeds niet, maar er zijn gezinnen die het 10x slechter hebben. We hebben zelfs op een salaris een huis kunnen kopen. En ik ben een paar uurtjes minder gaan werken om hem thuis wat meer te ondersteunen. Het belangrijkste hier is liefde, een dak boven ons hoofd en eten en drinken. Alles extra's zijn leuk meegenomen. Wat ik wel deed was vanaf het moment dat we met de pil gestopt waren iedere maand een vast bedrag sparen. Dat doen we nu nog steeds. Dus op onze spaarrekening staat best een aardig bedrag.
Wij hebben bewust gewacht tot een stabiele, financiële situatie. Wij woonden eerst in een appartement en ik wilde geen kinderen krijgen in een appartement, wij hebben toen een huis gekocht en verbouwd en een half jaar dubbele lasten gehad. Nadat ons appartement verkocht was hebben we een half jaar gekeken naar hoe het financieel ging en daarna besloten dat wij er voor wilden gaan. Ik heb niet alles nieuw gekocht omdat ik dat niet nodig vind maar wil ook niet bij alles wat ik doe mijn centen tellen. Ik vind het dus een verstandige keuze om te wachten tot je een stabiele financiële situatie hebt.
Langzaam maar zeker een beetje. Woon hier nu vijf maanden en kom nu ook bijna de deur niet meer uit, dus ben erg afhankelijk van mijn vriend wat duits spreken betreft.
Wij ook, zaten allebei nog op school en geen woning. 2 maand voor de bevalling allebei werk en een woning gekregen. We redden het nu prima maar houden het voorlopig wel bij 1.
Wij hadden ook helemaal geen spaargeld toen onze kleine meid zich spontaan aankondigde. We woonden in een bovenwoning (zonder lift) Wij hebben heel veel hulp gehad van familie, ook financieel wel een beetje. Daarnaast kregen we van kennissen zo veel kleding echt van maatje 50 tot 92 een vuilniszak vol per maat. Ik moet zeggen het is allemaal goed gekomen. We zijn zelf ook hard gaan sparen en toen ze 6 maanden was verhuisd naar een leuke (huur)eengezinswoning. Ik denk persoonlijk dat het handig is om alles op orde te hebben, maar uiteindelijk komt alles op z'n pootjes terecht ook al is misschien nog niet alles op orde.
Same here! Ik woon hier pas 8 maanden, en mijn Frans is nog niet erg goed, haha. Succes! en leer ze! (wat je ongetwijfeld vaak zal horen) @ angel229, wat erg om te lezen dat het zo moeilijk is gegaan. En super mooi om te lezen dat liefde het belangrijkste is! Veel succes! en petje af!
Toen wij stopte met de anticonceptie was alles koek en ei, we hadden allebei een baan! De dag na de bruiloft kreeg mijn man te horen dat het bedrijf in financiële problemen zat, waar hij op dat moment werkte (ik was toen 26 weken zwanger). 4 weken daarna kreeg hij te horen dat hij niet weer hoefde te komen dus zat hij thuis. We hebben het toen 1 maand ontzettend moeilijk gehad. In de kraamweek kreeg mijn man te horen dat hij een nieuwe baan had en we hebben het nu financieel gezien gewoon weer goed