Ik heb een discussie met mijn man. Hij wil graag het geslacht weten,maar ik niet. Deze zwangerschap is al zo niet spontaan ontstaan en ik vind dat er nog iets te raden over moet blijven. Het lijkt me zo speciaal om pas bij de bevalling te horen of je een zoon of dochter het gekregen.
Bij onze dochter wilden we het niet weten. We waren er van overtuigd een jongen te krijgen, het gevoel was zo sterk! Toch heb ik een kleine meid op de wereld gezet. Die verrassing was zo enorm leuk dat we ons nu weer willen laten verrassen
ons maakte het niet uit wat het werd. maar wilde het graag weten. zo kun je gerichter spulletjes kopen. een verrassing is leuk maar wij kregen die bij de 20 weken echo. toen we hoorden dat we een meisje krijgen
Ja, bij onze dochter ook. Daardoor konden we haar leuk al bij haar naam noemen als we het over haar hadden. En ik ben nogal het type wat toch naar een bepaald geslacht toetrekt tijdens de zwangerschap, ik zou niet willen dat dit naar de verkeerde is. Deze zwangerschap loopt het helaas net even anders. We gingen ervan uit dat het bij de 20 weken echo wel overtuigend duidelijk zou zijn, nou niet dus. Nu moet ik tot de 28ste week afwachten met het risico dat we dus op het verkeerde been zijn gezet ook nog. Ik vind dit wel heel erg jammer en heb zo onderhand soms zoiets van, 'misschien hadden we beter niet kunnen kijken'. Maargoed, dingen zoals geslacht wel of niet willen weten zijn onwijs persoonlijk.
Wij wilden het ook graag weten. Ik had nooit tot mn bevalling kunnen wachten hoor haha. En inderdaad vind ik het ook onwijs leuk om gericht spulletjes te kopen voor m'n meisje! Maar kan me ook goed voorstellen dat mensen het als verrassing willen houden.
Zara75: Wij hadden dat probleem dus ook. Ik wou het niet weten, hij wel. Uiteindelijk heb ik hem duidelijk gemaakt dat ik het ECHT niet wil weten en dat hij het wil weten prima is. Maar hij is zelf slim genoeg om te beseffen dat, als hij weet wat het is, hij het waarschijnlijk niet zal kunnen verbergen voor mij. Dus hebben we besloten dat we het beiden niet willen weten. Hij begint er nu ook de voordelen van in te zien. Het grote voordeel is dat wij de meeste spulletjes al hebben. Daarnaast zag mijn man ook veel problemen bij het leggen van een lijst (is in NED niet zo de gewoonte) en bij het uitkiezen van de geboortesuiker en geboortekaartje. Wij gaan bij de 20 weken echo vragen aan de gyn of zij in een gesloten enveloppe het geslacht wil opschrijven en dan wil dichtkleven. Zo kunnen wij alles jongen/meisje achtig kiezen. Na het kiezen geven wij dan de enveloppe en zo weet de persoon welke bestelling er doorgegeven moet worden.
Bij de oudste twee wisten we het wel. Vooral bij de tweede was ik daar blij om, want daar zat m'n voorgevoel mooi fout. Dit is de derde en laatste en nu willen we het niet weten, gewoon om eens te kijken hoe dat is. Ik vind het reuzespannend. Het is idd ook wel lastig om het niet te weten, maar ik hoef niet zoveel te kopen, dus zo erg is het niet. Het moment dat de baby eruit komt en dan samen kijken wat het is geworden, lijkt me zo bijzonder. Ik vond eerlijk gezegd dat een deel van het leuks en de spanning er al af was, toen we het bij de andere twee wisten.
Wat een goed plan! Nooit over nagedacht, maar dat is natuurlijk ook een mogelijkheid. Hier waren we het er alle 2 over eens dat we het wel wilden weten. Waar we het helaas niet over eens waren was het feit of we het aan onze omgeving wilden vertellen of niet. Bij onze eerste vond ik het zoooo verschrikkelijk irritant dat sommige mensen die dichtbij ons stonden en gewoon een sport van maakten om te achterhalen wat het zou worden, hij ook overigens. Daarom vond ik het wel prima om het voor de 2e gewoon te vertellen, helaas vond hij het iets minder. Inmiddels hebben we een compromis, we vertellen het enkel tegen de opa's en oma's en tegen de tante en oom.
Wij wilden het wel weten. Toen ik het wist, werd het voor mij 'echter' en tastbaarder op de een of andere manier. Voor die tijd kon ik het namelijk nog niet echt geloven eindelijk na 5 jaar een goede zwangerschap te hebben. En het is zo leuk om gericht kleertjes te kunnen kopen en de babykamer in te kunnen richten. Wat wij wel hebben besloten is dat verder niemand te horen krijgt wat het wordt. Ook onze ouders niet. Dit juist vanwege de medische molen, waarbij wij altijd erg open zijn geweest naar iedereen toe. Nu hebben we toch nog samen een geheimpje en dat is me toch leuk!! Tot ergernis van sommige mensen hihihi.
Wij wilden het wel graag weten. Ik ben tnt ook heel blij dat ik het weet. Ik heb een heel moeizame zwangerschap, maar het heeft mij geholpen dat ik weet dat we een dochter krijgen. Niet dat we voorkeur hadden, maar het is voor mijn gevoel tastbaarder en laat me duidelijker merken waarvoor ik het allemaal doe!
Bij jason wisten we het ik denk bij een evt. tweede dat ik het niet wil weten en de verrassing tot het einde houd. Weet niet wat ml wil we hebben het er nog niet over gehad. Groetjes paula
Wij weten niet wat het word. Toen we de 20 weken echo hadden, waren we nog wel even in twijfel. Maar nu zijn we heel erg blij dat het nog een verassing is. Het heeft toch wel iets speciaals.
Ja wij wilden allebei graag weten wat het zou worden. Het maakte ons namelijk niets uit of het een jongen of een meisje zou zijn en vond het praktisch met het uitzoeken van alle spulletjes en kleding. En moet wel zeggen dat toen ik wist dat het een meisje was ik toch een andere band met ongeboren babietje kreeg, kon haar al bij haar naam noemen en kreeg er toch een toekomst beeld bij.
Hier wou ik het zo snel mogelijk weten van mij mag ook iedereen het weten, ook geen gezeur met wat word het, wat word het???!
Bij onze 1e wilden we het niet weten, nou ja, ik niet, man wel, maar goed toen besloten het niet van te voren willen weten. Bij nr. 2 wilde ik het niet weten, man wel, ik 1ex mijn zin, hij toen. Behalve wij wist niemand het. Best knap van ons Bij nr. 3 wisten zowel wij als iedereen dat we weer edn dochter zouden krijgen. Nu met nr. 4 willen we het ook wel weten, ierpderedn mag het weten. Mogelijk spuien we ook gelijk de naam , hoewel ik daar nog wel erg over twijfel.
We hebben hier beide keren laten kijken naar het geslacht van ons kindje. Bij Thirza wilde mijn man dat liever niet, maar was ik zo beroerd van de misselijkheid dat ik het wel graag wilde weten. Weten waarvoor ik aan het werk was, zeg maar Daarna kon ik gericht kleertjes gaan shoppen en dat was erg leuk. Veel leuker dan alle neutrale kleertjes voor die tijd... Mijn man vond het uiteindelijk toch gewoon wel heel praktisch, om het al te weten, dus we hebben deze keer weer gekeken. Helemaal handig idd, want we verwachten weer een dochter en daarmee kon ik alle kleertjes die ik van Thirza bewaard heb, dus weer gaan gebruiken Die hadden anders weg gekund, als we nu een jongen zouden hebben gekregen.
Ik wil zeker weten wat het wordt Het kindje op zich is al een hele verrassing Moet alleen nog even geduld hebben
Ik vind het juist erg speciaal om te weten wat we krijgen. De naam past straks al helemaal bij haar omdat we haar al die tijd al zo noemen. Bovendien is het natuurlijk ook leuk als je gericht spulletjes kan kopen, wat je echt mooi vind. Vind het straks al een hele verrassing hoe ze eruitziet en hoe ze is
Mijn vriend wilde het niet weten,ik twijfelde dus we besloten er niet naar te vragen bij de 20 weken echo., Helaas kregen we slecht nieuws over ons kindje en toen de arts naar zijn collega ging ivm overleg besloten wij ons zelf een kadootje te geven en het toch te vragen. Nu weten we dus wat het wordt en mijn dochter is boos dat zij het niet mag weten haha. We kopen niets in de kleur (of wel en dat verstop ik dan gewoon).
Ik vind het al verrassing genoeg hoe ons meisje er straks uitziet Wilde het dus weten. Succes met jullie beslissing!