Hoi iedereen, Ik voel mij op dit moment erg onzeker en vooral wanhopig. Tijdens het avond eten kreeg ik ineens steken in mijn lichaam, niet eens gericht bij mijn baarmoeder, en voelde daarna beetje krampachtig gevoel. Ik ging naar het toilet en toen ik ging zitten lag er meteen een plasje bloed in het toilet. Ik veegde het af en zag op het papiertje donker rood bloed met een beetje stolsels. Ik kreeg een beetje buikpijn, maar vooral steekjes, zelfs bij mijn kont. (sorry!) ik ben gaan douchen bleef bloed verliezen, niet veel maar wel duidelijk. Ik heb de VK gebeld en zij geeft aan dat ik moet afwachten wat er gaat gebeuren, dat het zelfs nog een innestelligsbloeding kan zijn. In eerste instantie dacht ik meteen aan een miskraam, dat denk ik nog steeds, daarom hoop ik dat jullie eerlijk willen antwoorden. Door de VK hou ik namelijk toch nog een klein beetje hoop, terwijl ik eigenlijk weet wat de realiteit is....... Ben best verdrietig. Juist sinds dit weekend kreeg ik allerlei zwangerschapskwaaltjes. Denken jullie dat dit ook een miskraam is? Komt het jullie bekend voor?
Bij mij begon het bloedverlies nadat ik het slechte nieuws te horen had gekregen via een echo. Dus ik was voorbereid zeg maar. Ik begrijp je ongerustheid maar ik ben wel zo eerlijk door te zeggen dat je maar beter van het ergste uit kunt gaan...helaas. Zit het uiteindelijk toch goed is dit alleen maar goed nieuws! Wanneer krijg je een echo?
Bedankt voor je lieve bericht Melanie. En helemaal voor je eerlijkheid. Ergens weet ik het ook wel, maar wil het niet geloven en 'naief' blijven door wat de VK zei. Maar ik ga maar van het ergste uit, dan kan het altijd nog meevallen. Ik moet morgen ochtend terug bellen, of eerder als ik hevige krampen krijg.
Hey Mauw, Wat verschrikkelijk om te horen zeg.... Ik zit ongeveer in hetzelfde schuitje, maar bij mij is het toch net iets anders gegaan.... Ik kreeg gister avond rond 20 uur ook enorme steken, wist niet of ze nu voorin of achterin (idd in mijn kont) waren.... Moest gaan zitten, kon er niet mee rondlopen. Vervolgens is het na een paar minuten gestopt, en heb ik me wat rustig gehouden. Om 21 uur liep ik naar de keuken en voelde ik iets lopen.... Ik kijk.... 2 klodders heel donkerrood, bijna zwart bloed.... Gelijk paniek, mijn vriend en ik zijn gisteravond nog naar de spoed gereden in het ziekenhuis. Daar hebben ze bloed genomen, mijn HCG was 63 duizend en nog wat... Dus wel goed voor de tijd dat ik zwanger ben. Maar ja, dit wil natuurlijk niets zeggen... Nu heb ik vannacht slecht geslapen, maar geen krampen of hele erge steken meer gehad, enkel vanochtend nog een paar druppels bruin en een beetje bij het afvegen... In het ziekenhuis vertelde ze mij dat het ook nog een innestelingsbloeding kon zijn, maar ik weet het niet zo... Afgelopen woensdag heb ik een spoedecho gehad, omdat ik wat lichtroze verlies had, toen hebben we het hartje gezien en dachten ze dat ik 5,5 week ver was. Nu maak ik me natuurlijk heel erg zorgen hoe het nu zal zijn... Vanavond om 18.45 heb ik een nieuwe afspraak bij de gyn, dat zou normaal mijn eerste geweest zijn... Ben dus heel benieuwd wat er uit zal komen en hoe de dag vandaag verder zal gaan.... Sorry voor het lange verhaal, maar ik moest het echt even kwijt... Zijn er dames die dit herkennen en hoe is het afgelopen? Bedankt voor jullie reacties alvast!
Jeetje wat spannend en onzeker zeg. Wel goed dat je meteen actie hebt ondernomen. Ik heb er weinig verstand van maar denk dat je HCG moet dalen als het mis is? Zeiden ze niet dat je van een miskraam kon uitgaan? En hebben ze geen echo gemaakt? Ik ga heel hard voor je duimen meid!!!
@Mauw, Bedankt voor je snelle reactie, het is inderdaad erg onzeker, maar meer dan afwachten kan ik niet doen nu helaas... Ze hebben me gezegd dat het heel goed nog innestelingsbloed kan zijn of dat die steken van een moeilijke stoelgang geweest kunnen zijn, waardoor ik dus ook weer wat bloed kan verliezen. Over een miskraam hebben ze niets gezegd. Een echo heb ik gevraagd, maar die wilden ze me helaas niet geven, gezien er niet echt een dringende medische reden voor was. Voel me niet beroerd of erge krampen of iets, dus het zal gewoon afwachten zijn tot vanavond. Maar aangezien ik nu niets meer verlies (heb net een verschrikkelijke niesbui gehad...) ben ik toch al wat positiever gestemd.... Vindt het voor jou echt heel erg Mauw, hoe lang zijn jullie al bezig om zwanger te worden?
Succes straks! Laat je even weten hoe het is gegaan? Duim voor je meis! Wij waren nog maar kort bezig. Deze maand wilde we het proberen, maar ik bleek al zwanger. Je kan dus wel zeggen eerste ronde meteen raak. Dat verzacht misschien ook wel de pijn, hoe verdrietig ik het ook vind. Hoelang zijn jullie al bezig? Liefs!
Hey Mauw. Net terug van de gyn, alles in orde, hartje gezien en gehoord. Bloeding en stelen zijn op de echo te zien als zwarte vlek. Er is niets bij het prutske geweest, gebeurd wel vaker zei ze. Nu over 3 weken terug... Wij zijn bezig van januari dit jaar. In April wel al een keer raak geweest, maar toen ook an heel snel mis. Volgens HA toen een missed abortion geweest. Geduld hebben, wij waren er nu ook even minder mee bezig en hip, raak.. Blijven volhouden, je weet iig dat je zwanger kunt worden. Super bedankt voor je lieve woorden!
Wat ontzettend fijn om te horen! Ben opgelucht! Nu proberen te genieten meis! Jij ook bedankt voor je lieve woorden! En inderdaad, ik weet dat ik zwanger kan worden! Liefs!
Lieve Mauw.. zoals jij het beschreef, zo is het bij mij ook begonnen. Ik kon direct bij mijn vk terecht. Bloed is spoed zei ze bij mij. Zij zijn 24 uur per dag beschikbaar. Het was zelfs op een zondag en ik kon die avond nog terug. Dat was afgelopen zondag dus ik zit nog midden in het verwerkingsproces. Ik begin er nu beetje meer aan te wennen dat ik niet meer zwanger ben en dat vind ik een gek idee. Ik hoefde alleen nog maar het vruchtzakje te verliezen, die zat nog in mijn baarmoeder. Vruchtje was al weg. Vruchtje was hoogstwaarschijnlijk al met 6 weken overleden. En pas met week 8 kreeg ik de bloeding. Ik wil je heel erg veel sterkte wensen de komende tijd maar ga door, dat doen wij ook. Je kan er wel in blijven 'hangen' maar daar kom je ook niet verder mee. Wij hopen in ieder geval weer snel zwanger te zijn, maar ieder doet het op zijn eigen manier. Ik weet dat mijn vader hoog in de hemel op ons ukkie past. Opa en kleinkind. En inderdaad: we weten dat we zwanger kunnen worden en of het een fabeltje is of niet. Na een miskraam ben je veel meer vruchtbaarder. Dit hebben mijn oma, mijn moeder en mijn leidinggevende zijn vrouw wel bewezen. Kop op meid en als je er over wilt praten, stuur me gerust een pb
Wat een ontzettend lief en warm berichtje van je! En dat terwijl jij het nu ook zo moeilijk hebt. Ik heb net jou verhaal gelezen, vreselijk. Wel super fijn dat je gelijk direct terecht kon bij de VK. Ik wilde mij maandag pas aanmelden bij de VK, omdat ik er nog niet uit was naar welke ik toe wilde gaan. Maar helaas dat was niet meer nodig. Hierdoor wist ik dus ook niet of ik wel een VK kon bellen. De huisarts heeft uiteindelijk gezegd dat mijn lichaam zelf zijn werk moet doen en mocht ik last houden van buikpijn dan moet ik naar de gynaecoloog. Dit laatste vind ik wel vervelend. Ik besef het namelijk nog steeds niet, omdat ik geen 'bewijs' heb gezien. Mijn borsten doen nog steeds pijn en het bloeden is nu ook helemaal over. Ik blijf een soort van hoop houden op niets, maar dit heeft tijd nodig, dat weet ik. Wat een mooie gedachten dat jouw vlindertje nu bij jou vader is. Is je vader pas overleden? Ik wens jou ook heel veel sterkte meis! Liefs!