Hoi, Ik ben het stilletjes aan zo beu he heel die situatie van kinderen maken...Ik ben net gestart met mijn 3de ICSI, met suprefact snuiven. In september ben ik geopereerd aan een endo cyste, en vier maanden zoladex genomen om de groei tegen te houden. Nu woensdag ga ik voor mijn uitgangsecho, zit ik middenin een cyclus, plus ziet assistente weer een cyste zitten. Ik kreeg het helemaal aan mijn hart! Hoe kan dat nu, ik ben geopereerd, ik kreeg medicatie om te onderdrukken en dan staat hij daar weer. De assistente riep mijn gynaecoloog erbij maar die was nog bezig met consultaties(terwijl lag ik al een uur op de onderzoekstafel te wachten)toen kwam ze binnen zei ze, ja maar die cyste dat weet je, ik heb je dat gezegd he in october. Ik viel uit de lucht, ze had mijn niets gezegd, ze had juist gezegd op de echo, dat er nog een beetje littekenweefsel was...das al...Dus nu moet ik nog twee weken extra sufrefact snuiven. Is dat wel goed voor je lichaam? Ze zegt dat het geen kwaad kan...Ik dacht nochthans dat suprefact alles tegenhoudt? Ik ben het zo moe, altijd complicaties bij mij, met een cyste zal het nog moeilijker zijn om zwanger te worden, en terwijl dat iedereen rondom mij maar vrolijk kinderen baart! En ik blijf ter plaatse trappelen. Dan kreeg ik nog s telefoon ook van een goede vriendin met een mededeling die niet zo leuk was voor mij zei ze, ze is zwanger...van haar tweede...Pfff, we zijn al lang bezig toen was iedereen bezig voor hun eerste kindje, en nu zijn ze al bezig voor hun tweede, en wij gaan totaal niet vooruit! Ik zie het eventjes echt niet meer zitten, ik heb totaal gene moed meer! Er is altijd iets bij mij, eerst eileiders verwijderd, dan dun bms, dan een cyste, endometriose, ... Zijn er meiden die mij wat knn opbeuren, en meiden met dezelfde problemen? grt
Jee meid, dat is ook niet niks! Maar goed iets opbeurends... Ik kan je niet vertellen dat ik precies hetzelfde heb en dat het goed is afgelopen, dus daar heb je niet zoveel aan... Wij moeten nog met IVF beginnen na 6 mislukte IUI's. Maar het gevoel is heel herkenbaar. Ik heb ook zo'n vriendin die me laatst haar tweede zwangerschap meedeelde. Wij waren ook al bezig toen zij voor hun eerste gingen. Dat gevoel van stil staan is gewoon klote! Ik heb trouwens ook een endocyste, maar die schijnt klein te zijn. Ik heb nu een paar maandjes rust met de pil. Ik hoop ook erg dat die weg is tegen de tijd dat we IVF krijgen, maar ik geloof niet dat het strikt noodzakelijk is. Meid, ik kan je alleen het allerbeste wensen en probeer vol te houden!
Hier iets om je op te beuren, even in het kort. Grote buikoperatie gehad, volledig verkleefd, cystes enz. Snel aan de ivf na 2 maanden, toen zat alles er weer...... naar het vu gegaan en opgevangen in het endometriosecentrum, daar opnieuw een buikoperatie gehad maar deze keer door een specialist icm juiste medicatie. Endo graad 4, dus ook op de organen. Helaas te verkleefd om de linkereileider weg te halen, dus die moest dichtgezet worden met een essure veertje. Hier gingen weer maanden overheen dus de moed was ver te zoeken. Al die tijd aan de onderdrukkers. 1e ivf mislukt, cryos ontdooien niet goed. Ivf 2 weer cystes....... Weer half jaar onderdrukt en toen waren de cystes acceptabel kwa grootte. Ze zaten er dus nog steeds. Ivf 2 sloeg aan en zit nu naast me te spelen! het zag er allemaal beroerd uit, maar wil je toch op het hart drukken om vol te houden. Een beetje geluk heb je nodig maar vooral doorzettingsvermogen. Heel veel sterkte en hou je taai
Jeetje meid, wat een verhaal en wat heb jij al allemaal meegemaakt! Ik heb geen ervaring met ICSI, maar wel met het gevoel dat iedereen zo makkelijk zwanger lijkt te worden en dat jullie al bezig waren toen de rest ook voor de 1e bezig was (en zij nu al een 2e hebben). Het valt allemaal niet mee om toch steeds maar positief te blijven! Ik hoop heel erg dat jouw medicatie het gewenste resultaat mag hebben. Ik zie trouwens dat je in België woont: is het daar net hetzelfde als in NL, dat je 3 IVF-/ICSI-pogingen vergoed krijgt van de zorgverzekeraar?
Wat een hoop pech en ellende heb jij meegemaakt! En alsof het allemaal al niet erg genoeg is, wordt je er ook nog steeds met je neus op gedrukt dat iedereen om je heen wél gewoon kinderen krijgt. Dat is ook om boos en moedeloos en verdrietig van te worden! Ik wou dat ik iets kon zeggen dat helpt. Bij mij komt en gaat het altijd in periodes. Dan weer een maand dat ik 's morgens gewoon mijn bed haast niet uit kan komen, te veel pijn en verdriet om op te kunnen staan, en weet ik echt niet hoe ik nog verder moet. En dan ineens trekt het weer over en voel ik me een maand eigenlijk best wel prima zolang ik er maar niet te veel aan denk. Wat mij helpt, is dat ik wel echt voor mezelf kies. Als ik me rot voel ga ik niet met vriendinnen afspreken die zwanger zijn of net een kindje hebben. Die wachten maar gewoon lekker tot ik me weer oké voel. Als iemand in de familie voor mn neus een baby fotoboek van één van de meer gelukkige dames in mn omgeving gaat zitten bekijken, dan geef ik soms ook echt een snauw. Dan zeg ik "Sorry hoor, maar denk je dat het voor mij leuk is als jij hier voor mn neus gaat zitten zwijmelen van andermans babyfoto's? Doe dat even als ik er niet bij ben ofzo." Klinkt lullig maar lucht soms echt op!! En hoe dan ook, er zit toch niets anders op dan maar weer al je moed bij elkaar te verzamelen en weer doorgaan. Wachten op de volgende poging, en hopen dat jij ook eens een keer geluk hebt. Want je hebt er zelf gewoon geen invloed op, en wachten is alles wat je kan doen. Heel veel sterkte...
Hier nog eentje die het heeft gehad en nu nog 1 ronde zal doorbijten en dan STOP! MIJN LICHAAM IS OP; stertke meid!
heftig is het he?!? Heel herkenbaar; de tegenslagen die je noemt zijn niet niks. Misschien moet je ook niet willen dat je ''opgebeurd wordt''. Waarom mag je niet toegeven aan al die klote gevoelens? Laat ze er zijn! Voor mij geldt dat een rustperiode (even helemaal niets) heel goed is; dan krijg ik ruimte om alles te overdenken en krijg ik ook meer contact met mijn ''diepste innerlijk'' waarin vaak de antwoorden op vragen al verborgen liggen en ik meer zicht krijg op wat er echt toe doet en wat ik wil. Daarnaast heb ik me aangemeld bij een psycholoog (en ik ben notabene zelf ook psycholoog, dus zo zie je maar...ik kan het in ieder geval aanraden!)..... Maar ik weet niet of jij dat ook prettig zou vinden. Wat je ook besluit: doe het met je hart en geef jezelf toestemming om rot te voelen.
hoi maui, ik ben benieuwd naar je verdere verhaal. we hebben al eens eerder geschreven vanwege dezelfde suprefact en menorpur schema. wat is nu het plan met deze cyste? je moet twee extra suprefact gebruiken? en ondertussen ook menopur, of is dat uitgesteld? ben benieuwd naar je plan, omdat ik ook 'op pauze'ben gezet door een cyste. hoor het graag. en natuurlijk voor jou veel sterkte!
Hoi allen, bedankt voor jullie reacties en opbeurende woorden...Ik heb weer diep in mijn binnenste gezocht, en de moed die er nog is opgeschept! Zit er niet veel meer, maar ja zoals jullie zeggen we moeten door he, niet bij de pakken blijven zitten! @t pien: jij ook een cyste? En waar zit die dan precies? Normaal gezien gaat dat niet vanzelf weg he een endo cyste! De beste manier om te onderdrukken is zwangerschap zei mijn gynaecoloog! Ik hoop dat de rust je zal deugd doen, en dat je lukt in je volgende stap! Veel succes meid @t kiekies: dank u voor je steun! @t annabuik: jij hebt erge endometriose? En toch zwanger geraakt, dat is super! En wat hebben ze beslist na je zwangerschap, te laten zitten of uithalen? Welke medicatie nam jij om te onderdrukken? @t Bonita: hier in Belgïë krijgen we 6 ivf pogingen vergoed, ja dat is het dubbel dan Nederland. Op dat gebied zijn ze hier wel beter. Ik hoop dat je ook snel zwanger mag worden. @t Marliesje: alles wat je beschrijft voel ik ook, het is soms vreselijk he, en zo herkenbaar allemaal. Best dat we nog s met andere knn praten op het forum he...veel succes met de volgende poging meisje!! En hou moed! En snauwen dat mag heus wel eens he! @t hopesept12: heb je zoveel last van de behandelingen meid? En is ivf geen optie voor jou? Veel goede moed! Sammy88: veel succes met je 4de icsi! Wat is jou probleem dat het niet lukt om zwanger te worden? Nana1980: hoi, ik heb er ook al veel aan gedacht om naar een psycholoog te gaan, nu ja drempel is groot, maar ik heb veel aan mijn kinestiste ook mijn acupuncturiste, mijn steun en toeverlaat! Ik weet het ik moet het loslaten, maar telkens ik het loslaat is er weer iemand die mij op de feiten drukt! Nu vandaag ook weer gehoord van een vriend wiens vriendin zwanger is!! Ik denk dat heel de wereld jongt zoals de konijnen, buiten ons allemaal hier op het forum. Ik wens je veel sterkte meis! @eekhoorntje: ja meisje sorry ik had nog niet geantwoordt op het andere topic, ja ik moet nu nog twee weken extra suprefact snuiven, de gynaecoloog zegt dat het geen kwaad kan, ik stel mij er vragen bij. En dat het perfect kan dat je een eitje hebt terwijl je suprefact snuift. Ik vind het raar, ik dacht dat suprefact alles onderdrukt. Aan de cyste wilt ze niets doen, ze zei ik kan niet blijven opereren. Dus de medicatie om te onderdrukken, is niet gelukt. Dus ja en nu...ze wilt door zegt ze, hopen dat de cyste niet teveel groeit, maar van mij is het een encocyste ik weet niet van jou? Wat hebben ze beslist bij jou in ziekenhuis nu?
Ik wil je even sterkte wensen en antwoord op je vraag geven over het langer snuiven van Suprafuck schadelijk is: nou, het zal wel niet heel bevorderlijk voor je gezondheid zijn, maar schadelijk nou ook weer niet. IK heb het zelf ooit 6 weken lang gesnuifd (tweede fase ondersteuning en toen tot 8 week zwangerschap). Ik hoop voor je dat het er snel mooier voor je uit zal gaan zien.
Hai Maui78, Bij de 2e ivf mochten de cystes 2 a 3 cm zijn om door te gaan. Ik spoot maandelijks Lucrin om te onderdrukken, hierdoor slonken de cystes met circa 1 cm per maand. Toen raakte ik zwanger en zijn ze tijdens de zwangerschap helemaal verdwenen. 10 dagen na de bevalling ben ik aan de orgametril gezet. Hier moest ik uiteindelijk 3 pilletjes per dag van slikken om de ongesteldheid tegen te houden. Dit werkt 2 jaar later nog steeds prima, af en toe vergeet ik er een en dan laat ik het gaan. Maar geen centje pijn meer, de zwangerschap en onderdrukking daarna hebben alles rustig gehouden. Heb nu ook nergens last meer van, terwijl ik toch ernstige endometriose heb. Als ik weer zou starten voor een 2e kindje zullen er wel weer wat cystes zijn maar daar ben ik dan niet zo bang meer voor omdat ik weet dat ze met onderdrukking weer verdwijnen. Ga ervoor zou ik zeggen en heb veel geduld, is moeilijk weet ik maar geluk wacht soms om de hoek!
Hoi annabuik, die cysten die jij had, waren die gevuld met bloed? Ik wist niet dat ze konden krimpen die cysten dmv lucrin. Ik heb vier maand zoladex gekregen, en blijkbaar 5 weken na operatie stond daar weer een cyste, hij is wel niet zo groot als de eerste keer die was 7 cm ofzo...Misschien dat luctrin beter helpt dan zoladex...Nu ja de gynaecoloog wilt door met de behandeling zegt ze, ze wilt niet weer opereren, maar ze zei tegen mij dat dat niet kan weggaan die cyste, dat het een venijnig beestje is... En jij onderdrukt nu al jaren je maandstonden dan? Heeft dat geen nadelige gevolgen voor je lichaam? Of kan dat geen kwaad?
Hai maui, ja die cystes waren oud bloed (grijs op de echos). Ik kreeg eerst 3-maandelijkse injecties maar die brak ik na 2 maanden al af. Werd ik dus weer ongesteld en was het weer een zootje. Overgestapt op 1-maandelijkse injecties en dat ging als een speer. De blaasjes waar het oud bloed in verzameld, blijven bestaan, dus elke keer als je weer ongesteld wordt vullen ze zich gewoon weer. Het is dus zaak dat je zo weinig mogelijk ongesteld wordt. Nu ik de orgametril slik, ben ik wel sneller moe enz, maar goed dat kan net zo goed aan het moeder zijn liggen haha. Geen opvliegers of iets dergelijks. Geen nadelige gevolgen nee, het zou volgens mn chirurg ook beter zijn als vrouwen gewoon altijd hun pil zouden doorslikken, ook ivm allerlei soorten aandoeningen. Ben je nu wel constant onderdrukt?
sinds september vier spuiten zoladex gehad...de eerste twee maanden kreeg ik mijn maandstonden wel, dan niet meer... Ik moet zeggen ik was zeer ziek...opvliegers, enorme erge draaiingen, angsten, echt soms heel slecht komen, hoge bloeddruk, hartkloppingen...ik was het zo beu om mij constant slecht te voelen. Dan moest ik beginnen met suprefact snuiven, en dan voelde ik mij veel beter...maar nu in echo zien ze een eitje zitten, dus ben ik volgens mij ook niet meer onderdrukt nochthans doet sufrefact dat dacht ik...nu moet ik volgens gynaecoloog wachten op mijn maanstonden en dan krijg ik menopur...dus ja ik denk dat die cyste dan zal vergroten...pfff
Zoladex is volgens mij wel vergelijkbaar met lucrin, misschien dat jij er veel heftiger op reageert. ik had ook wel last, maar vond het wel te doen. Wie weet kun je ook orgametril gebruiken? is milder en in pilvorm. Het maximum is 4 pillen per dag geloof ik. Weet niet of het voldoende is om de cystes te verkleinen. Begin je nu weer met een icsi? Bij mij pakten ze me kunstmatig over vanuit de lucrin, ik hoefde niet ongesteld te worden, kon gelijk gaan spuiten met hormonen. Scheelt weer een ongesteldheid... Denk dat de suprefact dan niet echt goed onderdrukt bij jou, als ze al een eitje zien zitten en je slijmvlies is gegroeid dan zit je gewoon in je cyclus. Misschien valt het mee met de grootte van de cyste en kun je gewoon doorgaan? Ik had er zelfs 2 en moest ook antibiotica nemen bij de punctie.