Even een nieuw onderwerp....ik ben een gescheiden vrouw en heb 2 meiden uit mijn vorige huwelijk. Heb nu een nieuwe lieve partner die geen kinderen heeft, maar dolgraag wil. Hij kan goed met mijn meiden opschieten ook in de opvoeding. Ik vraag me af en toe wel eens af hoe een man is in het gezin als er een kind van hemzelf er tussen zit. Wie heeft hier goede ervaring mee en slechte ervaring mee.... Groetjes andrea [/b]
Ik heb er NOG geen ervaring mee. Ik heb wel een idee hoe het gaat worden. Misschien ook wel omdat hij het ook laat merken. Ik heb een dochter nu van 8,5 jaar. Ik heb met mijn vriend een relatie van 6,5 jaar nu. Mijn dochter ziet hem als vader nu ook. Ik heb met mijn ex geen contact sinds zij 2 jaar en 8 maanden was. Mijn vriend heeft een paar jaar gelden wel gezegd dat hij voorlopig nog geen kinderen wilde omdat hij er al 1 had (bedoelde hij mijn dochter). Zelf zo geweest dat hij ook bang was dat hij zijn bloedverwant zou voortrekken. Zolang hij daar niet uit was wilde hij geen tweede. Dat vond ik prima ook omdat ik dat juist fair van hem vond. Nu ben ik dus zwanger van de tweede omdat hij onze (ik zeg nu onze) dochter ook echt als zijn kind ziet. Kom aan haar en je komt aan hem. Nu ben ik niet bang voor zijn reactie maar wel voor zijn moeder en jongere broertje. Zijn vader en stiefmoeder en oudste broer niet hoor. Zal even uitleggen waarom. Zijn moeder denkt dat het een meisje gaat worden en zei" O wat leuk dan krijg ik mijn eerste kleindochter." Mijn vriend was heel boos echt heel boos ook toen zijn jongere broertje nog zei dat hij eindelijk oom zou worden. Mijn zwager en schoonzus (oudste broer) heeft sinds deze week een zoon. Ik begrijp hem wel maar was blij dat onze dochter op dat moment er niet bij was en dat ze een weekend aan het logeren was. Het was notabene een verjaardag en nog wel die van mijn vriend. Ik word hier heel verdrietig van. Mijn vriend ook. Hij zei ook zal even letterlijk zeggen hoe: " Ben ik al die tijd bang geweest dat ik de tweede zou gaan voortrekken, had ik eigenlijk al die tijd bang voor mijn familie moeten zijn." Hij heeft het even gehad met zijn familie. Pffff sorrie dit was niet jou vraag maar zo kan het dus ook. Ik denk dat als je vriend/man een relatie met jou begint dan kiest hij ook voor je kinderen. Zo zie ik dat wel. Als je er heel erg bang voor bent zou ik gewoon even met hem een gesprek aan gaan en je angsten voorleggen. Er zijn genoeg relaties waar dat wel zo is dus zo gek om het te vragen is het niet. Hier weet ik wel dat als ik merk dat onze uk voorgetrokken gaat worden dat ik deur voor bepaalde mensen sluit. Ik vind het wel jammer dat het vooral haar oma moet zijn en lievelings oom die zo reageren.
Ik zit in een andere situatie, ik heb een stiefkind uit een eerdere relatie, dus wij vormen een huishouden betaand uit 1 kind van ons samen en zijn zoontje die nu bijna 7 is. Ik heb mijn stiefzoon leren kennen toen hij 4 was en omdat hij een soort van "vrouwen contactgestoord" is zit ik in een erg lastige situatie ( ook omdat ik de full-time verzorgen ben) mijn partner werkt overdag. Voor mij is het lastig omdat het een uitzonderlijke situatie is met een kind waar geen band mee op te bouwen valt... Maar ga er absoluut van uit als ik de rollen even omdraai dat het voor een man allemaal stukkn makkelijker moet zijn. (toch net wat minder zorgtaken zowel voor eigen als voor stiefkind) Maar verwacht wel dat als de kindjes er éénmaal zijn dat ze ook ineens DIE speciale liefde gaan voelen en wel onderscheid daarin zullen merken. Daar bedoel ik mee: Je houd van je partner, je ouders, familie etc je denk dat je later ook ZO van je kinderen gaat houden maar ik heb gemerkt dat dat STUKKEN verder en dieper gaat en dat weet je pas ALS je kindje er is. Maar goed houden van is genoeg denk ik dan en zo te horen zijn ze er echt voor jullie en jullie kind(jes).
Ik heb er wel ervaring mee, heb zelf een knul uit een eerdere relatie en we hebben nu van ons samen een meid en een knul erbij en mijn man ziet mijn eerste gewoon als zijn eigen kind, hij is er niet anders mee dan met die twee die er nu bij zijn gekomen! Mijn ervaring is dus heel positief!
dankjewel voor jullie snelle reacties,dit doet me wel wat. precies hoe gaan zijn ouders er straks mee om daar ben ik ook wel benieuwd naar want zelfs daar (moet ik niet doen) heb ik bepaalde dingen moeite mee. leg ik nog wel uit. Gister heb ik met hem daarover gehad en het leek allemaal positief. Tuurlijk zolang er geen lummeltje is weet hij niet wat voor liefde ouders hebben voor zo'n kind. Nou ja de betrokkenheid dan hé. Nogmaals bedankt. kinderen is een gegeven en niet we nemen er 1. Mijn vader zei altijd( hij leeft niet meer) alles op zijn tijd. liefs andrea
Dat vind ik nu mooi gezegd meis. Mijn tante kan geen kinderen krijgen dus was bij mij al snel dat ik ook al zei dat ik blij ben al ik ze mag krijgen. Na 3mk's is die blij alleen maar meer. Mijn vader zegt dat ook "alles op zijn tijd". Heel mooi gezegd meis
dag meiden, een kind van een nieuwe partner is in aantocht ben nu net 5wk en 1 dag zwanger, dit wilde ik even kwijt.
Gefeliciteerd meid! En ook ik heb nu een meisie van mn nieuwe man. En had al 2 jongens van mn vorige. En het gaat prima. Word hier geen onderscheid gemaakt...totaal niet. Hij had mijn mannetjes t eerste jaar al helemaal in zn hart gesloten en vooral met de jongste was het 4 handen op 1 buik(je). Misschien scheelt t bij ons ook dat de biologische vader van mn 2 zoons is overleden en toch al niet zo heel erg "papa" was.
Als eerste gefeliciteerd met je zwangerschap Mijn oudste zoon van 5 is ook uit mijn eerdere relatie , nou ik kan het eigenlijk geen relatie noemen want mijn ex heeft eigenlijk nooit liefde voor mij gevoeld In mijn zwangerschap ben ik mijn huidige vriend tegengekomen en omdat wij gewoon heel gek op elkaar zijn en ik eigenlijk nu pas mijn ware liefde heb ontmoet wilde we samen een kindje maar ook omdat mijn oudste een broertje wilde Maar mijn eerste beschouwd hij eigenlijk helemaal als zijn zoon, ook al is het niet zijn biologische .. maar zo voelt het wel , hij heeft de zelfs de navelstreng doorgeknipt.
ja ik heb het hier net anders om mijn ventje heeft 3 prachtige meiden 1 van 5 jaar en 2 meiden van 4 jaar (tweeling dus) maar ik ben er heel erg bang voor als wij straks samen een kindje hebben wat wel in de plannig licht als moeder natuur het toe laat dat ik me iegen kind voor ga trekken terwijl ik dat niet wil want die andere 3 zijn ook mijn kindjes zeggen mama tegen me enz. maar toch zit die angst er toch wel groetjes syboens
ik denk dat dat weer anders is, je kindje groeit in je buik, maar de liefde die je nu met die kindjes opbouwd gaat niet weg, ik heb 2 meiden maar met de 1 kan ik beter opschieten dat met de ander,maar de liefde voor die 2 is hetzelfde, en kado's kopen is vor mij gelijk. tijd zal het leren
Ook ik heb een dochter uit een nieuwe relatie. Mijn partner en ik hebben beide dochters uit een vorige relatie, hij een dochter van 9 en ik een dochter van 8. Maar het gaat prima. Mijn stiefdochter is om de week hier en dus om de week bij haar moeder. Mijn oudste dochter is iedere zaterdag avond tot zondag avond bij haar vader. Alles verloopt prima. Als stiefmoeder moet je alleen nooit vergeten dat je NOOIT de moeder zult worden, want ze heeft al een moeder. Zelf zou ik ook niet willen dat ze me mama noemt aangezien ik dat ook niet ben. Omdat ik niet van haar verwacht dat ze me dankbaar is, omdat ik veel voor haar doe en ik wil haar moeders plaats niet innemen, gaat het heel erg goed tussen haar en mij. Natuurlijk zijn er ook wel eens moeilijke dingen, maar dat is overal wel eens.
Ik had al 2 zoons (15 en 10jr) toen er nog een klein mannetje aan kwam van wat toen mijn vriend was, helaas is het allemaal mis gegaan in die relatie, en zijn er geen pappa's meer aanwezig hier, maar ik kan nu zonder stress en spanningen heerlijk genieten van mijn 3 kanjers!