Ik heb een relatie gehad met iemand die een drugs- en gokverslaving had (waarschijnlijk nu nog steeds) Heb er toen een hoop aan proberen te doen maar hielp niet...het ging van kwaad tot erger en hij heefr enorme schulden. Heb zoveel meegemaakt en het heeft me zoveel geld gekost om hem uit te problemen te halen maar ineens was de maat vol en kon ik niet meer met hem samenleven. Tot de dag van vandaag de beste beslissing ooit geweest!
Hier ongeveer hetzelfde.. tenminste.. mijn (ondertussen ex-)vriend blowde al wel toen ik hem leerde kennen alleen toen leek het nog niet op een verslaving. Hij deed het toen hele periodes niet, dus ik maakte me nog niet druk. Achteraf had ik toen al beter moeten weten. Het is alleen maar erger geworden. Hij heeft wel altijd gewerkt, maar evengoed heeft het ons heel wat geld gekost.. en ik was te naïef en te blind van liefde om het probleem in te zien. Sinds december zijn we uit elkaar, grotendeels door zijn blow-probleem... Alleen dat besef ik me pas sindskort!! Ook besef ik me nu pas hoeveel invloed deze verslaving heeft op hem en onze relatie. Stoppen wilde hij nooit, hij ontkende het probleem of schoof het af op zijn verleden waardoor hij die wiet nodig had om z'n hoofd rustig te krijgen. Pas sinds vorige week lijkt hij zijn verslaving in te zien en hij WIL er nu wel wat aan gaan doen en mij ooit weer terug krijgen. Maar of dit gaat lukken?? Ik weet het niet.. eerst zien, dan geloven. Ik heb dus wel de stap gezet en ik ben ondanks dat ik nog van hem hou en hem mis, wel een stuk sterker geworden en ik kan alles nu veel objectiever bekijken. Er valt echt een enorme last van mijn schouders, want als je er tussen in zit dan ga je zelfs mee denken op zijn manier, hoe stom dat ook klinkt. Ik praatte bijvoorbeeld dingen voor hem goed die ik achteraf echt belachelijk vind. Dissapointed je mag me PM-en hoor als je er eens over wilt kletsen, denk dat sommige dingen wel heel herkenbaar zullen zijn.
Begrijp me goed. Dit is geen aanval op jouw. Jij werkt je te blubber terwijl je kerel stoned wordt van jouw geld.
mijn vriend is ook verslaafd aan blowen en gokspelletjes via internet..blowen doet hij de hele dag door als die thuis is, gelukkig is hij nu sinds 3 weken weer terug werken na 4 maanden ziektewet..Maar als die thuis is is het echt een drama, hij heeft in die 4 maanden over de 2000eu gestort op internet om van die rotkast spellen te spelen, en heeft zich de gehele dagen kapot zitten roken..zodra ik er iets van zei werd hij agressief en begon te schelden schreeuwen en dingen kapot gooien...Ik ben blij dat hij nu weer werkt en ko thuiskomt als die klaar is..nu rookt hij hoogstens 3 joints op een dag ipv 11/12..
Bahar, dat is toch eigenlijk geen goede insteek in een relatie? Dat je blij bent als hij werkt en bij thuiskomt te moe is om (vaak) aan zijn verslaving toe te geven? Ik weet niet hoe het is om met een verslaafde te leven dus vergeef me als ik iets zeg wat heel verkeerd overkomt. Ik bedoel vooral dat ik het geen gezonde situatie vindt en al helemaal niet als er (kleine) kinderen in het spel zijn. Een verslaving is natuurlijk al geen gezonde gewoonte.
Bedankt voor de reactie.s Mede door zijn gokproblemen ben ik zeven jaar geleden gescheiden van hem( Aan mij mankeerd ook genoeg) Daar niet van. Hij is twee jaar terug aan zijn verslaving gaan werken paar maanden bij parnasia geweest en het leek er op dat het beter ging. Hij zit al in een schultsaneeringstraject dat scheelt al een hoop en financieel zijn we geen partners van elkaar mede door dit. En inderdaad die onzekerheid het gaat nooit meer over hoe graag je je partner ook wilt vertrouwen er blijft altijd een angst van wanneer gaat het mis? Gisteren dus. Onze zoon zit pas op voetbal en we hadden afgesproken dat hij in elk geval de maandag en woensdag op tijd thuis(Hij woont niet bij mij wel een paar dagen in de week is hij hier) zou zijn zo dat hij of ik met hem naar de training kon, We hebben een kleintje van bijna een jaar. Het is voor haar te laat om mee te gaan daar bij heb ik geen rijbewijs. Maar dat even er buiten latend gisten kon ik hem al niet via de telefoon te pakken krijgen en mensen met partners die verslaafd zijn of behandeld weten wat ik bedoel het gaat van binnen al borrelen, Van waarom neemt hij de telefoon niet op hij weet we moeten naar de training.( Gelukkig kon oma oppassen met spoed zo dat ik als nog naar de training kon) Maar mijn voorgevoel kwam dus uit, Hij kwam rond 21 uur terug en zegt hoi. Ik heb hem even genegeerd was natuurlijk :x denk hou je rustig, Denk aan de kinderen. Daarna van ik he waar was jij en toen kwam het verhaal er weer uit. Denk o god daar gaan we weer. Kijk het is zijn geld, Hij heeft nu week geld voorzich zelf daar moet hij mee rond zien te komen. Dus geen benzine om naar zijn werk te gaan. Of geld voor een pakkie peukkies. Tja eigen schult toch? Dit is in het kort wat er gebeurt is. Het komt er op neer het vertrouwen is weer geschaat, En hoop dat hij beseft als hij het weer doet hij zijn probleem terug heeft en weer aan de slag moet bij verslavingszorg. Op dit moment wil hij er nog niet overpraten heeft het moeilijk. Dat vind ik als partner ook moeilijk je wilt hem wel helpen maar hoe wat en wanneer beseft hij nu eens dat hij toch echt van die gokkasten afmoet blijven. ( Was best trots op hem dat hij al bijna 2 jaar geen gokkast gezien had) En zal hem niet laten vallen het is voor de rest een lieve man ( Wel heel gesloten) En moeilijk toegankelijk dat is altijd al zo geweest(We zijn twee tegenpolen wat dat betref) Ik heb haar op me tanden bijwijzen van spreken bij hem moet dat nog groeien. Zelf heb ik ook problemen ( Ik heb bordeline) en ga binnen kort met een traject beginnen VERS. ( maar dit staat buiten zijn problemen) kan me wel voorstellen dat het voor hem ook niet makkelijk is om met mij te leven. Vandaar ik hem ook niet laat vallen, We zijn beiden mensen met bagage en hij helpt me op het moment ook naar zijn kunnen. Alleen zijn verslaving moet hij zelf oplossen ik sta wel klaar om te luisten en om hem te helpen de juist weg te vinden. Wel zo eerlijk Toch
ja tis erg moeilijk geweest..hij zag het zelf ook niet in dat hij fout zat..als ik eerlijk moet zijn heb ik van zijn blowen niet zn last zolang hij sochtends zn eerste joint heeft gehad is het wel goed..maar dat gokken was verschrikkelijk..hij heeft 2 x mijn hele loon gestord zonder da ik het wist..dat waren erg moeilijke tijden voor mij..ik hoop dat hij er nu vanaf is dat beweert hij ook en toont er ook geen enkel interesse meer in..hij zegt dat het door zijn verveling kwam en zijn stress dat zijn natuurlijk geen smoesjes..hij heeft nu een nieuwe hobby waar die zn vrije tijd mee doorbrengt en het gaat nu goed..maar wat de tijd ons laat zien da zal ik nu niet weten..
Bij ons scheelt het ook wel dat mijn vriend ook gewoon werkt en verder nergens aan verslaafd is oke aan zijn shag maarja ik rook ook en ben dus ook verslaafd. Bahar23 meid sjezus dat je zo nog kan leven. Mijn vertrouwen zou helemaal weg zijn! Knap van je..
Ik begrijp het meis. Zekers ik zekers. Dat van het loon vergokken toen we getrouwd waren we hadden gelukkig twee slarissen maar als dat er niet was geweest had ik denk ook een schult traject in kunnen gaan. :x Zijn loon werd gestoord kwam niet thuis ja midden in de nacht rond 5uur en ging dan weer naar zijn werk. Waar hij de energie vandaan haalde?? S morgens om 5 uur op dan heel de dag werken dan gokken s nachts thuis komen en weer werken. En daar ging zijn maand loon weer.:x En dan boos woorden als ik boodschappen deed op de markt van mijn eigen salaris:x Ondertussen zat ik op hete kolen grr onze oudst was toen een jaar oud en pff nachten zat ik te wachten tot ik het zat was in 2004. Maar we zijn nog wel steeds bij elkaar zie LAT. Ben met de scheiding overal accort mee gegaan wilde finacieel afhankelijk zijn en zeker niet voor zijn schulden opdraaien want zie hij heeft er genoeg tot hij twee jaar terug helemaal vast liep finacieel toen is die wel hulp gaan zoeken(Denk dat hij het licht zag) van zo gaat het niet meer, Hij had twee huizen gekocht lening bij de bank ect ect. Hoe hij dat voor elkaar heeft gekregen twee koophuizen??????????? weten doen we het nu nog niet. Dus de schulden die hij nu nog heeft zijn torenhoog. En dus gisteren een terug slag
Gek, een gokverslaving lijkt zo anders dan een cannabis-verslaving.. maar toch lees ik zoveel herkenbare dingen! Verslaving= verslaving blijkt maar weer... En aan de mensen die zich verbazen wat sommigen 'pikken'... Wat ik al eerder zei, als je samenleeft met iemand met een verslaving ga je zelf dingen goed praten die je achteraf nooit zou accepteren. Zo was ik er van overtuigd dat hij niet veranderde door te blowen en dat het echt niet zo veel kwaad kon. Nu hij weer minder blowt zie ik opeens zijn echte persoonlijkheid weer terug. Ik had gewoon echt oogkleppen op hoor. Ik bleef hem zien als iemand die hij gewoon door die wiet niet was en ook nog lang niet is hoor. Pas nu ik het objectief kan bekijken besef ik me hoe weinig hij voor mij deed en alles om hem draaide. Hij heeft me veel geflikt, grotendeels puur door die verslaving en steeds kon hij me overtuigen dat hij het echt allemaal niet zo had bedoeld. 3 jaar lang hebben we dubbel loon gehad.. en toch zit ik met aardig wat schulden en achterstanden. Ik wilde gewoon niet inzien dat al dat geld langzaam aan de wiet op ging. En hij vond het nog weinig wat hij daar voor kreeg. Ik negeerde het probleem gewoon. Zo gek was ik op die jongen. Je komt met een verslaafde gewoon niet aan jezelf toe. Verslaafden worden ontzettend egoistisch.. ALLES draait er om... En voor zo ver je dat al in ziet ga je het nog normaal vinden ook... En steeds worden je grenzen verlegd... de ene keer 'pik' je iets.. de volgende keer gaat hij nog een stapje verder. Verslaafden worden ontzettend goed in liegen en manipuleren...
Respect voor alle dames die hier mee te maken hebben! Wat ik vooral bijzonder vind is dat de meeste van jullie er toch nog het beste van proberen te maken op relatiegebied... Mijn eerste gevoel zou zijn: eruit kicken zo'n kerel! Maar ik begrijp dat het allemaal heel anders is als je zelf in de situatie zit.
Respect voor jullie hoe jullie hiermee omgaan! Mijn schoonvader is alcoholist, mijn schoonmoeder ook toen zij nog leefde, het maakt zoveel kapot en het zo moeilijk hiermee om te gaan. Vandaag heeft hij zijn 1e gesprek gehad bij een psycholoog, na jaren ziet hij in dat hij een probleem heeft wat aangepakt moet worden. Hoop zo dat het werkt! Sterkte allemaal!
Nja het is misschien wel anders dan de verhalen die ik hier lees. Maar mijn vriend kan niet met geld omgaan en loog ontzettend veel tegen mij. Een half jaar geleden ben ik bij hem in komen wonen en hij deed net alsof die een eigen onderhoudsbedrijf had. Maar goed, hij was veel thuis en had soms duizenden euro's en soms NIKS. Hij kon gewoon niet relativeren met het geld. In plaats van brood kocht hij een nieuwe playstation oid. Ik ben er toen achter gekomen dat hij een hennepplantage teelde en niet zo'n kleine ook. Ondanks het vele geld wat hij verdiende had hij ook duizenden euro's schuld. Hij betaalde zijn rekeningen gewoon niet. En maar liegen en liegen en liegen. Nu gaat hij een schuldsaneringstraject in en zoekt hij een vaste baan.. maar echt vertrouwen doe ik het nooit. Hij heeft wel heel makkelijk een half jaar lang een dubbelleven geleidt.. dat ik mij echt bedonderd voelde. Wanneer we alles weer op de rit hebben, zal ik het positiever inzien. Maar hij heeft mij meegesleept in al zijn problemen. Ik ben zwanger, hij heeft duizenden euro's schuld en we hebben geen normaal huis waar de kleine op kan groeien.. toch wel erg naar allemaal.. Maar goed, het is anders als een verslaving, maar goed.. wiet, schulden en liegen komen ook veel voor in verslavingen. De meiden die echt samenleven met een verslaafde verdienen een keer een heerlijk dagje voor hunzelf, zonder zorgen. Jullie kunnen trots wezen op jullie zelf!!
De 'zogenaamde' vader van de jongste drie is ook gokverslaafd. Zijn leven is 1 groot leugen, ik wist nooit waar ik aan toe was. Hij heeft voor dit leven gekozen en de kinderen in de steek gelaten. Wij hebben hem al ruim drie jaar niet meer gezien. Ik hoop hem ook nooit meer te zien. Heb er alles aan gedaan om te zorgen dat hij contact hield met de kids, maar mocht niet baten. Met zijn ouders heb ik ook geen contact meer, want die deden alsof er niks aan de hand was ondanks ik het vertelde. En ik heb er ook geen begrip meer voor en ook ZEKER geen medelijden (in het begin wel en probeerde hem te laten toegeven dat hij dit probleem had) ondanks het een ziekte is.
Hallo, Mijn partner is jaren cocaine verslaafd geweest(voor wij elkaar leerden kennen) hij heeft in een kliniek voor veteranen gezeten en is gestopt met cocaine maar hij is enblijft erg verslavingsgevoelig. Hij is nu aan het werken aan een alcohol verslaving......hij drinkt nu gelukkig niet meer maar word er wel elke dag mee geconfronteerd. Hij was gelukkig geen dagelijkse drinker maar heeft door ptss veel problemen en als hij dien niet aankon ging hij drinken. Ook mij mag je altijd een pb sturen.....misschien hebben we wat aan elkaar. Liefs
Ik meld me ook... mijn man heeft ook een cannabisverslaving (en is bezig van de alcohol af te komen). Wiet al meer dan 10 jaar (dus allang voordat hij mij leerde kennen..), daarom vind ik het zo moeilijk. Ook wij zitten in de schulden door zijn verslavingsgedrag en erover praten is niet mogelijk. Hij heeft in zijn beleving al 'zoveel opgegeven voor mij' (lees:" hij is niet meer elke dag compleet van de wereld, hij doet geen uitgaven van meer dan 300 euro meer zonder het te overleggen en hij slaat het huis niet meer kort en klein") dat ik nu standaard hetzelfde antwoord krijg als ik hem aanspreek op het blowen... "Ben je nu nog niet tevreden met wat ik allemaal gedaan heb? Wacht maar hoor, we kunnen zo terug naar hoe het vroeger was.." Ik ben het helemaal zat!! Voor de mensen die zich mijn vorige post nog herinneren: vanwege de verjaardag van de kleine die er volgende week aankomt, neem ik nog even geen stappen... maar binnen een maand ben ik weg!! Pff... ik kan er nu al helemaal naar uitkijken; weer baas zijn over mijn eigen leven, over mijn eigen geld... Excuus voor het verhaal... het ging niet over mij. Ik weet wat het met je kan doen... en voor alle dames die ff willen babbelen: pb is altijd welkom!
Zelf ook te maken gehad met partners die een verslaving hadden. Wat mij juist opvalt, toen ik beter in mijn vel ging zitten en eindelijk in staat was om een gezonde keuze voor mezelf te maken, dat ik toen ook in staat was om een andere partner keuze te maken. Tot die tijd leek het wel alsof ik verslaafd was aan een man met een verslaving, omdat ik er mijn eigenwaarde uit haalde om hem te 'helpen'. Het punt was alleen, hij was niet te helpen en hoe meer ik hem wilde helpen, hoe afschuwelijker mijn leven werdt. Uiteindelijk heb ik met veel moeite de stap genomen uit deze vorm van relatie te stappen en heb ik daarna ook niet meer een keuze gemaakt voor een partner met deze problematiek. Helaas wel een boel euro's lichter en een poos zonder enig gevoel van zelfrespect.
oh wat fijn, een topic ook verslaafde! Kan ik eindelijk mijn verhaal ook eens kwijt. Mijn vriend is vanaf zijn 12 verslaafd, daarbij heeft hij alles al gebruikt op heroïne na! Maar voornamelijk verslaafd geweest aan alcohol en 2 jaar flink aan de pillen. Dit wel met achterliggende oorzaken uit zijn jeugd ( gescheiden ouders ) En zijn vader absoluut nooit een goede voorbeeld voor hem geweest want die was en is ook nog steeds verslaafd zijn oom is ook verslaafd en is gaan zwerven.. Mijn vriend heeft de alcohol nooit lekker gevonden en hij deed dat ook liever niet! Zelfde met de hard drugs.. het was meer om ze gevoelens te onder drukken en zich vrolijker te voelen.. Daarbij heeft zijn lichaam nooit normaal kunnen functioneren dag en nachtritme omgedraaid enz.. 2009 was mijn beslissing genomen na 8 jaar een relatie te hebben dat ik graag een kindje wou.. hij ook maar toch had hij liever eerst gewacht tot dat hij beter zou zijn! Nou ik wist wel dat dat de eerst komende 10/20 jaar nooit zou kunnen gebeuren verslaafd blijft verslaafd voor je leven! Ik had wel in me achterhoofd dat een kindje hem wel tot inkeer zou brengen en zou raakten wij zwanger.. Achteraf had ik er tijdens mijn zwangerschap steeds meer de pest in want tsja hij kon en deed natuurlijk niks voor mij omdat hij met zichzelf in de shit zat. Tijdens mijn zwanger schap heeft hij zich laten opnemen voor de 1e x in het Jellinek te Amsterdam.. 2 maanden en toen trok hij het niet meer.. Nou 2 maanden na dat ik bevallen was heeft hij zich weer laten opnemen en met succes 5 maanden heeft hij daar doorgebracht en wij waren 5 maanden mijn vriend en onze dochter haar papa kwijt en ik stond er alleen voor! Wij kregen ook toen te horen dat we ons huis uit moesten ( tijdelijke woning ) Dus ik was alleen met mijn pas geboren dochter en moest het huis leeg zien te krijgen afbreken, en een andere woonruimte zoeken.. die was natuurlijk niet te vinden toen ben ik weer bij mijn ouders beland en uiteindelijk bij mijn schoonmoeder en nu sinds nov 2010 een huis kunnen krijgen via urgentie. Maar goed mijn vriend heeft zijn opname met succes afgerond en is nu 9 maanden clean! en tot mijn verbazing heeft hij het er niet meer moeilijk mee! Zijn lichaam en geestelijk is hij nog lang niet de ouwe.. zijn lichaam moet wennen aan een nieuw ritme.. en hij heeft er depressie aan overgehouden en nog een aantal klachten hij zal ook de komende jaren nog aan de medicijnen blijven zitten ( trek remmers ) en anti depresiva ( om te kunnen slapen ). Onze dochter heeft er niet onder geleden en ze is ook hardstikke gezond! We zijn nu eindelijk met zijn 3e zooo gelukkig! Hier bij wil ik ook even zeggen dat het Jellinek Mentrum echt een super uitkomst is.. hoe die mensen je daar helpen is echt SUPER!!! echt aan te raden.. je kan daar ook met een gokverslaving te recht.. Mijn vriend dronk trouwens 12 t/m 16 halve liter bier per dag 7 dagen lang ( dus elke dag ) En in het weekend een pakje sos ( paar jaar geleden ).. Heel vroeger verzweeg hij dit altijd voor mij en wist ik nooit dat dit zo erg was..als hij boodschappen ging doen dronk hij snel was flessen/blikken naar binnen in een steegje... Toen ik erachter kwam dathet zo erg was, bleef ik wel altijd hoop houden dat het goed kwam met hem! onze liefde was gewoon heel sterk! En door het Jellinek weet ik nu alles van hem.. Want verslaafden slepen altijd een hoop met zich mee/ liegen en bedriegen / en doen zich anders voor dan dat ze zijn!! Ik had nooit geweten wat er speelden en waarom hij zo was en dat allemaal deed, als hij zich niet had laten opnemen.. En ze zijden ook dat hij waarschijnlijk nog maar een paar jaar te leven zou hebben als hij was door gegaan daar mee.. Voor alle meiden die hier mee te maken hebben heb ik dikke respect! Maar maak er geen ruzie over over dat je vriend verslaafd is.. want het is tenslotte een ziekte. Want veel mensen niet zullen begrijpen maar wat toch echt zo is! Ook al doet hij nog zo dapper, grote mond etc, meestal zit daar een heel zielig hartje onder.. die dit allemaal niet zo wilt. maar dan heb ik het wel over echt verslaafd zijn.. Nou dit was mijn verhaal, en voor mensen die info willen etc kunnen mij een bericht sturen.. Liefs