Wie heeft er wel eens een abces in de onderrug bij stuitje gehad? Ben vandaag bij de huisarts geweest en heb dus waarschijnlijk een abces maar kon ook een ontsteking zijn nu moet ik een paar dagen afwachten. Wie heeft dit ook wel eens gehad en wat toen? Hij had het over wegsnijden!!??
ik.. en ik ben bang dat ik geen leuke verhalen voor je heb. Hier dacht de huisarts dat het eerst iets anders was en toen zijn we het af gaan plakken - waardoor (achteraf gezien) de troep helemaal niet wegkon en het in no-time escaleerde. Het is bij mij eerst opengesneden en toen dat uiteindelijk genezen was is de veroorzaker ook weggehaald . Volgens mij heette het sinus pilonidalis . Ik hoop voor je dat het dit niet is (en dat je wat anders bedoeld) of dat het niet te heftig wordt.
Hm. Oké. En mag ik vragen wat je toen voelde toen je het ontdekte? Het rare is dat er aan de buiten kant niks te zien is.
Ik had pijn als een beginnende ontsteking - je zag volgens mij ook weinig aan de buitenkant, een beetje twijfel of er nu wél of geen gaatje in zat. Toen we het af gingen plakken echter, kwam er al snel een zwelling, waardoor ik ook nog maar amper kon zitten.
Ja dat gaatje heb ik idd ook. En zitten gaat nog wel maar lekker in bad of auto rijden is geen pretje meer...
Ik heb een abces in mn lies gehad, ontstoken zweetklier, wat dus ook op je stuitje oksels kan voorkomen. Laatste keer was in mn kraamweek, maar bij mij was het wel te zien aan de buitenkant. Eerste keer was het weggesneden. Tweede keer is het weggegaan met warmte compressen. Mocht het nogmaals terugkomen, moet de gehele zweetklier verwijdert worden.
OK wel zichtbaar dus.. Ik hoop zo dat het een ontsteking is wat minder gaat worden.. Ben niet zo van het snijden haha...
Mijn man heeft er een. Zo nu en dan raakt hij ontstoken en neemt hij een korte antibioticakuur. Eigenlijk zou hij eraan geopereerd moeten worden maar dat stelt hij het liefst zo lang mogelijk uit. Operatie levert nl vaak complicaties op en herstel duurt lang.
Ik heb het een aantal jaren geleden ook gehad op de plek die jij beschrijft. Ik kreeg toen ook te horen dat het sinus pilonidalis was. Mijn hele verhaal zal ik je besparen, want dan zakt de moed je in de schoenen. Om een lang verhaal kort te maken, ging het steeds meer pijn doen. Ik kon echt geen fatsoenlijke houding meer vinden; liggen, zitten, staan, niks ging. Huisarts deed er niks aan, en het was ook nog eens met kerst. Uiteindelijk kon ik echt niet meer en zat ik midden in de nacht bij de HAP, die heeft me doorgestuurd naar de spoedeisende hulp. Daar is het (onder plaatselijke verdoving) opengesneden. Het verwijderen deed zeer, maar wat een opluchting voelde ik daarna zeg. Ze hebben het niet gehecht of wat dan ook (en het was echt een flinke snee). Ik moest spoelen en het moest gewoon uit zichzelf dichtgroeien, dat heeft zo'n 5 weken geduurd. Ik kon er nog aan geopereerd worden om te voorkomen dat het nog eens zou gebeuren. Dit heb ik niet laten doen en het is niet meer terug gekomen, nu zo'n 6 jaar geleden. Hm, toch een wat langer verhaal geworden dan gedacht. Maar hou het dus goed in de gaten, want je wilt echt niet dat het zo erg wordt.
Pff wat een verhalen... De moed zakt me idd wel wat in de schoenen haha. Ik moest het een weekje aankijken zei de huisarts als het erger werd mocht ik vrijdag alweer terug komen als ik dit zo lees kan ik dat beter maar doen..
Het klinkt inderdaad als een sinus pilonidalis. Veel mensen hebben daar nauwelijks last van, maar als je er wel last van hebt kun je 'm inderdaad laten verwijderen. 30 minuten, meestal ongecompliceerd, meestal niet dichtgehecht maar opengelaten en daardoor 3-4 weken genezingstijd. Het kan ook behandeld worden met fenol - de resultaten zijn waarschijnlijk minder goed (méér recidieven), maar de behandeling is minder onprettig. Komt goed, joh!
Ik durfde dat risico niet te nemen . Vond het al eng om te wachten tot de ok - bang dat het in tussentijd terug zou komen. Dus toen de wond eindelijk dicht was, heb ik het -na in totaal 3 maanden- laten opereren. Eigenlijk zou het weer een open wond worden, maar het is gehecht. Even pittig - maar lang niet zo erg als daarvoor en toen de hechtingen er eenmaal uit waren, ging het snel beter. @ts; ga verder maar niet te veel googlen hierop, want je wordt gewoon niet blij van de verhalen. Wacht het af. Anders zit je straks in de stress en komt het lang zo ver niet...
Haha ik heb vanmiddag 1x gegoogeld maar die sites heb ik snel weg geklikt en ga ik dus ook niet meer doen... Ik wacht het nog even af en zie het allemaal wel op me af komen.. Maar was zooo blij dat ik eindelijk operatie vrij was en nu komt dit weer opzetten
Ik ken t. Als t weer de kop op steekt bel ik meteen de ha voor antibiotica en dan gaat het weer weg. En t kan super veel pijn doen! Opereren (helemaal weg snijden) ga ik NOOIT doen. Dit wad bij mn ex gebeurt en ik moet elke dag gazen uit de wond trekken en er weer in stoppen. Je bent een hele tijd uit de running en na info opgezocht te hebben komt het bij vele toch weer terug. Zou zsm aan de antibiotica gaan.
Ik heb er zelf geen ervaring mee. Maar ik ben wijkverpleegkundige en wij hebben vrij regelmatig mensen in zorg met dit probleem. Komt dus best veel voor! Het is helaas vaak vrij hardnekkig en komt soms meerdere malen op dezelfde plek terug. Vaak is het dus wel beter om het drastisch aan te laten pakken. Meestal heb je dan dus wel een tijdje thuiszorg nodig om de wond die ontstaan is uit te spoelen meerdere malen per dag. (Omdat het natuurlijk wel goed moet gebeuren en doorgaans op een moeilijke plek zit om het zelf te doen) Dat wordt dan door verpleegkundigen gedaan.
Maar is het aan de buitenkant dan net zoiets als een puist? Mijn vriend heeft namelijk al jaaaaaaren op onderrug een hard bolletje onder zijn huid. Je ziet niks aan buiten kant en als je zachtjes met hand erover heen gaat ook niet. Maar bij wat meer druk voel je klein knikkertje. Het doet geen pijn en is ook niet veel groter geworden. Is dit dan ook zoiets?
ik weet niet of ik hetzelfde bedoel als jullie maar ik had vlak voor de bevalling van mn eerste een ontsteking bij mn stuitje. Je zag er bijna niks van alleen de huid boven mn bilspleet stond zeg maar wat strakker en was rood. Maar het was zo pijnlijk dat ik amper kon zitten idd. Na de bevalling moest ik toch sodabadjes vanwege mn knip en toen trok de ontsteking van mn stuitje ook gelijk "leeg" .. man wat een zooi kwam daaruit, brrr. Ik heb er daarna nooit meer last van gehad.