ik herken het helemaal hoor..! vanaf week 5 tot week 16 kotsmisselijk... kzag mijn wcpot vaker dan mn eigen man en tsjah.. vanaf week 12 heel veel last van mn rug. Kloop nu bij mensendieck... en vanaf week 17 last van migraine.. en verder nog steeds moe, moe, moe.... , soms kan ik er echt om janken, (en doe ik dat ook )maar ik ben ook echt dolgelukkig met het feit dat ik zwanger ben!!!!! Dus ik heb juist zelf vaak het gevoel dat ik vooral niet mag klagen, maar soms heb ik daar wel behoefte aan. Maar ik denk dan altijd maar weer aan die kleine... en daar heb ik wel alles voor over. Maar natuurlijk herken ik het heel goed. Op het werk vind ik het ook moeilijk. Gelukkig is mijn baas heel aardig en als hij ziet dat het niet gaat wil hij ook wat regelen. deze week had ik vakantie en maandag moet ik weer aan de slag, daar zie ik ook wel tegenop! Als het echt niet gaat en ik me moet ziekmelden, omdat het gewoon niet lukt, denk ik altijd maar: ik doe het niet voor mezelf, maar voor de kleine!!! Stress is immers ook heel slecht! Dus... trek je niets aan van anderen, soms mag je gewoon lekker klagen en als het niet gaat, ga dan ook niet werken! Succes!