Sinds half 2008 werk ik bij mijn huidige werkgever. Het zijn mensen die ik via mijn oma ken. Dus een echt solicitatiegesprek is er niet geweest. Ik ben ff langs geweest en kreeg gelijk mijn uren. Tijdens dat gesprekje is gevraagd of ik kinderen wou.. Opzich al een vraag die je niet stelt, vind ik, maar goed. Ik heb toen geantwoord dat het voor ons waarschijnlijk niet was weggelegd. Dat vond de baas fijn, want hij had nogal problemen gehad met zwangere personeelsleden. ( lang in ziektewet etc etc ) Nu is voor ons de tijd aangebroken dat blijkt dat het waarschijnlijk wel kan, kinderen.. Ik ben in alles open en eerlijk geweest. Nu moet ik vrijdag een kijkoperatie om te zien of mijn eileiders open zijn. Maar o,o,o, wat een probleem wordt hier van gemaakt. Ik heb zelf al vervanging geregeld onder andere collega`s. Maar het humeur is ver beneden peil. Ik baal hier ontzettend van. Aan de ene kant vind ik het fijn dat ik in deze tijd werk heb, aan de andere kant baal ik er dusdanig van dat ik zoiets heb van na de evt. bevalling zoek ik wel iets anders.. Het is een klein bedrijfje, met weinig personeel, dus ja, het is krap qua bezetting. Maar om nou zò lullig te gaan doen. Ik zie er echt tegen op om zo naar mijn werk te gaan...
Kan me voorstellen wat een klootzakken daar zeg. Komop hee! Zometeen kan je dus ook niet op flexibiliteit rekenen en met elke echo moet JIJ voor vervanging rekenen? Bah wat een naar bedrijf! Ik werk ook bij een klein bedrijf (eenmanszaak) Dus ook weinig bezetting maar zodra ik de afspraken weet geef ik ze door en word er rekening mee gehouden. Op mijn beurt doe ik nog harder mn best ondanks mn zwangerschapsklachten (extreme moeheid en jeuk e.d.) Maar zelfs dan stuurde ze me regelmatig naar huis toe als ik met kilometers wal onder mn oog t werk opkwam. Nee dat kunnen ze echt niet maken. Ik had gewoon mn neus in de lucht gestoken en het hun laten opknappen. Als ze niet waarderen dat jij zelf voor vervanging zorgt terwijl dit eigenlijk niet hoeft dan stop je daar toch lekker mee? Zal ik wel doen... sterkte meis, kinderen zijn voor altijd he, dat humeur dus ook denk ik. Andere baan zoeken?
oh zo herkenbaar.. op dit moment is er ook totaal geen begrip voor mijn ziekenhuis bezoeken ivm hormonen spuiten e.d. Het maakt niet uit of ik nu vervanging zoek of niet...
Het is niet echt aardig van je baas nee, dat hij er niet begripvol tegenover staat. Ik had wel in het sollicitatiegesprek aangegeven dat het er in de toekomst wellicht nog een keer van kon komen. Nu had hij de verwachting dat jij nooit zwanger zou raken. Aan de andere kant mag hij je niet aannemen op het argument dat jij niet zwanger raakt, dat is discreminatie en bij de wet verboden. Hopelijk draait hij nog bij. Ik zou wel alvast de rechtsbijstand inschakelen.
@luna, zit wat in... maar een baas mag er eigenlijk nieteens naar vragen, doet hij dit wel hoef je geen antwoord te geven.. Het is mijn namelijk ook gevraagd en ik ben niet aangenomen. Uiteraard gaven ze een andere reden op..