Leeftijdsgrens man ivm behandeling

Discussie in 'Vruchtbaarheidsbehandelingen' gestart door Frieda, 7 mei 2009.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Frieda

    Frieda Bekend lid

    24 feb 2009
    691
    1
    0
    Moeder, Huisvrouw, WAO-er
    Hallo Allemaal,

    Zouden jullie mij kunnen vertellen welke leeftijdsgrens er in de verschillende ziekenhuizen worden gehanteerd om voor behandeling in aanmerking te komen. Onze vrienden, die ik eventueel wil gaan helpen om via eiceldonatie zwanger te raken, krijgen namelijk nu ineens te maken met het feit dat de ethische commissie moeite heeft met de leeftijd van hem.

    Al met al zijn zij al 10 jaar bezig om een kind te krijgen. In al die tijd kwamen er allerlei factoren tussendoor, die er voor zorgden dat ze hun kinderwens weer wat uit moesten stellen en verder werden ze van ziekenhuis naar ziekenhuis gestuurd. Daardoor waren ze dus niet voortdurend in het UMCG in Groningen in behandeling geweest.

    De eerste 7 jaar van hun pogingen om zwanger te raken, is er voortdurend naar hem gekeken, omdat bij hem een sterilisatie ongedaan was gemaakt en uiteindelijk bleek dat het zaad niet voldoende kwaliteit had. Omdat zij verder een normale cyclus had, is er in eerste instantie in het Wilhelmina Ziekenhuis in Assen en in het UMCG niet naar haar gekeken.

    Uiteindelijk kwamen ze na 7 jaar in het Radboud in Nijmegen terecht voor een PESA-behandeling en toen werd er ook eindelijk naar haar gekeken en bleek dat ze nog maar heel weinig eiblaasjes had. Verdere behandeling had volgens de arts daar dus geen zin, want hij achtte de kans van slagen zeer klein.

    Het jaar daarop durfde het UMC in Utrecht hen nog wel een kans geven, maar de hormoonstimulatie had geen enkel effect, want er was helemaal niets meer om te stimuleren. Hij had uiteindelijk al wel een PESA-behandeling gehad met goed resultaat, dus hun enige kans was nog om via eiceldonatie een kind te krijgen.

    Daarvoor kwamen ze vorig jaar weer in het UMCG te Groningen, waar het hele traject in gang werd gezet, nadat zich een donor had gemeld. Zij kregen dus zelf een gesprek met het maatschappelijk werk en hun donor ook en uiteindelijk kregen ze wat dat betreft begin dit jaar "groen licht" voor de hele behandeling.

    Alleen de Ethische Commissie moest nog een oordeel vellen en de jurist die als eerste het dossier ontvangt, valt nu over zijn leeftijd omdat hij inmiddels al 59 jaar is. Tegelijkertijd toen dit probleem begon te spelen, kregen ze het bericht van hun donor, dat zij onverhoopt zwanger was geraakt, waardoor het hele verhaal uberhaupt al weer niet door leek te gaan.

    Inmiddels heb ik mij dus als potentiele donor gemeld en gisteren hebben we het eerste gesprek met de gynaecoloog in het UMCG gehad, waarbij ook weer zijn leeftijd ter sprake kwam. De grens voor de leeftijd van de man ligt in het UMCG dus op 55 jaar, maar als dit al een bekend gegeven is, waarom hebben ze dan vorig jaar de hele procedure wel met hen opgestart. Dit snap ik dus niet.

    Graag zou ik dus willen weten of anderen hier ook ervaringen met problemen met betrekking tot de leeftijd hebben gehad. Doordat zij namelijk al 10 jaar aan het dokteren zijn, zijn ze inmiddels 10 jaar ouder geworden en is zij nu 40 jaar en hij 59 jaar. Dan hadden ze vorig jaar toch meteen moeten zeggen, dat ze het hele proces niet meer met hen aan willen gaan.

    Zijn hier dus nog meer stellen, die al wat ouder zijn? En hoe ging dat bij jullie?

    ;) Frieda
     
  2. Frieda

    Frieda Bekend lid

    24 feb 2009
    691
    1
    0
    Moeder, Huisvrouw, WAO-er
    Ik kwam dit artikel dat al dateert uit april 2005 nog tegen over de leeftijdsgrens voor mannen bij IVF. Dus wat dat betreft zouden we de argumenten van het UMCG dat onze vriend van 59 jaar niet meer aan kinderen zou moeten beginnen toch van tafel kunnen vegen.

    Hoge leeftijd IVF-vaders irrelevant

    AMSTERDAM - Oudere mannen die met een (veel) jongere partner een kind willen via een vruchtbaarheidsbehandeling moeten daartoe de kans krijgen. De leeftijdsgrens van 55 à 65 jaar, die bijna de helft van alle IVF-klinieken hanteert, moet worden losgelaten. Vooralsnog blijkt uit geen enkel onderzoek dat een hoge leeftijd van vaders negatieve medische of psychosociale gevolgen heeft voor hun kinderen.

    Dat schrijven drie artsen, een psycholoog en een medisch ethicus van het Nijmeegse Universitair Medisch Centrum St Radboud, in een artikel in het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde dat vandaag verschijnt. Jaarlijks is bij 150 à 200 paren die in aanmerking willen komen voor IVF de man ouder dan 50 jaar. Bij tien à twintig paren is de man ouder dan 60 jaar.

    Vrouwen kunnen tot hun 41ste in IVF-klinieken terecht. Voor eiceldonatie, waarbij eicellen van jongere vrouwen worden gebruikt, ligt de grens op 45 jaar. Boven die leeftijd is het succes van een behandeling miniem en zijn de medische risico’s van zwangerschap en bevalling volgens artsen te groot.

    Van de 36 klinieken die IVF aanbieden of de voorbereidingen daarvoor regelen, hanteren er zestien ook een leeftijdsgrens voor mannen. Die varieert per ziekenhuis van 55 tot 65 jaar. De klinieken wijzen op de medische en sociaal-emotionele risico’s voor de kinderen. Met het stijgen van de leeftijd neemt de spermakwaliteit af, wat tot afwijkingen bij kinderen zou kunnen leiden. Daarnaast neemt een kind met een oudere vader een uitzonderingspositie in en is de kans groter dat het op jonge leeftijd een vader moet missen. Oudere mannen die een kind willen, zijn bovendien vaak voor de tweede keer getrouwd en die relaties lopen vaker stuk.

    De Nijmeegse onderzoekers bestudeerden een groot aantal internationale onderzoeken en vonden geen onderbouwing voor een leeftijdsgrens voor vaders. Kinderen van wie de vader bij hun geboorte ouder is dan 50 jaar, hebben weliswaar een grotere kans op chromosoomafwijkingen, maar dat risico is zo minimaal dat er geen prenataal onderzoek voor wordt gedaan.

    Specifiek onderzoek naar het verband tussen oudere vaders en de ontwikkeling van hun kinderen ontbreekt, maar uit tal van andere studies naar afwijkende gezinsvormen blijkt volgens de onderzoekers dat die gezinsvorm op zich geen risicofactor vormt. Ook het vroegtijdig overlijden van de vader of een echtscheiding bieden op zich geen verklaring voor psychosociale problemen bij kinderen.

    Didi Braat, hoogleraar vruchtbaarheidsstoornissen aan het UMC St Radboud, vindt dat artsen wel met paren moeten praten over de bezwaren. ‘Maar als een paar daarna toch met een behandeling wil beginnen, is er geen reden om die tegen te houden.’ Braat zou graag zien dat aanvullend onderzoek wordt gedaan bij kinderen van oudere vaders. ‘Van alle pasgeborenen heeft 2 procent een vader van 50 jaar of ouder.
    ’


    Wie weet welke leeftijdsgrens de verschillende andere ziekenhuizen / klinieken hanteren?
    Het UMCG houdt dus nog steeds 55 jaar aan blijkt.

    ;) Frieda
     

Deel Deze Pagina