Oke wordt waarschijnlijk een lang verhaal...Alvast sorry.. Mijn vriend lijdt aan het treacher collin syndroom.. opzich bij hem niet te zien (gelukkig) maar hij kan het wel doorgeven aan het kindje.. 50% kans op.. en dan is er niet eens uitsluitsel of het net zo weinig is als bij mijn vriend, het kan ook een stuk erger zijn. Zijn daarvoor al naar het ziekenhuis geweest om alle ins en outs erover te weten. Ook zijn we voor embryo selectie gegaan maar eerder dat we daar aan de beurt zijn zijn we ook weer 2 jaar verder. Dus wagen de gok maar met de hoop dat hij het niet over geeft. En zo wel tja dan hebben we besloten dat we de zwangerschap beeindigen, hoe moeilijk dat ook zal worden.. Dus met goede moed begonnen.. Nu was mijn vriend ervan overtuigd dat zijn zaad niet goed zou zijn dus thuistest gedaan en kwam idd niet echt goed nieuws uit. Voor de zekerheid naar de dokter gegaan en hij is inmiddels al 2x getest en de uitslag was niet goed. Hoe de uitslag is weet ik niet precies de dokter kon het mij ook niet heel goed vertellen maar adviseerde ons om nog niet de mm in te gaan.. wat tsja we zijn nog jong (wat heb ik een hekel aan die opmerking!! die hoor ik al zo vaak...) Dus al met al geen geweldig verhaal tot nu toe en ik weet het we zijn pas 6 mnden bezig maar toch.. de teleurstelling elke keer als ik weer ongesteld word is zo groot. Voel me er continu k*t door.. Waarom weet ik ook niet. En dan heb ik op me werk ook nog een collega die nu gaat beginnen en ze heeft het er alleen maar over alsof het vanzelfsprekend is dat ze de eerste maand meteen zwanger is en ze vraagt ook steeds of ik al zwanger ben.. want me nog vervelender laat voelen omdat ik telkens moet zeggen nee ik ben niet zwanger. Denk er nu toch maar over om toch naar een gyn te gaan (kan dat zonder doorwijzing???) om te kijken of bij mij wel alles goed zit... Pff... ik weet dat ik niet mag klagen en dat ik pas in de 6de maand zit maar toch... Het valt me allemaal zwaarder dan ik had gedacht en ik wil het zoooo graag.. we zijn er zooo klaar voor maarja dat maakt helaas niks uit.. Ben iig blij dat ik even mijn verhaal kwijt kan hier, want voor de rest is er toch weinig begrip voor uit mijn omgeving.. Krijg alleen maar irritante opmerking zoals ooh maar wees blij dat hij iig niet onvruchtbaar is.. ook al is zijn zaad traag.. Nou dat was wel het laatste wat ik dacht.. Oke genoeg geklaagd! haha we gaan morgen naar de uroloog en dan hopen op verbetering.. Iig thanks! (Zei toch dat het een lang verhaal zou worden)
Ik vind het belachelijk dat je huiarts je niet doorstuurd met als reden dat je te jong bent. Lijkt mij leeftijdsdiscriminatie Ik zal als ik jou was het ziekenhuis bellen en daar vragen wat je het beste kunt doen. Veel succes in elk geval
Jeetje meis dat is niet niets. En ookal zijn andere meiden langer bezig, jullie zijn ook bezig, en zeker met het hele treacher collin syndroom verhaal erbij denk ik dat onzekerheid daar een extra rol in speelt. (ik zou dat denk ik wel hebben namelijk). Ik zou het niet onverstandig vinden als jullie wel naar een gynaecoloog gaan, zeker vanwege de erfelijkheid van je vriend zijn "ziekte". Helaas heb je wel een verwijzing nodig, maar als jij die wil zou ik die wel opeisen. Je hebt daar gewoon recht op. Meis, heel veel sterkte. en vooral succes. Liefs
Wat een rotverhaal... En ik vind de reactie van de huisarts ook nogal lauw. Vooral met een erfelijke ziekte en zaad wat niet geweldig zwemt zou hij nu al een verwijzing moeten geven. Al was het alleen maar zodat een gynaecoloog je goed kan voorlichten over chromosoom testen, zwangerschapsbeeindiging en embryo selectie. En als die lijst voor embryo selectie 2 jaar duurt dan zou ik er graag op staan als ik jou was! Vooral omdat jullie 6 mnd bezig zijn en door verminderde zaadkwaliteit misschien toch in de MMM eindigen: daar zijn het alleen maar wachtlijsten. Ik zou sowieso van de huisarts willen weten hoe slecht de zaadkwaliteit precies is, zo'n half antwoord is belachelijk. Succes! En flink op je strepen staan, je niet laten afschepen, hoor!
Fijn dat jullie zo meeleven Doet me goed. En misschien had ik nog iets uitgebreider moeten zijn, maar wij hebben al gesprekken gehad in leiden bij de klinisch geneticus dus die heeft ons alles al verteld over zijn ''ziekte'' en de gevolgen enzo daarvan hun zijn ook degene die ik moet bellen als ik zwanger zou zijn zodat hun ons in dat traject in de gaten kunnen houden en daarbij krijgen we ook psychologische hulp.. maar dat is alleen als ik al zwanger ben dus daar heb ik nu nog weinig aan. Ook zijn we al in het azm in maastrischt geweest en hebben we een intake gehad voor PGD (embryo selectie) dus daar staan we gelukkig al op de wachtlijst.. toch met een beetje hoop dat we dat voor ons 2de kindje kunnen gebruiken.. maar das misschien wel erg hoopvol. Vandaag moeten we voor mijn vriend naar de uroloog en ga via hem een doorverwijzing vragen voor de gynealoog.. hopen dat hij ons wil doorverwijzen.. wil toch wel weten of de teleurstelling elke maand als ik ongi word niet voor niets is.. Dank jullie wel voor jullie reactie!
meid, 2 maanden terug ben ik bij mijn ha geweest omdat ik maar niet natuurlijk ongi werd na het stoppen met de pil.. Ontpillen kan wel een half jaar tot een jaar duren... en ik werd naar huis gestuurd... :S Stoute schoenen aangetrokken, en zelf een gyna gebeld.. Ja kan dus zonder verwijzing, al sturen ze na de afspraak wel alles naar de ha door om zo de verwijzing als het waren te maken handy!! Nu ben ik dus 4 september voor het eerst geweest en nu 11 dagen erna heb ik medicijnen gekregen zodat er weer verder gegaan kan worden voor een kans Hopelijk dat er ook snel iets bij jullie gegaan kan worden! Ik zou zeggen, zelf een gyna bellen
Goed dat je je stoute schoenen hebt aangetrokken! Hoop dat jullie snel zwanger mogen zijn. @Keltje, uit je hele verhaal begrijp ik dat jullie zodra je zwanger bent dus genoeg onderzoek en alles zullen krijgen maar ik denk juist dat het nu alzoveel beter zou zijn als ze ermee beginnen. En dat lijkt mij beter bij een gyn kunnen dan bij die huisarts. Ik zou het advies van jufkrisje opvolgen en de gyn bellen
Nou dames het is gelukt hoor! Via de uroloog niet.. wat was dat een raar vrouwtje!! Ze deed heel lelijk.. en weer niet begrijpend en weer het verhaal dat we nog jong zijn zucht.. kon me bijna niet meer inhouden. Maar heb toch de stoute schoenen aangehad en heb 13 oktober een afspraak bij de gyn!! maar ja was weer een klap.. mn vriend had maar 0,6 levende en alles was traag is dus niet geweldig maarja even de gyn nu afwachten.. Thnx voor t meedeleven! @jufkrisje : Knap hoor dat je dat zo gedurfd heb!! Hopen dat het nu snel raak is en alles wat beter gaat lukken!