Ben trouwens gisteren ongesteld geworden, dus het is donderdag hopelijk helemaal klaar en kan de operatie doorgaan. Ik begin zenuwachtig te worden, heb vannacht slecht geslapen en er over gedroomd. Komt nu wel erg dichtbij. Zie niet tegen de operatie op, maar meer hetgeen wat we na de operatie gaan horen.
Hier ben ik!!!!!!!!!! Drukke dagen achter de rug, verjaardag, uit eten beagle-dag. Dus allemaal heel leuk! Vandaag weer aan het werk geweest. Ben druk bezig met opletten wat ik eet. En het valt me niet tegen. Al moet ik zeggen dat ik soms best even zin heb in een vette hap. Maarja dat is niet slim nu. Donderdag eerste afspraak om sportschema op te zetten. Maar moet zeggen dat ik nu met goed weer de fiets pak en eens extra naar het bos ga met mijn twee honden. Leentje ongi geworden maak ik op uit je banner? Dat zou wel heel fijn zijn. Kan je donderdag de operatie ondergaan. Jessie, ik zou het heel leuk vinden dat je bij ons ook blijft schrijven! En zwanger na zo'n lange tijd geeft hoop! Ik moet woensdag naar het ziekehuis naar de orthopeed. Ik heb al meer dan een jaar last van mijn schouder. Dan zaterdag of dinsdag bloed prikken. Moet op dag 3 van de cyclus. Maar je raad het al, dan is het pinksteren. Wordt ik nu vrijdag voor 12 uur ongi moet ik zaterdag prikken en wordt ik na 12.00 ongi moet ik dinsdag prikken.......... Nana, hoe is het met jou?
WAT LEES IK NU???????????????? Jessie meid, ik ben helemaal perplex.......GEFELICITEERD!!!! Geweldig dat jij de eerste van dit forumtopic bent die met echt positief nieuws mag komen; ik zat toevallig net nog te denken (toen ik het topic opzocht) hoe lang geleden het was toen ik dit topic opende.......Ow, ik gun je dit enorm; ik heb soms last van ''niet-gun'' gevoelens maar dat geldt zeker niet voor jou!!! Blijf wel bij ons, hoor. Het is in ieder geval voor mij geen probleem. Ik weet alleen niet of ik het bemoedigend moet vinden zoals je zelf zegt, want het is natuurlijk voor mij totaal anders omdat mijn man eigenlijk gewoon onvruchtbaar is....maar ja, ik snap wel wat je bedoelt hoor! @leentje: ow meissie, spannend hoor, ik ga echt duimen voor je; ik leef met je mee! @ anderen: dank jullie voor lieve reacties en tips. Ik heb trouwens al hulp via de kerk, 1x per maand een gesprek met een pastoraal medewerker; samen met mijn man. Maar ja, als dat niet genoeg is....
Vanochtend een digitale test met zwanger en 2-3.. dus klopt perfect met eisprong. Dus ik moet het wel gaan geloven. Heb gister al een beetje zitten zoeken op kinderdagverblijven en de site van de vk bekeken. Vandaag Geertgen gebeld voor echo (23 juni!) en me aangemeld bij Moeders voor Moeders.. dus dat helpt allemaal wel om het langzaam te laten doordringen Verder voel ik me prima, (nog) niet misselijk ofzo, heb alleen wat vaker "honger"gevoel op een dag..
Fijn dat je dan toch nog op tijd (hopelijk!) ongesteld bent geworden. Krijg je meteen na de operatie de uitslag of moet je de week erna terugkomen oid?
Drukke leuke dagen.. klinkt goed! En hoe je bezig bent met afvallen klinkt ook goed, keep up the good work!! Het zijn wel echt ziekenhuisweken voor jullie zeg.. ! Wat gaat de orthopeed doen? Of is dit de eerste keer dat je hem ziet (ik meen me te herinneren dat je pas voor verwijzing naar HA was geweest)..? Irritant dat bloedprikken precies zo in het weekend valt, maar het maakt volgens mij niet heel veel uit.. wat prikken ze? LH, FSH, prolactin, nog meer?
Dankjewel dat je het me gunt lieve nana.. dat staat misschien stom maar ik heb ook echt wel eens bij een hele lieve forummeid gedacht "wat, jij ook al".. natuurlijk verdwijnt dat gevoel dan snel, maar ik snap zeker wat je bedoelt. En ik snap ook dat het bij jullie anders ligt, maar als (en daar duim ik heel hard voor) blijkt dat TESE een optie is voor jullie dan heb je tenminste iemand die je kan vertellen dat die Pregnyl-spuit echt appeltje-eitje is ! Dikke knuffel!!
Ha daar zijn jullie weer . @ Djuuzie: Leuk weekend gehad dus! Fijn dat het zo goed gaat met je dieet. Het begin is het moeilijkst. Waar ga je nu op laten prikken? Succes morgen bij de Orthopeed! @ Nana: Goed dat je hulp hebt, is 1 keer in de maand genoeg? Je had toch ook mensen leren kennen via internet waar je goed mee kon praten? @ Jessie: Nu moet je het wel gaan geloven! Ik vind het super voor je en heb ook helemaal niet het niet-gunnen gevoel. Ik gun het ons allemaal zo en ik hoop dat we allemaal snel eens goed nieuws krijgen. Ik krijg na de operatie de uitslag. @ hier: vandaag nog een half dagje werken en vanaf morgen thuis. Had geen zin om woensdag nog te werken, dus heb me vanaf morgen ziek gemeld. Morgenochtend komt (hoogzwangere ) vriendin langs en 's middags ga ik naar mijn moeder. Mijn zussen zijn er dan meestal ook, dus veel afleiding.
@jessie: hahahahahah, ja, dat is inderdaad wel bemoedigend (dat het spuiten best makkelijk was)....ik zou zeggen: geniet van het ''resultaat''!!! @leentje: hou vol, hou vol.......je komt er door heen; en die afleiding is heel verstandig!!! 1x in de maand is niet zo veel, nee...maar ik heb er gewoon geen zin in om nog meer bezig te zijn met mijn sores (beetje kop in het zand natuurlijk) dus geen zin om weer extra hulp te gaan zoeken. En tja, praktsich is het ook moeilijk; ik kan niet in mijn eigen praktijk me aanmelden en moet dus echt een stuk verder van huis; dat is ook wel een barriere.....maar ja, als het moet, dan moet het.. @djuuzie: jij bent goed bezig!!! En nu hopen dat je ook bij orthopeed een stapje verder komt!
even een vraag aan mijn forum-vriendinnetjes: what to do?? Het zit zo: de beste vriend van mijn man (en ook wel van mij) verwacht zijn eerste kind. Ze zijn echt in no time zwanger geraakt (dat weten we omdat ze dat verteld hebben) en dat was precies in de periode dat wij naar de huisarts gingen met onze zorgen. Vervolgens is ze uitgerekend rond mijn verjaardag. Kortom: pijnlijk allemaal. Ze kwamen het zwangerschapsnieuws op 1e kerstdag vertellen (heb ik misschien wel 's verteld?) en dat was ook weer een zeer pijnlijk gebeuren. Ik merk dat ik eigenlijk enorm boos en jaloers ben en ik kan het bijna niet verdragen om te zien of te spreken. Dat heb ik niet bij andere zwangere dames/echtparen. Het is trouwens wel met ze besproken (dat van 1e kerstdag en de manier waarop ze dat ons vertelden) maar ik merk dat het toch gewoon moeiljk blijft voor me. De tegenstelling tussen onze en hun situatie is enorm groot.... Mijn vraag: binnenkort zal het kindje geboren worden en ik zie giga op tegen het kraambezoekje. Ook heb ik er even genoeg van om ze vaak te zien; ik kan het gewoon ff niet verdragen en ik merk dat ik wat koeltjes reageer als ik ze zie. Wat kan ik doen om het kraambezoekje wat dragelijk te maken?? Tips??? Ik ben benieuwd naar jullie ideeen...
Lijkt me goede beslissing, zeker als je morgen veel afleiding hebt! Ga je dan morgen de verjaardag alvast een beetje vieren, of sla je dat maar over dit jaar?
Je hebt het idd toen verteld over hoe ze het kwamen vertellen.. moeilijk hoor. Ik weet niet hoe je man erin staat maar misschien moet je hen gewoon eerlijk vertellen wat je voelt en dat je daarom nu wat afstand neemt, desnoods via een kaartje. Het is niet niets waar je doorheen gaat en als het voor jou beter is om nu afstand te nemen dan is dat (denk ik) uiteindelijk voor jullie vriendschap ook beter. Wat het kraambezoek betreft, hebben jullie gemeenschappelijke vrienden? Dan zou je er misschien een bezoekje met meerdere stellen/personen van kunnen maken? Dan valt het wellicht niet zo op als jij wat stiller bent? En anders met manlief duidelijk afspreken wat het teken is dat je NU weg wilt en dan goed uithuilen bij elkaar? Moeilijk hoor.. sterkte alvast!!
@Jessie, het is idd de eerste afpraak bij de orthopeed. Ik ben benieuwd. Weet in ieder geval wel dat ik geen hormoon spuit wil. Met het anders eten gaat het goed. Weet allee niet of ik al wat afgevallen ben. Mijn baterijen zijn leeg in de weegschaal. Maar zal er eens nieuwe in stoppen. Ze gaan nu op FSH en Oestradiol prikken. En van de vorige keer heb ik geen idee. Moet jij niet eens een mooie banner uit gaan zoeken!? @ Leentje, blij dat je klaar bent met je werk? Heb je al weer sollicitaties lopen? Of begrijp ik je verkeerd en zit je nu in de ziektewet en ga je erna weer terug? Morgen een gezellige dag lees ik. Is ook fijn zo afleiding, gaat de dag lekker snel. Hoe laat moet je in het zienehuis zijn? Hoe laat wordt je geopereerd. Ik denk aan je donderdag! @Nana, ik hoop zeker dat ik bij de orthopeed wat verder kom. Ben het zo zat! Wat een moeilijke situatie Nana. Ik snap heel goed dat je er even geen zin in hebt. Helemaal omdat je zelf nog in onduidelijkheid zit. Wat Jessie ook aangeeft is dat je misschien met meerdere mensen tegelijk op kraambezoek kan gaan. Of "even snel" voor je ergens anders heen moet. Heb je een goede rede om het bezoek kort te houden. Wellicht kan je terug linken naar het nieuws van eerste kerstdag naar hun. Dan kan je aangeven dat het nog steeds erg moeilijk voor je is. Als het echt goede vrienden zijn dan snappen ze het. Weten ze ook hoe het er nu voor staat? Heb geen echt advies, maar misschien heb je iets aan de ideeen hierboven. Knuffel!
@ Nana: ik herinner me het nog wel van jullie vrienden die toen even kwamen vertellen dat ze snel zwanger was geraakt. Hebben ze er begrip voor dat het voor jullie heel moeilijk is of weten ze niet van jullie situatie? Ik zou zeker van te voren aangeven dat het moeilijk voor jullie wordt, daar moeten ze dan maar begrip voor hebben. En ik vind de tip van Jessie sowieso wel goed om samen met andere te gaan. Dan heb je minder kans dat het kindje in je armen wordt geduwd en hoef je niet zolang te blijven. Ik heb verder geen tips. Ik ga zelf heel kort op kraambezoek, huil daarna tot ik niet meer kan en ontwijk ze daarna zoveel mogelijk. @ Jessie: ik sla mijn verjaardag maar over, vind het toch niet zo belangrijk. Maar wat ik wel erg jammer vind is dat we zondag 2 jaar getrouwd zijn en we waarschijnlijk niet uit eten kunnen of iets anders leuks samen kunnen doen. @ Djuuzie: ik ga morgen alvast in de ziektewet, stop nog niet met werken. Daarna blijf ik sowieso 2 weken thuis. Zou fijn zijn als ze iets zien in je schouder wat makkelijk opgelost kan worden. Bij mij kon er niks aan gedaan worden, zit wat verkalking en ik heb er vaak pijn aan. Heb jij er ook hoofdpijn van? Ik wel. Ik moet donderdag om 11.30 binnen zijn. Denk dat ik rond 13.00/13.30 word geopereerd. En als het goed is mag ik 's avonds naar huis. had het liever 's ochtends vroeg gehad, was ik er maar vanaf.
Nou ik ben bij de orthopeed geweest en hij vertelde wat we al wisten. Er zit een kalk ophoping op mijn pees. Gezien medicatie in tabletvorm niet voldoende werkt en fysiotherapie ook niet het gewenste resultaat geeft wil hij graag een spuit gaan zetten in mijn schouder. Heb hem uitgelegd dat ik dit niet wil omdat we bij de fertiliteitsarts lopen. Hij snapt dit helemaal maar hi geeft wel aan dat er een bijnierschors hormoon ingespoten zou worden en dit niets met fertiliteit doet. Hij heeft me dus de keuze gelaten. Eerst kijk ik het nog wel aan. En overleg met de fertiliteitsarts. Kan het dan altijd nog doen. Als het niet helpt de inspuitingen gaat er gekeken worden of er geopereerd kan worden. Maar dat is de laatste optie als het andere niet werkt. Maar ik ben er zo moe van, al een jaar lang bijna dag in dag uit pijn. pffffffff............... Nou ik plof ff op de bank en dan vanavond werken. Leentje ik duim voor je morgen!
@Djuuzie, in het Geertgen topic zitten meiden die bovenop hun FSH ook dexamethason gebruiken, dit is een bijnierschors hormoon. Ik weet zo even niet waarom ze dit gebruiken, maar ik zal de vraag eens neerleggen.. Een dikke knuffel in elk geval voor al zo lang pijn hebben en moeilijke beslissing nu!
Dit waren de reacties: "Ik gebruikte het om mijn bijnierschors af te remmen, zodat ik beter zou reageren op de hormonen. Maar ik weet niet of dexamethason ook invloed daarop heeft, als je bijnierschors gewoon normaal functioneert. Snap ie? En denk ook dat een eenmalige (hogere) dosis anders werkt dan een dagelijkse lage dosis." "Ik weet alleen dat het niet goed is bij zwangerschap, verder weet ik niet waarvoor het kwaad zou kunnen." Met van beiden het advies om het bij je gyn na te vragen, maar dat was je al van plan.. maar het klonk me zo bekend dat ik dacht, ik vraag het ff na!
@Leentje, hoe is het gegaan? En natuurlijk ook gefeliciteerd met je verjaardag, maar ik snap heel goed dat je daar nu helemaal niet mee bezig bent! @Nana, Djuuzie, Gwen, hoe is het met jullie?
Thanx Jessie voor het navragen! Ik ga de gyn maar vragen. Dat duurt nog twee weken voor ik daar heen ga. Het is natuurlijk een flinke dosis wat ingespoten word. Aan de ene kan wordt voor een eventuele punctie eerst je cylus sltil gelegd en daarna weer gestimuleerd. Dus lijkt het mij geen kwaat kunnen. Aan de andere kant is er dus weer een extra hormoon in je lijf wat misschien invloed op elkaar heeft. Achja, Al een jaar met pijn dus daar kunnen nog wel een paar wekenbij. Er moet wel iets gebeuren. Ik moet er niet aan denken dat ik met een kleine last van mijn schouder heb want dat is ook niet handig dan..... Happy Birthday Leentje! Hoe is het met je? Hoe is de operatie gegaan? Liefsxxx
@djuuzie: knuffel voor jou; oh, wat een gedoe en een teleurstelling dat het ene probleem met het andere probleem in aanraking komt!! Ik zou zeker even met je gyn. alles op een rij zetten.....Moeilijk om te zeggen wat wijs is, maar ik zou zeker wel de schouderklachten aanpakken want het dreigt al chronisch te worden.....maar meis, ik hoop dat je gyn er geen kwaad in ziet mbt je kinderwens!!! @leentje:en?!?!?!??? Operatie????? Ik heb geen flauw idee hoe lang je moet blijven enzo, maar ben wel benieuwd naar hoe het gegaan is.. Trouewns, een hoop ''special moments'' (verjaardag, trouwdag) deze week voor jou maar wel erg dubbel dus. Herkenbaar; ik ben binnenkort jarig en dat laat ik, voor het eerst in mijn leven, ongevierd voorbijgegaan. Het hoeft even niet voor mij en jij herkent dat dus ook.. @:jessie: hoe voel je je nu?? Wat gaat er emotioneel door je heen?? Enne......heb je bewust je banner nog niet verandert in een zw.banner?? Ik hoop natuurlijk voor je dat het goed gaat met je en dat je niet te veel kwaaltjes hebt. @gwen: how about you?? Bedankt voor jullie tips mbt a.s. kraambezoekje. Gezamenlijke vrienden hebben we niet echt, dus het word toch echt een ''2 op 2 confrontatie''. Ik heb al wel besloten dat ik duidelijk zal zijn in mijn grenzen (ik wil dus bijv. het kindje niet vasthouden) en het scheelt wel dat onze vrienden weten van onze situatie, dus ik verwacht wel dat ze er rekening mee houden. Maar juist omdat ze nu zo ''lief en begripvol'' zijn is het misschien nog moeilijker voor me, want eigenlijk wil ik ''kwaad zijn''; een soort zondebok hebben. Gek he?? Ow, wat er allemaal gebeurt met je in dit soort omstandigheden; ik ben niet trots op wat er soms in me omgaat.....zucht....Maar goed, ik ga het maar afwachten en de ultieme confrontatie maar aangaan..... fijn weekend allen!! gr. nana