JA, ik rook en ik wordt er BLIJ VAN ! Althans zo dacht ik er tot een tijdje geleden over..... Inmiddels heb ik de balen ervan en zou ik willen stoppen, maar ik zie er nog teveel tegenop. Denk niet dat ik nu sterk genoeg ben om het te doen.
Hier word ook nog gerookt, Alleen in de zwangerschap en ongeveer3 wkn erna, maar toch weer begonnen. Er word dan wel buiten gerookt, maarja, dan zit je daar in je eentje, de rest staat gezellig buiten. Dus ga je ook even mee naar buiten. Op gegeven moment, ah mag ik ook een hijsie. Elke keer een hijsie, dat word een hele en voor je t weet zit je weer "gezellig" mee te hijsen. Ik rook alleen niet zo heel lang. Ben 5jaar geleden begonnen met blowen (door een depressie) maar geen sigaretten nog en in 2 jaar werd dat steeds meer. Toen mijn vriend leren kennen en die zei, steek dan een peuk op ipv die andere. Was wel blij dat ik uiteindelijk van de blow af was. Maar heb je weer een andere verslaving. Maar einde vd maand gaat mijn vriend beginnen met speciale pillen die je alleen via de huisarts ken krijgen om te stoppen (bijsluiter wil je niet lezen!) En dan stop ik ook gelijk weer. Ik ben eigenlijk een gezelschaproker dus zou wel makkelijk kennen stoppen(hoop ik), dus ben benieuwd of t werkt bij mn vriend, dan ben ik er ook vanaf En we hebben afgesproken dat we elke maand als de salaris er is dat we het geld wat we kwijt waren normaal gelijk eraf halen, en dat gaat dan naar de kleine toe. Dus dat word een aardig zakcentje dalijk voor hem
Mijn man en ik roken allebei niet meer maar hebben het dus wel gedaan. Manlief is ruim 1 jaar gestopt en ik 2,5 jaar. Ik ben daar heel erg blij om. Nu vind ik het vies en het stinkt heel erg.
Hoi Hoi Hier rook ik ook nog rookte al vrij jong en nu rook ik ook weer als vanouds pakkie per dag in de keuken bij een open raam. Afgesloten van andere ruimtes. Paps rookt ook nog en was oh zo jaloers toen ik net bevallen was en hij ff een peukie buiten ging doen en hij kwam terug en ik rook de lucht grrrrrrr haha.
Hier roken mijn man en ik ook. Ben wel met de zwangerschappen gestopt geweest en bij de middelste 3jr lang maar toch weer begonnen. Hier een pakje samen met mijn man per dag! Tis idd veel het is slecht,wat nou niet? En mijn kinderen hebben geen last van ons gerook gelukkig. Ik ben in elk geval nog niet van plan om te stoppen en hubbie ook niet. Tis onze verslaving drinken doen we beiden niet.
Heb van mijn 16de tot mijn 27ste gerookt. Waarvan zeker 8 jaar een pakje per dag. Gestopt toen ik zwanger was van de oudste en heb daarna geen sigaret meer aangeraakt! Dus ongeveer 3 jaar gestopt. Heb er af en toe nog zin in, vooral gezellig in gezelschap of als ik veel stress heb (of als ik baal van alle kilo's die er aan gekomen en denk dat die er makkelijk af zouden gaan als ik weer zou roken), maar ik blijf er af, want anders rook ik zo weer een pakje per dag, ken mezelf! Vind het nu ook ontzettend vies als ik ergens ben waar er gerookt wordt. En vind ik het echt geen zicht om een mama achter de kinderwagen met een sigaret te zien lopen...
Ik rookte vanaf mijn 16e en best heel veel wel (vaak pakje van 23 st. per dag). Toen ik mijn man leerde kennen (die heeft nog nooit gerookt) en binnen no-time eigenlijk altijd bij hem was, rookte ik al snel steeds minder, omdat ik buiten 'moest' staan. Op een gegeven moment liet ik mijn sigaretten in de auto liggen, zodat ik er nog meer moeite voor moest doen (soort zelf-ingesteld-ontmoedigingsbeleid, haha), waardoor ik thuis bijna niet meer rookte. Op een ochtend toen ik net 26 was zei een collega tegen me; "als dit pakje leeg is, stop ik!". Ik heb meegedaan. Ik ben nog steeds gestopt (inmiddels ruim 3 jaar) en hij rookte al na 2 weken alweer Cruciaal voor mij was om het dag voor dag te zien: elke ochtend nam ik me voor om die dag niet te roken. Het idee van nooit meer roken vond ik zo afschrikwekkend! Dus dag voor dag, en zodoende ben ik al zo lang rookvrij. Een kleine waarschuwing echter wel: ik heb nog steeds wel eens momenten dat ik koffie inschenk en ineens door mijn hoofd flitst: zo, ff zitten met een peukie erbij! Heeeeel raar!
Ik rook niet, nooit gedaan ook. Mijn man rookt wel, maar altijd buiten. In mijn familie en vriendenkring rookt bijna niemand. En in de familie en vriendenkring van mijn man rookt vrijwel iedereen. Echt zo apart vind ik dat, echt een tweescheiding. Voordat ik mijn man leerde kennen heeft er ook nooit iemand gevraagd of ze bij mij binnen mochten roken. Ik had niet eens asbakken in huis. De 2 a 3 mensen die rookten gingen zelf al buiten staan. Toen ik mijn man leerde kennen en zijn vrienden over de vloer kwamen, werd er ineens om een asbak gevraagd. Zij waren zo gewend om overal binnen te roken. En voor mij voelde het echt als een rare vraag. Is maar net wat je gewend ben natuurlijk. Mijn man heeft trouwens nooit gerookt waar ik bij was, ook niet toen we nog apart woonden. Zodra ik er was ging hij buiten staan.
ik rook niet meer, maar heb het 14 jaar gedaan. Ik ben gestopt toen ik zwanger werd, en heb nog heel lang de behoefte gehad. Uiteindelijk gezwicht na de bv voor een peuk ,en vies dat die was , was er gelijk helemaal klaar mee hahahaha. Ik moet zeggen dat ik heel blij ben dat ik ermee gestopt ben, mijn vingers ruiken niet meer naar nicotine, ik houdt dat geld lekker in mijn zak. Mijn huid is stukken beter, maar als klap op de vuurpijl: Mijn mond is zo veel gezonder. Ik had altijd last van ontstoken tandvlees, en bloedend tandvlees, maar het is helemaal goed gekomen!
Ik rook sinds mijn 13e (dus al 20 jaar), maar heb nooit veel gerookt. Op mijn max rookte ik zo'n 5 sigaretten per dag, dat was al heel veel voor mijn doen. Ik ben meer een gelegenheidsroker, en kan ook zo een week niet roken. Momenteel rook ik ongeveer 6 sigaretten per week. Ik werk 3 dagen per week, en dan rook ik er altijd een op de heenweg, en een op de terugweg Thuis rook ik amper, omdat ik dan naar buiten moet en daar heb ik geen zin in. Ik rook sowieso niet waar mijn zoontje bij is. Als ik ga stappen of op een feestje ben rook ik wel wat meer.
Mijn man en ik roken beide niet, sterker nog we hebben nog nooit een sigaret aangeraakt Ik was altijd bang dat ik het lekker zou vinden en dus verslaafd zou raken. Maar wat ik me nou afvraag he, naast dat het natuurlijk slecht voor je is valt het me op dat vele van jullie er gewoon super veel geld aan kwijt zijn Hebben jullie nooit zoiets van als ik stop kunnen we het aan hele leuk dingen uitgeven? Ja ik heb makkelijk praten als je niet verslaafd bent ws haha En ook veel van jullie zeggen ik rook al zoveel jaar maar natuurlijk in de zwangerschappen gestopt! Ehhhh een zwangerschap duurt 9 maanden! Als je 9 maanden niet rookt wat dus al een hele tijd is waarom dan toch weer beginnen? Is dat dan hetzelfde effect als bv iemand die weer heeeeeel erg verlangt naar een broodje met filet americain? Nogmaals ik weet het ik heb makkelijk praten maar vroeg me dit gewoon af
Ik heb gerookt. Zo'n...12 jaar denk ik. Op een gegeven moment hoorde we op het werk dat er over x aantal maanden niet meer binnen gerookt mocht worden (rokersgedeelte werd afgesloten) binnen. Toen heb ik gezegd: "Dan stop ik..." Ondertussen al ruim 3,5 jaar rookvrij. Mis het af en toe nog wel eens hoor. Als ik met vriendinnen lekker op het terras zit bijvoorbeeld of soms na een hele drukke dag. Maar als ik me dan probeer voor te stellen dat ik de rook door mijn longen heen zuig.... Nee! 1 x eerder een stop poging ondernomen, toen 3 maanden niet gerookt maar was toen zo bezig met niet roken..dat ik automatisch enorm veel zin kreeg om te roken. 2e en definitieve stoppoging tegen mezelf gezegd dat het nu echt klaar was (begon ook een rokershoestje te krijgen). En dat als er ooit vitamines in een sigaret gestopt worden dat ik het dan maar weer eens moet overwegen... Mijn vriend rookt wel. Overdag buiten en s'avonds een paar binnen (als onze dochter op bed ligt). x Kweenie
Ik heb zelf negen jaar gerookt maar ben nu al zo'n 7 jaar rookvrij. Mijn schoonouders roken nog wel en als wij daar vandaan komen stinken we ook altijd een uur in de wind, bah.
Ik was anderhalf jaar voordat ik zwanger raakte al gestopt met roken. Niet omdat ik zwanger wilde worden (dat wilde ik toen nog niet), maar omdat ik gewoon 's wilde proberen of ik kon stoppen. Ja dus, geen probleem. Maar toen mijn zoon eenmaal geboren was stond ik de eerste maanden zo stijf van de stress en de hormonen dat ik weer begonnen ben. Eerst een paar maanden vrij hevig voor mijn doen (zo'n 4 sigaretten per dag), en na een tijdje verminderde dat weer naar een paar sigaretjes per week, en dat is nu nog steeds zo. Ik zou gewoon kunnen stoppen ja (er is ook geen excuus voor)... maar die paar die ik er dan nog wel rook vind ik wel érg lekker hoor...
Tsja dat roken was de eerste tijd echt een soort 'ontsnapping' of zo... ik kon dan echt uitkijken naar dat moment dat hij 's avonds in bed lag, en ik een sigaretje kon gaan roken, even kon nadenken, stil kon zijn, gedachten op een rijtje krijgen, frisse neus halen....even weer mezelf zijn, zeg maar. Nu heb ik dat gelukkig allang niet meer hoor... dat kwam echt door het ontzwangeren
Ik zit op dit moment buiten met de laptop een sigaretje te roken ! Ben 2 weken na mn bevalling weer begonnen...
Ik denk dat het makkelijker is om voor een zwangerschap te stoppen omdat je dan echt een heel belangrijk doel hebt. Dan ben je eenmaal bevallen en dan denk je, nou kan er best 1 nemen, want ik doe er niemand kwaad mee. En dat het veel geld kost, dat ben je dan allang weer vergeten. Want het stomme is, wij zitten best krap de laatste tijd, terwijl je weet, dat als je stopt met roken, dat je 300 euro meer hebt per maand. En toch niet doen he, ik vind het ook merkwaardig eigenlijk, nu ik erover nadenk
ikke in ieder geval niet8), heb wel gerookt, maar was eigelijk meer een gezelschapsroker, deed dus meer mee voor de fun, drankje, kauwgompy (vond de smaak dus smerig) en een peuk erbij.. mijn man is sinds een paar weken gestopt en ben super trots op m, vind m nu veel stoerder..haha en hij is al zo stoer..