Hoi dames Even nieuwsgierig wie slaapt er ( altijd) samen met zijn peuter en vind dit ok? Ik dus alleen twijfel ik steeds of ik dit oke vind Vroeger sliep ik ook lange tijd altijd tussen in, zelfs al hadden mn ouders het niet door was ik weer tussen in gekropen Daar werd nooit een probleem van gemaakt en ik ben er niet slechter van geworden en ging gewoon vanzelf weer in mn eigen bed slapen Mijn oudste doet dit nu dus ook en ze kan wel in dr eigen bed slapen alleen wil ze het nu dus een tijd persee niet En ik twijfel dus moet ik mega streng gaan doen elke nacht op om haar kamer te zitten met een huilend meisje die na een uur samen liggen alsnog wakker word alsje stiekem weg wilt lopen en dus alsnog bij ons beland Of vind ik dit gewoon oke net als mijn ouders en komt het vanzelf wel weer goed? Benieuwd naar jullie ervaringen
Jij bepaald of je het wenselijk vindt of niet. Zolang jij/jullie je er prettig bij voelt, waarom niet?
Ja dat klopt dat is ook zo vraag me alleen af of er überhaupt meer mensen zijn die dit doen en het ok vinden En ik twijfel omdat ik bang ben dat ze misschien wel nooit terug naar dr eigen bed wilt haha
Wij doen het ook wel eens en ik doe er echt niet moeilijk over. Ik deed het vroeger ook en sliep voor mijn zestiende echt wel in mijn eigen bedje...
Ja eerst was het hier namelijk ook wel eens naar nu word het al bijna dat ze niet meet in haar eigen bed wil vanaf het begin en anders word ze zowiso standaard rond 23u wakker en wil ze bij ons elke nacht...
Ik zou me er zeker niet druk over maken wat andere mensen/ je omgeving ervan vindt. Tis alleen of je het zelf handig vind. Ik slaap met een kind tussenin erg slecht, omdat ik draaikonten heb, maar als je er zelf geen last van hebt, waarom niet? Hoeveel kinderen heb je? Lijkt me wel weer lastiger worden als meerdere kids het willen.
Wij slapen in wisselende samenstelling met onze dochters samen. Ze hebben zelf een kamer met een groot bed waar ze elke avond samen in beginnen en gedurende de nacht komt of de een, of de ander of allebei bij ons liggen (Hebben daarvoor speciaal een ENORM bed gekocht waar we eventueel met z'n vieren in passen. het kan ook zijn dat mijn man bij de eentje of allebei gaat liggen, bijvoorbeeld als hij erg snurkt, of soms worden we gewoon samen wakker. Ik weet eigenlijk nooit naast wie ik wakker word 's ochtends. En dit doen we al hun hele leven zo, toen de jongste nog heel klein was hadden we ook een co-sleeper. En voor wie er vragen heeft over ons eh "nachtelijk leven"... de kinderen liggen soswieso meestal wel tot een uur of een/twee in hun eigen bed.
onze zoon gaat eerst naar ze eigen bed en als die wakker is mag die bij ons in bed liggen verder slapen meestal word die rond 4 a 5 uur wakker en komt die dan tussen ons in liggen wat wij totaal niet erg vinden.... daarvoor wou die nooit in ze ledikantje slapen en we woonde nog bij me ouders en konde niets anders dan hem bij ons in bed leggen dus vanaf maand 3 4 heeft die tot 1,5 jaar ongeveer bij ons in bed geslapen... een kennisje van mij die heeft een dochter van 3 en is alleenstaande moeder en haar dochter slaap ook nog bij haar in bed maar ze is nu bezig dochter zelf dan om ook eerst na haar eigenbedje te gaan en als ze wakker is bij mama te liggen... en zei vindt het ook helemaal niet erg ze zeg altijd maar zo van als zei goed slaap doe k het ook en ze gaan vroeg of laat toch in hun eigenbed slapen want dan voelen ze zich klein als ze elke keer bij mama in bed duiken...
@vlinderbloem maar bij jou slapen ze ook nog wel eens een nacht in hun eigen bed? Want dat is hier nu nooit het geval en daardoor word ik dan bang dat ze het echt nooit meer zal gaan doen/willen Maar goed ooit zal ze het heus gaan doen natuurlijk haha Ik weet t ook niet ene kant vind ik het totaal niet erg en wel gezellig ze slaapt ook gelijk verder en slaapt dan goed Maarja we zullen wel zien
Volgens mij zijn dingen alleen maar 'erg' als je er zelf last van hebt, je partner of het kind. Dat last hebben kan op het moment zelf zijn of op andere momenten (bijvoorbeeld niet durven te logeren omdat je dan niet bij papa / mama kunt liggen) en anders... lekker doen waar je je goed bij voelt. Hier wordt in het eigen bed geslapen omdat ik anders geen oog dicht doe (dochter slaapt heel soms bij ons maar zij ligt heel stil in tegenstelling tot zoon)
Het komt bijna niet voor maar heel soms worden mijn man en ik weleens samen wakker 's ochtends maar dat is echt zelden. Meestal slaapt er toch wel minstens eentje bij ons. Ik ben niet bang dat ze nooit meer in hun eigen bed willen slapen want ten eerste HOEFT dat van ons ook niet (dus dat scheelt weer discussie ) en ten tweede kan ik me niet voorstellen dat meiden op een bepaalde leeftijd nog steeds bij hun pappie en mammie in bed willen liggen. En tot die tijd zijn ze van harte welkom.
Ik moet er zelf niet aan denken. Als ik al 1x 's nachts word wakker gemaakt, heb ik daar de hele dag last van. Ik slaap vaak ook slecht in daarna. Maar als je het zelf niet als 'last' ervaart, dan is er weinig mis mee. Het heeft zijn voor en nadelen (net als wanneer je het niet accepteert). En uiteindelijk zullen alle kinderen wel in hun eigen bed gaan slapen.
Oke dames thnx voor jullie reacties t geeft me toch wat meer zekerheid dat het niet erg/slecht is zolang wij het niet erg vinden en dat het heus wel goed komt vanzelf thnx!
Mijn eerste heeft tot zijn 9 de jaar bij mij geslapen. Overgang ging gelijk goed. Hij was er ook echt aan toe. Nu dochterlief. Ze slaapt liever in haar eigen bed maar word te vaak wakker s nachts. NU pak ik haar zelf s nachts onder protest. Als ze eenmaal naast mij ligt slaapt ze daarna veel beter en beter door. Twee verschillende kinderen dus de een wil het niet de ander kreeg ik zo wat niet uit me bed. Want heb geen zin om elke nacht er steeds heen te moeten omdat mevrouw niet kan slapen. Of ze heeft honger of dit of dat. Nee meis het s nachts echt slaap tijd. Wat te drinken kan ze altijd krijgen. Ze begint wel in haar eigenbed. En als ze beter slaapt s nachts mag ze van mij echt wel terug in haar eigen bed maar voor nu heb ik besloten haar te pakken als ze besluit s nachts er een feestje van maakt.
hier een meisje dat tot voorkort bij mama en papa sliep. ikzelf doe geen oog dicht omdat ze het hele bed in beslag neemt. daarnaast moest ik haar vastpakken en kruipt ze helemaal tegen me aan en was me dit te warm. zijn nu bezig met in haar eigen bed te krijgen. als jullie t prettig vinden moet je het gewoon doen, wij zijn blij als ze in haar eigen bed slaapt
overigens een leuk topic, ik trok/trek me ook altijd veel van andere mensen aan en vond t daardoor slecht dat dochterlief bij ons lag. gelukkig zijn er meerdere gezinnen waar t gebeurt.
Mijn vriendin slaapt al 4 jaar lang met haar 2 kinderen in hun bed. Die kinderen hebben nog nooit in hun eigen bed gelegen. En in dit geval vind ik het overdreven en in mijn ogen 'niet gezond'.
Een collega heeft een zoontje (inmiddels 10 jaar) en die kwam tot hij 7 jaar was elke nacht bij hun in bed kruipen. opeens was het over. Zij vond het nooit een probleem. En is echt een leuk kind hoor
Kun je uitleggen waarom je het niet gezond vindt? In mijn ogen is het juist heel natuurlijk als kinderen samen met hun ouders slapen. Niet om een discussie te starten hoor, maar ik ben altijd zo benieuwd naar de redenen erachter.