Oh Ster, ik kan me voorstellen hoe jij je voelt. Ik voel me zo soms ook, terwijl ik wel nog samen ben met mijn man. Ik heb de miskraam alleen moeten verwerken. Dat gevoel had ik toch. Heb ook veel gehuild en mijn man kwam me niet troosten. Nu weet ik waarom. Hij vertelde net dat het aanvoelde als falen. Hij is in feite onvruchtbaar en toen ik zwanger bleek was dat een enorme confrontatie met de werkelijkheid. Slik!! Ik hoop toch dat hij die gedachte van zich af kan zetten. Lieve Ster, heb je geen beste vriendin die er voor je is? Iemand waar je zelfs s nachts naar kan bellen? Iemand waar je eens mee weg kan? Je zou er een paar dagen tussenuit moeten. Hoofd leeg maken. Dat is mij ook gelukt in Italië. Ik weet dat dit misschien heel hard overkomt hè, maar mijn kinderwens is veel groter dan de wens om een man in mijn leven te hebben. Ik ben in staat om (als het ooit misloopt) te proberen zwanger te worden met donorzaad. Via Denemarken kan je zelfs foto's zien van de mannen en sperma bestellen. Een lesbisch koppel die wij een beetje kennen via mijn nichtje heeft nu pas een tweeling gekregen op die manier. Ik hoop dat het goed blijft gaan met mijn man , maar ik ZAL ooit mama worden! Dikke knuffel! Laat een man je leven en je geluk niet verpesten. Xx
Lieve Ster Begrijpelijk dat je je nu eenzaam voelt. Hij heeft je ook wel echt in de steek gelaten zeg. Raak niet in paniek! In feite heb je geen man nodig om een zinvol of gelukkig bestaan te hebben. Je zal eerst zelf weer gelukkig moeten worden en het enige wat daar nu voor kan zorgen is tijd. Heel veel tijd helaas. Ik begrijp je wanhoop en verdriet maar je zal zien dat er nieuwe deuren voor je gaan openen en ook jij je gluk terug gaat vinden. In 1 ding ben ik het in elk geval eens met Lena en dat is dat je je geluk niet van hem moeten laten afhangen. Als je heel eerlijk bent tegen jezelf kon je toch ook al lastig gelukkig voelen met iemand die zulke lelijke dingen tegen je zei? Het is niet allemaal jouw schuld, en jij maakt niemand ongelukkig dat doet die persoon zelf! Je verdiend meer. Ik denk aan je! En ik zou inderdaad even bij een ouder of een vriendin gaan logeren om er even uit te zijn!
Lena: ik heb ooit ook precies zoals jij gedacht. Mijn kinderwens was ook veel groter dan mijn partnerwens. Ik ben uiteindelijk wel mijn partner tegengekomen, maar als dat niet zo was geweest, zou ik er ook in m'n eentje voor gegaan zijn. Ster: je bent sterker dan je denkt. Wees verdrietig, huil uit, neem daar ook de tijd voor. Maar pak jezelf daarna bij de kladden en maak er wat van. Live your dreams, don't dream your life.
Ster: ik heb echt met je te doen, het is gewoon echt vreselijk kl*te wat je nu overkomt. Ik zou ook compleet van streek zijn hoor. Ik hoop dat je lieve vrienden of familie in de buurt hebt waar je naar toe kan, want ook al zul je zelf je weg weer moeten vinden, je verdient ook steun van lieve mensen bij wie je je hart kan luchten! Denk aan je en een hele dikke knuffel! 😘😘
pfff ik heb ook even een baalmomentje! Ik kreeg dus maandag een bod op mijn huis. Voor het eerst en het staat bijna een jaar te koop. Ik heb wel zeker 10 kijkers gehad. Maar het bod was te laag. Dus ik heb een tegenbod gedaan en ondertussen ben ik me overal en nergens gaan inschrijven voor een huurhuis. Mijn vriend zat al de hele week in Frankrijk voor zijn werk dus heb alle papieren en administratie uitgezocht en alle aanmeldingen geregeld. Nu is vandaag mijn tegenbod geweigerd en hij wil niet omhoog van zijn startbod Gisteravond kwam mijn vriend thuis, moe van zijn reis. Maar vandaag gaat hij lekker uit eten met zijn vrienden en ik heb echt het idee dat ik er alleen voor sta. Krijg er mega veel stress van allemaal. Ik wil niet verhuizen terwijl ik 8 maanden zwanger ben (opleveren zou 1 okt zijn) en ik wil geen restschuld (het is mijn huis en niet ons huis) maar hij wil alleen maar weg en het kan hem verder niet zo veel schelen hoe of wat volgens mij. Mannen zijn zo vervelend af en toe. Ik ben heel emo en vind het allemaal heel stressvol.
O Liz, dat klinkt heel frustrerend. Jij zou nu natuurlijk liever ergens gesetteld zitten en alles klaarmaken voor de baby. Mannen zijn inderdaad minder geïnteresseerd en soms wat tf gerust. Heg iq belangrijk dat jij niet te veel stress hebt. Als het huis je man niet veel kan schelen, zou ik met mijn moeder of een goede vriendin op zoek gaan naar een huis. Ofwel blijven wonen waar je nu woont, totdat de baby wat ouder is en dan pas verhuizen. Of zelfs pas wanneer er een tweede kind op komst is. Probeer je maar te focussen op een babykamer en babyspulletjes. Dat is dringender. Je hebt al onderdak waar je nu woont. Blijf er gewoon nog even langer? Is dat geen optie?
Lieve Ster, hoe is het met je? Kan je een beetje terecht bij familie en vrienden? Loodzwaar zal het nu voor je zijn, maar je komt er sterker uit dat weet ik zeker,! Dikke knuffel! Beschuitje, wil even laten weten dat ik aan je denk, hoe gaat het nu met je? Lena, wat fijn dat jullie lekker kunnen genieten en goed met elkaar kunnen praten. Liz, grrrrrr mannen!!! Zeker met al die hormonen heb je nu een man nodig die je bij staat bij belangrijke beslissingen! Doe niks wat niet prettig voelt....anders gewoon 3 maanden later er uit? Waar woon je nu met je man? Hier nog alles rustig en het weekend een geboortekaartje uitgezocht. Vanavond de laatste dingen ophangen in de babykamer. Gister ook maar het bed verhoogd. ...ga nu toch naar de 37 wkn....spannend!
M676 jeetje alweer 11 maanden tijd vliegt dan echt, fijn dat de kleine zo vrolijk en makkelijk is. Hoe gaat het lichamelijk eigenlijk nu met jou? Liz wat irritant met jouw huis zeg, snap heel goed dat je geen laag bod accepteerd zeker niet in deze tijd. Snap alleen het verhaal niet goed wonen jullie in dit huis of niet? Lena wanneer hebben jullie de volgende terugplaatsing? Ster hoe is het nu met je, hopelijk heb je steun kunnen vinden bij je naasten! Julia gaat hard zo op het laatst hè, ik had op de dag van m'n bevalling nog allerlei dingen gepland om te doen want ik dacht ach gebeurt nog lang niet... Gevolg moet nog kabelgootjes leggen in de kinderkamer en bij onze voordeur is het nog steeds een onkruid ellende haha. Dus rond snel de dingen af idd en dan genieten van de rust nog even voor dat je het weet is het zover. Voel je je nog goed? Lactatiedeskundige heb ik ook al 2 keer gehad en helaas wordt daar ook niet beter van. Een pluspunt ze drinkt zo goed dat ik haar snachts niet meer wakker hoef te maken en ze slaapt meestal dan 6 uur en soms zelf al 9 of 10 uur achter elkaar, dus we hebbend wat dat betreft niks te klagen. Afgelopen dagen alleen heel jengelig. Vrijdag op controle in het zkh geweest, had net zo goed niet kunnen gaan. Allee gyns die bij de ok waren geweest waren op vakantie had een arts-assistent die er niet bij was geweest en ook niet veel leek te weten van alles en niet goed had gelezen. Niets nieuws gehoord, gewoon weer rustig aan opbouwen en mag gelukkig wel gewoon weer zwanger worden ondanks de ernstige verklevingen!
Dag siepie. Ik hen geen idee wanneer wij weer een cryootje teruggeplaatst gaan krijgen. Ik hoop stiekem op mijn man zijn verjaardag op 2 september. 😊 Misschien brengt dat dan wat geluk. Het hangt vooral af van mijn cyclus nu. Door de pcos heb ik geen idee of ik spontaan een eisprong ga krijgen en dus mijn menstruatie. Wat ik weet is dat ik op dag 1 van mijn menstruatie terug met progynova mag starten. Met deze pilletjes mag ik vervolgens zelf de terugplaatsing plannen door te kiezen wanneer ik er utrogestan begin bij te nemen. Die utrogestan haat ik. Volgens mij krijg ik daar dat bruinverlies van. Dus als baarmoeder bijvoorbeeld dik genoeg is op 25 augustus, mag ik in principe starten met utro, maar ik mag ook nog 2 weken doorgaan met progynova en dan starten met utrogestan. Ik zou dus (als mijn regels op tijd beginnen ) een tp kunnen plannen op mijn man zijn verjaardag. We zien wel. 😉
Hcg nog steeds 12... pff Er is dus nog geen nieuwe cyclus in zicht. volgende week nog eens bloed prikken... Wat duurt het lang zo'n miskraam.
Lieve meiden, ik kon niet meer slapen. Lig al een uur wakker te piekeren. Daarom maar weer eens bijlezen. Maar wat een schrik ster meid jij dus ook al. Als je me wilt pben is dat zeker goed!!! Hier gaat het met ups and downs. Ik ben inmiddels flink afgevallen waardoor ik me in ieder geval veel beter in m'n vel voel. Lichamelijk gezien dan. Geestelijk ben ik er zeker nog niet. Ik heb heel sterk het gevoel nooit meer kinderen te krijgen en dat doet pijn. Natuurlijk kan het nog en probeer ik positief te zijn, maar het is moeilijk. Vooral nu in de vakantie voel ik me alleen en verdrietig. Voor mij mag het normale ritme weer beginnen. Lenamill voor jou ook verdrietig nieuws. Sterkte meid. Alle anderen lieve groetjes van mij terug !!
Beschuitje, begrijpbaar dat jij veel piekert... Hopelijk slaap je soms toch ook nog goed? Wat ik tegen Ster ook al zei: (klinkt misschien hard en je wil dit misschien ook niet horen) je hebt helemaal geen man nodig om een kind te krijgen. Met donorzaad lukt het zelfs lesbische koppels ook. Alleenstaande vrouwen mogen ook zwanger worden en geholpen worden hoor! Je leeft maar 1 keer en als je moeder wil worden MOET je er nu voor blijven gaan. Anders ga je heel je leven misschien verzuurd zijn telkens je kinderen of zwangere vrouwen ziet. Laat je ex je leven niet vergallen. Je kan misschien zelfs makkelijker zwanger worden met donorzaad. .. Ga ervoor zou ik zeggen! Een vrouw is sterk genoeg om een kind alleen op te voeden. Meestal heb je met een man erbij alleen nog meer werk. Zeker niet depressief worden, want hij is het niet waard! Maar jij bent het wel waard om mama te worden!! Ga anders eens informeren over de mogelijkheden? Xxxx
Voorlopig wil ik geen overhaaste beslissingen nemen. Wel bedankt voor je tip, ik hoor 'm meer. Zelf weet ik niet of ik dit alleen aan wil en kan. Daar moet ik over denken, maar nu is m'n hoofd nog te vol en ben ik nog te verdrietig. Even nog wat tijd dan komt mijn tijd hopelijk ook, welke vorm dan ook, met of zonder kind.
Lieve Ster dat is zo erg. Dikke knuffel meid. Beschuitje ook voor jou een dikke knuffel. Het kan niet makkelijk zijn om dit alleen te moeten dragen. Pien: wat leuk dat jullie er weer voor willen gaan. Ik snap dat je het toch wel weer wat angstaanjagend vindt. Julia het komt echt wel heel dichtbij nu meid... Liz balen van je huis en balen dat je het gevoel hebt dat je vriend je niet genoeg steunt. Ik hoop dat je hierover kan praten met hem en dat je huis gauw verkocht raakt Ego: de vakantie was top. Niet zo heel veel tijd gehad om te rusten en dat voel ik nu wel nog een beetje, maar vandaag neem ik een dagje welverdiende rust...
Beschuitje: vervelend van dat gepieker meid! Kan me voorstellen dat een lange vakantie dat er ook niet beter op maakt. Heb je nog wel iets leuks kunnen ondernemen, met familie of vrienden? En de meiden hebben gelijk natuurlijk dat tegenwoordig een man niet nodig is om kinderen te krijgen, maar ik kan me goed voorstellen dat dat niet zomaar een keuze is die je maakt. Zeker niet als je uit een hele lange relatie komt waarbij je samen voor een kindje ging. Dat beeld bijstellen zal ongetwijfeld tijd kosten. Knuffel voor jou meid! Ster: hoe is het nu met jou? Kun je het wat aan? Wat een ellende toch he. Moeten jullie het huis nu ook weer verkopen of kun je het alleen betalen? Voor jou ook een hele dikke knuffel meid! Liz: hoe is het met de stress? Kun je je vriend wat in de goede modus krijgen? Ik vroeg me ook af of je niet beter kunt wachten tot na de bevalling met verhuizen? Of wonen jullie nog niet samen? Yaraah: fijn dat jullie een goede vakantie hebben gehad! Maar rust is ook belangrijk he . Fijn dat het verder goed gaat! Hier is het ook goed. We gaan er nog een paar daagjes tussenuit voordat de zomer echt voorbij is. Hopelijk wordt het nog een beetje mooi weer. We gaan woensdag weg en komen maandag weer thuis.
He girls! We zijn er ook even tussenuit geweest naar Normandië. Gisteren weer thuis na een lange rit. 6 uur in de auto zitten is wel een beetje de max nu. Mijn zwangerschap gaat eigenlijk (bijna eng) goed. Ik heb echt weinig last of kwaaltjes de laatste weken. Wij wonen wel samen, al een jaar of 6 maar het is wel mijn huis. Ik heb het gekocht 7 jaar geleden. Vandaag is de taxateur geweest van de persoon die een (te laag) bod heeft gedaan. Ik hoop dat hij nog iets wil stijgen maar denk het eigenlijk niet want de taxatie zal rond zijn originele bod zijn. Mijn vriend wil niet blijven wonen in dit huis en dat betekend eigenlijk wel dat ik met een restschuld blijf zitten. We gaan het samen oplossen. Het is ook te overzien gelukkig. Wat wel echt balen is dat het betekend dat ik moet verhuizen met 8 maanden zwanger. Ik heb niet de luxe om te zeggen ik ga pas verhuizen als ik ben bevallen want deze koper wil er in en het staat al even te koop. Het geeft dus best wat stress helaas. Donderdag heb ik een bezichtiging voor een ander huis, dus drukke en spannende tijden!!! En Pien ik sluit me bij jou aan. Je kinderwens kan ook voortkomen uit liefde voor je partner en dan ga je niet 'even' alleen verder. Ook is zwanger worden voor meiden hier op het mmm forum moeilijk en die weg alleen bewandelen helemaal zwaar. Ster je weet dat ik met je mee leef! Hopelijk ben je al iets minder verdrietig maar dat gaat echt heel veel tijd kosten!! Yaraah fijn dat jouw vakantie ook lekker was. Ik heb ook niet stil gezeten. Lekker kastelen en tuinen bezocht etc maar dat lopen is wel wat pittiger nu!! Heb jij al vaker controles? Ik nog steeds 1 keer per maand en vind het best weinig ondanks dat ik me goed voel. Meten ze jouw kindje bij afspraken? Julia wat spannend dat je in de laatste loodjes zit. Ben je het al helemaal zat? Ik vind de zwangerschap soms enorm lang duren maar andere dagen denk ik het is zo voorbij gevlogen. Ben je nog beweeglijk of kan je niet veel meer? Siepie dat doorslapen klinkt al een stukje beter zeg!! Wel vervelend dat je voor niks naar het ziekenhuis bent geweest. Maar ook positief dat je nog een zwangerschap aan kan lichamelijk! M676 hoe gaat het met jou? Nog een week of twee en dan heb je alweer een 1-jarige? Wat bijzonder en wat snel is dat gegaan!! Boboke hoe voel jij je? Heb je nog veel last van suiker of is dat stabiel gebeleven? En verder last van kwaaltjes? Stiertje ik las dat je voor het eerst ongesteld werd na 9 maanden was dat heel heftig? Lijkt me wel perfect tegen de endometriose. Eigenlijk de hoofdreden voor mij om bv te geven. Groet aan iedereen
Het is zeker niet altijd zo dat je kinderen wil uit liefde voor je partner. Ik wil al lang kinderen, veel langer dan dat ik mijn man ken. Ik zou het echt alleen doen, als ik geen man zou hebben. En natuurlijk weet ik ook hoe zwaar het is, maar zou dit echt alleen ook wel kunnen. Ik heb lieve mensen om me heen waar ik veel meer steun van ervaar dan van mijn man. Mijn man vindt het zo moeilijk dat hij er liever bijna nooit over spreekt. Na die miskraam is er geen woord gevallen. Ik heb het alleen verwerkt. Hij doet alsof er niks gebeurd is. X
@Liz: ik heb eigenlijk al een paar jaar helemaal niet meer zo'n last van mijn menstruaties. Dat is bij mij echt in golfbewegingen gegaan en nu zit ik ahw in een rustige periode. Dus weinig pijn, niet meer pijn dan een gemiddeld iemand zonder endometriose. Maar dat is wel anders geweest hoor. Mijn hoofdprobleem is denk ik dat mijn buik redelijk vol zit met verklevingen. Dat is de voornaamste reden dat ik niet zwanger werd (denk ik). Ik ben wel blij dat mijn cyclus zolang is weggebleven hoor. Na mijn oudste dochter werd ik na 7 maanden weer ongesteld, nu dus pas na 9 maanden. Maar ik hoor ook wel van vrouwen die bv geven en toch vrolijk na 6 weken alweer ongesteld worden. In ieder geval heb ik dus nu weer een soort van cyclus. Heel stiekem zit in mijn achterhoofd de hoop op een spontaan wondertje. Want de MMM gaan we natuurlijk niet meer in op mijn leeftijd.
Het gekke is dat ik de miskraam sneller een plaatsje kan geven als er niet over gesproken word. Ik en mijn man groeien vreemd genoeg steeds terug dichter naar elkaar toe tussen twee pogingen. Terwijl er tijdens een poging een afstand tussen ons is. Precies alsof mijn man bang is om mij aan te raken of zot te doen, omdat hij denkt dat het dan gaat mislukken met de terugplaatsing. Hij is heel ongerust. Hij vertelde na de miskraam bijvoorbeeld dat hij opgelucht was dat ik niet zwanger op vakantie moest vertrekken. Hij zag dat niet zitten 15 u in de auto reizen tot Italië en daar is het bergachtig om te wandelen. Had hij ook schrik voor... Ik zou bij alles moeten nadenken wat ik eet en je weet niet altijd of er rauwe eieren in verwerkt zitten ofzo...