Hoi allemaal! Op zoek naar dames die ook in november 2017 gaan starten met IUI! Toch wel na 2,5 jaar op zoek naar herkenning bij andere dames en hoe jullie het beleven. Kort mijn verhaal: Eindelijk. Na 2,5 jaar ben ik onderzocht. Een kijkonderzoek, wat al vreemd ging het vloeistof ging niet door dat kon iedereen zien de gynaecoloog pakte mijn schouder vast en ik moest tranen bedwingen. Duidelijk. Maar ik mocht nog niet te veel conclusies trekken en zou gebeld worden na het weekend, dit gebeurde niet dus ik belde de gynaecoloog zelf op en zij kwam met het nieuws niks aan de hand liep allemaal goed door! Nou beter nieuws kon niet! Ze hadden een nieuw spulletje gebruikt en dat kan je later pas bekijken ofzo.. Weer wachten voordat wij eindelijk op gesprek mochten komen. Nou oké het verlossende woord jullie mogen beginnen met IUI! Klinkt misschien raar voor anderen maaaar wij zijn er blij mee dat we eindelijk verder worden geholpen! Achteraf hoorde ik vandaag bij onze afspraak met informatie en recepten dat mijn linkereileider verstopt is en mijn rechtereileider vergroot is, zij gaf wel aan dat je hier wel zwanger mee kan worden. Ik start zodra ik ongesteld ben op de derde dag met Gonal-F en voor de ovulatie Pregnyl. Ik hoop dat we de nieuwe ervaringen kunnen delen met elkaar. Groetjes, Rachel.
Hier zijn wij na anderhalf jaar naar de huisarts gestapt omdat ik het idee had dat er iets niet klopte omdat ik niet zwanger werd,mijn gevoel zat dus ook goed. Zaad onderzoek van me partner was goed,had ook niks anders verwacht want hij heeft al een dochtertje uit een vorige relatie. Toen moest ik..eerst heb ik een HSG onderzoek gehad..my god wat een hel was dat en ik heb echt een hele hoge pijn grens hoor haha ohja en ik heb een schuim echo gehad daar voelde ik niks van. Maar goed daar uit bleek dat mijn rechter eileider verstopt zit en dit hebben ze geprobeerd open temaken met een operatie maar helaas is dat niet gelukt. Wij hebben dus de afgelopen maand de eerste IUI gehad met clomid en pregnyl en precies 14 dagen na de behandeling werd ik helaas ongesteld. Nu moet ik volgende week terug naar het ziekenhuis om de eitjes telaten meten en hopelijk paar dagen erna IUI 2. Het is lichamelijk allemaal wel tedoen vindt ik..de hormonen zijn wat minder leuk maar dat nemen we voor lief,ik vindt het vooral psychisch heel zwaar en soms zijn er dagen bij dat ik alleen maar boos of verdrietig ben maar ik ben wel blij dat we deze mogelijkheid hebben en dat de arts ons serieus neem en ons echt wil helpen.. Nooit gedacht dat je zoveel verdriet kan hebben van een ongeboren kindje.. maar we houden hoop! Ik wens jullie heel veel succes en hopelijk ben je snel en blijvend zwanger
Hoihoi! Ik heb al drie IUI behandelingen gehad. Ben totaal drie keer geopeeerd aan endometriose en nu eindelijk helemaal schoon. De arts zegt ook dat ik de iui nu als nieuw moet zien. Begonnen met spuiten, maar helaas flinke overstimulatie na zelfde hormonen als voorgaande keren. Advies gehad om geen gemeenschap te hebben, omdat er meerdere follikels zitten. Maar daar heb ik mij niet aan gehouden. En anders is deze maand hopelijk IUI nummer 4
Ja herkenbaar! Ik ben helaas kwijt waar je had op gereageerd! Maar ik zie nu opeen hier een berichtje van je. Blij dat ik nog even ben gaan kijken. Het is echt een emotionele rollercoaster, waarin ik ook soms ben dat je relatie er onder lijd.. maar tot nu toe komen we er wel sterk uit. Ik las dat je vandaag ook weer een inseminatie hebt gehad, heb jij ook van die krampen in je buik? Alsof ik ongesteld moet worden niet normaal. Misschien komt het door de pregnyl? Wel fijn dat we nu samen op het wachtbankje zitten, hopelijk wordt het wachten dan wat draagzamer als je er elkaar vragen kan stellen haha. En Oja ook erg last van mijn onderrug. Helaas had mijn vriend onder de 1 miljoen zaadcellen geleverd vanmorgen, maar ach er hoeft er maar 1 de beste te zijn. Dus ik zie de kans wel erg klein in dat het lukt in iedergeval. Hoe voel jij je nu verder na je tweede inseminatie? En jouw partner? Gek genoeg had ik precies hetzelfde! Ik voelde al vanaf het begin dat het ons moeilijk gemaakt zou worden en na 2,5 jaar is er bij mij eindelijk een HSG onderzoek gedaan waaruit kwam dat mijn linker eierstok verstop zit. Mijn man heeft nog geen kinderen en het zaadonderzoek was een jaar geleden goed, dus was even schrikken vandaag met de lage aantallen. Ik denk de spanning.
Spannend! En weet je al meer of je voor de vierde keer mag? Eerlijk gezegd gef ik je groot gelijk, alle kansen benutten!
Ik merk ook dat het soms stroef loopt in onze relatie..vooral tijdens de wachtweken..maar goed het zal er wel bij horen..Ik voel me ook heel erg schuldig tegen over me partner dat het allemaal zo moet gaan terwijl hij juist zeg dat hij het erg vindt voor mij..Ja ik heb gisteren me 2de IUI gehad en heb inderdaad ook last van me buik maar dat schijnt ook de vloeistof tezijn waarmee ze het zaad opwekken hoorde ik weer,beetje steken hier en daar maar voor de rest is het wel tedoen,kan indd ook van de pregnyl komen daar heb ik ook elke x hoofdpijn van als ik het heb gezet..Ja wel toevallig he dat we allebei nu in de wachtweken zitten en als je iets wilt vragen mag je me altijd een berichtje sturen hoor! Dat dr zaad van je man ineens stukken minder is kan inderdaad ook door de stress komen..Mijne had vorige maand 3miljoen en deze maand 5miljoen maar hij had deze maand zink tabletten geslikt en een paar dagen voor dat hij moest produceren flink wat eieren gegeten en walnoten..Ik weet niet of dat er mee temaken heb gehad maar hij had er wel 2 miljoen meer! Misschien iets om teproberen voor jullie? Ik hoop dat het goed afloopt voor jullie en dat je binnenkort een mooie positieve test in handen heb!
@Hailey2016 Aha die steken komen dus door het opwekken van de sperma. Ik voel af en toe nog steeds steken, maar niet meer het gevoel dat mijn baarmoeder eruit valt haha. Oké! We gaan morgen gelijk vitamine tabelletjes halen met zink er in! Bedankt voor de tip. Word jij er ook niet helemaal gek van dat je niet naar je lichaam kan luisteren door de hormoonprikken? Elke ochtend een beetje misselijk en in de nacht veel plassen dat het zelfs pijn doet, ik ga morgen toch ook even langs de huisarts.. want misschien is het wel gewoon een blaasontsteking natuurlijk. Ik hoop ook dat er voor jullie snel een positieve test is! En voel je alsjeblieft niet schuldig tegenover je vriend, heb ik ook heel lang gedaan en geloof me dat is echt niet goed voor je relatie en hoe je naar jezelf kijkt. Ik heb ook heel lang gehad van het “enige” waar ik als vrouw voor gemaakt ben kan ik geen eens.. je praat jezelf alleen maar meer en meer in een dip. Gelukkig bestaan er vruchtbaarheidsbehandelingen! En zit het bij je vriend goed! Ik schat de kansen van deze ronde weer klein in voor ons, maar wie weet word ik ooit nog wel zwanger
Vervelend dat je baarmoeder zo gevoelig is na de IUI,ik heb het ook wel maar meestal is dat al snel weg. Ja door de hormonen voel je inderdaad van alles in je lichaam waar je geen wijs uit kan,en zou inderdaad maar even naar naar de huisarts gaan als het plassen pijn doet. Je lichaam kan je goed voor de gek houden heb ik gemerkt de afgelopen jaren en ik heb nu zoiets van ik ga nergens meer over Google en iets achter zoeken..ben tot nu toe ook een stuk relaxder als vorige maand heb ik het idee,stel dat ik hier niet zwanger van wordt nemen we ook een half jaar rust voor dat we het volgende traject in gaan en hou altijd in me achterhoofd dat er ook een kans bestaat dat het nooit zal lukken en dat ik me daar dan ook bij neer leg. En nee dat van jezelf in een dip praten doe ik absoluut niet meer want daar schiet je niks mee op..en het is zeker niet goed voor je relatie.