Haaai, Ik lees ook graag mee en hoop op korte termijn mij ervaringen ook met jullie te kunnen delen.. Ik heb afgelopen vrijdag pas te horen gekregen dat alleen een IVF voor ons een optie is.. Dit na een kijkoperatie en slechte eierstokken .. Helaas werd dit voor me voeten gegooid zonder enige info.. Er werd letterlijk gezegd daar hebben we nu geen tijd voor.. Ik had ooit van de afkorting IVF gehoord, maar meer ook niet.. We krijgen pas op 12 november het informatie uurtje en we hopen in december te kunnen starten... Wat kan je je als vrouw zijnde toch verslagen voelen met dit soort nieuws... Heeeeeeeel veel succes allemaal en hopelijk met een wondertje als gevolg... Liefs!
Welkom ni! Wat naar om te horen.. En wat super stom dat je niet meer uitleg hebt gekregen.. Pff als of het allemaal maar niks is. Ik hoop dat je het nieuws een beetje kan verwerken. Kan je niet de gyn nog bellen over wat er nou precies aan de hand was? Of mailen?
Welkom ni, Wat heftig om het zo te horen. Ik vond het best wel een schok toen ik hoorde dat alleen ivf-icsi bij ons mogelijk was en was echt blij dat er de tijd voor ons werd genomen. Ik zou inderdaad kijken of je nog met je gyn kan spreken maar ook kijken of je bij een ander ziekenhuis geholpen kan worden. Veel hebben geen wachtlijst.
Bedankt voor jullie reactie! Het verwerken gaan echt met ups & downs.. Het ene moment ben ik onwijs positief en heb ik zoiets van: het gaat ons gewoon lukken en het andere moment barst ik in tranen uit.. Ik ben inderdaad al opzoek gweest naar een IVF kliniek, maar die zijn hier in Rotterdam niet.. Ik loop zelf bij het SFG en die doen de behandelingen in samenwerking met EMC.. Ik heb aan de balie al geprobeerd de afspraak te vervroegen, maar er was echt geen plek.. Maaaar hang aankomende week wel weer aan de lijn Waar ik onwijs benieuwd naar ben zijn jullie reactie op de hormooninjecties.. Merken jullie hier veel van, hebben jullie bijwerking en zo ja welke?
Haai Sophie, ben even benieuwd naar die neusspray. Is er een speciale reden dat je niet hoeft te prikken, maar neusspray krijgt... Lijkt mij veel fijner ..
Dank je wel! Voor jou moet alles nog gaan beginnen, spannend! Wat naar dat je maar zo weinig uitleg hebt gehad... je vragen kun je hier natuurlijk ook altijd stellen, maar ik hoop ook voor je dat ze er in het ziekenhuis wat meer aandacht voor hebben. Ik heb weinig last gehad van bijwerkingen van de hormooninjecties, geen moodswings of labiliteit, wel wat lichamelijke klachten. In eerste instantie wel een paar dagen wat hoofdpijn en misselijk, daarna 2 dagen diarree, waarvan niet duidelijk is of dit een bijwerking was of gewoon een griepje... af en toe een wat onrustig gevoel ('gierende hormonen'). Nu vooral last van vermoeidheid, maar ook dit kan mijn inziens verschillende oorzaken hebben.
Ja onwijs spannend.. Heb me de afgelopen dagen zoveel mogelijk proberen in te lezen en gezocht op "succesverhalen" om de negatieve gedachte een beetje te verlichten.. Maar nu vindt ik het wel fijn om echt mensen te spreken die al in het proces zitten en met alles mij een stapje voor zijn... Fijn dat je weinig bijwerkingen hebt gehad! Als ik aan hormooninjecties denk moet ik meteen aan Yolanthe denken bij RTL late night... Hoe gaat het met jou en het wachten? Is dit de zwaarste tijd voor je?
Hoi ni, Het prikken van de hormonen viel me heel erg mee. De eerste keer was wel heel spannend, maar ik voelde nauwelijks wat. Doordat ik tegelijk prikte met mijn natuurlijke cyclus viel het qua bijwerkingen ook wel mee. Wel last van steekjes in mijn eierstokken doordat daar een flink aantal folikels aan het groeien waren. Bij ons ligt het probleem bij mijn man. Kan me voorstellen dat het prikken enzo bij jou langer duurt (bij mij was het een week), maar je weet waar je het voor doet. Het wachten valt me best zwaar, aan de ene kant doe ik qua eten en niet drinken alsof ik zwanger ben maar de kans is ook groot dat ik het niet ben. Dat voelt heel dubbel. Alsof ik nu een beetje zwanger ben. Van de utrogestan die ik nu moet gebruiken wordt ik echt vreselijk moe. Met een fulltime baan voor de klas vind ik dat wel zwaar.
Absoluut elke bijwerking is het in mijn ogen meer dan waard.. Fijn dat je weinig bijwerkingen gehad hebt! Dat maakt het toch iets makkelijker.. Gelukkig gaat me partner mij prikken i.v.m. een ziek zus heeft hij daar aardig wat ervaring mee en doen we op die manier ook dingen echt samen.. Kan me voorstellen dat je je inderdaad "zwanger" voelt.. Ze plaatsen toch een embryo terug.. Lijkt me een vreemd gevoel.. Krijg je op je werk wel voldoende steun enzo? Of weten zij het niet? Is het een beetje te combineren voor je?
Ik en mijn partner hebben vrij snel besloten om heel open te spreken over dit onderwerp. Mijn collega's weten het dus allemaal, wel handig als je soms maar een paar dagen van te voren weer dat je vrij moet hebben. Ik krijg daardoor ook vrij veel steun. Gelukkig iemand in huis met prikervaring, maakt het vast makkelijker.
Dat is wel heel fijn! Dan weten ze ook de reden wanneer je een mindere dag ofzo hebt.. Ik heb het gister toevallig met een collega besproken en wat blijkt..... Zij start volgende week met de eerste injecties... Wel heel fijn want zij is dan met alle stapjes me voor... Jij zit nu nog op de wachtbank? Gaat dat een beetje? Wanneer mag je gaan testen?
Hallo dames, ik vind het leuk om hier aan te sluiten en mee kan kletsen. 19 oktober is mijn 1e ivf gesprek en hopen dat ik gelijk kan starten. Ik loop bij flevoziekenhuis met Vumc
Hoi allemaal, Zou ik ook mee mogen kletsen? Na 4 rondes geprobeerd te hebben viel me op dat mijn cyclus erg kort werd (eisprong wel na 14 dagen maar LF van 9 dagen). Had ik vroeger ook al, dus nog niet iets heel ergs verwacht, maar omdat innesteling me lastig leek en ik inmiddels 35 ben toch aan de bel getrokken. Mocht meteen naar het ziekenhuis. Gisteren ging ik (in mijn eentje want het zou toch niet zo erg zijn) naar het ziekenhuis voor de uitslag. Daar bleek dat ik in de vervroegde overgang zit! En al flink! Slechte waardes, dus nu met spoed IVF. Ik verwacht donderdag of vrijdag mijn eisprong en als mijn menstruatie volgt (ik heb nog kans om natuurlijk zwanger te worden) meteen aan de medicatie. We hebben maandag as intake dus dan hoor ik hoe en wat. Het kan dus zomaar zijn dat wij nooit een tweede kindje kunnen krijgen, we weten dat er nog een paar eitjes zijn, maar niet hoe goed ze nog zijn.... Ik ben de schok nog niet te boven en nog helemaal niet gewend aan het idee. Vanochtend hoopte ik dat ik een nachtmerrie had gehad maar niets bleek minder waar . Ik hoop met jullie een beetje te kunnen kletsen hier want ik weet niet wat ik nu met mijn gevoelens aan moet...(ga het wel aan mensen vertellen maar eerst even de intake afwachten en nog iets meer laten bezinken). Sorry voor mijn lange verhaal....
Zo Tatum dat is even een heftige binnenkomer. Gelukkig mogen jullie snel starten en komt er hopelijk een mooi kindje uit. Schrikken zeg! Hoe ver is iedereen ondertussen? Wij hebben over 3 weken intake voor de cryo's.
Welkom Tatum en Nadin. Fijn dat jullie willen meepraten. Heftig verhaal hoor Tatum en wat goed dat het je opviel dat er iets mis was. Ik hoop echt voor je dat het alsnog gaat lukken. Fijn, ni dat je het met een collega kan bespreken. Wachten is best lastig, van mij mag de tijd wel dubbel zo hard gaan. Ik mag de 23e testen. Van mezelf al een dagje eerder.
Herkenbaar dat het wachten lastig is... de tijd kruipt voorbij. Ik mag ook de 23e testen, ben benieuwd of ik het zolang volhoudt... hoe voel je je Ipp32? Inderdaad heftig verhaal Tatum, logisch dat het allemaal nog moet bezinken... ik hoop voor je dat IVF jullie een mooi wondertje gaat brengen en wie weet nog een mooi cryo'tje in de vriezer voor een eventueel brusje. Spannend meid! @ nadin: ook welkom. Mag ik vragen wat jouw voortraject is geweest? Heb je al intake gehad en wordt de 19e al het behandelplan besproken? @ Stiertje: nog 3 weekjes wachten en dan hopen dat jullie ook snel verder kunnen... ik weet niet of je het eerder gezegd hebt, maar hoeveel cryo's hebben jullie? @ Ni1986: ja het wachten vind ik lastig, maar het traject ervoor vind ik ook echt zwaar: elke dag prikken, regelmatig op en neer naar het ziekenhuis, hopen dat er mooie follikels groeien, dat daar mooie eicellen uitkomen, dat die goed bevrucht worden en delen etc... ik heb het prikken zelf gedaan, vind het volgens mij net zo eng als mijn man dat zou doen. Hij is wel vaak bij het prikken aanwezig geweest en heeft geholpen met het klaarmaken van de injecties (cetrotide en pregnyl) + mentale steun. Het is fijn om het echt samen te doen!
Bedankt meisjes 😊. Ja dat wachten vond ik al slopend bij het normale "proberen". Hoe trekken jullie dat hele medicijnen gebeuren en dan nog wachtweken? Heb nog geen idee wat ik moet gaan gebruiken, maar iig iets om de groei van de eitjes te stimuleren. Zijn jullie daar ziek van geworden? Of in ieder geval iets van gemerkt?
Heftig Tatum! Hopelijk heb je nog goede eitjes en word je met ivf wel zwanger! Hoop natuurlijk dat je nog zwanger raakt voor de ivf. Hoe reageerde je man? Zul je net zien dat je dan alleen bent he.. Vervelend hoor! Ik vind de hormonen wel vervelend maar dat komt ook omdat ik heel lang moet prikken. Over het algemeen hoor ik goede verhalen er over
Ik vond het prikken niet zo erg, maar ik moest ook maar een weekje prikken. Had alleen steken van de eicellen die aan het groeien waren. Maar als ik alles zo lees dan verschilt het echt per persoon.