IUI stelt ook niets voor nee...Zeker niet in mijn geval want ik hoef geen enkele hormonen ofzo te gebruiken. Alleen pregnyl en dat is puur om te eisprong een beetje qua tijd goed in te schatten. Amh heeft te maken met je eicelvoorraad? Waarom wordt die gemeten bij jou?
Ooooh ook zon vreselijk zwangerschap gehad............hier ook en daar ben ik ook weer bang voor! Alleen heb ik dan nu ipv 1 , 2 kleine kids thuis lopem..die opvang nodig hebben. Jeetje en dan die angst dat je kleintje het wel of niet zal redden, dat is het ergste wat je als moeder mee kan maken!! Ik snap je verhaal heeel erg goed, en dat is ook hetgene waar ik mee worstel. Is genoeg niet genoeg? En wat is genoeg? Hebben we straks 3 kids en willen we dan nog een 4e? Blijft dat gevoel niet altijd ? Waarom een derde? Wat is mis met 2? Waarom willen we dit zo graag en kunnen we met ons verstand dat gevoel niet wegpraten? En waarom komt dat verstand er telkens tussendoro als het gevoel de overhand neemt? Het enigste wat we kunnen antwoorden: OMDAT WE ER NAAR VERLANGEN.... TOen we begonnen aan de mmm was die intense wens al heeeeeeuuuuul diep... Maar nu nog altijd want nu weet ik hoe ontzettend geweldig het is om kinderen te mogen krijgen..Het is gewoon het mooiste wat er is. Ik voel me schuldig tov meiden hier, tov de buitenwereld...we hebben de wereld moeten verzetten, nu 2 prachtknullen en nog vinden we het niet genoeg? Als mensen zonder de mmm voro de 3e of 4e of 5e keer zwanger raken, denk ik niet, gut wat egoistisch. Als vrienden van ons voor de derde of vierde adoptieprocedure gaan dan denk ik ook niet god wees es tevreden... ....bij mezlef voelt het alsof ik een verwend egoistische meid ben... De oudste heeft op dit moment een grote terugslag. Hij eet gelukkig weer, maar heeft weken niet gegeten na de laatste operatie en moet er nog 2 binnenkort. De school is begonnen en hij heeft last van enorme verlatingsangsten dat hij gewoon uren ontroostbaar als een aapje om je nek hangt, gewoon geen lucht krijgt van het huilen.....zijn hechting verloopt niet soepel......tel daarbij zijn zeer ernstige spraak taal achterstand op, hij kan sinds zondag papa zeggen.....er komt heel veel bij kijken bij hem!! Dan mijn kleine grote binkie......die is gek op zijn grote broer en wil alles wat de oudste doet ook kunnen....dat gaat prima... Maar dan denk ik, is het ook niet egoistisch van ons tov de oudste om nog een brusje te willen? Hij heetf zo n slechte start gehad in het leven, moeten we hem niet in een kleine knusse omgeving de liefde en geborgenheid en veiligheid bieden waar hij zo naar hangt..? Aan de andere kant, heeeel veel mensen die wij kennen hebben 3 of 4 adoptie kinderen. ..das nog bewerkelijker want die hebben allemaal zo n rugzakje! Nu krijgen we weer wat meer ruimte en ritme met T, die slaapt nu een keer per dag, we kennen hem ,snappen hem.....heelrijk. Maar nu hebben we dat eerste jaar ook meegemaakt, is het dan niet makkelijker al, je hebt als het ware het wiel al eerder uitgevonden. ALleen nog een probleem: Oppas! Ik werk dus 20 uur, op vier weken is dat zo verdeelt: 2-2-2-3 nachten per week. En ik werk dan alleen op do vrij za zo ma. OMdat mijn man op vrijdag vrij is en mijn moeder op maandag. Mijn moeder past de maandagen op. Mijn moeder heeft ernstige artrose in haar beide handen. Ze heeft al 24/7 spalken aan en zal deze winter geopereerd worden aan beide handen. Ze heeft pijn en heetf al een paar jaar een nier waar ze heel veel pijn aan heeft en waar ze niets aan kunnen vinden, alleen dat de nieren nog maar 48% werken. Nu heeft ze door de operaties van J veel opgepast, hele dagen, echt van 6.00 tot 1900 op T en die is behooooooooorlijk bewerkelijk. Ze gaf gisteren uit zichzelf aan dat ze niet weet hoe ze het met een derde moet gaan doen. Dus weer een obstakel erbij. Geld voor opvang hebben we niet. En omdat we al ruim 8 jaar 2 huizen hebben moet ik blijven werken. Nu kan ik evt met mijn werk (hoop ik) afspreken dat ik echt alleen op do en vrijdag hoef te werken. Maar dat weet ik niet zeker. Dan kunnen we het samen echt opvangen... Nu denk ik, is het een teken dat we moeten kappen? Of moeten we alweer laten zien dat we bergen kunnen verzetten mbt het krijgen van een kindje??? Het ene uur zijn we eruit dat we het bij onze 2 geweldige mannetjes houden, druk zat en heerlijk genieten van ze zonder zwangerschapstress....het andere uur zien we ons met zijn vijfjes rondlopen..... Kortom.......................................................we wikken en wegen en wikken en wegen en wikken en wegen wikken en wegen.... We willen zo graag! Nooit volgen we ons verstand, altijd ons gevoel...gaan we dit keer dan toch voor ons verstand???? Of gaat het gevoel winnen???
Logisch dat je cyclus daardoor van slag raakt meis! Je maakt ook veel mee he...goed van je dat je even pauze inlast..hihi voor je begonnen bent
Hier ook wisselend hoor tussen 26/33 dagen ongeveer. Maar volgens mij is dat in mmm een regelmatige cyclus... Pippeke das wel al heeeeel lang he dat je op je ongi wacht..poeh! Gaan ze volgende maand allemaal opvolgen Maar lieverd ik ben zo blij dat je wat rust al hebt gekregen!!!!!!!!!! Wat bijzonder hoe dat menselijke brein in zn werk gaat he? Nog paar keertjes en je hebt het ms volledig verwerkt, hoe heerlijk zal dat zijn. Spannend zeg, dinsdag!
Oh wat moeilijkkkkkkkkkk!!!!!!!! Het verlangen bij jou/jullie is zo diep, ik weet gewoon niets te zeggen wat jou kan helpen. Als ik bovenstaande lees zou ik van de stress niet een leukere moeder zijn zeg maar, het zou voor mij teveel zijn. Daar zal ik eerlijk in zijn. Als ik bovenstaande lees denk dan zie ik er zo uit ---> . Het stukje van je mams begrijp ik wel, althans...dat je moeder 3 kleintjes niet aankan dat is begrijpelijk. En ook goed van mams dat ze dit nu al aan heeft gegeven. Misschien bij het begin beginnen, bij je werk. Uitzoeken of je die dagen kunt werken. Als dat zo is kun je verder....als dit niet zo is, dan geeft dat ook duidelijkheid. Nog niks beslissen, maar stukje bij beetje kijken of het zonder je mams gaat lukken. En lieverd, kun jij echt al die zorgen aan? Ik bedoel, dat je het aankunt geloof ik....maar kun je al die stress jaren lang volhouden en ga je er niet aan onderdoor??? Dit is ook een belangrijke vraag. Je moet er dan voor 3 kindjes 100% zijn en voor je oudste kindje 110%, snap je? Ik schrijf dit op niet om je het moeilijker te maken, maar ik vind het te makkelijk om te zeggen van 'ga ervoor' in de situatie waarin jij nu zit. Ik heb echt respect juist dat je van te voren alles op een rijtje zet, echt super!!! Dikke knuf!
Lief!! Dank je Zonnestraaltje!! Even een ander kleurtje.. We zijn er denk ik verstandelijk gezien uit. En het is nu de bedoeling dat ik mijn gevoel ook ene plekje ga geven. We hebben er voor gekozen om voor onze knullen er 200% te zijn. Niet meer dat hele gedoe in de mmm opzoeken. J. heeft net die rotoperatie gehad. Met die vette terugslag. Hij heeft zoveel problemen, lichamelijk, psygisch, qua hechting...Hij verdient ene papa en mama die tijd voor hem hebben. Alle aandacht en liefde. Niet een papa en mama die het zo druk hebben met hun aandacht over drie kids te verdelen. Als we het bij onze mooie mannen houden, hebben we aandacht voor allebei. Je kan een op een met ze wat doen. J.is door zijn hechtingsproblemathiek en verlatingsangsten ook snachts in de weer. Hij ligt zeg van de 7 nachten er 6 bij ons in bed. Heeft in zijn slaap driftbuien, hij kan niet praten dus niet vertellen wat er is. T. is een prachtig pittig manneke die gek is op zijn 'grote'(hihi Tim haalt hem in met lengte en gewicht heeel binnenkort)broer. T gaat leuk tussen die 2. T. adoreert J. Waarom die balans verstoren? Nu kunnen we ze bieden wat we graag willen. STel je voor dat mijn zw weer zo zwaar verloopt, stel je voor dat het kindje niet gezond is....dat kan ik mijn jongens niet aandoen. We willen een vouwwagen aanschaffen en lekker met de kids op pad. De leuke dingen doen waarvan we altijd droomden voordat de heertjes er waren. Dagjes uit, vakanties, speeltuinen, dierentuinen.. We krijgen net een soortje van ritme. T gaat net regelmaat krijgen in zijn slaap/waakritme. Minder werken is geen optie ivm 2 hypotheken. En ik ben moe. Gewoon moe. Ik geniet zo van mijn mannen, waarom het dan nog drukker maken voor mezelf? Weet je, terwijl ik dit type rollen de tranen over mijn wangen. Mijn verlangen naar nog een keer alles meemaken is zo intens groot. Maar niet onderbouwd. Het gaat zo snel, ze worden zo snel groot. Ik had zo graag dat kleine nog een keertje meegemaakt. En ik kan de stress van mijn werk er niet bij gebruiken. Van zullen ze wel goed plannen ivm oppas? Wat je zegt, voor onze oudste manneke moet ik er idd 110% zijn. Voor T 100% ...dat kost al meer dan genoeg tijd en energie van me. Mijn man en ik hebben de knoop doorgehakt en ik heb er zo n buikpijn van, maar geef dat even tijd en dan heb ik dat wel een plaatjes gegeven. Heel goed dat mijn moeder nu aangegeven heeft dat zij het niet aankan, beter dan wanneer ik al zwanger zou zijn. Moet Gent gaan afbellen, ms dat het dan werkelijkheid voor me wordt. Laat ze dan de rietjes maar vernietigen. Weet je mijn man zei, zullen we over een jaar opnieuw praten, maar dat kan ik niet, wil ik niet. Ik wil gewoon nu de rust creeren in mijn hoofd. Laten we maar gewoon de beslissing nemen. Het huis moet verbouwd zodat de knullen allebei een eigen kamer krijgen. Badkamer moet naar beneden , aanbouw erbij. Druk zat nog. Ik zal mezelf een trap onder mijn kont moeten geven om mijn wens los te laten. Mijn man ook! Dnek dat we een hele wijze beslissing genomen hebben.......al doet die wel ontzetten veel pijn. Zonnestraaltje, dank je wel voor je eerlijke kijk erop.!!! Ik ga mijn onderschrift veranderen ......slik.....snik.....en even tissues zoeken.. We zijn zo gelukkig met onze mannen, dus wat zeur ik nou!! Lieve meiden mag ik mee blijven kletsen bij jullie? Harten onder de riemen steken enzo? Meeleven? Dan voel ik het nog een beetje hihi... liefs twoboys
Och lieverd nee Vind het een heftige en moedige beslissing. Maar ben er zelf ook wat verdrietig zelfs van Dikke knuffel. Mijn moeder kan voor het 2e ook niet gaan zorgen althans maar 1 dag. S gaat dan naar school onderhand en als het lukt de 2e 4 dagen onthaalmoeder ( die echt super lief is met S) en 1 dag bij mijn moeder ( fybromialgie, artrose etc) dus zij kan dat ook niet. Als je je hart wil luchten en blijf aub hier!!! Zonnestraal heftig jullie ook de rietjes laten vernietigen. Hopelijk lukt het met de cryo's. Bloem hoe voel je je meid en hoeveel eitjes waren er??????? Of heb ik dat gemist Pippeke fijn dat je je wat rustiger voelt nu meisje. Flo wanneer ga jij starten meid?? Hier na de bruine voorbodes een cyclus van 27 dagen dus daar was ik wel blij mee. Pippeke met de cyclus als je maar een cyclus van 24 ofzo hebt schijn je geen eisprong meer te hebben daarom dat ik wat schrok Lieverds denk aan jullie!!!!!!
@two boys wat heb je dat mooi omschreven. Ik vindt het super dapper dat je deze keuze maakt. En natuurlijk mag je hier mee blijven kletsen, want die steun kunnen we goed gebruiken. Dikke knuffel meid
Two boys, kippenvel hoe helder je je verhaal neerschrijft! Diep respect voor jou en je man dat je zo'n beslissing met heel je hart kan nemen. Terwijl je zo verlangt naar nog een kindje. Owww meid wat een verdriet en wat dapper en krachtig. Heel veel sterkte, wat zal het moeilijk zijn. En heel fijn als je meeschrijft dat is lief van je. Ik wilde inderdaad blij roepen ben weer ongesteld geworden. klinkt nu wel heel onbenullig. Mijn lichaam is weer redelijk op de rails, zo blij mee!! Zit 5 weken tussen, wel lang, zit normaal rond de 31/32 dagen. Op 25/8 Provera en dan 31/8 de eerst spuit Decapeptyl.
Oh nee twoboys, lieverd toch! Wat een ontzettend dapper besluit heb je samen met je man genomen en wat verwoord je het mooi in je verhaal! Ik ben er even helemaal stil van... Ik zou je zo graag even een dikke knuffel willen geven!! Vind het een hele eerlijke en oprechte beslissing naar je 2 kleine mannetjes toe. En ook super knap dat je voor jezelf kiest meid!!
oh ik snap het one flo jij ook bijna aan de slag! jeetje 2b...! ik was nog aan het broeden op een goed antwoordop je vorige lange post. zonnestraal had wel een mooi antwoord getypt. en nu het nieuwe lange verhaal dat je typt... het is wel duidelijk en logisch. ik snap je helemaal. pff moeilijk zeg! beetje stil van.. ergens zegt iets in me, maar als je nou een hele poos wacht, misschien dat over een jaar het huis verkocht is, en de situatie er heel anders en veel beter uitziet? maar ja, dan kan je het nog niet afsluiten voor jezelf en gevoelsmatig niet verder. je knullen verdienen absoluut de volle aandacht das zeker! ik denk dat ze dat ook wel krijgen bij jullie. als ik je zo hier meemaak zijn jullie super lieve ouders!!! jeetje nu ik weet dat je moeder qua gezondheid het niet aankan is dat natuurlijk ook een ander verhaal, ik begreep een beetje dat ze het misschien niet wilde, gewoon. sterkte wijffie! ik denk dat je de geode keuze maakt al hoewel er wel iets blijft knagen in mij maar dat heb je zelf ook. is het niet misschien voor jou ook een idee om er met iemand anders over te praten? die je helpt met het afsluiten ervan? die je de rust terug geeft. hele dikke knuffel meis! en je mag niet weggaan hier! ik heb je veel te hard nodig...! xxx
One, het kan best dat je het gemist hebt hihi. Ik had het namelijk op facebook gezet ipv hier. Ze hebben 15 eitjes gevonden waarbij ik net op mijnzorgnet zag dat er nu 10 geïnsemineerd zijn. Morgen krijg ik een telefoontje met het aantal embryo's.. vind het wel weer spannend!
Twoboys, jeetje wat heb ik een respect voor jou en je man zeg!!! En wat hebben T en J super-ouders!!!! Wat een vreselijk moeilijke beslissing ....wat dapper!!! Inderdaad een goede tip om misschien op een forum mee te schrijven die je kan helpen dit een plekje te gaan geven? Kijk, als ik B.eau's kleertjes opruim...dan neem ik een soort afscheid van die fase. Ik geniet van B.eau alsof hij de eerste en de laatste is . Deze fase heb jij gemist meis, ik bedoel deze manier van afscheid nemen van iets wat niet meer gaat komen. Dus voor jou is dit nu heeeeeeeeeeeeeeeeel erg moeilijk en verdrietig. Jij/jullie hebben zo'n intens diep verlangen naar een 3e kindje...zo ermee bezig zijn om weer de MMM in te gaan en dan nu besluiten dit toch niet te gaan doen, das echt een heftig besluit!! Blijf aub hier schrijven, en als je je verdrietig voelt hier ook op schrijven. Dat helpt jou dit te verwerken. Hele hele hele dikke knuffel!!!
Ik sluit me helemaal bij de woorden van zonnestraal aan! Zou het ook erg fijn vinden als je mee blijft schrijven twoboys
Hey One, dank voor je lieve woorden! Een onthaal moeder, is dat een gastouder? Gastouder zou voor ons een optie geweest zijn, maar het zijn de meest rotte uren die we soms opvang nodig hebben (6.15/8.00). Daarbij is het financieel niet aantrekkelijk. Waar werk ik dan voor? Dan kan ik beter minderen. Maar dat gaat niet met 2 huizen Verder gaat t n beetje met alles one? Krijg je het geregeld wat je allemaal moet doen? Dikke knuf!
Tuurlijk is dat niet onbenullig gekkie!! Juist super fijn...het draait allemaal om je cyclus in de mmm! SPannend meis!!! Ik duim voor je!!