Verjaardagen met zwangeren, afschuwelijk! Man man man wat heb ik me doodongelukkig gevoeld toen het niet lukte zwanger te worden. En toen de oorzaak, 0,0 zaadjes. Wat een vreselijke tijd was dat!! Twoboys, ik snap wat je bedoelt met dat nog een kindje willen ondankbaar overkomt. Toen ik nog in de iui fase zat dacht ik dat zelf namelijk ook!! Als ik 1 kindje mag krijgen dan ben ik de gelukkigste vrouw van de wereld! Maar ben ik ook! Ik wens voor m'n zoontje een brusje. En ik heb een zware zwangerschap gehad, niet kunnen genieten. En hoop mocht ik zwanger raken wat meer van de zwangerschap te kunnen genieten. Mijn 1e ICSI. Ik mocht er 2 terug laten plaatsen. Was een uitzondering. Ik was 35jr en bevruchtingen van goede kwaliteit. We vroegen het aan dr. S en hij gaf toestemming!! En was een voorgevoel. Klinkt vreselijk zweverig . Was al bezig met de behandeling en de planning was gewoon om 1 terug te plaatsen....kreeg ineens een voorgevoel bij het lezen over een onderzoek over het terug plaatsen van 2, dat de ene bevruchting de andere helpt om in te nestelen ten koste van zichzelf. Mooi is moeder natuur vinnik!! Toen dacht ik, ik moet DD bellen! En dus 2 terug geplaatst en zwanger geworden van 1 kindje . Twoboys, ik snap wel dat je man er nog niet aan toe is. Tis ook zo vreselijk moeilijk voor onze mannen .
Klopt idd. Dat is de allergrootste reden geweest van onze scheiding. Hij zei ook telkens dat hij van S hield als zijn neefje En dat zijn neefje ( 1 maand jonger) toch wel mooier was als S:x. S is heel erg ziek geweest met 6 wkn ( hersenvliesontsteking) en 12 weken ( urineweginfectie) toen wist hij niet of hij tijd had om naar het zh te komen.
Oei das heel erg! Groot gelijk, lozen die vent! Erg zeg... Two boys ik vind niet dat je zeurt hoor. Je typt met veel liefde over je boys, dat zegt genoeg. Wij denken nu niet dat we een donor willen mocht het nodig zijn. Maar goed zo ver zijn we niet. Hopelijk komen we er ook niet. De arts zei dat het niet dood was maar ook dat het niet goed was. Verder weet ik niets. Ik ga morgen bellen voor meer info over het slikken van vitamins en hoor veel over geen koffie en geen bier. Ff vragen wat daarvan waar is. Ik vind het eng om injecties te krijgen maar al helemaal om ze zelf te zetten! Heb manlief al geinstrueerd dat hij het moet doen. Of hij nou wil of niet eigenlijk.... Evt durf ik het na een tijd zelf. Iemand schreef een mooie zin: God gives the hardest jobs to the strongest soldiers PFF Ben niet zo van de god maar die kwam ff binnen zeg!
Zonnestraaltje: Ook hier een hele slechte zwangerschap gehad. Vanaf het begin tot en met de bevalling de angst gehad hem te verliezen. Ik vond zwanger zijn echt vreselijk door die angst. (onder mijn vorige naam Ukoldaatje en dan 'gebroken vliezen en opgenomen' staat mijn hele verhaal). Vreselijk waren de communies en verjaardagen. Echt ik lag erna jankend in mijn bed, smeet zelfs wel eens met dingen uit onmacht en verdriet. Ook kerst enzo was echt niet leuk met de neefjes van mijn man erbij. Hoeveel pijn kan je dan voelen he...En dan die zwangere vrouwen in je omgeving....ik heb mijn gsm 2 keer kapot gegooid omdat ik weer hoorde dat er iemand die dichtbij stond zwanger was. Pippeke: Gewoon bij het begin beginnen toch? Je hebt mogelijkheden dus die eerst gaan benutten toch? Gaat helemaal goedkomen!! Wij hebben bij de start van de icsi behandelingen ook de adoptieprocedure in gang gezet. Wij wilden eerst helemaal niets van adoptie weten, laat staan een donor Wij zijn overgestapt op iui d omdat wij onze drie pogingen icsi gebruikt hadden, ik veel complicaties had met icsi (eierstok om mijn as en altijd na de puncties niet meer kunnen plassen en een week met catheters aan de slag, overstimulatie), en iui d gewoon financieel aantrekkelijker was, eerlijk is eerlijk........... De adoptie hebben we laten lopen, naar mate de jaren verstreken ga je er anders in staan, tegen aan kijken en ben je (wij wel in elk geval) aan het groeien in andere mogelijkheden.. Wij zagen bij ozne vergunninghouder (die koppelt kinderen aan ouders) op de site dat ze ouders zochten voor kinderen met meerdere special needs, en wij dachten, waarom gaan we er niet mee door!! Wij verlangen zo naar een kindje, en die kindjes wachten allemaal op ouders..... ...dus werden we ouders van een jongetje uit china met meerdere special needs....schisis gr 3 (open lip kaak gehemelte, nog niets geopereerd) hartafwijking (lijkt vooralsnog mee te vallen) en een krom onderontwikkeld duimpje en onderontwikkeld spaakbeen. We zijn vaak in het ziekenhuis met hem dus....verder heeft hij een ernstige spraak taal achterstand waar we mee in de weer zijn. Het is mijn grote kleine jongetje, wat een heerlijk manneke..en wat zijn we blij dat we ooit die procedure opgestart hebben. Wij wilden ook een brusje voor hem, maar omdat adoptie gewoon veeeeel te duur is voor ons om nogmaals te doen, zijn we verder gegaan met iui d...met de gedachte dat ik veel miskramen (missed abortions) gehad heb en dus wel lang zou duren eer het zou lukken..laat ik gewoon direct goed zwanger raken..ongelooflijk wat een wonder!! Je rolt/groeit erin zeg maar..... Wij hebben dus nog wat in de vriezer liggen en de wens voor een groot gezin..we gaan die opgebruiken, lukt het niet meer, is het ook goed voor ons. We willen heel graag 3 wondertjes. Lukt het niet meer dan prima. Koffie heb ik geschrapt omdat dat miskramen kan veroorzaken als je er veel van gebruikt, datzelfde voor cola en sommige thee. ALcohol verminderen of stoppen ene paar maanden, boxershorts en ik meen zinktabletten en selenium voor de man kan het zaad soms wat verbeteren. Sowieso de foliumzuur alvast gaan nemen en zwangerschapsvitamines. Als je nou in de buurt zou wonen zou ik met alle liefde je de injecties willen geven, misschien is er iemand die het wel durft of kan als je man/vriend het niet ziet zitten. VOlgens mij mag je het ook aan thuiszorg vragen? Spannend he!! Wat een prachtige zin, en ik geloof daar ook heilig in! Meiden geloof erin! Ik weet het je hebt een portie (veel) geluk nodig, maar er is echt heel veel mogelijk gelukkig tegenwoordig... One of a kind: Dat meen je nietwat erg........en die uitspraken...ik had m ook direct de deur uitgetrapt. Moet wel zeggen dat mijn man zeg de eerste drie maanden ook steeds zei dat T van mij was. Maar hij hield direct van hem en zei ook tegen mij dat ik een knap mannetje gemaakt had
Hey meiden, @ one of kind, zo jij hebt ook een heftige tijd gehad dan. Ik vind het knap dat je het allemaal zo zelfstandig aanpakt. Respect hoor. @ twoboys, mooi om te lezen hoe jij je er zo positief doorheen hebt geslagen. Je hebt echt al een heel traject gehad En niemand hoeft zich schuldig te voelen hoor als je al een kindje hebt. Ik heb er zelf geen probleem mee, ik weet natuurlijk niet hoe het is om al een kindje te hebben laat staan om te weten om een voor een brusje te gaat. Ik begrijp dat de wens net zo groot kan zijn! @pippeke, injecteren vond ik in het begin heel gek maar je zult merken dat je tochsteeds meer went aan dingen. Maarja ik heb geen angst voor naalden makkelijk gezegd dan misschien. @zonnestraal, wat bijzonder dat je voorgevoel klopte. Kan je nu ook voor 2 terupplaatsingen gaan? Ik lees komende tijd wel mee maar zal niet altijd reageren. Mijn vader is heel ernstig ziek en ik merk gewoon dat alles gauw teveel wordt. Mn fulltime werk in combinatie met ziekenhuisbezoekjes en alle stress wat het meebrengt ook wel in mn relatie maakt het toch wel zwaar. Ook al zie ik uit naar de toekomst, ik vind het doodeng om erover na te denken dat mn papa er dan misschien niet meer is... ik leef daarom met de dag. X
Jeetje meid, wat een ellende... Het lijkt me vreselijk om een ouder van je zo ziek te hebben, en geen goede vooruitzichten Is het terminaal? Neem de rust en tijd die je nodig hebt voor jezelf hoor, dit is heel heftig waar je mee moet dealen. En logisch dat je relatie dan wat onder spanning komt te staan, je hebt zoveel angsten en zorgen dat je relatie dan gewoon n uitlaatklep zal zijn.. Dikke knuf en heel veel sterkte.. Zelf ben ik echt niet altijd positief geweest hoor. Heb zelfs een paar keer een 3/4 jaar tot een jaar een pauze ingelast omdat ik het niet meer trok. Kon niet meer met de mmm/adoptieprocedure leven, vrat me helemaal op. Zei dan dat ik wel gelukkig was met mijn paardne en honden. Het is dat mijn man het niet opgegeven heeft, anders hadden we nu echt geen kids gehad. Ik heb namelijk vaak genoeg de handdoek in de ring gegooid. Ik ben zo dankbaar dat hij doorgezet heeft dat hij ervoor gezorgd heeft, indirect, dat onze droom gewoon is uitgekomen. En daarom durf ik nu voor een brusje te gaan..wij hebben niets te verliezen, al is de wens naar nog een kindje echt heel diep..
Vroeg me af dames, ik heb dus in het verleden 3 icsis gehad, en omdat de pogingen op waren incl emmys zijn we overgegaan op iui d. Nu heb ik de verzekering gemaild met dat we een gezonde zoon uit een iui d behandeling hebben gekregen en of we nu weer in aanmerking voor icsi komen. En hun antwoord is het volgende: n uw e-mail vraagt u ons of u weer drie pogingen ICSI mag doen omdat u een jaar geleden bent bevallen van een gezonde zoon. In deze e-mail geven we u graag uitleg. Wat krijgt u vergoed? Uit uw basisverzekering vergoeden wij in totaal weer drie pogingen voor IVF/ICSI. Als één van de drie pogingen slaagt, is voor een eventueel volgende zwangerschap opnieuw recht op drie pogingen. U hebt een gezonde zoon gekregen. U begint dus nu weer opnieuw met drie pogingen. Wij verrekenen de vergoeding wel met een openstaand eigen risico. En dan vertellen ze wat mijn openstaande eigen risico nog is, en welke verzekering ik heb enzo.. Maar hebben ze nou mijn vraag beantwoord? Ik vraag me namelijk af of we nu wel recht erop hebben omdat ik nu via donor zwanger geworden ben?? Ik heb alles gewoon helemaal benoemd, eerst icsi 3 keer (zwanger tweeling ging mis) daarna adoptie en iui d en bevallen van een gezonde zoon.... En dit stukje is uit hun (lange ) antwoord geknipt en plakt... Hoe lezne jullie dit?
Ja ja hebt daar sowieso recht op. Ik ben bv van icsi- tese naar iui-d en ook weer naar icsi-d gegaan. Je hebt na een geboorte van je kind gewoon weer recht op 3 nieuwe icsi behandelingen Niet onzeker worden
Hee Dames, Ik zou ook graag met jullie willen mee kletsen. Helaas moeten wij ook het ICSI traject in. Mijn man heeft 2 jaar geleden een ongeluk gehad en daar een dwarslaesie aan over gehouden. Dit houdt in dat hij niet meer kan lopen, maar ook andere functies zijn uitgevallen. Zo kan er bij hem geen zaadlozing meer plaats vinden. Dmv een 'soort' operatie hebben wij nu gelukkig wel 17 rietjes in de vriezer liggen. De kwaliteit hier van is niet al te best, en vandaar ICSI. Onze droom is flink in duigen gevallen maar gelukkig bestaan al deze moderne technieken om onze droom hopelijk waar te maken! We hebben begin april een intake gehad en hebben nu volgende week pas een voorlichting met spuitinstructies etc. Dan moet ik nog voor 1 of 2 maanden aan de pil en dan pas beginnen met spuiten. Wachten duurt lang?! Groetjes
Hoi Bloem4, Wat een vreselijke gebeurtenis is jullie overkomen! Heel je leven, je werk, je hobbys, alles...veranderd! Hoe gaat het nu met je man? 17 rietjes is een mooie opbrengst. Dan is het nu aan jou om te gaan spuiten en eitjes te kweken. Hoop dat er in die rietjes een paar goede zaadjes zitten om mooie emmys en prachtkindjes van te maken! Ondanks dat je verhaal heel triest is, leuk dat je met ons mee komt kletsen!! Welk ziekenhuis loop je?
Twoboys bedankt voor je reactie! Het was zeker een heftige periode, maar het is gebeurd en we zijn er sterker uitgekomen. Met mijn man gaat het nu goed. Goedkomen doet het nooit meer (tenzij de medische technieken uitbreiden) dus het is een kwestie van mee leren om gaan. Hij is echt een kanjer. Nu is het inderdaad aan mij. Erg spannend!! Soms betrap ik mezelf er op dat ik er iets te veel mee bezig ben. Hebben jullie daar ook last van? Ik loop in het Radboud in Nijmegen. De wachtrijen zijn daar helaas erg lang.
Bloem helaas welkom en idd wat heftig zeg! Ik denk dat je man tese of pesa heeft ondergaan. Te veel mee bezig zijn tja hoe kun je er nu niet te veel mee bezig zijn. Het is zoiets belangrijks en wacht maar tot jullie bezig zijn met de icsi dan is het helemaal. Maar lieve meiden het komt allemaal goed, we gaan ervoor!!
Das onmogelijk er niet mee bezig zijn.... Niet als je 'gewoon' zwanger kan worden, maar helemaal niet als je via de mmm zwanger moet worden. Het is allemaal zo spannend, je leeft echt naar een datum toe waarvan je weet dat er dingen gaan gebeurne. Dat weet je normaal niet. Ziekenhuis in en uit, echos, hormonen spuiten, puncties, terugplaatsingen, wachtweken.... Dat lukt niet om van je af te zetten. En zo is het!! One of a Kind!! WE GAAN ERVOOR... en hier kunnen we ons ei kwijt!
Inderdaad! Is fijn om ervaringen te delen met mensen die hetzelfde moeten doorstaan. Omgeving begrijpt het vaak niet (of weten niet dat we er mee bezig zijn) Ik zit trouwens in een dillema.. Dinsdag heb ik de voorlichting en vanaf dan mag ik me aanmelden wanneer ik ongesteld wordt en starten met de pil. Helaas zit het er nu al aan te komen, dus morgen zet het waarschijnlijk door. Zal ik gewoon een gokje wagen en morgen opbellen of ik vanaf morgen al met de pil mag beginnen? Of is dat wel heel erg om te doen? Anders moet ik weer tot 2 augustus wachten
Gewoon bellen, nee heb je, ja kan. Je krijgen 😉. Vragen staat vrij Wel super spannend hoor t gaat bij jou nu al beginnen
Even kort vanuit Italië: Morgaine, sterkte . Helaas welkom Bloem, wat een heftig verhaal!! Morgen terug rijden naar huis na 2 weken Italië met z'n 3-en. Wat heb ik genoten en wat een heerlijk mannetje hebben wij zeg! Trots op hem!
Bloem, ik zou bellen!! Wachten is niet mijn sterkste kant. Tijdens mijn 1e ICSI heb ik ook zelf alles gepland en overal achteraan gebeld etc etc. En het werkt .