Jeemig bloem! En Dan zeg jij dat jullie nog niet veel hebben meegemaakt! Mijn hemel! Nou we zijn Hier een lekker stel bij elkaar! Heftig die ma zeg! Heb je de kleine al de hele tijd in je buik en dan gaat het nog mis . Superclose vriendin belt net op, het is een meisje.. we zouden samen zwanger Worden... Ik merk dat ik steeds minder blij voor dr word. Het doet allemaal veel meer pijn dat ik me voor had gesteld! Al die zw meldingen op fb, ik raak er echt van van slag. Ik merk wel dat ik het nog niet heb verwerkt en het nog geen plekje heeft. Lieve mensen, ik vind het fijn Hier. Blijven jullie Hier svp veel kletsen? Ik zit al bij 2 forums en zoveel topics waar ik in meepraat zijn doodgebloeid! De meeste zwanger natuurlijk. Dat trek ik niet hoor. X een lichtelijk treurig pipje.
Lieve pippeke dikke digi knuffel!!!!!!! We blijven hier schrijven hoor!!! Zeker weten!! T is zo waar wat je allemaal schrijft en t is zo zwaar he? Het is ook een hele menselijk gevoel hoor! Schrijf hier maar flink van je af!! Dikke knuffel nog een keer!! Ja best pittige dingen meegemaakt maar die hebben me gemaakt tot wie we zijn nu en we zijn zo sterk geworden door alle tegenslagen samen.....maat viel echt niet mee!
dank je !!! Hij is aangekomen, de knuffel tja hetkomt allemaal best aan. Maar het ergste moet nog komen. We zitten nog maar net in het hele icsi gebeuren. We hebben nog geen behandeling of medicijn gehad! Morgen belt de arts trouwens. Ik heb 2 weken geleden bloed laten prikken. Morgen krijg ik de uitslag en vraag ik hoe slecht het zaad nou was, qua aantallen. En de volgende afspraak maken. Morgen vrij (werk niet op di) en heb onwijze zin in een speedshop moment!
Er komt zoveel op je af. Vandaag krijg je uitslagen ook altijd spannend. Elke keer moet je weer even slikken die ademhalen, even flink janken en weer doorgaan ..En neem de tijd voor de huilmomenten. Dat is gewoon het verwerken van alles. Weet je wat wij wel deden? Als we voor ons een tegenslag kregen, dan gingen we langs de winkel, kochten ladingen chips en chocola en prik (zijn anders vrij gezond ingesteld kwa voeding)limonade, dan trokken we de stekker uit de telefoon, mobieltjes uit en de deurbel trokken we eruit. Dan gingen we op bed liggen janken en maar vreten. Dan na een paar uur, krabbelden we weer op en gingen dan weer verder. Iedereen heeft wel zijn mening en die kan je ook niet gebruieken van buitenstaanders die n iet weten waar je doorheen gaat. In welke emotionele achtbaan je zit. Toen wij het nieuws kregen heeft mijn man echt in een soort van depressie gezeten. Die heeft echt zijn best moeten doen om uit die put te klauteren. Zelf was ik wat positiever. En had er zin in. Later draaide dat om, werd ik een soort van deprie en trok hij die kar weer. Veel je hart luchten, dat helpt al zo, en wij zullen jou en elkaar hier door die moeilijke periodes heen helpen, en we zullen hier feestjes vieren als het goed gaat met de behandelingen hier.... Wat ik heb geleerd is dat ik altijd blij werd van mensen die zwanger raakten via de mmm, daar werd ik nooit jaloers op of verdrietig van. Dat gaf me juist moed om door te gaan, zo van , zie je, daar lukt het ook, dus ons gaat het ook lukken. Ik las heel graag hier ervarings verhalen van mensen met icsi met positieve eindes Ik zou niet eens meer de aantallen weten van het zaad, ben er ook wel benieuwd naar, aangezien we ms weer icsi gaan doen. Als we icsi gaan doen zal dat eerst wel weer onderzocht gaan worden. Wij deden de eerste icsi in 2006, das best al een hele tijd geleden Maandag zal onze oudste geopereerd worden aan zijn armpje. Dus voor ons even een vervelende tijd. ZIjn spaakbeen is onderontwikkeld, zijn duimpje onderontwikkeld, en die staat krom. Ze gaan pezen en spieren omleggen, zijn gewrichtjes die hypermobiel zijn vastzetten en huid wijder maken op sommige plekken.... We hebben dan een nachtje te blijven in het ziekenhuis. Op 30 augustus gaan ze zijn gebit saneren en kronen plaatsen onder narcose met dagopname. En op 17 oktober zal zijn harde gehemelte gesloten gaan worden. ALtijd eng want hij heeft een hartafwijking en die narcoses vind ik doodeng!
Goedemorgen! Spannende dag voor ons pippeke Zet je vragen op papier, kan je in ieder geval niks vergeten! Z'n slimmerd ben ik altijd.. altijd de vragen achteraf pas bedenken haha Wat een operaties gaan jullie nog tegemoet met de oudste twoboys, jeetje! Ik kan me voorstellen dat je dan ook weer genoeg aan je hoofd hebt. Wij zullen je dan ook heeeel veel digi knuffels gaan sturen
Pippeke, dikke knuffel! Het is ook zoveel wat je moet verwerken....en ondertussen word je continue geconfronteerd met zwangeren....en dus met jouw pijn. Dus je wordt steeds onverwachts geraakt, zo kut is dat! twoboys, jij komt op mij zo sterk over....en zooooo positief!!! Wat een lange weg nog te gaan met de oudste, maar met zulke ouders komt alles goed!!! En dat gevreet bij tegenslagen hier precies hetzelfde!! Of ineens met z'n 2-en vreselijk gaan stappen....daar waar we heen gingen, daar was de pijn niet....even weg uit de realiteit zeg maar . Bloem, voor jou ook een spannende dag. Knuffel!!
En meiden? Al wat gehoord vandaag ? Ben heel benieuwd! Hihi ja of samen een goeie borrel drinken kan idd ook even ontspannend werken Ja de oudste krijgt nog veel voor zijn kiezen. Maar gaat goedkomen! Net met m bij de huisarts geweest, hij is zo verkouden en dan mag je niet onder narcose. Hij heeft ipv verkoudheid bronchitis. Dus dat valt mee hihi, medicatie en hij kan gewoon geopereerd worden. Vrijdag de anesthesist! Maar ik ben niet altijd zo positief geweest hoor. Dat wordt je denk ik in de loop der tijd. En ik ben weer wat ouder geworden ook levens ervaring erbij. (34 jaar ben ik hihi). Meiden ben zo benieuwd naar jullie ziekenhuis ervaringen/uitslagen van vandaag!
Ik reageer straks uitgebreid want Ben nu al sinds 12 uur bezig met bellen en informeren. Wil een verwijzing voor psycholoog ofzo. En op de tablet is het zo irri. Hij springt steeds over naar Engels. Mn bloed was goed! Zwemmers waren alleen goed genoeg voor icsi. Xxx tot strakkies
http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap/358848-gebroken-vliezen-opgenomen.html Dit was mijn vorige account, met mijn verhaal......heeeeeeel lang, maar mocht iemand zich vervelen (gaat wel over mijn zwangerschap dus even als je dat niet wilt lezen., maar meer over de angsten die ik heb gehad, zoveel angsten en zorgen....vooral vanaf denk blz; 180 ofzo. Over sterk zijn gesproken, dat was ik echt niet..)
Doe rustig aan meis!! Wij wachten op je! En een verwijzing is altijd goed, moet je doen!! Ik denk aan je.. Klinkt ms vervelend of raar, maar gelukkig nog goed genoeg voor icsi!
Mijn ziekenhuis bezoek zit er ook weer op. Vandaag spuitinstructies gehad en alle medicatie. Ze konden nog niks zeggen over de wachtlijst, maar ik ga me morgen in ieder geval aanmelden en hoop dan wel wat meer te horen. Ik moest toch wel even slikken hoor dames.. Ik dacht dat ik me al redelijk had voorbereid op alles wat er ging komen maar het kwam tijdens de rondleiding van de echokamer,punctiekamer etc behoorlijk hard aan. De welberuchte vraag kwam ook weer naar boven : Waarom moet ons dit nou weer overkomen Maar die vraag komt bij jullie waarschijnlijk ook niet onbekend voor. Samen zijn we sterk! En Pippeke, wat goed die doorverwijzing!
hey dames ff op volgorde reageren. weet je wat het irritantste is? ik heb er nog geen 1 x echt goed van hoeven huilen. alleen maar zeikbeetjes, en brok in mn keel humeur. als ik nou eens gewoon ff lekker door kan janken ofzo! maar het lukt me niet, anders altijd wel! heel irri! wat sneu voor je oudste 2b! wel fijn dat hij hier in nl goede kansen maakt om goed geholpen te worden. daar hebben jullie maar mooi voor gezorgd. ik weet een beetje hoe het is, ben in mn kinderjaren een aantal keren geopereerd aan mn verlamming aan 1 kant van mn gezicht. daardoor kan ik nu mn mond weer helemaal bewegen, ze hebben ergens anders spieren vandaan gehaald en in mn gezicht geplaatst. zorg ervoor dat hij zijn gevoelens uit! en als hij evt gepest word dat er dan iets aan gedaan word. niet dat hij net als ik een zielig hoopje werd zonder zelfvertrouwen. nu heb ik mn zelfvertrouwen weer helemaal terug hoor! neig soms een tikkie naar arrogantie voor mijn gevoel (al hoewel mn omgeving dat niet beaamd). daar heeft mn mannetje voor gezorgd. hij werd verliefd op het hoopje meis dat ik was. en bleef maar bij me en zeggen dat ik mooi was. ja mafkees dacht ik toen! inmiddels zijn we bijna 12,5 jaar samen en ik ben hem toch maar gaan geloven... elkaars eerste liefde, romantisch he?! we zaten bij elkaar in de klas hihi! ja gelukkig nog iig goed genoeg voor icsi hier! ppff dat heb ik duidelijk gevraagd en ze zei dat dat zeker goed kan! we denken dat manlief door zijn ontsteking daar, en operatie daarna (in het verleden!), zijn afweersysteem in de war is gegooid. de arts had het ook al over dat het kan zijn dat zijn eigen lichaam antistoffen tegen zijn eigen zaad kan maken. manlief heeft vanavond zitten googlen en kwam op hetzelfde uit. we krijgen evt een afspraak bij de uroloog om dat evt verder uit te zoeken. de arts had het erover dat je het zaad dan weleens in een potje kan opvangen met een speciale vloeistof erin dat het samenklonteren tegengaat zodat het zaad niet aangevallen word door zichzelf. maar dat ligt er natuurlijk aan waar het mis gaat. als het in de fabriek al misgaat dan kan je opvangen wat je wil maar dan is het kwaad al geschiet. ik houd het topic van je voor een andere keer. zal een heel verhaal zijn en moet het denk ik lezen als ik zelf wat sterker ben. volgende week is mn eigen arts teerug en dan heb ik een belafspraak. ik wil dan voor een verwijzing vragen voor psycholoog. ik wil daar al heengaan voordat we met die hele toestand beginnen zodat ik al wat rustiger ben in mn koppie. het is echt een fobie die ik heb ontwikkeld in de loop der jaren (had ik al gezegd geloof ik?). de hebben in het zkh zelf ook psychologen en maatschap.werkers en heb al een mail de deur uit gedaan of dit vergoed word. lijkt me wel handig, anders betaal ik het wel maar ik ben goed verzekerd dit jaar (voor fysio, herstellende van operatie gebroken heup) dus maar goed gebruik van maken. eeeh verder was mn bloed dus goed. beetje verhoogd cortison maar dat kan bij een beetje stress al voorkomen (goh stress, ik???) en schildklier was ook goed. beetje pcos te zien in bloed maar niet extreem. zelf ben ik nog steeds niet ongi en vind dus dat ik behoorlijk pcos heb maar het zal wel erger kunnen denk ik. bloem ik snap dat je schrikt! komt dan ineens dichtbij he?! het gaat echt gebeuren meis! zo ben ik nu bij? (nu lig ik te laat in bed hihi! morgen naar de cytounit. = chemokuren klaarmaken, dan sta je weer met bijde benen op de grond. kanker, das veel erger!) mag ik nog even een keer zeggend at ik het gezellig vind hier?! truste
Lieve meiden ik reageer morgen uitgebreid! Vandaag is het een jaar geleden dat ik bevallen ben we hebben dus feest. Vind t wel moeilijk om zulke dingen hier te vertellen sterkte meiden en ik ben er morgen weer!
Hieperdepiep hoera! Gefeliciteerd met je zoontje twoboys! Verjaardagen horen erbij, dus laat dat geen reden zijn om er over te zwijgen! Geniet er lekker van vandaag Pippeke, al die lichamelijke ongemakken in de loop der jaren gaan natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Wat goed dat je er sterk bent uitgekomen met behulp van je partner! Hopelijk kan diezelfde kracht jullie door de aankomende moeilijke tijd slepen! Gelukkig is icsi mogelijk maar het neemt niet weg dat het allemaal nog even rot en eng is.. Wat betreft de opgekropte tranen kan een (goede) psycholoog vaak zo door je heen prikken waardoor de tranen vanzelf wel komen. Hopelijk krijg je de doorverwijzing snel meid! Ik typ hier nu wel met een dubbel gevoel. Heb te horen gekregen dat eind juli de eerste spuit gezet mag gaan worden. De precieze datum krijg ik via de post opgestuurd. Het is allemaal iets sneller gegaan dan ik verwacht had en ik ben natuurlijk erg blij dat ik nu eindelijk iets kan gaan doen. Ik voel me alleen ontzettend bezwaard tegenover jullie aangezien dit topic niet voor niks sept/okt/nov heet. Lieve meiden laten jullie mij even weten of het voor jullie niet vervelend is dat ik nog met jullie meeklets?
Bloem, blijf vooral hier!!! Wil heel graag alles volgen van jou!! En vragen kun je weer aan ons stellen . Waarmee begin je te spuiten eind juli??? Kort of lang protocol??? Pippeke, dikke knuffel!!! Twoboys, gefeliciteerdddddd . Wat een mijlpaal .
Bloem niet weggaan hoor!!! Twoboys van harte gefeliciteerd wat een mijlpaal heh en heel emo vind ik het telkens weer!! Meiden sorry was druk met werken. En vandaag mijn verstandskiezen eruit dus ben er wat weiniger maar denk wel aan jullie!
Boemetje Hier blijven!!! Gefeliciteerd 2b !! Niet zo gek doen, tuurlijk Hier melden! Au ooak! Lijkt me ook heeel eng, verstandskiezen trekken!
Bloem4, je hebt nu gezien waar je de komende tijd gaat doorbrengen en eerst was dat nog heel abstract en nu heb je er een beeld bij. Dat is ook niet niks. Het valt ook allemaal niet mee. Het is ook niet eerlijk...... En idd er is zoveel niet eerlijk in het leven..maar dat betekend niet dat dingen geen pijn doen Meis, je mag gewoon al bijna gaan beginnen, het is alleen maar geweldig dat je al zover bent! We kunnen niet wachten tot een van ons gaat beginnen meis, we leven zo met je mee. Niets in de mmm kan je vastleggen. Er kan zo iets gebeuren waardoor je later begint of eerder start. Wij gaan dus in sept voor startgesprek, zal het weer icsi worden, dan zullen we ws weer eerst het zaad moeten laten onderzoeken en wie weet wat nog meer......kan het zomaar januari worden eer we beginnen je weet t niet! Pippeke dat je niet hebt hoeven huilen geeft ook niets. Dan is het er (nog niet).. En iedereen gaat er anders in. Ik weet nog dat ik er rond liep helemaal heppiedepeppie want hier zou het allemaal goed komen en zou onze wens gaan uitkomen. VOnd het totaal niet eng. Vond het totaal niet erg ook. Zag er ook niets tegen op. Ik zag het als HET middel juist om zwanger te worden. Maar ik was er dan ook vast van overtuigd dat het in 1 keer zou lukken. Echt ik was er werkelijk zo van overtuigd dat ik rustig kleertjes durfde te kopen bij wijze van. Ik liep daar rond met zo n verheugde kriebel alsof je op vakantie gaat...*schaammekapot*.. Ik was toen al mijn eerste kindje met 17 weken verloren. Het verdriet wat ik daarvan gevoeld heb, nam ik mee, ik zag icsi dus juist als het licht aan het einde van de tunnel... .......hoe anders is dat gegaan, had ik nooit gedacht...en toen ben ik ingestort.....toen heb ik echt mijn portie ellende en verdriet te verwerken gekregen. Wat goed dat je volgende week je arts gaat bellen, super dat je dat doet hoor! Hoop dat er geen wachtlijst is, dat komt ook wel eens voor. Zou zeker via het ziekenhuis proberen, dat hoort ook gewoon vergoedt volgens mij. Ik hoop voor je als je je angsten een beetje de baas kan, de hele behandeling beter aan kan. Want om een behandeling te ondergaan en je bent zo bang dat moet een hel zijn denk ik? Ms heb ik makkelijk praten ik injecteer in mijn werk mensen, ben niet bang voor naalden en niet voor ziekenhuizen. Denk dat het dan gewoon makkelijker is? En wat erg meis toch dat je zo vreselijk geplaagd bent ! Wat erg, daar krijg ik tranen van in mijn ogen..Dat heeft ook een grote impact op de persoon die je nu bent, die je gewordne bent... Dan heb je het voor jezelf al niet makkelijk, en dan wordt je gepest. Vreselijk!! Hier geen gepest vooralsnog. Maar hij is nog maar 4 jaar. En hij is heel klein. Heel de school loopt met hem weg, hij is zeg maar de 'knuffelchinees ' van school hihihi..hij steelt de harten van iedereen. Hij is erg aandoenlijk. Tenminste dat hoor ik keer op keer van mijn omgeving. Zonnestraal en One of a kind: willen jullie geloven dat ik heb zitten snotteren vandaag hihihi...mijn baby is geen baby meer en ik heb mijn hele bevalling even herbeleefd geloof ik
Hmm ben er nu wel klaar voor...heb geen zin meer om te wachten... Laat maar komen de mmm! Ben wel heel bang dat het nu opeens niet meer zal lukken........en dat maakt me verdrietig. De wens is nog zo sterk.......