HoiHoi dames.... Ook mijn vriend en ik beginnen in okt aan het ivf/icsi traject...(Vriend heeft na hersteloperatie 2 jaar geleden helaas niet voldoende zaadjes) Vind het zo ontzettend spannend allemaal...gaat heel de dag door me hoofd... Moeten eerst begin okt naar de informatiebijeenkomst voor ivf .. zelfs daar ben ik al zenuwachtig voor haha... Las dat jullie allemaal al aan het spuiten zijn metd e hormonen? Valt t mee tot nu toe of hebben jullie al last van bepaalde bijwerkingen...? Alvast heel veel succes gewenst voor jullie.... Groetjes Shady1980
Ik vind het spuiten zelf niets voorstellen (inmiddels, de eerste paar keren waren een ramp ) maar de hormonen vind ik echt verschrikkelijk.. Ik ben echt al 2 weken mezelf niet, vooral Gonal-F heeft een hele sterke invloed op mijn stemming.. Ben de hele dag chagerijnig, doodmoe, reageer me af op alles en iedereen.. Ik ben echt dolblij als ik hiermee mag stoppen! Vind het overigens niet zo erg dat ik nu roep dat ik het nooit meer zou doen hoor. Ik weet wat mijn doel is, en dat is het absoluut waard!
@shady spannend dat je met ivf beginnen, ben het met shaddixxx eens het spuiten stelt niks voor als je eenmaal de slag te pakken hebt. ben nog niet begonnen met stimuleren dus dat kan ik je nog niet vertellen. @shaddixxx haha dankzij mijn stomme vergeetachtig heid bedacht dat je nog moest prikken doe ik hier toch nog iets goeds vandaag echo gehad weet je al meer over punctie of aantallen?
@shaddixxx....absoluut weten we waar we dit voor doen.... daar gaan we voor...haha... dan maar ff paar weekjes chago...op zich ben ik voor het spuiten niet echt bang.....t enige waar ik me nu al druk over maak is de punctie....maar dat komt omdat ik al veel te veel verhaaltjes heb zitten lezen (wat ik gewoon niet had moeten doen haha) moet t allemaal maar over me heen laten komen en afwachten... Hoe was de echo idd...zie dat jij over 3 daagjes de punctie krijg ? Groetjes Shady
Ik heb gisteren inderdaad te horen gekregen dat m'n punctie voor donderdag gepland staat.. En man, wat ben ik zenuwachtig en bang. Ik erger me kapot aan al die mensen die roepen dat het 'echt wel goedkomt'. En natuurlijk, het komt ook wel goed, ik weet 100% zeker dat ik het zal overleven, maar dat maakt me echt niet minder bang hoor! Ik schreef ook al mee in een ander topic (waar ik gestopt ben omdat de anderen zo ver voorliepen op mij), maar ben daar wel mee blijven lezen. Alle meiden daar hebben inmiddels hun punctie al gehad en tja, de omschrijvingen zijn niet echt positief Toch is er in een topic waar ik wél nog meeschrijf ook iemand die zegt dat het haar ontzettend mee is gevallen. Dat het ergste van alles haar zenuwen waren.. Het zal wel gewoon heel erg per persoon verschillen, maar dat je je niet kunt voorbereiden en geen idéé hebt van het gevoel wat je te wachten staat, dat maakt me zó bang!
Hoi shaddixxx...... hoe is t vandaag gegaan....??? Meegevallen? Ik hoop t wel voor je?? En hebben ze er veel eicellen uitgehaald? Groetjess shady
Nee, was echt vreselijk. Omdat mijn aders zo dun zijn en heel diep liggen konden ze geen infuus aanleggen, en me dus geen verdoving geven. Ze hebben de spuit in m'n been gezet, maar omdat het dan in je spier terecht komt en niet in je bloed, duurt het veel langer voor de verdoving werkt. Ze wilden daar niet op wachten en zijn meteen al begonnen. Heb de hele punctie dus zonder verdoving gedaan.. Pas toen ik op de verkoeverkamer lag begon de verdoving te werken. Veel te laat dus. Het hele verhaal staat op m'n blog (zie onderschrift). Ik weet niet of het héél verstandig is om te lezen als je zelf nog een punctie moet ondergaan, want het valt wel onder de categorie 'horror-verhalen' denk ik. Ik kan nu alleen maar janken. Vind het zo erg hoe het gegaan is en dat ik zelf vrij weinig te zeggen had. Kan het echt nog geen plekje geven..
Hey Shaddixxx....... Phoeeeeeeeeee meissie.....heb je blog gelezen...(weet dat t niet slim is omdat ik er zelf nog mee moet beginnen maar kon het niet laten) en wat vind ik dit allemaal verschrikkelijk voor je zeg.... Wat je zelf ook in je blog zei...spuiten tranen punctie alles voor niks...las t met tranen in me ogen...Ik wil je bij deze super veel sterkte wensen want snap dat je je dit even moet laten bezinken....Liefs Shady1980
Dankjewel meissie, het is inderdaad vreselijk. Na die hel van een punctie van gisteren nu dit.. Alles voor niets doorstaan.. We hebben woensdag een gesprek bij de kliniek, maar wij hebben al besloten om daar niet meer verder te gaan. Nog zo'n punctie trek ik niet, en na gisteren heb ik ook vrij weinig vertrouwen meer in deze kliniek.. Wij zijn nu onze mogelijkheden aan het bekijken in Dusseldorf. Daar doen ze de punctie onder narcose. Dat is ook niet ideaal natuurlijk, maar ik denk dat de narigheid van een narcose in het niet valt bij wat ik gisteren gevoeld heb.. Als de punctie onder narcose kan ben ik wel bereid om nog een 2e of 3e ICSI poging te doen. En hopelijk dan wél met een mooi resultaat.. In Duitsland zijn ze ook een stuk verder wat ICSI betreft. Daar doen ze meer onderzoeken e.d. Misschien zijn mijn eitjes wel van hele slechte kwaliteit ofzo, dat wordt daar ook allemaal nagekeken. Ik heb het nog geen plek gegeven, maar ik wil eigenlijk ook niet stilstaan. We zijn echt helemaal kapot na het nieuws van vanmiddag, maar ik wil door. Kijken naar andere mogelijkheden en vérder met die kinderwens..
jeetje shaddixx wat ontzettend klote dat het zo'n pijn heeft gedaan, ik durf je blog nog niet te lezen omdat ik al heel bang ben voor de punctie, maar begrijp ik goed dat er ook geen bevruchtingen zijn?? dat is echt een zware klap zeg, hoop dat je hier samen met je man doorheen slaat en niet stoppen daar krijg je spijt van! Het kan anders daar staat ook het hele forum vol mee. dus samen op zoek naar een goeie kliniek die bij jullie past sterkte en een dikke knuffel
Het is inderdaad een klote punctie geweest, omdat het helemaal zonder verdoving is gegaan. Echt, ik begrijp nog steeds niet waarom ze dat nou zo gedaan hebben.. Maar niet bang zijn meissie! Ik geloof nog steeds dat het ook gewoon goed kan gaan en dat het mét verdoving heel goed te doen is. Nee, er zijn inderdaad ook helemaal geen bevruchtingen, dus alles is voor niets geweest.. Wij gaan het nu in Duitsland proberen. Kan na het weekend pas bellen, maar we weten eigenlijk al zeker dat we die stap nu gaan nemen. Maandag bel ik meteen weer, en dan plannen we een intake. Dan zullen we wel weer een paar maanden moeten wachten, maar na de intake zijn er geen wachtlijsten en kunnen we dus meteen weer beginnen. Denk dat die 1 of 2 maanden ook wel lekker zijn om de ervaringen van afgelopen week even te laten bezinken. We hebben in ieder geval weer goede hoop. In Dusseldorf doen ze de punctie onder volledige narcose, dus dan hoef ik in ieder geval niet meer bang te zijn
goed zo meis niet stil blijven staan maar op deze manier toch je rust nemen, knap dat jullie zo snel al weer positief zijn! echt respect voor de manier dat jullie er mee omgaan xx