Lieve Dames, Ik begin dit topic omdat ik ontzettend benieuwd ben hoelang jullie bezig zijn/waren voordat de gynaecoloog jullie in behandeling liet gaan. Hoelang waren jullie gestopt met de pil? En waar zijn jullie in behandeling? Wij zijn in januari 2013 gestopt met de pil en meteen begonnen. Dus zijn z'n 1,5 jaar bezig nu. We zijn al bij de gynaecoloog geweest en bloedonderzoek(progesteron) is goed, inwendig echo ook en zaadonderzoek ook. We zijn weer naar huis gestuurd tot januari 2015. Maar ik heb gevraagd wat er dan als het nog niet is gelukt gaat gebeuren. En dan krijg ik een HSG maar ze verwachten niet dat daar wat uitkomt aangezien ik een regelmatige cyclus heb van gemiddeld 26 dagen. (ik denk dan waarom ga je dat onderzoek doen als je er toch niks uit verwacht) En als dat dan goed is moeten we weer een half jaar of jaar zelf proberen. Ik vind dit wel erg lang en ben dus benieuwd hoe het bij de rest gaat? Ik ben echt op een punt aangekomen dat ik denk pff laat maar zitten hoor. Het kost me veel moeite om de moed erin te houden. Ik heb rugproblemen en ervaar veel meer pijnklachten door de hele maand heen omdat ik gestopt ben met de pil en tijdens de menstruatie helemaal. Als de menstruatie weer voorbij is ga ik er weer voor en kan ik mezelf weer oppeppen maar het begint langzaamaan geen pretje meer te worden. En ik snap niet dat het zo lang duurt in Nederland voordat je geholpen wordt.? Dit is toch gewoon een kwelling.? Bedankt allemaal.
Ik ken het helaas... Wij zijn na een jaar doorverwezen naar de gyneacoloog. Die heeft zaad onderzocht, bloed onderzocht en een echo bij mij gemaakt. Voor een half jaar naar huis gestuurd en toen mochten we starten met IUI. Na 3 pogingen hebben ze een HSG gedaan, hier kwam niks uit. Uiteindelijk na 8 IUI pogingen kwamen wij op de wachtlijst te staan voor IVF/ICSI. Deze wachtlijst liep steeds verder op, van een maand naar 4 maanden, daarna 6 maanden (inmiddels bijna 2,5 jaar bezig). Ik was het zat om van het kastje naar de muur gestuurd te worden en heb contact opgenomen met Dusseldorf. Hier konden wij 3 maart 2012 terecht voor een intake. De volgende maand gestart en 1 mei 2012 was ik zwanger . Achteraf dacht ik, had ik die stap maar meteen gezet. Heb me in Nederland altijd een nummertje gevoeld en dat gevoel heb ik in Dusseldorf nooit gehad. Het enige advies wat ik je kan geven is volg je gevoel en laat je niet zomaar afwimpelen. Want een kwelling is het absoluut!!! Sterkte meid met alles!!
Oh meid dat klinkt echt heel herkenbaar! Ik ben na 8 maanden proberen bij de huisarts geweest, toen is gekeken of het zaad goed was. Bij 13 maanden terug gegaan en doorverwezen naar het ziekenhuis. Daar hebben ze mij inwendig onderzocht en weer het zaad getest. Toen moesten we het weer een half jaar proberen, bij +/- 19 maanden kreeg ik een HSG. Die was goed, dus moesten we het weer een half jaar zelf proberen. Dus zo'n beetje zoals bij jou Bij +/- 26 maanden ben ik gestart met IUI en bij de tweede poging was het raak! Ik zou wel een beetje doordrukken als ik jou was... Een ongelukkige of gestreste vrouw kan minder snel zwanger worden. Daar houden ze in het ziekenhuis maar weinig rekening mee vind ik, ze zeggen dat je via de natuurlijke weg meer kans hebt... Ik ben het helemaal eens met het advies wat crienatje je geeft, laat je niet afwimpelen!! Dokters hebben geen idee wat het met een vrouw doet als ze ongewild kinderloos is... Sterkte inderdaad en probeer de moed te houden!
Hoi Crienatje, Jeetje ook al zo lang laten wachten. Ik begrijp er niks van. Waar heeft dat toch mee te maken dat het hier zo gaat en in duitsland dan anders. Toch absurd dat ze je 1,5 jaar laten klungelen je dan weer een jaar verder bent en dan door eigen initiatief in 2 maanden tijd via behandeling in duitsland zwanger wordt. Wat een verloren jaren daarvoor dan toch? Toch zonde van al je energie en verdriet? Ik voel het inderdaad ook zo dat je van het kastje naar de muur wordt gestuurd. Maar ik lees inderdaad meer over behandelingen in het buitenland maar welk ziekenhuis of kliniek is dat in dusseldorf? En wordt dat vergoedt door de verzekering in nederland.? Bedankt voor je berichtje.
@Holadiee Wat fijn om je berichtje te lezen. Het klinkt dan inderdaad een beetje hetzelfde. Hoe ben je die maanden door gekomen tot de 26? Maar begrijp ik het goed dat je bent gestart met IUI omdat je dan eindelijk een keer mag, maar eigenlijk was alles nog steeds goed bij jullie? En dan na 2 maanden ben je zwanger. Hoe komen ze er dan bij wat inderdaad ook mijn gynaecoloog zei (natuurlijk heb je meer kans) dat dat zo is. Ik heb inderdaad het idee dat ze weinig nadenken bij het gevoel wat dit een vrouw geeft. Al van kleins af aan wil ik dit. Ik heb in overleg met de orthopeet(voor mijn rugprobleem) overlegd dat we dit gaan doen en dat mag. Maar dan na bijna 2 jaar verder en het elke maand zo pijn doet. Wat ik ook gezegd heb tegen de gyn snap ik niet dat ze je niet helpen. Bedankt voor jullie berichtjes ze doen me goed.
Hoi Bienie, Absurd en schandalig inderdaad!! Moedeloos wordt je ervan en ik wist op een gegeven moment ook niet meer waar ik de kracht en energie vandaan moest halen.... Het schijnt zo te zijn dat in Nederlandse ziekenhuizen ze aan veel meer regels gebonden zijn dan in prive-klinieken en ziekenhuizen in het buitenland op het gebied van hoeveel mensen ze per jaar mogen behandelen. Daarnaast, wat voor mij ook belangrijk was, zijn ze qua technieken daar ook vele malen verder dan hier. Het is Kinderwenscentrum Dusseldorf (ivf dusseldorf via google). Dit wordt ook vergoed door de zorgverzekeraar. Ik moest wel vooraf toestemming vragen voor de vorm, en de arts in Dusseldorf heeft deze papieren voor me ingevuld. Sommige zaken worden niet vergoed, als de embryoscoop bijvoorbeeld maar zo ver is het nog niet en dit zijn kosten die te overzien zijn. Tevens hebben ze in Dusseldorf een Nederlandse afdeling en arts. Ook wel zo prettig. Als je nog vragen hebt, stel ze gerust .
Ik begrijp je gevoel helemaal. Wij zijn bezig voor een derde sinds januari. Idd een derde, maar de wens is er niet minder om. Ik ben er eigenlijk wel een beetje klaar mee. Ik wil verder. Wij hebben besloten geen behandeling middels hormonen te willen ivm meerlingen risico. Ik heb met mijn partner afgesproken het nog tot april 2015 te proberen en dan is het klaar. Maar jouw situatie is heel anders, ik heb geen advies maar wil je heel veel succes wensen!
Wij zijn sinds juli 2012 bezig, eerst zelf geprobeerd en zwanger geworden maar een vroege MK gehad. Daarna is het niet meer gelukt. In Februari 2014 naar de huisarts gegaan en in april hadden we een afspraak bij de gyn. Daar meteen een echo gehad, dat zag er goed uit. En bloedonderzoek en zaadonderzoek gehad. Ook dat was prima. Toen konden we meteen doorgestuurd worden voor IUI maar wilden we toch nog even zelf proberen. In juli gebeld en na zomerstop heb ik een HSG gehad (die ook goed was) en een week erna begonnen met hormonen en heb net mijn eerste IUI gehad. Hier is het dus wel allemaal snel verlopen en werden we niet 'weggestuurd'. Lijkt me heel naar, ik wens jullie heel veel succes. En als je het er niet mee eens bent kun je ook altijd nog naar een ander ziekenhuis gaan. Misschien heb je daar meer geluk.
Hoi! Vervelend he dat ze je niet willen doorsturen. Wij zijn na 7 maanden proberen naar de huisarts gegaan, ook omdat ml zelf via ivf is gekomen. Wij zijn direct doorgestuurd....als de huisarts je niet wilt doorsturen zou ik echt door blijven zeuren!!!! Dan sturen ze je echt wel door. Zorg ook dat je je temperatuur 3 mnd bij hebt gehouden en ovu testen gebruikt, daar vragen ze in het zkh ook nog wel naar
Hoi Bieni, Hier ook herkenbaar. Wij zijn nu 2 jaar bezig, ik ben sinds 2,5 jaar van de pil af. December 2013 ben ik door de huisarts doorverwezen, eind februari zijn we na onderzoeken (bloed, zaad, inwendige echo) voor 6 maanden naar huis gestuurd met een kans op natuurlijke zwangerschap van 45%. Eind augustus terug naar het ziekenhuis en nu in afwachting van een hsg. Als daar niets uitkomt gaan we over op IUI. Als ik dat wil... dit is al zo heftig, laat staan de mmm... ik ben er bang voor... Heb je het boek 'Paaseitjes zoeken in het AMC gelezen'? Dat boek heeft echt veel indruk gemaakt op mij en beschrijft het ingrijpende traject. Ik kreeg het van een collega die na een intensief IVF traject in België (volgens mij in Leuven) nu moeder is van een gezonde dochter. Dat geeft hoop. Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen en hoop dat jullie snel stappen kunnen maken!
Wij proberen sinds juni 2012 en zijn na 9 maanden proberen doorgestuurd. Ik had een onregelmatige cyclus, de hele maand door positieve ovulatietesten, temperatuurschommelingen en langdurig bruinverlies. Voor mij was het al veel eerder duidelijk dat er iets mis was, maar de huisarts bleef me wegsturen tot ik er voor de zoveelste keer zat met een cyclus van op dat moment 133 dagen.
Wij zijn nu 2 jaar bezig. Na 1 jaar werd ik zwanger en na een paar dagen een miskraam, meteen die maand erna weer zwanger en na 7,5 week weer een miskraam. De verloskundige zei dat ik binnen een half jaar wel weer zwanger zou worden, maar helaas. Niks gebeurd. Na een paar maanden eindelijk doorgestuurd naar de gyn via de huisarts. Echo's gehad, bloed onderzoek, zaad onderzoek (was niet heel erg goed) en nu zit ik al een half jaar aan de clomid. Ik moest nu 4 maanden de clomid gebruiken en als er niks zou gebeuren moest ik weer bellen. Dus als ik volgende week ongesteld wordt ga ik meteen bellen voor een afspraak. Ik wil dan graag met IUI beginnnen!! Ik had trouwens ook een erg onregelmatige cyclus, maar met de clomid werd deze regelmatig. Ben het helemaal zat
Wat bizar dat ze aan veel meer regels gebonden zijn he. Wat fijn dat ze daar qua technieken al veel verder zijn. Enige nadeel ik heb even gekeken maar ik moet 2 uur rijden vanaf hier. En hoe vaak moet je er dan heen of is dat bij iedereen anders.? Ooh die Nederlands sprekende afdeling is wel super. En ik las iets op de site dat je meteen moet betalen? En dan dien je het bij de verzekering in ofzo? Super fijn zo om de dingen te vragen.
Hoi Bieni, Bij ons viel het wel mee, wij zijn in totaal 4x geweest, maar je mag ook de tussentijdse echo's en follikelmetingen in je eigen ziekenhuis doen. Meteen betalen hoeft niet, je krijgt een rekening thuis gestuurd, welke je kunt indienen. Bij ons was de verzekeraar dusdanig snel dat wij niks hebben hoeven voorschieten.
ik ben na 1 jaar proberen naar de huisarts gegaan. Via de huisarts toen zaad onderzoek bij mn vriend laten doen en bij mij een echo en bloedonderzoek. Dat was allemaal goed. Wij kregen toen de keus om door te verwijzen of nog even door proberen. We hebben er toen samen voor gekozen om het nog een half jaartje te proberen. Toen toch door laten verwijzen. Alle onderzoeken gehad, alles goed. Toen weer voor een half jaar naar huis gestuurd, omdat de kans dat we natuurlijk zwanger worden groter is dan met iui, vooral omdat ik na een hsg vruchtbaarder zou kunnen zijn. In Februari mag ik dus terugkomen om te starten met behandelingen, dan zijn we iets meer dan 2 jaar bezig. Ik heb niet het idee dat ik steeds weggestuurd word. Ik wil het zelf ook liever op de "huis-tuin-en-keuken manier" dan in het ziekenhuis. Dus als de dokter zegt dat die kans om spontaan zwanger te worden nog best groot is, dan willen wij daarvoor gaan.
Vreselijk he! Hier ben ik na 1.5 jr doorverwezen, maar toen kregen mijn man en ik een relatiecrisis. Dus een halfjaar heeft zwanger worden niet op de voorgrond gestaan. Erna wel ruim een halfjaar bezig geweest en toen weer doorverwezen. Inwendige echo zag niks geks, wel een eitje dat binnen 2 dagen ging springen. Zaad-onderzoek zou erna plaats vinden en na me ongesteldheid zou ik zo'n vloeistof onderzoek krijgen. Afijn na het 1ste gesprek en onderzoek naar huis gegaan. Het was op een vrijdag. De avond gebruikt en zondagavond gebruikt. Ik dacht zal vast niet. Weekend erop nog wild gefeest, want 1 ding heb ik wel geleerd.....life goes on en geniet ervan zo lang het kan. Dus 2 weken later op vrijdag dacht ik waar blijft me ongie. Ik voelde me super goed en na 3 testen kon ik dan eindelijk geloven dat het zover was. Ik wil alle MMM mama's en vele ronde mama's veel sterkte wensen. Dus wat sommigen adviseren, als je denkt dat jullie meer baat hebben bij meer zorg, kan je altidj Belgie of Duitsland raadplegen.
Wat stom dat je zolang moet wachten! Hier ging het eigenlijk erg snel. Ik ben half april dit jaar gestopt met de pil. Nu was ik weliswaar al onder behandeling bij de gynaecoloog ivm endometriose, dus misschien is mijn situatie ook anders. Begin augustus heb ik een afspraak bij de gynaecoloog gehad aangezien de vorige gynaecoloog een pco achtig beeld had geconstateerd. Dus voor de zekerheid maar een echo voor we een jaar voor jan doedel bezig zijn. Nu bleek ik geen pco te hebben maar wel een erg trage eigroei en een korte luteale fase. Dus ons geluk was echt dat ik daar al bekend was. Anders had ik sowieso tot april 2015 moeten wachten voor we een actieplan kregen.
Meer dan twee jaar bezig nu en sinds een jaar aan het knokken voor een verwijzing. Dit is deze week eindelijk gelukt. Volgende week naar de gyn, maar hoop toch van harte dat ik niet weer naar huis gestuurd word.
He meid, wat vervelend dat jullie zo lang moeten wachten Ik heb weinig ervaring met mmm maar twee goede vriendenstellen wel en het is een zwaar traject. Wat ik wilde vragen of je al eens aan voetreflextherapie hebt gedacht? één van de twee stellen hebben na 2jaar mmm de hoop opgegeven en zijn voetreflextherapie gaan doen. Tweede maand was het raak en werd ook een plakbeeb. Misschien heb je hier niks mee maar baat het niet dan schaadt het niet toch? In ieder geval heel veel sterkte, hopelijk mag jullie wens snel in vervulling gaan!
Ik lees; de medische molen in "mag"... Dat geeft nogal een dubbel gevoel. Het is namelijk helemaal niet leuk in die molen dus als je kans hebt om normaal zwanger te raken; probeer dat! Al duurt het iets langer. 1,5 jaar is lang maar idd 75% vd gezonde stellen heeft er een jaar voor nodig. De rest langer. De medische molen is zwaar, emotioneel en kan je wanhopig maken. Zie het niet als de snelle oplossing want het gaat je slopen. Niet om je bang te maken maar teveel mensen denken soms; ach dan doen we toch lekker hulp en dan gaat het wel. Bereid je echt goed voor! Ik had 8 maanden na het stoppen met de pil geen cyclus en toen mochten we de onderzoeken doen. Omdat ze geen oorzaak vonden maar wel een probleem; geen eicelgroei, konden we meteen de molen in. Clomid, puregon, menopur en uiteindelijk een hormoonpompje. Dat heeft 1,5 jaar geduurd en toen hadden we onze eerste eicel in al die tijd. Dat was genoeg; meteen raak