Nou heb het net gevraagd, de oudste vindt mij strenger en de jongste vindt papa strenger. De oudste zei er wel achteraan "maar jij bent ook liever". Maar kan het wel verklaren. Ik bots vaker met de oudste en mopper ook vaker denk ik. De jongste is heel gauw van slag als iemand boos is en vooral als papa boos is. Echt een mama's kindje De waarheid zal wel ergens in het midden liggen.
Hmm lastig hij doet strenger maar is niet consequent. Ik ben makkelijker, maar straf is straf. Hij geeft straf maar voert het vaak niet uit. Of dreigt er mee 10x en voert niet uit. Dus uiteindelijk ben ik strenger denk ik
Ik ben strenger, de kinderen vragen dingen dus ook sneller aan mijn man. Man waait altijd met alle winden mee, zegt a doet b, bijv. Jullie moeten over 5 min. Naar bed. Zijn die 5 min voorbij dan is het, owja kijk dat filmpje nog maar even af. Of nee jullie hebben al snoep op, nou vooruit je mag er nog 1 tje... dus die geeft meer toe waardoor hij ook minder streng over komt naar de kinderen. bij mij is het dus gewoon na 5 min naar bed, en geen snoepje, al heb ik ook weleens dat ik nee zeg en daarna nadenk en tot de conclusie kom dat ja ook wel een goed antwoord was en ik dus ook weleens wel wat toegeef. Het is soms fijn als mijn man weleens een weekendje of weekje weg is. Dan gaat alles gewoon volgens mijn regels. Hahaha! Ik kan er prima mee omgaan dat ik en mijn man anders streng zijn. Overigens is altijd inconsequent ook consequent!
Zo ben ik nu ook hoewel wij nog geen pubers hebben. Mijn man is strenger en waarschuwt 3x en ik ben makkelijker en waarschuw vaker maar ga ook niet altijd de strijd aan. Dat heeft in mijn ogen in sommige situaties geen zin. Mijn man kan ook heel lang doorzagen over iets en bij mij is klaar ook echt klaar. Wel zijn we beide consequent en is de afspraak dat een Nee wint van een Ja maar we er wel over kunnen praten of die Nee nog kan veranderen in een ja en waarom wel of niet.
Ik ben strenger en consequenter. Wat overigens niet betekent dat bij mij minder mag oid, er mogen vooral andere dingen. En als ze overleggen/normaal het gesprek aan gaan mag er sowieso vrij veel.
Hier hetzelfde. Er mag meer bij mij, maar ik ben wel consequenter. Zoon luistert ook beter naar mij en als ik boos ben dan weet ie dat het echt boos is.
Mijn man is absoluut strenger, maar ik vind hem ook vaak onredelijk of onrealistisch (hij verwacht bv dat de kinderen als ze heel boos zijn niet gaan schreeuwen of slaan met deuren, terwijl hij zelf ook schreeuwt en met deuren slaat als hij heel boos is...) We hebben toch wel vaak een andere kijk op wat ok is... We zijn beide consequent, maar ik kijk heel erg naar het moment en gemoedstoestand van de kinderen en buig soms de minder belangrijke regels om, terwijl mijn man heel zwart-wit kan zijn. Het geeft soms wel wat wrijving ... Ik vind het soms ook wel lastig om een 'united front' te zijn, omdat ik niet altijd eens ben met de stelling die mijn man inneemt. En tja, dat voelen de kinderen ook ...
Ohja dat is hier ook zo.... Zonet nog. Onze dochter is momenteel wat in een verkeerde modus. Om alles janken en piepen en brutaal reageren. Vanmorgen was ze niet eerlijk geweest over iets, dus is mijn vriend boos. Vraagt ze net (eindelijk op gewone toon) of hij een spelletje wil doen, zegt hij; nee want je was vanmorgen niet eerlijk... dus komt ze weer jankend bij mij (terwijl ik zit te werken). Dan denk ik tjee moet ik nu weer de mediator zijn? Wat moet ze doen om het weer goed te maken? Echt onredelijk vind ik dat hoor. Ze mogen best weten dat ze iets verkeerds hebben gedaan, maar ze moeten ook weten hoe het wel moet en wat ze dan moeten doen zodat het weer goed is. Hij heeft ook dat hij soms ineens een nieuwe regel erin gooit... tja dat accepteren ze niet zomaar zonder uitleg of iets. En dan kan hij ook zo zijn van "gewoon omdat ik het zeg en jullie hebben maar te luisteren". Vreselijk vind ik dat...