Als ik mijn moeder iets vertel krijg ik meteen te horen 'je bent er teveel mee bezig' Was zo dom te vertellen ik ovulatietesten had gekocht. En ja alles wat e denkt en voelt heeft onbewust invloed op je lichaam.... Maar ja probeer er maar niet aan te denken........
Ik heb het aan men ma, beste vriendin en collega verteld dat we 'bezig' waren. Omdat ik iemand nodig had om dingen aan te vragen. Alleen is maar alleen eh
bij de eerste aan niemand, bij de eerste poging voor de 2e aan mn beste vriendin alleen. Maar ja dat is misgegaan en nu weten dus heel veel mensen dat wij voor een 2e gaan.
Wij hebben het tegen niemand verteld. Ik wil het graag nog even voor onszelf houden! Ik heb ook geen zin in steeds vragen of blikken van mensen die benieuwd zijn of het al raak. Stel dat het heel lang gaat duren of helemaal niet lukt. Ik denk dat mijn moeder wel een vermoeden heeft dat we bezig zijn, maar zij zal het niet rechtuit vragen omdat ze vindt dat dat haar zaken niet zijn, dus zolang ik niks zeg, zegt zij ook niks
hallo.. je moet zelf bedenken wat goed is voor joul, ik vind wel dat jij en je man er samen achter moeten staan.; wij hebben het zelf aan niet heel veel mensen verteld. we zijn nu bijna een jaar gestopt. helaas laat het kindje nog op zich wachten. jij iniedergeval heel veel succes
Bij de eerste waren we er heel open over naar familie en vrienden. Als het niet zou lukken had ik ook hun steun willen hebben. Bij de tweede hadden we net verteld nog geen tweede te willen, en toen raakte ik per ongeluk zwanger. Daar ging mijn geloofwaardigheid
Haha ik stel me dat ook zo voor dat je op maandagavond onder het genot van een drankje zit te grappen dat je geen 2e wilt en dinsdagavond onder het genot van tomatensap vertelt dat je zwanger bent hahahah
bij mij weet iedereen het. bij mij gingen mensen er namelijk juist naar vragen toen ik net begonnen was en niks had gezegd, steeds als ik een wijntje oversloeg ofzo. toen ben ik ht op den duur gaan vertellen en dat was fijn omdat het ook lang duurt. nu vraat niemand er meer naar. soms begin ik er zelf over.
bij de eerste hebben we het op een gegeven moment wel aan een aantal verteld, 2 collega's vroegen ernaar toen een andere collega vertelde dat ze zwanger was. en op een gegeven moment ook aan mijn ouders. we zijn een jaar bezig geweest, en het was heerlijk om even mn hart te kunnen luchten. nu zijn we voor de 2e bezig en weet 1 kennis het, verder nog niemand. heel veel mensen zullen er bij ons denk ik nog niet aan denken, de oudste is nl met keizersnee gehaald. en ik heb altijd geroepen: pas na de 2e verjaardag, dan zien we wel weer hoor! maar nu begon het toch wel wat te kriebelen (zoonlief is nu 15,5 maand oud) dus toch maar aan de slag, en nu in ronde 3...
Wij hebben, nu we het vermoeden hebben dat het wel eens raak kon zijn, onze ouders en broers/zussen verteld van het feit dat we ermee bezig zijn. Onze beste vrienden wisten het al eerder, gewoon omdat het heerlijk is met iemand te delen. Zij hebben al kinderen, en vinden het leuk om steeds weer ff te peilen hoe het ervoor staat! Wij wilden in eerste instantie ook niets vertellen, eigenlijk pas zodra de 12 weken echo goed zou zijn, maar eigenlijk is het ook wel heel leuk om te delen waar je nu bezig bent. Ook in tijden van verdriet is het dan fijn om mensen om je heen te hebben die je kunnen troosten.