Melian, ja, ik wil graag thuis bevallen. Had bij beide kinders een medische indicatie ivm overgewicht, dus ben bezig om het op dat punt te voorkomen iig. Ben ook bij beide ingeleid (oudste ivm langdurig gebroken vliezen en jongste omdat ik er met 41w klaar mee was, hartje zomer en 30+ graden). Maar dat wil ik nu dus niet weer indien het te voorkomen is. Heb beide bevallingen niet als goede ervaring, ondanks alle vormen van pijnstilling incl ruggenprik. Dus ja, thuis bevallen. Bevallen zie ik niet tegenop. In het ziekenhuis bevallen des te meer. Heb er zelfs over gedacht om de huisarts te vragen om zwangerschap en bevalling te begeleiden. Leuk dat er nieuwe dames bij komen hier! Maakt het wel iets lastiger om alles te onthouden en overal op te reageren..
Ook ik ga weer voor een thuisbevalling! Oudste thuis gekregen, top! Alleen daarna gescheiden naar ziekenhuis ivm meconium in de longen. Jongste moest in het ziekenhuis want met 36+4 geboren. Zij was meteen helemaal gezond, dus na 24 uur naar huis. Maar de bevalling zelf vond ik het minder ontspannen door ziekenhuissfeer.
Ik moest bij de oudste 48 uur blijven ivm die gebroken vliezen (48 uur voor de geboorte). Bij de jongste 1 nachtje gebleven, omdat ik koorts kreeg door de ruggenprik. Beide keren geen oog dicht gedaan door alle drukte op zo'n kamer. Verpleegsters, huilende baby's (terwijl je eigen niet wakker te krijgen is), mensen die gewoon alle lampen aan doen om te voeden enzo. Nee. Vind het echt verschrikkelijk. Plus tijdens de bevalling de hele tijd aan 6 kabels liggen op bed, waardoor je geen kant op kunt. Even naar de wc is dan al een hele toer, want alles moet ofwel losgekoppeld worden of meegenomen. Mocht het wel (om een verdomd goede reden) een ziekenhuisbevalling worden, dan weiger ik die ctg de hele tijd. En de bloeddrukmeter, zuurstofmeter en de infusen . Wil gewoon lekker in mijn eigen huis bevallen waar ik kan gaan en staan waar ik wil. En niet afhankelijk van of de verpleging tijd heeft om je te helpen.
Hier 2 keer een inleiding gehad, dus ziekenhuis. Maar beide een prima ervaring. De eerste omdat de bevalling goed verliep. Alleen het persen was vreselijk, want dat duurde lang en deed heel zeer. Maar dat was snel verwerkt . Bij de tweede was het ziekenhuis compleet veranderd. Het is nu een moeder en kind centrum. Enkel 1 persoonskamers en je hoeft ook als jij of je kindje moet blijven nooit meer zelf ergens anders te liggen dan je kind. De bevalkamers zijn ruim en sfeervol. Ik zou er zo weer naar toe gaan. Of dat gaat lukken bij de 3e is de vraag, want hoewel een inleiding anders werkt heeft van begin tot eind de bevalling 4 uur geduurd (vanaf vliezen breken, 3,5 vanaf infuus). Maar als je kijkt naar de weeën dat het echt iets werd dan is het Max 2 uur geweest. Dus ik heb nu al vrees. Bij onze zoon zat ik 10 minuten voor zijn geboorte nog op 6cm ontsluiting. Zo ga ik het ziekenhuis op een gewone manier nooit halen
Dat stil moeten blijven liggen, omdat je aangesloten bent op allerlei apparaten vind ik ook wel een dingetje... Maar die ruggenprik he? Daar wil ik niet meer zonder Bij de eerste ging ik met 34w2d het ziekenhuis in met gebroken vliezen, om met 36w5d ingeleid te worden op eigen verzoek. Ik had al nachten weeën die niet te zien waren op de ctg. En als het daar niet op te zien is... ja, dan heb je ze volgens de verpleging dus ook niet (klinkt als een smeer, maar zo is het niet bedoeld... ze waren lief en fantastisch). Toen bleek dat er toch 5 cm ontsluiting was, was ik zo uitgeput dat ik een ruggenprik kreeg. Hemels! Tweede keer zou ik het helemaal anders doen. Ik ging thuis bevallen. Puntje bij het paaltje schoot de ontsluiting niet op en zou de vk mijn vliezen breken. Omdat ik dat spannend vond, toch maar het zkh. Daar was ik er zo van overtuigd dat ik het niet kon en dat het teveel pijn deed, dat ik weer een prik kreeg. Jammer genoeg werkte die maar half, maar toch. Kindje zat vast, dus uiteindelijk was het zkh niet zo'n slecht idee. Ik geef het dus op. Volgende keer gelijk maar zkh plus prik Met medicijngebruik overigens geen keus ook. Maar ik snap de wens om thuis te bevallen heel goed... ook al ben ik zelf niet stoer genoeg, het lijkt me echt heerlijk als het kan, lukt en mag.
Wat een verschillende verhalen hè? Je hebt het uiteindelijk vaak niet voor het zeggen, hoe het gaat. Ik ben ook van de snelle bevallingen....eerste 4 uur, tweede 2,5 uur waarvan eerste uur alleen beetje kramp...
Ik ben er best zenuwachtig over geweest vorige keer. Of vriend er wel bij zou zijn en of vk op tijd zou zijn.
Moet eerlijk zeggen dat ik best tegen de bevalling opzie haha.. Je weet nu echt hoe het is eerste 21 uur en 70 min persen.. Man o man wat een hel.. Tweede ingeleid omdat ze dachten dattie huge was (viel reuze mee) doodeng als je een reuzenbaby verwacht haha en dat was in 5 uurtjes en 5 min persen gebeurd ...
Ik ben 2x ingeleid. Mijn oudste hadden ze heel groot geschat. 8 uur s'morgens in het ziekenhuis en 20.00 s'avonds geboren. Na anderhalf uur persen, knip en hij was een sterrenkijker. 4300 gram woog hij! Gezamenlijke kamer kregen we! Vreselijk!! Bij mijn tweede ook ingeleid omdat hij ook groot werd geschat! 8 uur weer in het ziekenhuis en kwart over 1 s'middags geboren en woog 3900 gram. Hier lag ik op een eigen kamer! Met keuken, badkamer heerlijk!! Dat was echt fijn. Straks als de derde mag lukken zou ik het toch fijn vinden om niet meer ingeleid te worden omdat ook een keer mee te maken!
Hier de eerste ingeleid ivm met beginnende zwangerschapsvergiftiging 8 uurtjes. De tweede ging ik fluitend met 6 cm naar het ziekenhuis zonder een wee gevoeld te hebben. En 1,5 uur later geboren na twee keer persen geboren. Welkom iedereen. Idd heerlijk genieten van alles want het is voor ons de laatste keer. Zo spannend.
Bevallingen alle 2 in ziekenhuis, eerste 3.00 wakker, even douchen Ml belt het ziekenhuis en even daarna braken mn vliezen, 5 minuten rijden (gelukkig) op de tafel was hoofdje al zichtbaar, met 39.4 om 5.27 was mn eerste geboren. Mijn man heeft haar onder begeleiding van een nacht verpleegkundige gehaald. De gynaecoloog kwam binnen toen ze al op me lag. De 2e met 36.6 naar het ziekenhuis (moest met eerste tekenen) Dus midden in de nacht erheen, even monitoren oké het komt vandaag, om 7.30 viel ze er uit. Ik zat op de po want ik moest over mn nek, ik zei tegen mn man ze komt er aan, hij trekt handschoenen aan, gynaecoloog geloofde me niet (had 20 minuten daarvoor 5 cm en hadden ze mn vliezen gebroken) zei ga eens staan en haal je hand eens weg, ik ging staan en kind glipte door haar handen en ze had alleen het hoofdje en mn man de rest van haar lichaam. Zonder zijn reactievermogen had ze op de grond gelegen. 2x fluxus een keer 2,5 liter bloedverlies en een keer 4,5 spoed ok gehad met intern drukverband... Mn baarmoeder is lui en doet dus na bevalling niets. Beiden trouwens zonder echt last van de weeën. Ik voel ze wel, maar net als een ongesteldheid of zo. Tot de 8 cm voel ik ze helemaal niet hihi. Bij de derde word ik ingeleid als ik de 38 weken haal. Wegens vele miskramen blijf ik bij mn gynaecoloog net als de eerste 2 zwangerschappen. Melian, we kijken nu person of interest, we kijken the 100, sleeply hollow, zoo, zijn wel leuk, al hebben we niet heel veel tijd om samen wat te kijken dus doen we jaren over haha.
Hier bij de eerste naar het zkh met gebroken vliezen bij 39.2. Eerst weer naar huis en toen weer ziekenhuis. Uiteindelijk na 30 uur gebroken vliezen geboren met ruggenprik, spugen, weeenopwekkers, knip e.d. 2 nachten blijven en op een kamer met 3 bedden. Vrselijke nachten gehad. Een kindje die s nachts naar de kinderafdeling moest mocht de volgende ochtend naar huis en mijn meid die het top deed moest blijven. Grrrr. De tweede ingeleid. Was kapot en kleine werd ook erg rustig. Had het super benauwd, dus met 38.5 me gemeld in ziekenhuis. Om half 9 vliezen breken en weeenopwekkers aan. Gelukkig al ontsluiting. Met 4 cm persweeen en met 8 cm persdrang en om 12.10 was hij er. Hij zat vast en was blij dat ik in het zkh was. Geen knip oid wel een klein haarscheurtje. Hij woog 4700 gram. Erg heftig en snel, maar zou het zo weer doen. Ivm de grote van de kinderen, de eerste was 3910, moet ik dus in het zkh bevallen met medische indicatie. De kamers zijn net allemaal gerenoveerd en kijk daar dus niet tegen op. Wel het slapen s nachts.
Goh wat een hoop verhalen Zou graag thuis bevallen. Maar ik loopt vanaf begin bij de gyn ivm mogelijke cholestase. Dan is door sturen geen gedoe want dan ven ik op de goede plek. Het ziekenhuis is 3 kwartier rijden voor ons. Bij de meiden slechts een kwartier van het wkz vandaan god zij dank. Ze zijn met 28 weken geboren. Kortom het kan nu helemaal goed gaan zodat ik op het eind naar verlk kan of er komt roet in en ik blijft bij de gyn met of zonder ingeleid te worden. Alles is mogelijk zo gezegd. Spannen weer. Verheug me er erg op. Op 1-7 kan ik denk ik testen. Voor nu ligt Sanne naast me. Ze is eerder oo de avond vreselijk gevallen met haar voorhoofd tegen de rand van de tafel. Heel dik oog. Hap gebeld en nu wekadvies. Gelukkig lijkt ze nergens last van te hebben. Ben me rot geschrokken. Gelukkig begin ehbo.... Goede nacht allemaal
Iris, arme sanne. Ze worden ook steeds ondernemender. Hopelijk heeft ze nergens meer last van en kan je tussendoor ook gewoon lekker slapen.
Ik heb twee thuisbevallingen gehad erg prettig! Bij de eerste zouden we eigelijk naar ziekenhuis gaan maar het ging zo snel dat er geen tijd meer voor was eerst braken de vliezen 4 uur snachts daarna kwam het heel langzaam op gang vk zei ik kom nog wel rond 8 uur savonds maar zodra ze weg was sloeg het om na een uur zei ik bel haar en toen mocht ik al persen 2e zat ik echt te wachten want als je vliezen breken weet je het gaat gebeuren dus ik had echt bij elke voorweeeen het idee dat het zou gaan beginnen uiteindelijk toen het was begonnen dacht ik ja zal wel en toen had mijn mam toch maar dochterlief weggebracht en zodra hij terug kwam had ik als persdrang vk gebeld 20 min die kut persweeeen moeten opvangen daarna was hij er binnen 10 min! De vk zei ook bij de volgende gelijk bellen al voel je maar een kramp haha Maar zo zie je bij iedereen zo anders je weet het toch niet
Wat een verschillende verhalen allemaal. Het maakt wel echt indruk zo'n bevalling hè? Een vriendin van mij noemde het een positief traumatische ervaring. Volgens mij dekt dat de lading aardig Hoe gaat het met Sanne, Iris?