Voor de mama's onder ons die al alleenstaand waren tijdens de bevalling, wie heeft jullie gesteund tijdens die zware maar mooie strijd? Van begin af aan wist ik al dat ik mijn moeder erbij wilde hebben. Ik wilde thuis bevallen maar dit werd een ziekenhuisbevalling ivm stuitligging. Mijn moeder was fantastisch en wist precies wat ik nodig had. Mocht het volgende keer weer een ziekenhuisbevalling worden dan zou ik wel een doula erbij nemen, puur om mijn moeder eea uit handen te nemen. Het was wel erg zwaar voor haar namelijk..
mn twee beste vriendinnetjes. Wilde juist niet mijn moeder erbij hebben die had er toen nog wel eens een handje van om te zeggen hup niet aanstellen gewoon doorbijten. Gelukkig is die relatie inmiddels compleet veranderd
Ik ben geen alleenstaande mama maar wel bij de bevalling geweest van een alleenstaande mama. Zij wilde sowieso haar moeder er niet bij, dus toen heeft ze haar 2 beste vriendinnen gevraagd. 1 daarvan was ik dus
het was hier beetje ingewikkeld, omdat de reden dat wij gingen scheiden niet geheel van mijn ex afkwam. Na de mishandeling door mijn ex-schoonvader probeerde hij dat goed te praten...... tijdens mijn opname was hij niet welkom omdat mijn familie en vrienden afgewisseld bij mij waren en wilde confrontatie voorkomen. er was behoorlijk wat woede bij iedereen. Bij het plan wat ik met artsen had gemaakt, was afgesproken dat mijn beste vriendin en moeder bij gewone bevalling zouden zijn ( omdat ex een ontzettend negatieve energie meebrengt en ik dat tijdens weeen etc nier kon gebruiken) en papa op nicu meteen welkom zou zijn. bij keizersnede zou hij aanwezig zijn en met baby meelopen naar nicu, mijn moeder zou mij opvangen bjj de uitslaap. Ik heb hem compleet niet opgemerkt bjj de ks, dus steun had ik er ook niet aan. Maar ik was vooral in grote spanning hoe mijn mini eraantoe was, dus ik was vooral heel blij met het verslag en interactie met de arts. Toen ze met de couveuze met in plastic gewikkelde baby langs reden en ze even stopte zodat ik haar kon zien. stond ie er dus compleet voor om mij te zeggen hoe klein ze wel niet was en werd hij door zuster vriendelijk verzocht even mij de ruimte te geven hahah. heb er geen spijt van hoor, wou hem dat moment niet afnemen
Bij mij waren beide ouders aanwezig bij de bevalling. Eigenlijk was het de bedoeling dat alleen mijn moeder erbij zou zijn, maar op het moment zelf had ik ook erg veel behoefte aan de steun van mijn vader.