Wie weet allemaal dat jullie bezig zijn zwanger te worden?

Hier weten inmiddels zijn ouders, en mijn zusje het. Mijn zusje al wat eerder aangezien ik er behoorlijk mee zat dat mijn cyclus steeds langer werd, toen moest ik het toch een keer kwijt.

Daarna mijn moeder ook omdat ik zo gespannen was, en het luchtte wel een beetje op dat ze het nu ook weet. Was op zich wel fijn, ook na de uitslag bij de gyn.

Vind het alleen heel erg jammer dat het nu geen échte verrassing meer zal zijn, als het zou lukken..

Liefs,

 

Een goede vriendin weet het en een collega van mijn vriend. Zijn ook vrienden van ons, die (toevallig?) rond dezelfde tijd zijn begonnen. Mijn vader weet het ook, maar dat is meer zo gekomen vanwege de onderzoeken die ik moest ondergaan voor ik überhaupt zwanger zou mogen worden. Die begon te huilen, zo mooi vond hij het..

 

Als mensen vragen of we denken aan een tweede kindje, heb ik altijd verteld dat het iets voor volgend jaar is.
We hebben gisteren besloten dat we vroeger terug de pil eruit gooien, net de week voor onze trouwdag.
Verder vraagt niemand iets, enkel mijn baas...
Voor mijn baas is het geen probleem, hij vroeg enkel om zwanger te worden voordat mijn collega met pensioen gaat... hihi.

 

Hai Joyce, wat stom dat je schoonouders zo raar reageerden: zo overdreven jong zijn jullie toch niet meer? En de situatie is er dus ook naar dat het gewoon kan (met studie en huis). Misschien schrokken ze gewoon, zo van: kleine zoon wordt ineens grote zoon. Maar tsja, mensen... je hoopt toch wat anders...

Mijn man heeft het nog aan niemand verteld, ik aan mijn ouders (wegens een erfelijkheidsonderzoek dat nu loopt) en mijn twee beste vriendinnen. En vermoedelijk zullen de buren binnenkort wel wat doorkrijgen, want met dit mooie weer zit iedereen in de tuin en je praat er wel eens over natuurlijk. Geeft niks, zijn leuke mensen.

Als het zo ver is weet ik trouwens niet wanneer we wie wat gaan vertellen. Ik hoop eigenlijk dat het een beetje organisch gaat ipv een soort grote officiële aankondiging. Maar dat zien we dan wel weer.

 

Bij mij weten steeds meer mensen 't.. Sowieso m'n familie (ook oma's), maar ook de meeste vriendinnen.
Is misschien ook anders, aangezien ik bezig met met IVF om zwanger te worden van een donor (ben single). Vind het fijn om er met anderen over te praten en gewoon eerlijk te kunnen zijn over waar ik mee bezig ben enzo

 

Bij ons weet niemand het.

 

in begin niemand na tijdje ouders en broers en zussen en mijn 2 beste vriendinnen en in de loop van vorig jaar ook onze vrienden soms krijg je van die opmerkingen of gaat een gesprek bepaalde richting op vind niet erg nu kan je soms lekker je hart luchten of ff janken als je weer ongi bent geworden mensen snappen je meer

een van onze vrienden vroeg of wel goed ging ze merkte dat er iets was en toen dus verteld ontzettend opgelucht

 

Mijn moeder en mijn zusje weten het. Mijn zusje en ik schelen maar 1 jaar en 4 maanden en ik heb dat zelf altijd erg leuk gevonden. Mijn man en ik hadden eerst de gedachte dat 2 jaar leeftijdsverschil wel mooi zou zijn, maar het begon bij mij al eerder te kriebelen. Heb er met mijn moeder over gehad hoe het was om relatief snel weer zwanger te zijn en dat heeft mij en mijn man doen besluiten om voor een 2e te gaan. Mijn moeder was heel positief gelukkig. Nu afwachten op een positieve test, wie weet zit er straks alsnog 2 jaar tussen .

Joyce jammer dat je schoonouders zo reageerden, je bent idd niet heel jong meer en zo te lezen hebben jullie een goede basis voor een kindje! Ik ben zelf een half jaar na mijn afstuderen gestopt met de pil, omdat er ook nog een verhuizing in de planning zat. Ik had een positieve test in handen toen we net in ons nieuwe huis woonden, konden we gelijk een kamertje vrij houden voor de baby . Ik was 26 toen onze dochter geboren werd.

 

Mijn beste vriendin en mijn moeder wisten het. Was wel fijn om er met mijn beste vriendin erover te praten en te fantaseren haha.

 

M'n moeder, toevallig omdat m'n kaakchirurg zo gepland had dat het vlak voor NOD was. En verder een aantal vriendinnen. Tegenwoordig kat ik ook iedereen af die erover begint "wanneer nemen jullie nou eens kinderen?" Dus ik denk dat binnenkort iedereen dat weet.

 

ow ja die ken ik weet je wat ik tegenwoordig zeg kinderen neem je niet die hoop je te krijgen
en in begin als iemand dat vroeg vroeg ik gewoon hoeveel geld er op hun rekening stond en dan zag je ze kijken en dan reageren ze van dat gaat je niks aan
en dan lachte ik lief en was kwartje gevallen

 

Dat is ook een goede! Ik zei vaak iets als 'ik bestel d'r morgen een ok?'

 

Mijn beste vriend weet dat we ermee bezig zijn en de broer van manlief had het een keer gevraagd of we al bezig waren en manlief heeft daar gewoon ja op geantwoord.

Als het raak is dan gaan we het onze ouders vertellen en broer en zussen van ons, maar waarschijnlijk vertellen we het dan bij 8 tot 12 weken.

 

Haha ik zeg ook altijd "ik wacht op de uitverkoop"

Bij mij weet mijn smoeder het en 1 vriendin, mijn familie vertel ik het niet, veel te nieuwschierig, vragen al een jaar wanneer de tweede komt. Ook 3 jaar geleden in de MMM gemerkt dat ik het niet altijd fijn vond dat iedereen het wist, je kunt wel je hart luchten maar sommige weten er niet mee om te gaan en krijg je vervelende adviezen/opmerkingen. Dus nu voor gekozen om het "stil" te houden al wordt dat steeds moelijker.

 

Wij hebben het tegen naaste familie en mijn beste vriendinnen verteld.
We kregen echt alleen maar positieve reacties!
En een van mijn vriendinnen vertelde dat zij ook voor een tweede gingen..

 

Bij ons weet iedereen het. Dat kon ook niet anders na een ma en curretage. Wel makkelijk, niemand die vraagt: wanneer beginnen jullie nou eens? Ze wachten allemaal 'rustig' af!

Wel balen Joyce, dat ze zo reageren!

 

Ik mijn moeder en een vriendin.....vond het veel te moeilijk om voor me te houden

 

Onze 'harde kern' weet het. Na de spoedoperatie ivm een bbz hebben we mensen ook verteld dat we toen al 2 jaar bezig waren. Nu weten ze ook van het IVF-traject. Iedereen leeft enorm mee en ik ben ze dankbaar voor. Wel hebben we afgesproken dat het initiatief om het er over te hebben bij ons ligt. Ik had/heb geen zin in steeds smsjes hoe lief ook bedoeld..

 

Waarom hebben jullie spijt dan? Geen leuke reactie?

Oh, even helemaal over je uitleg heen gelezen wat rot dat je schoonouders zo reageren zeg! Hebben jullie ze er daarna nog over gesproken? Kan me voorstellen dat je dan spijt hebt