Hi, Hoop dat jullie tips hebben voor onze slecht (in)slapende dochter want weten het even niet meer... Ze is eigenlijk nooit een heel goede slaper geweest maar sinds ze zelf de speen weer kon pakken en er een paar in bed lagen ging het veel beter.... Alleen, ze werd bijna 3 en tandjes gingen wat naar voren staan dus we wilden met de speen stoppen in haar belang. Alleen toen begon de ellende... Hebben denk ik 3 pogingen gedaan binnen paar maanden maar ze was er echt niet aan toe op dat moment...toen ze bijna 3 werd hebben we maar doorgezet (half april) nu en eerste nachten waren drama en daarna alleen moeilijk met inslapen maar 's nachtslot wel redelijk. Sinds half april doet ze dus moeilijk met inslapen, keihard huilen, zielig doen, zeggen de ze papa en mama mist, kwijt is, geen vriendjes heeft, honger en dorst heeft, zich niet zo lekker voelt etc etc. Ze sliep nog in een peuteren met spijlen dus we hebben deze vorig wknd omgebouwd in de hoop dat het dan beter zou gaan omdat ze dan nog even kan spelen/ lezen maar het gaat alleen maar slechter. Normaal zijn we nogal van het praten omdat ze helemaal in de stress schiet als je haar negeert dus we spreken haar toe via de babyfoon of gaan heel af en toe naar boven om haar gerust te stellen. Haar eisenpakket wordt echter steeds groter en ze wil steeds meer, meer verhaaltjes, nog wat vertellen etc etc. Hoe gaan we hier nu het beste mee om? Ik vind het nu vooral moeilijk dat ze uit bed kan want wij slapen op zolder en ik wil niet dat ze op de gang gaat ronddwalen want dan kan ze ook naar de badkamer of kamer broertje wat ze dus vanochtend opeens verstopt zat. Ben nu maar begonnen haar consequent terug te leggen en niets te zeggen alleen dat het bedtijd is maar ze raakt daar helemaal overstuur van. Ik zit nu op de trap en typ dit verhaal haha, dat langer wordt dan ik wilde, sorry. Oh ja, vorige week is ook pfeiffer geconstateerd en ik vind het moeilijk om in te schatten of dat er iets mee te maken heeft omdat ik niet weet op lang ze het al heeft. Sinds ze zonder speen slaapt wil ze ook 's middagzon niet slapen dus ze is we echt moe en balddadig maar dacht toen dat dat aan de speen lag en slaapgebrek. Ze zegt nu alleen zo vaak dat ze zich niet lekker voelt dat ik niet weet of het puur aandacht vragen is of dat ze echt door de pfeiffer dusdanig van slag is, lastig om dat te negeren. Nou, bedankt voor het lezen van dit proza en hopelijk hebben jullie tips hoe hiermee om te gaan..ben bijna in staat die speen terug te geven nl...
jullie hebben het drie keer eerder geprobeerd en elke keer de speen terug gegeven begrijp ik uit je verhaal. k snap dat je daartoe genoodzaakt zag. maar daarmee heb je wel een onduidelijk signaal naar je dochter afgegeven. ze is drie, dus slim genoeg om te proberen om ze nu dan ook weer de speen gaat terug geven. als ik jou was zou ik alle spenen rigoreus in de vuilnis gooien, eventueel samen met haar zodat voor iedereen duidelijk is dat de speen zowieso nooit meer terug komt. en dan ga je kijken hoe je het in slapen weer beter krijgt. als ze ''s middags echt weigert om te slapen. kan je haar op een andere manier een uurtje rust aanbieden?? bijv tv kijken. wat hier ook wel goed heeft geholpen dat ze dan samen met mij een uurtje op onze grote bed mocht slapen. ''s nachts mag dit nooit bij ons, dus ze vind het helemaal leuk dat het ''s middags wel mag en ''s avonds consequent haar op dezelfde manier haar naar bed brengen, vast houden aan altijd (bijv) 2 verhaaltjes. en ook haar elke keer opdezelfde manier terug leggen. evt (als ze echt wil dat er gepraat wordt) stel je haar elke keer met hetzelfde zinnetje gerust, geef haar een kus en ga dan weg. niet toegeven aan haar eisenpakket, jullie stellen vast hoe het op bed gaan gedaan wordt en daar moet je aan vast houden!! Veel succes, t zal best even pittig zijn!!!
Ik denk dat het ook een kwestie van leeftijd is. Ik zie dat je dochter 3+ is. Onze dochter begon toen ook een beetje te 'spoken'. Ineens niet meer willen slapen in de middag. Nouja dan niet, maar als we ergens naar toe gaan, dan kan ik haar (met lichte chantage) nog wel een uurtje (soms 2) in bed krijgen. Vorige week was bijvoorbeeld onze trouwdag en wilden we uit eten gaan (dit vind ze ook helemaal leuk), dus ik heb haar 's middags gezegd dat als ze nog even ging slapen, we dan in de avond gezellig uit eten zouden gaan. Nou ze ging zelf naar boven hoor! Of als ze in ons grote bed mag slapen 's middags wil ze vaak nog wel. Ook het 'rekken' in de avond is bij ons rond 3 jaar gekomen. Maar niet aan toe geven, dan is het zo over.... Hier weet ze dat ze mag kiezen tussen een filmpje kijken (zappelin op de ipad) of dat mama een boekje gaat lezen voor het slapen. En als ze het één gekozen heeft wil ze het ander daarna ook nog, maar dat doen we niet en nu weet ze echt dat ze goed moet kiezen wat ze wil! Verder komt ze sinds die tijd ook midden in de nacht weleens naar ons bed, dan is ze 'klaar'. Dan leg ik haar weer lekker terug in haar eigen bedje, slokje water, aai over haar bol, muziekje aan op de babyfoon en dan slaapt ze weer lekker verder. We dachten eerst dat dat kwam doordat ze wakker werd van het gehuil van de baby, maar achteraf horen we dit bij vrienden ook allemaal rond die leeftijd....
Ja is echt de leeftijd ( heeft dus niks met de speen te maken) Ik heb altijd zo gedaan: Naar boven, in bed leggen zonder iets te zeggen. Kus geven, lekker slapen zeggen en weer weg gaan. En dat herhalen zo vaak het moet. Niet in gesprek gaan. Dit werkt zelfs nog bij mijn dochter van 5 jaar. Die was laatst zo vervelend...bleef maar roepen en huilen om niks. Toen heb ik bij haar ook weer dit gedaan ( net als vroeger) en na 2 keer was ze al stil. Succes, want het is wel even doorpakken.