Misschien beetje gekke vraag van mij, maar ik zie er tegenop aan de oudste te vertellen (5 jaar) dat ze een broertje of zusje krijg. Ze heeft al een jonger zusje en daar gaat het goed mee. Nu is de 3e dus op komst en weet nu al dat de oudste het niet leuk gaat vinden. Waarom niet?... paar maanden terug wel eens gevraagd hoe zou je het vinden als je een broertje of zusje zou krijgen? Daarop was dus gelijk haar antwoord! NIET leuk. Heb het wel eens vaker gevraagd waarom niet enz? maar daar had ze geen antwoord op was gewoon daarom... Kijk onze wens voor een 3e is heel groot en zijn we er toch gewoon voor gegaan. We verwachten wel dat ze gaat bij draaien. We denken dat ze bang is dat ze nog meer dingen moet gaan delen (haar zusje is een klein heksje soms en heel pittig vergeleken met haar). We willen haar zoveel mogelijk erbij betrekken indien ze het wilt als we het gaan vertellen. Nu heb ik vanmorgen een echo gehad (6.3 weken) en hebben we een kloppend hartje gezien. We willen het dus nu dit weekend aan onze dochters gaan vertellen op een ochtend met zijn allen in bed enz.... Nu ben ik dus benieuwd naar moeders die dit ook mee hebben gemaakt. En hoeland duurde het voordat je zoon/dochter bij draaide?
Ik denk dat dat niet willen minder zwaar is dan je het als volwassene maakt hoor... Kids zijn erg van het moment en het ene moment is het allemaal leuker dan het andere moment en zien ze een nieuw broertje of zusje dus ook beter zitten. Wat betreft vertellen: ik zou dat nu nog niet doen. De ex van mijn man heeft het drie keer ook erg vroeg aan de kids verteld, (zij hebben samen dus 2 kids, en zij heeft nu bij haar nieuwe man ook weer 2 kids erbij), en vooral die eerste keer, toen ze respectievelijk nog maar 6 en 4 waren, was dat erg lastig voor ze: het duurde erg lang allemaal voor ze, het gaf best veel onrust, (elke keer weer: wanneer komt de baby nou en het zit het nou, enz enz). En in haar geval ging het dus ook nog eens mis de eerste keer. En vooral mijn stiefdochter zat, toen zij daarna direct weer zwanger werd en het direct weer vertelde, heel erg in spanning. Ging weer bedplassen, tekende ineens nooit meer baby's (daarvoor zat ze altijd al baby's te tekenen, ook voor de zwangerschappen aan. En toen haar eerste halfzusje geboren werd, kwamen de baby's ineens weer terug in haar tekeningen). Ik zou dus ff wachten tot je het eerste trimester voorbij bent eigenlijk. Dan ben je relatief zeker dat een broertje of zusje er ook echt komt en duurt het ook niet zo lang meer voor het tastbaar wordt, (groeiende buik enzo).
Goedemorgen, bedankt voor je reactie. Waarom we het eigenlijk al willen vertellen is omdat onze omgeving er wel al vanaf weet. Dus soms heb ik er geen erg in en praten we al over zwangerschap enz. Ik heb dus het gevoel dat ze het wel al een beetje door heeft. Dus ons gevoel heeft zoiets van we moeten het haar nu ook vertellen. Ze is 5 jaar dus als het mis gaat kunnen we het waarschijnlijk ook wel rustig uitleggen. Ben alleen erg benieuwd naar haar reactie. Nog meer mensen toevallig die zoeits hebben mee gemaakt? dat je van te voren wist dat je zoon/dochter het niet leuk zou vinden?
Ik zou het eerlijk gezegd ook nog niet vertellen.. (onze oudste weet ook nog van niks, ben nu 10 weken) voor n wijsneusje van 5 gaat de tijd al zo langzaam, helemaal als ze wacht op iets wat ze eigenlijk nog niet kan bevatten maargoed als het haar toch wil vertellen en de reactie is niet zo positief, dan zou ik het daar gewoon even bij laten. gewoon vertellen dat papa en mama het wel erg leuk vinden Je heb tenslotte nog n paar maanden om haar enthousiast te maken d.m.v boekjes , pretechos en shoppen komt vast goed! hoe je t ook gaat doen, Heeel veeel plezier toegewenst!!
onze oudste vertelde een week voor mn positieve test trouwens als tegen mijn moeder dat mama een babyzus in de buik had niemand.. ook hij niet, wist dat we er mee bezig waren. dus ik verwacht dat hij t wel goed gaat oppikken