wij hebben het aan niemand verteld. wil niet dat iedereen er steeds om vraagt. als het zo ver is dan mag iedereen het weten.
Mijn ouders en zusje weten het (dat ik gestopt ben met de pil), een aantal goede vrienden van ons en de oudste zus van mijn vriend. Mijn ouders en zus omdat ik daar een goede band mee heb en omdat ik wel eens vragen heb over dingen wel of niet mogen icm een eventuele zwangerschap (mijn vader is arts). Goede vrienden omdat ik niet steeds iets wilde 'verzinnen' als ik aan de fris zit en mijn oudste schoonzusje omdat we daar een goede band mee hebben. Collega's en werkgever nog niet omdat ik daar geen behoefte aan heb en mijn schoonouders niet omdat mijn vriend dat niet wilde! Gelukkig vraagt niemand hoe het ermee is, we hebben ook duidelijk gezegd: jullie horen het wel als het zover is! En daar heeft iedereen het maar mee te doen!
Hoi, Bij ons was het de bedoeling dat we het voor ons tweeën zouden houden. Maar toen mijn jongere zus vertelde dat ze zwanger was en mij ernaar vraagde heb ik eerlijk gezegd dat we al een tijdje aan het proberen zijn om zwanger te worden. En meteen erbij verteld dat niemand anders het hoefde te weten. Maar mijn zusje kon haar mond natuurlijk niet houden. En nu weten mijn moeder en stiefvader het en nog wat andere familieleden. Mijn schoonouders eigenlijk nog niet. Wel weet mijn schoonmoeder dat ik met de pil gestopt ben. Dus er zou eigenlijk een lampje moeten gaan branden. Mijn vader weet ook van niks. Wel het vriendengroepje. Zij houden er rekening mee en vragen er niet steeds naar. groetjes Mariska
Aan m'n moeder, aan twee goedevriendinnen en aan een nichtje dat als een zus voor me is. Ik vind het fijn om over te praten en als ik straks zwanger ben, is het voor mij net zo speciaal om te vertellen als wanneer ze het niet zouden weten. Verder zijn dit ook allemaal mensen die niet elke maand gaan vragen: "En?"
bij ons weet alleen mijn moeder het. het lijkt ons leuker als we zwanger zijn het dan te kunnen vertellen maar dan ook op een apparte manier. wij willen dan 4 t-shirts laten bedrukken voor onze ouders met daarop de liefste oma en de liefste opa ben erg benieuwd hoe iedereen zal reageren moet nog even 8 daagjes afwachten
Hoi, Bij ons weet het alleen een goede vriend en vriendin het. Ik zou het wel graag aan mijn ma willen vertellen, maar dan is de verrassing er vanaf en dat zou zonde zijn denk ik. En op het werk denken ze al dat ik 7 maande zwanger ben (niet dat ik dik ben Maatje 36..haha) Maar ze verwachten het gewoon van ons. (mijn vriend en ik werken samen) Er is nu een ware babyboom op het werk..haha kei leuk! Moet telekens zeggen dat we er nog niet aan toe zijn! En laast waren we bij schoonmoeders en die begint nooit over kids of zo en toen zei ze dat die woensdag samen met een vriendin aan het winkelen was en naar kinderkleertjes keek! Die woensdag was mijn vruchtbaarste dag..haha wat een toeval...En de hele avond over babytjes gehad...Mijn vriend en keken wel effe raar...Doet ze nooit. Dusss ja denk wel dat ze het aanvoelen. Gr
Eigenlijk vertel ik het aan iedereen die ernaar vraagt, behalve bijvoorbeeld collega's als ze er tijdens de lunch naar vragen. Wel zeg ik altijd dat we zeker kinderen willen, en dan zeg ik "later als ik groot ben" (ben nu 30). Mijn ouders en paar vrienden in zelfde levensfase hebben we het al vrij snel beetje tussen neus en lippen door verteld. Nu we richting MMM gaan ben ik blij dat ik het bij steeds meer mensen kwijt kan. Ik weet dat de verrassing er dan eventueel straks wel af is, maar denk dat de opluchting des te groter zal zijn, omdat we nu alweer een jaar bezig zijn. Ik vind het stiekem zelfs jammer als ik het heb verteld en ze er dan toch niets over vragen, haha.
Hallo, Bij ons weten onze ouders en onze broers/ schoonzussen het en een stel goede vrienden. Verder twee vriendinnen die zelf ook met kinderen krijgen bezig zijn en met miskraam/ICSI te maken hebben. Die wil ik rustig mee laten leven en niet de mededeling 'ik ben zwanger' plotseling op hun dak gooien. Nu weten ze dat zo'n bericht er eventueel aan kan komen. Mijn man heeft het ook met zijn werkgever besproken, ook met het oog op mogelijkheden voor minder werken e.d.
Hier ook, aangezien we er nu wel uit zijn om voor een nieuwe mini te gaan. tenminste, niet dat we het met een megafoon gaan lopen verkondigen, maar ik maar er ook geen geheim van.
Hoi, Alleen mn beste vriendinnen weten dat ik gestopt ben met de pil. De rest weet helemaal van niets maar ik krijg wel vaak de vraag of er al een kleintje komt.. Wij zijn wel van plan als het zover is het heel lang stil te houden, tot dat we zeker weten dat alles goed is.
Bij mij weten een paar vrienden het (waarvan de meeste in het buitenland wonen) en de moeder van m'n vriend.. Maar er is niemand die vraagt of het al raak is, dus dat scheelt wel! Mijn ouders weten het niet, maar volgens mij vermoedt m'n moeder wel iets... Verder werd me afgelopen vrijdag nog gevraagd wanneer mijn vriend en ik aan kleintjes zouden beginnen.. Vriend speelt in een band, en de drummer kondigde aan dat z'n vriendin 12 weken was, waarop de zanger dat aan mij vroeg.. Dus die vraag maar lekker ff ontweken met het antwoord dat we nog niet zo lang bij elkaar zijn en dat we nog genoeg tijd hebben
Ik heb het ook niemand verteld dat we bezig zijn.. Wil het een verrassing houden voor als ik ook echt zwanger ben
Niemand weet het bij ons. Behalve enkele artsen dan. Ten eerste omdat we eerst maar eens willen zien dát we zwanger worden. Ten tweede omdat ik het erg vervelend zou vinden als mensen ernaar gaan vragen (het is zo al spannend genoeg), en ten derde omdat het ons leuk lijkt om de mensen om ons heen te verrassen.. En verrast zullen velen zijn, dat weet ik zeker. Het verhaal gaat nl. rond dat er bij ons geen tweede meer zal komen, sommige boze tongen beweren zelfs dat wij geen kinderen meer kunnen krijgen. Is een lang verhaal, laten we het er maar op houden dat wij bij onze eerste zwangerschap en bevalling erg veel hebben meegemaakt. Mijn moeder leeft niet meer, dus haar kan ik het niet meer vertellen, en met mijn vader en schoonouders heb ik geen prettige band, dus thanks but no thanks, hen ga ik het al helemaal niet aan hun neus hangen. Ach ja, zo maakt ieder zijn eigen keuzes. Maakt ook niet uit waar je voor kiest, als vele mooie dromen maar uitkomen.... PS Ben vandaag 1 dag over tijd, spannend he!
Mijn schoonzus.... Ik was begin januari behoorlijk ziek. Hing hele dagen boven de w.c. (ontpillen?!) manlief maakte zich zorgen... Belde zijn zus voor advies.. gelukkig vraagt ze niet telkens hoe het gaat!
Hallo, Nou wij hebben het de meeste mensen wel verteld wat achteraf heel stom is geweest je krijgt idd iedere maand de vraag van is het zo ver dit gaat al drie haar zo. Ik zou aanraden om het eerst tussen elkaar te houden.
Ik ben juist blij dat, nu wij langer dan een jaar bezig zijn en inmiddels ook al onder behandeling zijn bij de gynaecoloog, de mensen in mijn omgeving weten wat er aan de hand is. Wij krijgen nu medeleven (en niet telkens de pijnlijke vraag "willen jullie nog geen kinderen?") en we kunnen steun zoeken. Zelfs mijn collega (ik heb er maar eentje) weet er van. Ook handig nu ik af en toe naar het ziekenhuis (gynaecoloog) moet. Ook hij leeft mee. Hij heeft me zelfs een grote bos bloemen beloofd wanneer het zover is!
bij ons weet ook iedereen het maar het begint nu wel vervelend te worden omdat het zooo lang duurt.. deze maand een jaar bezig. maar ja we houden hoop... liefs, michelle
Toen ik januari 2008 stopte met de pil hadden mijn man en ik afgesproken het tegen niemand te zeggen. Voor iemand zoals ik dit alles tegen haar moeder zegt was dat moeilijk. En een aantal vriendinnen die zwanger raakten. Toen ook nog eens de ene na de andere collega vader werd, werd het er niet makkelijker op. Maar, tot oktober 2008 gelukt om nooit eens iets te zeggen. Maar ik was tot dan toe ook nog helemaal niet ongi geweest. Toen ben ik doorgestuurd naar de gyn omdat mijn bloed (hormonen) niet goed was. En de symptonen die ik had en het bloedbeeld konden duiden op een goedaardige hypofysetumor en daarom door naar gyn. Toen ik daarvoor een verwijzing kreeg hebben wij ouders en schoonouders op de hoogte gebracht. Ook mijn leidinggevende heb ik het verteld, ik moest immers ineens een aantal keren weg. Nu, 5 maanden verder, weten best veel mensen het, maar dat lucht wel op als je dus zo lang bezig bent en je in een MMM zit. Die angstig is geweest, maar gelukkig goed is afgelopen. De verrassing voor de omgeving zal dus minder groot zijn, maar de blijdschap des te meer!