Heel erg egoïstisch dat besef ik mij maar al te goed mijn mijn lieve vriendin nu sister van een andere moeder gaat verhuizen heeelemaal naar de andere kant van het land. Waar mijn eigen familie aan de andere kant van de wereld mag gaan wonen. Vind ik het helemaal niet tof dat ze een uur en een kwartier verderop gaat wonen. Ik schaam me maar ik kan gewoon niet blij zijn. Herkend iemand dit?
Ik begrijp je verhaaltje niet helemaal.. Maar je goede vriendin gaat verhuizen naar de andere kant van Nederland? En je familie naar de andere kant van de wereld? Ik begrijp dat het pijn doet. Ik ben verhuisd naar Parijs, en mijn beste vriendin was hier niet blij mee. En dat is zeer begrijpelijk
Haha, helaas heel herkenbaar! Mijn beste vriendin is 2,5 uur verder verhuisd! Gelukkig kunnen onze mannen prima met elkaar opschieten dus zien we elkaar elke maand sowieso een weekend. Daarnaast appen we elkaar elke dag en bellen we veel! Ik mis haar echt enorm, maargoed je doet er weinig aan.
Herkenbaar, maar mijn vriendinnetje is net naar de andere kant van de wereld verhuisd. Net de vroeg om mijn baby nog te mogen ontmoeten... "vind ik ook niet leuk"
Ik kan me dat goed voorstellen. Ik heb in de afgelopen jaren ook regelmatig vrienden en vriendinnen zien vertrekken en helaas niet op een uurtje rijden afstand maar naar Brazilie, Canada, Indonesie... Het is niet makkelijk maar er komen ook wel weer nieuwe contacten voor in de plaats. Dat bedoel ik niet hard, maar zo is het leven gewoon, het gaat door
nee ik zie mijn eigen familie liever aan de andere kant van de wereld gaan wonen als mijn vriendin op een uur en een kwartier rijden
Herkenbaar, maar dan andersom.. Ben naar Oostenrijk verhuisd en vind het nog elke dag afschuwelijk om zo ver van m'n familie vandaan te zitten..
Oh, oke Ik vind het heel vervelend voor je. Waarom gaat je vriendin verhuizen naar de andere kant van NL?
Pfff nee ik zou dat ook zoooo niet leuk vinden!!! Daar zal ze eerst toestemming voor aan mij moeten vragen en het antwoord zal dan Nee zijn . Sterkte!
Herkenbaar! Vriendin van me is 3 jaar geleden voor korte tijd naar curaçao gegaab, inmiddels woont ze er nog steeds . Ik zie haar met geluk 1xper jaar. Gelukkig is er skype en whatsapp. Maar oh wat mis ik haar. We kennen elkaar al vanaf ons 4de jaar en zijn echt als zussen. Eigenlijk ook gewoon samen opgegroeid. Een ander vriendinnetje van ons die we ook al zo lang kennen heeft.ook reizen in haar bloed zitten en vertrekt in maart naar Indonesië, gelukkigmaar voor een half jaar maar krijg nu al een brok in mij keel haar ook te moeten missen.
Heel herkenbaar, mijn beste vriendin wilt graag naar Arnhem verhuizen en dat is ook niet bepaald naast de deur. Begrijp me niet verkeerd ze moet echt voor eigen leven kiezen en opbouwen maar het is zo ver weg we zien bijna elkaar zeker 1 keer per week en appen heel veel. Als er iets staan we binnen 5 minuten bij elkaar op de stoep, dat kan straks niet meer. Kan wel janken ze is echt de enige die mij voor 100% kent en we delen bijna alles samen vertellen elkaar ook veel. Ze is mijn ook mijn maatje. Ik denk dat het op een gegeven moment slijt, maar als het moment daar is en ze gaat daarheen weet ik zeker dat ik er veel moeite mee ga hebben