Zo, ik heb mijn besluit genomen. Ik probeer mijn man zover te krijgen dat we voor een tweede kindje gaan. (is niet zo pusherig als het klinkt, ik heb het er gewoon over) Hij wil wel graag, maar 'nu nog niet'. Wanneer dan wel weet hij niet. Niet over een jaar pas, januari, december, toch maar niet. Ik had besloten dat ik zou wachten tot hij er echt achter zou staan. Tot de beslissing van hem kwam. Nu was er vorige week een kans dat ik zwanger zou zijn, dat bleek hij helemaal niet erg te vinden! Maar nu het niet zo bleek te zijn, mocht ik niet stoppen met de pil. Nu heb ik gezegd: misschien moet ik zelf een keer stoppen zonder dat je het weet en dan komt het als verrassing. Dan vind je het vast leuk en sta je niet bewust voor de keus. Daar was hij het wel mee eens. Nu moet ik vandaag met een nieuwe strip beginnen en gisteren heb ik liggen denken... Zal ik wel/ zal ik niet.. Toen heb ik een besluit genomen: ik ga niet meer met een nieuwe strip beginnen. Wel ga ik rond mijn vruchtbare periode (voor zover ik kan schatten, aangezien ik niet weet hoe mijn cyclus is en ik geen testen wil gebruiken) zorgen dat er niet gesext wordt. Vanaf volgende maand ga ik dan echt zien hoe het gaat en wat er van komt. Mocht het toch deze maand (per ongeluk) raak zijn, dan moest het zo zijn. Poeh... vind het wel lastig, wil eigenlijk gewoon graag dat hij zegt: yes, ik wil het heel graag, doe de pil maar weg. Maar ik weet gewoon dat dat niet gaat gebeuren. Hij vindt het heel moeilijk om bewust die beslissing te nemen en die verandering aan te gaan. Nu was ik benieuwd, wat jullie hiervan vinden en of er van jullie zijn die zich in mijn verhaal herkennen.
Klinkt alsof hij het vooral eng vind om er echt voor het echie voor te gaan. Ik zou zelf nooit stoppen met de pil zonder dat dit besproken is, maar ik snap ergens wel dat als hij aangeeft dat het niet zo'n raar idee is als je het stiekem doet, je de keuze hebt gemaakt. Ik zou h'm wel op de hoogte stellen persoonlijk. Al is het maar om scheve bekken te voorkomen als het al snel raak is of juist langer duurt En verder gefeliciteerd met deze keuze! Spannend ^^
eum,... ben je zeker dat je man dit niet als een grapje opneemt? Als hij er niet klaar voor is en jij stelt voor om zonder zijn medeweten de pil niet meer te nemen? Ik vind het nogal vreemd om je man zo over de streep te halen. Nu ja, ieder gezin is anders... Ik ken jullie persoonlijk ook niet. Mijn partner zou het absoluut niet apprecieren (zachtjes uitgedrukt) mocht ik dit doen. Voor een kindje gaan is nog altijd een beslissing die je met 2 maakt. Vind ik toch... "Mocht het toch deze maand (per ongeluk) raak zijn, dan moest het zo zijn. " hoe bedoel je per ongeluk? Je dwingt het toch af? en "dan moest het zo zijn"... idem...
volgens mij als ik zo eens om mij heen lees, is de man altijd wel doorslaggevend om wel/niet te stoppen met de pil he. Oftewel wij willen graag, en manlief zegt ja of nee. Spannend Puck! ik zou het zelf een beetje stiekem vinden om zomaar zelf te stoppen met de pil
Dat zeg ik ook niet. Maar soms helpt het om hem op een andere manier iets voor te leggen of vast een stap in die richting te maken. Als hij niet wil, dan lijkt me dat duidelijk voor haar. Maar als hij eigenlijk wel wil maar niet zo goed weet wanneer etc. Dan helpt het soms om vast een stap in de richting te maken zoals stoppen met de pil (want dan nog kan het maanden duren). Gelukkig sta ik niet in die situatie en wil mijne zeker ook graag een kleintje. Maar t kan soms lastig zijn
Haha, leuk om al die verschillende reacties te lezen. Ik ben het met een aantal van jullie eens: ik vind het zelf ook best een beetje stiekem. Het ligt alleen iets ingewikkelder dan bij een 'normaal' gezin. Mijn man heeft PDD NOS. Hij vindt veranderingen erg moeilijk. Verder denkt hij heel rechtlijning. Hij heeft in zijn hoofd dat we eerst een groot huis moeten hebben, alles goed voor elkaar, een goede baan, leuke spaarcent. Nu zijn we niet superrijk, maar ook zeker niet arm. We hebben een hoekhuis, koop. Ik heb nu een baan tot zeker juli volgend jaar. Daarna maar weer kijken.. Punt is niet dat hij niet wil, punt is dat hij niet durft te zeggen wanneer. Hij kan ook niet echt duidelijke bezwaren aangeven, echte bezwaren. Als we een jaar wachten of voor mijn part 2 of 3 jaar, dan zal hij nog niet uit zichzelf zeggen: ja, nu wil ik het echt! Het is een te bewuste keuze voor een verandering en dat vindt hij gewoon heel erg moeilijk. En geloof mij maar: vanavond vertel ik hem echt wel dat ik stop met de pil en anders de eerstvolgende keer dat we vrijen, zeg ik het. Ik kan dat heus niet stilhouden, want dan voelt het inderdaad toch gewoon niet goed denk ik.
Precies, jij snapt het! Ik zeg ook niet dat ik stop met de pil en hem gelijk bespring zodat hij me kan "bezwangeren". Ik stop met de pil, ook omdat ik het eigenlijk troep vind. En om de stap inderdaad kleiner te maken. Het is voor hem makkelijker om te zeggen: 'ik vrij zonder condoom ook al is er dan kans op zwangerschap', dan 'stop maar met de pil'. In the heat of the moment... Maar bij mijn man (het is een schat hoor), als ik wacht tot alles van hem af komt: dan ben ik 80 en dan heb ik nog geen tweede. Terwijl hij het echt wel wil, dat heeft hij me wel duidelijk gemaakt.
Dan nog vindt ik dat je het ook gewoon tegen hem kan zeggen....ik slik geen pil meer dus ik kan zwanger worden. Dat is toch weer anders dan het stiekem doen.... Maar dat ben ik. Ik zou zoiets nooit durven te doen eigenlijk.
Ik zou het persoonlijk nooit doen. Mocht je door de pil toch zwanger worden kun je er niks aan doen dus dan kan je partner er zich beter bij neerleggen. Maar hoe hebben jullie besloten om voor de eerste te gaan? O lees net dat je het gaat vertellen succes!
Ik weet eigenlijk niet meer hoe het bij onze eerste ging . In elk geval had ik toen gezegd dat het nog wel maanden kon duren. Toen was het in een keer raak (helaas mk, maar maand later weer raak). Dus hij zei al dat hij daar niet meer intrapt Maar het is superfrustrerend als je weet dat hij wel graag wil, maar het steeds uitstelt.
Maar de optie die ik gaf.... Gewoon vertellen dat je stopt met de pil dus de keuze bij hem leggen of hij wel of geen condoom gebruikt kan niet?
Oh dat heb ik helemaal niet gelezen .... Misschien samen tegelijk een bericht geplaatst Nou dat lijkt mij toch de beste oplossing niet hij weet ervan en dan ben jij tenminste eerlijk geweest.