Vorige week een kleine week weggeweest samen met mijn ouders, mijn zusje en schoonbroer. We hebben de touwtjes wat laten vieren omdat het vakantie was. Daarbij ben je met 6 volwassenen dus wat ze van de een niet gedaan krijgt lukt haar wel bij een ander. Daarnaast was ze vlak voordat we weggingen ook droog overdag dus ook weer een sprong in haar ontwikkeling. We hebben een superleuke week gehad met een superlief kind. Eenmaal thuis was het gedaan met haar lieve gedrag vooral als het woord NEE valt dan is dat reden tot drama (krijsen, op de grond gooien) Ik zie echt aan haar dat ze 1 brok frustratie is. Is dit nu zo'n typisch voorbeeld dat kinderen echt waarde hechten aan rust/regelmaat/reinheid ook op vakantie of valt het samen met een sprong?
Ik herken het wel. Sowieso is het "Ik ben twee en ik zeg NEE" hier echt van toepassing. En idd toen wij in mei op vakantie waren, zewas echt harstikke lief en meegaand. En toen we weer thuis waren hebben we hier ook een week drama gehad. Een vakantie is toch een grote gebeurtenis en is het erg moeilijk voor die kleintjes om weer om te schakelen.
En blijkbaar heb je zelf ook wel gemerkt dat ze daar bijna alles voor elkaar kreeg, dus als dat nu niet meer zo is, is dat voor haar idd moeilijk te begrijpen. Waar liggen je grenzen? Ik zou tijdens de vakantie 'strenger' zijn, zodat ze daarna minder hoeft te wennen weer aan het normale ritme.
Heel begrijpelijk ook. Dat is overigens ook een nadeel van met meerdere mensen, althans als het om opa's en oma's gaat , op vakantie gaan. Wil je niet dat ze constant haar zin krijgt en haar kontje krijgt nagedragen dan moet je constant de rest op de vingers tikken want "och het is toch vakantie" wij hebben al gezegd dat dat dus nooit meer gebeurd. Wel het samen weg gaan maar niet meer op deze manier. Is echt een hele wijze les geweest.
ehm, nou ik zou zeggen het kan wel anders in de vakantie, maar zodra ze thuis is wel gelijk weer helemaal overgaan op de normale routine, en krijsen en op de grond gooien enzo, niet pikken!!