Wie weet mij hier meer over te vertellen? Op internet kom ik erg wisselende verhalen tegen... Wat zijn de kenmerken? Wanneer begint het meestal? Waar kun je er voor terecht? Huisarts? Word dit even zwaar 'genoteerd' bij instanties als een andere depressie? of is het iets tijdelijks dat vaker voorkomt? Alvast bedankt!
Ik voel mij sinds een aantal weken depressief, ben hiervoor naar mijn huisarts geweest en heb nu volg.wk een afspraak bij een psycholoog, maar of ik een prenatale depressie heb weet ik niet Op deze site staat wel wat info... http://home.planet.nl/~enge1746/prenatale.htm Groetjes, Marlous
En dit kan zeker alleen uiteindelijk via een psycholoog? Verder geen andere opties? Ik kom vaker tegen dat vitamine B6 en visolie zou helpen, zijn dit stoffen die je zelf al zonder gevaar kan gaan proberen?
ben blij dat jij erover begint, wilde er ook een topic over maken ik voel me ook al weken depressief.. ik ben toen bij een psycholoog geweest, maar heb dit niet doorgezet omdat ik toen net nieuw werk had, en erg vaak er heen moest.. heb nu spijt dat ik er niet mee ben doorgegaan.. ik ga ze denk ik morgen weer bellen voor een nieuwe afspraak. je moet indderdaad eerst naar de huisarts en dan krijg je een verwijzing voor de psycholoog succes!
dit heb ik ook gelezen ja.. zou kunnen het is wel het proberen waard toch denk dat de huisarts het wel zal weten of dat echt helpt
Ik weet het niet eigenlijk, ik heb die producten niet gebruikt.....ik heb namelijk 'gevoelig' voor depressies ken het uit het verleden zeg maar... misschien nog even andere reacties afwachten, ik blijf ook meelezen!
Maar wanneer is het nou een dipje en wanneer kan het een depressie zijn? Zijn daar geen standaardkenmerken voor? Natuurlijk is het altijd anders, maar 1 dag flink klote en down voelen heb ik altijd al gehad tussendoor, wanneer zou je je echt zorgen moeten gaan maken? En moet het constant zijn of is het normaal dat je jezelf ook wel een uurtje 'vrolijk' kan houden?
een dipje is altijd dat het zo weer over is.. een dag of paar dagen.. een bij een depressie moet je je echt langer dan 2weken lang echt continu "down"voelen
ik had er in het begin van mijn zwangerschap heel erg last van tot 5 maanden zeker .. ik had last van huilbuien voelde me eenzaam en onbegrepen ,en zag de zwangerschap echt als een hele lange vermoeiende periode .. ik ben naar de dokter gegaan en hij heeft mij vitamine b voorgeschreven van de apotheek weet niet precies hoe ze heten en wat er allemaal in zit ,maar kan wel zeggen dat het heeft geholpen. ik ben nog steeds niet op een roze wolk hoor ,maar het is te doen zeg maar ,ben nog steeds dolblij als de kleine er is ,zwanger zijn is niet echt mijn ding zeg maar . liefs
Ik ben ook depressief, heb dit aangegeven bij VK en moest het in gaten gaan houden. Door een zware depressie in verleden ben ik doodsbang dat het doorzet. Mannetje had ook gezegd tegen VK dat hij idee had alleen zwanger te zijn. Voel me door hem op moment ook totaal niet begrepen en heb al meerdere malen op punt gestaan bijltje erbij neer te gooien. Word niet goed van dat neerslachtige gevoel.. het janken hele dag door.. Ik kijk het nog ff aan en anders trek ik maar weer aan bel bij huisarts. Psycholoog heeft vorige keer weinig voor me kunnen doen.. dus wie weet lees ik hier gouden tip. dikke knuf voor iedereen die het gewoon niet ziet zitten op het moment.
Ik ben jaren depressief geweest.. van mn 16e tot mn 22e Heb aan de medicijnen gezeten enz. en ben er pas sinds een paar maanden vanaf. Tot nu toe gaat het nog steeds goed.. Het verschil tussen een depressie en een dip is best wel groot. Het zijn wel dezelfde symptomen alleen heb je er weken(soms zelfs maanden) last van.. erg neerslachtig gevoel.. niks meer door de handen krijgen.. dat soort dingen.. Ook kan het van dag tot dag verschillen.. Dat kan ook een depressie zijn! Ik ben nu ook zwanger en ik moet om de zoveel weken bij de psych terug komen om te kijken hoe het gaat. Je kunt idd heel goed depressief worden tijdens de zwangerschap door alle veranderingen. Ook na de bevalling is er een grote kans op.. Het is maar net of je het allemaal aan kan op dat moment of niet.. Wat ik nu dus moet doen van psych om een depressie voor te blijven is veel rusten, en als het echt niet meer gaat dan moet ik aan de medicijnen.
Het verschil tussen een dip en een depressie is dat bij een depressie de symptomen minimaal gedurende twee weken aanhouden (somber. nergens geen zin in hebben, weinig eetlust, niet/slecht slapen) Overigens hoeven deze verschijnselen niet altijd zo direct op de voorgrond te staan. Dat je af en toe een vrolijk uurtje hebt kan best. Bij een depressie voel je je sowieso vaak in de loop van de dag wat beter als in de ochtend (dagschommeling). Ik ben zelf jaren geleden depressief geweest en ben nu werkzaam in de psychiatrie, waar ik ook veel te maken krijg met depresieve patiënen. Mijn ervaring is dat je de tijd moet nemen om de een depressie te boven te komen. Vaak zal dit zij n door een combinatie van therapie (psycholoog) en medicatie (antidepressiva). In sommige gevallen is opname nodig. Ik zou de dame wie zich nu depressief voelen, willen advisere om naar de HA te gaan en samen met hem/haar te kijken, wat je verder kunt/wilt gaan doen. Zoek iig hulp! Nog even tav de opmerking of een depressie in de zwangerschap even zwaar wordt genoteerd als een normale depressie. Dit soort gegevens staan alleen maar in jouw medische dossier en hier heeft niemand zomaar zicht in zonder jouw toestemming. Dit is in de wet zo geregeld.
Hier nog eentje maar dit heeft niet zozeer met de zwangerschap te maken, wel met de huidige situatie waarin ik verkeer. Het voelt erg dubbel aan, ik wil zo graag genieten en mijn kindje op de eerste plaats zetten dat ik niet meer durf te voelen. Ik heb reeds een paar keer met een psychologe gepraat, toch haal ik daar weinig voldoening uit. Ik zou graag eens 24 uur willen huilen tot al het verdriet uit mijn lichaam is maar ik kan niet huilen want ik wil mijn kindje niet tot last zijn. Ik zit nu al aan de weeënremmers en wil de situatie niet erger maken. Het is moeilijk en een heel zware tijd voor me. Ik kijk heel erg uit naar de bevalling want ik denk dat de zon dan pas weer zal schijnen.
Bedankt allemaal voor de informatie en tips. Ik denk dat ik er wel wat mee kan, alleen persoonlijk nog moeilijk om te achterhalen of het bij mij om een dipje gaat of toch meer dan dat, aangezien het bij mij ontzettend wisselend is, maar echt lekker in mijn vel voel ik me al zo'n 3 weken niet. De mate waarin schommelt, maar stemmingswisselingen heb ik al mn hele leven last van. Anyway, ik ga toch eens een afspraak maken bij de HA, al is het voor de zekerheid, ik wil gewoon straks een gezonde, sterke moeder zijn Thnx meiden!