Ik moet even mijn verhaal kwijt hoor dames. Mijn zus heeft vanmorgen een jongetje gekregen. Aan de ene kant ben ik natuurlijk super blij dat het gezond is geboren en dat alles goed is gegaan en dat ik een neefje heb, maar aan de andere kant... Het doet ook zeer. Ik wist natuurlijk dat dit moment er aan zat te komen, maar toch ben je er minder op voorbereid dat ik dacht. Ik ga straks even kijken. Ze ligt in het ziekenhuis, maar alles is goed. Het is zoooooooo dubbel; ik ben superblij maar ook wel verdrietig. Dat wou ik even kwijt.
@just a lady: snap het best....je mag ook best verdrietig zijn hoor! Denk maar zo: als het bij je zus lukt, zal het bij jou ooit ook wel zo mogen zijn! En nou kun je lekker vast oefenen voor het eggie! Ik was al tante op mijn 15de en ik vond het heeeeeerlijk!
hey just a lady, dubbel kan het voelen, he? dat je oprecht blij bent voor de ander (en bij een neefje ook nog voor jezelf), maar toch ook verdrietig omdat het ook zo confronterend is. misschien moet je je verdriet ook maar ff toelaten? ik ga zo bij mijn beste vriendin op kraamvisite. zie er eigenlijk wel tegenop en vond van mezelf dat ik gewoon blij voor haar moest zijn. toen ik het tegen mijn moeder vertelde moest ik huilen en besefte ik dat ik vind dat ik me groot moet houden. heb vanochtend ff goed zitten janken en het lucht wel op. heb nog niet echt zin om er naar toe te gaan, maar hoop dat het vanzelf komt als ik er ben (en anders ben je met kraamvisite toch zo weer weg!). ik herken je gevoel dus erg! ik hoop dat je snel zwanger bent van een neefje of nichtje voor je neefje! liefs, lauwie
heel dubbel is dat he ik wil je veel sterkte wensen en hopelijk is het bij jullie snel raak gefeliciteerd nog met je neefje
Ik kan het me best voorstellen. Mijn schoonzusje is nu ook zwanger en ik ben echt superblij voor ze, maar het verlangen om zelf ook zwanger te zijn wordt daardoor wel groter. Wie weet is het bij jou ook snel raak. Ik duim voor je!
Kan ik me goed voorstellen. Bij ons heeft het ruim een jaar geduurd voro ik zwanger was en dan zie je opeens zoveel zwangeren. En je zus is dan natuurlijk heel dichtbij en voel je het misschien extra. Hopelijk is het voor jou snel ook raak! Hoe lang ben je al bezig als ik vragen mag? enne.. gefeli met je neefje! groetjes sanneke
Thanks voor de reacties. Ik had me voor genomen met groot te houden, maar toen ik dat mooie mannetje zag liggen ( 3850 gram, 53 cm) en m'n zus recht in m'n ziel kijk moest ik toch huilen. Zij begrijpt het in elk geval wel (ze doet d'r best in elk geval), maar oh, wat dubbel. Ben heel blij met m'n neefje hoor, voelde ook meteen vertrouwd. Maar de drang wordt alleen maar groter zo! Wij zijn al 2,5 jaar bezig. Als het in januari nog niet gelukt is gaan we naar ha, maar even laten nakijken waar het aan kan liggen. Ben alleen heel bang dat ik helemaal nooit kinderen kan krijgen, is een voorgevoel. Maar ik hoorde dat meer mensen dat denken van zichzelf en dat dit vaak ongegrond is. Maar nog langer in het ongewisse zitten is ook niet echt bevorderlijk. Bedankt voor jullie medeleven in elk geval, doet me goed!
waarom wacht je zolang voordat je naar de ha gaat? al 2,5 jaar bezig..pfffff ik had niet zolang kunnen wachten hoor! je kwelt jezelf wel een beetje hoor! ik hoop voor je dat je snel hetzelfde gevoel als je zus mag krijgen. het komt goed!
Nou, ik ben al 2,5 jaar gestopt met de pil, maar ik ben pas sinds een jaar weer 'normaal' ongesteld. De eerste 1,5 jaar erg onregelmatige cyclus, wat waarsch. te maken had met m'n pilgebruik. Voor m'n gevoel zou ik dus pas sinds een jaar echt zwanger kunnen raken, maar helaas is dat ook niet het geval. Er zijn meerdere mensen die het dom vinden dat ik niet eerder na ha ga, maar wij moeten er aan toe zijn (stel dat het niet zo wil, dan kom je in de medische molen, voor we zover zijn moet je daar aan toe zijn vinden wij, want dat kost veel energie). Een vriendin van mij heeft pas na 4 jaar ha bezocht, omdat ze er ook niet eerder aan toe was. Zij is nu wel moeder van een lieve tweeling. Het ligt echt aan de persoon denk ik en wij waren er nog niet aan toe om in de medische molen terecht te komen. Als dat wel zou gebeuren in januari dan vinden wij dat goed en kunnen wij dit aan. Snap je?
Kan me helemaal indenken hoe je je voelt. Mijn zus vertelde pas dat ze zwanger was. Had dat echt niet meer verwacht maar voelde echt aan alsof er een bom insloeg. Moest natuurlijk wel blij zijn voor haar (en dat ben ik ook wel), maar moest wel even slikken. Niemand weet dat wij aan het klussen zijn dus extra moeilijk! Is inderdaad zo'n dubbel gevoel..... Onze tijd komt nog wel!