Mijn zoon( bijna 5) is geen engeltje natuurlijk. Maar ik werd ieder oudercontact erop gewezen dat hij zo lief en netjes altijd is/ was. Hij wordt nu al iets meer dan 1 jaar door wat kindjes geplaagd. Lees uitlachen, krabben,zand in haren, mond , oren doen ( oorontstekingen toen gekregen aangezien zijn buisjes verstopt raakten) Of hij wordt uit de groep gemeden, mag niet meespelen enz Ik heb uiteindelijk tegen hem gezegd ,nadat ik al meerdere had gezegd direct naar de juf te gaan,dat hij zich voor zichzelf op moest doen. Hij hoeft zich niet alles te laten doen. Mijn ouders zeiden al, let op, straks wordt je aangesproken dat hij een kindje heeft geduwd of dergelijke. En gisteren was het zover! De juf wees mij erop ( ben 3 weken geleden nog op oudergesprek geweest, en hij was zo lief!) dat hij de laatste tijd kindjes pijn doet. Wat was gebeurd wist ze niet. Maar ze wilde me er toch over aanspreken. Het eerste wat hij zei was, ik heb echt direct sorry gezegd. Hij weet dus dat het niet mag. Hij had zich dus voor zijn "beste" vriendje opgedaan en natuurlijk hij is nu de gebeten hond. Ik ben er best verdrietig over. Nogmaals hij mag uit zijn eigen geen kindjes pijn doen ( een duw geven) maar hij mag zich best voor zijn eigen op doen. Hij is zo verdrietig Probeert al vorig jaar en dit jaar met meerdere kindjes contact te krijgen maar wordt telkens uit de groep gemeden. Zijn "beste" vriendje was een onzeker kindje tot en met vorig jaar die heel erg aan mijn zoon hing. Nu heeft deze meerdere vriendjes en zegt dan ook tegen die van mij, jij bent mijn vriend nu niet meer. Ik weet het, het zijn kindjes. Maar pijn doet het toch om je kind zo alleen te zien lopen. EN dat terwijl hij zo makkelijk altijd contacten maakt. Ik wil het wel met de juf erover hebben .
Aah gos dit is mijn grootste angst. Je zoontje is zo te lezen een lief gevoelig mannetje en dat is mijn ventje ook. Ik vind het heel goed dat je hem voor zichzelf laat opkomen. Ik zou hem uitleggen dat hij nooit zelf mag beginnen maar wel voor zichzelf mag opkomen. Ik heb M verteld dat hij het aan de juf moet melden en als het door gaat hij stop hou op moet roepen. Houdt het kindje niet op dan mag die het kind een goede dauw geven. Pesten maakt meer kapot dan je lief is. Laat de juf maar er wat van zeggen maar als hij niet voor zichzelf op komt zijn de gevolgen groter dan een kind die soms een dauw geeft.
Ah wat sneu. Dit is ook mijn grootste angst, dat onze dochter volgend jaar op school ook geplaagd gaat worden. Zij is erg verlegen en terughoudend en krijgt over een week een bril. Ze durft ook niet voor zichzelf op te komen en is "te lief" voor andere kindjes. Ik zou de juf eerst eens aanspreken. Weet de juf dat hij geplaagd word? En doet ze daar wat mee? De andere kinderen aanspreken oid? Dat is wel belangrijk. Dat je zoontje nu voor zichzelf opkomt is top. Ik zou het ook niet gaan ontmoedigen, zolang je hem duidelijk maakt dat hij nooit uit zichzelf mag beginnen met slaan of duwen oid maar wel terug mag slaan of duwen. Gaat het pesten nou nog langer door, en wat de juf doet (of niet doet.. Dat kan ook) dan zou ik de kindjes die hem pesten persoonlijk aanspreken en stoppen ze dan nog niet zou ik de ouders aanspreken. Misschien wat drastisch, maar niemand verdiend het gepest te worden en ik zou er alles aan doen dat dat word gestopt. Belangrijk is trouwens dat je zoontje eerlijk blijft tegen jou en juf over het pesten en niet gaat zwijgen uit angst oid. Hou dat goed in de gaten. Succes lijkt me erg moeilijk
Ik vind het juist supergoed dat je zoontje nu voor zichzelf opkomt. Kom op zeg, zand in de oren waardoor zijn buisjes verstopt waren?? Nou, daar mag mijn zoon een flinke stomp terug voor uitdelen. Grote juf die daar iets van zegt tegen mij! Bij mijn zoontje begon het de eerste schoolweek ook zo. Er waren besjes in zijn oren en zijn mond gestopt en ik zat in de eerste week al bij de huisarts. Ik heb gesproken met zijn juf en de directrice. En ik heb mijn zoon geleerd dat hij in dit geval zich mag verdedigen. Zelfs nog geoefend thuis met rollenspellen. Dit heb ik ook doorgegeven op school. Eigenlijk is het vanaf toen heel goed gegaan. Ik hoor van de juffen dat mijn zoontje heel sociaal is en zich af en toe ook goed verdedigt maar ik hoor geen nare verhalen. Dus inderdaad overleg het met de juf en misschien is oefenen (rollenspellen) voor jullie ook wel een goed idee.
Hier ben ik het mee eens, mijn zoontje van 4 met een bril gaat in januarie na school. Maar als er wat is mag hij zich verdedigen niet vanuit zich zelf gaan slaan en duwen. Wel als hij geslagen wordt of geduwd wordt Ik werdt vroeger ook gepest, geschopt ik werdt een keer zo goed boos dat ik van me af ging slaan en toen was het pesten over
Wat vreselijk. Ik krijg ook al buikpijn bij de gedachte als mijn zoontje later gepest zou worden. Er komt echt zo'n oerkracht in me naar boven om hem te beschermen! Kinderen zijn zo hard en gemeen tegen elkaar en kunnen elkaar echt beschadigen. Helaas ziet de leerkracht alleen het lichamelijke als er ergens een duw (terug) wordt uitgedeeld, maar het geestelijke is nog veel erger! Ik zou een gesprek aanvragen met de leerkracht en alles vertellen over het pesten. De leerkracht kan er dan ook rekening mee houden dat wanneer je zoon duwt het ook uitgelokt kan worden. Schrijf maar eens op wat je zoontje thuis allemaal vertelt en wat de kinderen tegen hem gezegd hebben. Sowieso kun je vragen naar het pestprotocol. Elke school zou dat als het goed is moeten hebben. Vraag haar maar wat ze in de klas doet aan SEO (sociaal emotionele ontwikkeling) lessen. Echt belangrijk om een goede doorlopende lijn te hebben als school. De basis begint juist bij de kleuters! Toch is ook elke leerkracht anders. Ik ben zelf ook leerkracht en toevallig ben ik op sociaal gebied wel sterk om klassen te vormen en een fijn klimaat te creƫren. Er komen vaak nog meiden uit groep 7/8 praten over hoe ze zich voelen die ooit bij mij in de klas hebben gezeten. Omdat ik zelf hoog sensitief ben voel ik in klassen al snel dingen aan, en de kleinste details onderling sociaal heb ik door. Praat gewoon nog een keer met de juf en ook met je zoontje. Zorg dat er afspraken komen wat je zoontje kan doen als hij geplaagd/gepest wordt. Zorg dat de juf haar ogen extra open heeft en op hem en de andere kinderen let. Sterkte!
Ook eens met de zelfverdediging en dat is ook iets wat wij onze kinderen gaan leren. Mijn man is vroeger als klein kind veel gepest. Hij is heel dankbaar voor de opvoeding die hij van zijn ouders heeft gekregen maar 1 ding zou hij anders doen: meegeven dat ze zichzelf mogen verdedigen en niet over zich heen hoeven laten lopen. In mijn ogen is dat ook het enigste wat helpt. Kinderen kunnen zo hard voor elkaar zijn, je moet ze gewoon leren om voor zichzelf op te komen en weerbaarder te maken want gesprekjes met de juffen/ouders/pesters werkt vaak toch niet.
Inderdaad leren dat hij zichzelf mag verdedigen en als het nodig is ook best fysiek! Ik ben erg anti-fysiek problemen oplossen, maar heb met mijn dochter wel geleerd dat het soms nodig is. Zij loste alles verbaal op, maar werd door anderen soms ook fysiek lastig gevallen. Ik zei dan dat ze op zo'n moment weg moest lopen en eventueel naar de juf moest gaan, waarop zij opmerkte dat ze dan achter haar aan liepen, haar tegen hielden, enz. Inmiddels had ik op school al het eea opgevangen en gezien (dat sommige kinderen dus echt enorm fysiek waren ed en dat een groot aantal ouders dat ook prima vond en dat zelfs stimuleerde) en ik heb haar uiteindelijk verteld dat ze in dat soort gevallen, na het een aantal keer verbaal geprobeerd te hebben, best iemand aan de kant mag duwen. Slaan en schoppen ed vind ik niet nodig en dat weet ze, maar je verdedigen is soms nodig. Het heeft bij haar ook echt een flinke tijd nodig gehad om daar een balans in te vinden, omdat het totaal niet past bij hoe ze was tot ze naar school ging. Zo heeft ze ook een keer haar destijds beste vriendinnetje gebeten, naar mijn idee omdat het 'kennelijk zo hoorde'. Dat kan natuurlijk niet en dat wist ze zelf ook wel (en ik heb het haar toen ook nog een keer verteld ), maar het was allemaal enorm verwarrend voor haar. Na die ene keer heeft ze dat gelukkig ook nooit meer gedaan en ze zijn nog een flinke tijd beste vriendinnen geweest (inmiddels zitten ze in andere klassen). Als ik jouw verhaal lees, zijn er belachelijke dingen gebeurt. Ik zou zeker met de juf in gesprek gaan en dat ook aangeven, als je dat niet al gedaan hebt. Dan kunnen jullie misschien samen een plan maken waarop je zoontje (en de rest van de klas!) beter in zijn vel komt te zitten. Daarnaast zou ik zoveel mogelijk met je zoontje praten over alles en kijken of je hem wat vaardigheden aan kunt leren hoe hij met dit soort situaties om kan gaan.
Praat er inderdaad met de juf over. Ik wil mijn dochter ook absoluut leren dat ze zichzelf mag verdedigen. Ook wil ik haar leren dat plagen heel erg is. Ik hoop zo dat ze nooit een plager of geplaagde wordt. Hopelijk komt er een oplossing voor jouw zoon. Ik zou geloof ik ook zeggen tegen de juf, dat als ze mijn kind zand in zijn oren stoppen hij best voor zichzelf op mag komen. Als de juf dat anders ziet gaat ze maar beter observeren en zorgen dat het niet gebeuren kan!
Ocharme. Die kindjes wisten waarschijnlijk ook niet dat het zand zulke gevolgen zou hebben. Heb je (of juf) ze dat even stevig uitgelegd? Als je er niet uitkomt, zou ik naar een andere school gaan kijken. Ben blij dat wij vroeger ook van die gevoelige/oplettende juffen hadden. Wij moesten ook rollenspellen doen op school, en samen werkstukjes maken etc. om de sfeer goed te houden. Dat komt niet vanzelf.
Hm ik heb het ook weleens andersom gezien. Jongetje in de klas van dochterlief werd onwijs gemeden omdat hij altijd sloeg. Wat bleek... Hij liet gewoon heel lang dingen gebeuren zonder er wat van te zeggen en daarna ging hij dan "ineens" slaan. Bij navraag bleek dat zn ouders had gezegd dat hij best van zich af mocht slaan als hij werd gepest. Ik heb hem heel de dag (en nog 3 anderen) onder mijn hoede. Dus we hebben afgesproken dat hij het moet zeggen als hij iets niet leuk vond en dat de anderen dan ook moesten ophouden. Dan was er geen reden voor slaan. Dat werkte dusdanig goed... Dat hij daarna ook nooit meer "zomaar ineens" van zich af heeft geslagen. Dus eh dames.. Moraal van het verhaal... Pak het "je mag best van je af bijten!" Wel goed in Voor je het weet slaat het door naar de andere kant en zit je met hetzelfde probleem
Lijkt me goed om dit nogmaals met de juf te bespreken. Ik heb het altijd zo aan mijn kinderen uitgelegd: eerst duidelijk 'stop hou op' zeggen, werkt dat niet, dan naar de juf gaan, werkt dat nog niet, dan mag je een harde duw terug geven als ze doorgaan. Overigens, je hebt het over plagen, maar dit valt meer onder pesten Is het plagen of pesten? | Stop Pesten NU .
Bedankt voor alle lieve reacties. Saskia hij weet wel heel goed dat hij niet mag slaan, bijten enz. Dat zegt hij zelf ook. Vanmiddag dus nog eens gesproken met de juf. Ze had het met de kindjes in de klas erover gehad. En die zeiden dat hij idd geduwd had maar dat dat kindje hem eerst pijn had gedaan. Mijn zoon zelf heeft niet gezegd dat het ander kindje begonnen was. Nu vond ze omdat dat kindje er zelf niet was , ze had niet van de andere kinderen kon aannemen? Want zegt ze , hij heeft hem toch geduwt hij heeft toch wat gedaan. Ook al zou dat ander ventje hem eerst pijn hebben gedaan. Eigenlijk dus had hij niet voor zijn eigen mogen opkomen? Ik kijk het dus ff aan en anders weer een gesprek met de juf. Want toen ik melde dat hij zich vaak verdrietig voelt dat de kindjes ( die zich wel voor hem op hebben gedaan nu) vaak niet willen dat hij met ze speelt, zei zij. Ach dat zal wel een smoesje zijn om er omheen te draaien? Uhm dit heeft hij al een tijd hiervoor gezegd? Hier was ik dus wel best boos over. Hij is idd heel erg gevoelig. En niet een engel. Maar hij zou niet bewust een kindje pijn doen.
Het valt dan idd veel meer onder pesten. Ik heb hem idd ook gezegd ervoor naar de juf te gaan. Vorig jaar ook. Maar toch stopte het niet. Daarom gezegd dan duw je ze maar weg.
Ik vind het een hele bijzondere manier van reageren door een juf. Hebben ze op school een beleid en hulpmiddelen voor de ondersteuning van sociaal emotionele welzijn van kinderen (bijv zo iets Sociaal-emotionele ontwikkeling - uitleg begrippen onderwijs)
Oh wat vind ik dit vreselijk. En jij als moeder voelt je zo verschrikkelijk machteloos. Helaas is het hier herkenbaar. Mijn zoon is ook enorm gevoelig en veel te lief. Hij werd vorig jaar in groep drie zo gepest door 1 kind. Niks lukte meer en ik kreeg een heel ander jongetje thuis. Hij kwam op een gegeven moment naar beneden bij mijn ex man, en zei papa ik heb het gevoel dat iedereen mij een rot kind vind. Nou je breekt op zo'n moment. Mijn ex heeft heel lang met hem gepraat en daarna mij gebeld. Het bleek dat hij gepest werd en juf deed er niks aan als hij het zei. Als hij geschopt werd moest hij onder de stoel gaan zitten want dat voelde hij het niet!?! Ik was woest en heb gelijk die morgen erna school gebeld en een gesprek geƫist. Nou ze waren zich nergens van bewust bla bla bla, en ze zouden er op letten. Maar er veranderde niks. Ik heb zoveel gesprekken gehad. Vlak voor de vakantie duurde het erg lang voor hij naar buiten kwam, dus ik ging naar binnen zat die pop te huilen want hij was weer over de tafels geslagen door dat kind. Het werd zwart voor mijn ogen, en misschien helemaal verkeerd maar ik ben zo verschrikkelijk uit mijn plaat gegaan tegen dat kind. Juf klapte helemaal dicht, maar er knapte wat in mij. Ben gelijk daarna naar die jongen zijn vader gelopen heb gezegd het spijt me maar ik heb je zoon aangepakt. Hij zei waarom dan dus ik zei jou zoon heeft het hele jaar van mijn zoon vergalt. Die vader wist van niks, had er helemaal niks van gehoord terwijl ik zoveel gesprekken gehad. Ik heb de jongens in de auto gezet en ben weg gereden ik was zo zo boos, ik denk moet juf nu niet zien want ik draai door. Er was dus echt niks mee gedaan. Mijn zoontje is uiteindelijk blijven zitten, en ik heb direct aangegeven begin schooljaar dat als er niks aan het pesten word gedaan ik het hoger op zoek. Gelukkig zitten ze er nu boven op. Mijn advies is dus ook blijf heel goed in gesprek. En desnoods met de ouders erbij. Ik vind het soms onvoorstelbaar dat kinderen op deze jonge leeftijd al zo pesten. Het breekt echt mijn hart. Heel veel sterkte
Ik zou een aantal dingen doen. Eerst goed met zoon doornemen dat hij zelf zijn grenzen moet aangeven. Dus niet alles laten oplopen en vervolgens gaan slaan of duwen. Maar: - Duidelijk stop, ophouden, ik wil dit niet! roepen (met een harde en duidelijke stem, oefen dit ook samen met je zoon). - Weglopen uit de situatie - Pas als dit niet helpt duidelijk reageren door een flinke duw etc. Verder kan je kijken wat jij kunt doen om je zoon zekerder te maken. Blijkbaar is er iets waardoor hij een makkelijk slachtoffer is om te pesten. - Doe hem op een weerbaarheids of assertiviteitscursus, - Werk samen aan zijn houding. Dus probeer hem zelfverzekerder te maken. Zelfvertrouwen te geven is iets dat jij als ouder ook kunt doen. - Kijk of er iets waarom hij buiten de groep ligt. Dus zaken waar je samen met hem iets aan kunt doen. Draagt hij een bril, verkeerd kapsel, oude of verkeerde kleding etc? - Doe hem op een teamsport!! Goed voor zijn lichaamshouding, sociale vaardigheden en het leren kennen van andere kinderen. Misschien maakt hij hier wel vrienden. Je kind leren om altijd meteen naar de Juf te gaan zou ik juist niet doen. Een Juf moet een klas of schoolplein vol kinderen in de gaten houden. Die kan gewoon niet alles zien. Jouw kind moet leren zichzelf te redden. Zo werkt het nu eenmaal. Meteen naar de juf gaan kan worden gezien als klikken en zwakte (blijkbaar kan hij het niet zelf oplossen).
Jada wat erg dat je het ook herkent En dat er niks mee was gebeurt! Het kindje waar het gisteren mee was, was dus eerst zijn allerbeste vriendje. Die nu dus heel vaak omgaat met het kindje wat hem al meer als een jaar pest. En nu doet hij dus mee. Hij doet het ook niet zo heel geweldig op school Zijn score was niet zo goed. En dat terwijl hij best slim is en met dingen bezig is vaak waar kinderen vaak niet eens mee bezig zijn. En thuis maakt hij de reken dingen goed en op school niet. Dus volgens mij heeft het allemaal met elkaar te maken. Hij zal waarschijnlijk ook blijven zitten als het zo doorgaat. Omdat de druk en stress hem te veel wordt
Ik snap dit laatste wat je zegt maar ja als hij iets doet uiteindelijk krijgt hij de problemen. Hij is eigenlijk altijd een ventje wat zich terugtrekt. Lees als een kindje hem bij de glijbaan wegduwt of zegt jij mag niet, loopt hij weg. Hij zegt ook vaak ik ben weggerend voor ze. Dat van teamsport haalde mijn moeder idd ook aan vandaag.
Ik zou toch eens een heel goed gesprek voeren met de juf... Waarin je aangeeft hoe jij er in staat (en dat je duwen ed ook niet goedkeurt), maar dat je je ernstige zorgen maakt om wat je zoon vertelt. Ik begrijp uit je reacties dat je niet eerder met de pesterijen naar de juf toe bent gegaan? Dat zou ik vanaf nu zeker wel doen! Zo krijgt de juf beter zicht op wat er in de klas gebeurt en kan ze er wellicht beter op inspelen. Ook loop je dan minder het risico dat ze aan zal geven dat je er dingen bij haalt of omdraait of wat dan ook: het was dan immers al bekend. Als je bij de juf geen gehoor krijgt, dan zou ik de intern begeleider erbij betrekken. Het is nu begin december, er is nog tijd om het een en ander recht te zetten voordat er gesproken moet worden over blijven zitten of niet, toch? Al is dat niet het belangrijkste, dat is dat hij zich veilig voelt op school!