Onze kleine meid heeft gigantisch veel moeite om in slaap te komen. Op het moment dat ze in de wandelwagen wieg ligt of in de auto in de Maxi-Cosi ligt en die is in beweging is het goed maar zodra deze stil staat is het misschien 3 minuten en ze word wakker en begint te huilen. Snachts slaapt ze nog in de reiswieg bij ons op de kamer dat doet ze prima ze slaapt door. De ochtend na de voeding slaapt ze meestal ook nog wel een uurtje max 2 in de reis wieg of in bed. De rest wil ze alleen maar bij je liggen het liefst nog dat je loopt. Ook als ze slaapt is ze niet weg te leggen (of hoogstens voor een minuut of 5). Als ze niet moe is en je wil haar even weg leggen werkt dit voor een minuut 2 a 5 en dan zet ze het ook op het brullen. Ik heb een draagdoek (tricot slen) daar loop ik buiten welleens met haar dit vind ze alleen fijn als ze slaapt ook daar houd ze het niet langer dan 1 uur max 1 1/2 in uit ) voor binnen is dit geen optie te warm gezien de 3 lagen. Ze krijgt borstvoeding na de eerste voeding van de dag is het ongeveer 3 a 4 uur tot de volgende voeding daarna om de 2 uur tot 22.00 a 23.00 valt ze in slaap en slaapt ze tot ongeveer 5 a 9 uur. Ik heb een peuter thuis die ook graag aandacht wil en ook wil ik wat in mijn huishouden kunnen doen en ik zou het ook fijn vinden om te kunnen douche enz. Hoe doen jullie dat? Ik vind het echt zielig om haar te laten huilen hoewel ze dit soms wel nodig heeft om te kunnen slapen (maar dit huiltje is anders) maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen en vind dat ook echt niet kunnen als ze nog zo jong zijn.
Ik ben toevallig uit wanhopigheid gisteren begonnen met een plan: wanneer zoontje zich meldt verschoon ik hem, dan krijgt hij een flesje, boertje doen, dan gaan we samen even kroelen op een boxkleedje op de grond en als ik hem zie gapen of in zn oogjes wrijven of op zijn handjes sabbelen dan gaan we naar boven, doe ik hem in de Puckababy en dan leg ik hem in bed. Gisteren ben ik in totaal een half uurtje bezig geweest. Als hij echt begint te huilen (de fase direct na het jengelen), loop ik er even heen, aai hem over zijn bol, zeg wat liefs en zet zijn muziekdoosje even aan. Dan loop ik weer weg. Dit doe ik een paar keer, zo vaak als nodig is. Ik moet zeggen, ik heb hem gisteren ook vijf minuten laten huilen. Zelfs de stopwatch erbij gepakt, anders trek ik het niet zo goed haha. En na die vijf minuten...? Was het stil. Vanmorgen zelfde verhaal, alleen dit keer was hij na vijf minuten rustig jengelen stil. Geslapen van 08.45 tot 12.00! En na de volgende fles was hij weer na enkele minuten jengelen stil. Ik heb nog nooit zoveel kunnen doen als de afgelopen twee dagen, want ik werd compleet gek van het met kind op de arm zitten/staan/lopen. Zolang je dit ritme een beetje volhoudt en je hem weglegt zodra je ziet dat hij wel degelijk moe is, moet er vanzelf een moment komen waarop hij accepteert dat hij in bedje ligt en toch wel heel moe is... Als wij het kunnen... kan jij het ook!
Ik herken een hoop in jouw verhaal, het probleem bij mij is alleen dat hij best in z'n eigen bedje kán slapen, maar door het op en neer brengen van m'n dochtertje naar school, is dat haast niet mogelijk. Ook hetzelfde met snel wakker in de reiswieg als je eenmaal stil staat enz. En ook nog een dochter van 4 in het huis rondlopen die ook haar aandacht wil en oja.....dan ook nog het huishouden Zou je niet kunnen proberen of ze het fijn vind om op haar buik te slapen in de box? Dit werkt hier af en toe nog weleens. Verder zou ik je ook geen verdere tips kunnen geven
Herkenbaar.. Mijn meisje begint al na 5 min als de fles leeg is te gapen.. heb geen idee wanneer ze bou echt moe is dus weet ook niet wanneer ze naar bed"moet", mrt het gevolg, weer niet kunnen slapen!
Heel herkenbaar.. Had ook een ontroostbaar meisje. De hele dag huilde ze en ik werd/word er echt radeloos van. Ik hou een strak schema aan. Verschonen - voeden - even bij mij zitten - even in de box als ze nog niet moe is - in bed. Als ik haar in bed leg stop ik haar goed strak in en krijgt ze een muziekje. Zodra ze dus gaapt gaat ze in bed. Een baby van deze leeftijd is moe na ongeveer 1 uur a 5 kwartier dus ik hou de klok ook een beetje in de gaten. Door dit te doen is het hele erge ontroostbare huilen bij mijn dochter veranderd in gewoon huilen. Je hebt neiging om haar op de arm te gaan troosten maar dit maakt het alleen maar erger. Ze krijgen dan teveel prikkels waardoor ze weer wakker worden en niet meer in slaap kunnen komen. Je komt als het ware in een vicieuze cirkel. Haar kamertje is donker, ik doe het gordijn dicht. Verder ligt ze met haar hoofd onder het hemeltje om zoveel mogelijk prikkels buiten te sluiten. Ik maak het bedje niet meer onderaan op maar ze ligt in een matrozenbedje. Dus het laken dubbel en daar ligt ze dan op. Dus als het ware in een zak zodat ze niet naar beneden kan zakken. Nadat ze in bed ligt begint ze na ca 30-45 minuten te huilen. Dan is het nog lang geen tijd voor de volgende fles.. ik moet dan nog bijna 2 uur 'rekken'. Ik laat haar een kwartiertje huilen, dan ga ik even heen. Hand op haar hoofdje. Niets zeggen en niet aankijken. Wel krijgt ze dan een speentje. Als ze rustig is ga ik weer weg. Dit herhaal ik dan dus regelmatig. Maar ik laat haar ook wel eens wat langer huilen, ligt aan het huiltje wat ik hoor. Uit bed halen doe ik niet (meer). Ze moet leren te slapen in bed. Hoe moeilijk het af en toe ook is.. heb zelf ook wel eens staan huilen boven haar bedje omdat ik niet meer weet wat ik doen moet. Gelukkig slaapt ze 's nachts wel anders weet ik niet hoe je dit vol moet houden.
Ik herken je verhaal.. Wij hebben ook een heftig jaar achter de rug. (Check mijn geopende topics maar eens). Nu gaat het enorm veel beter. Ik kan je alleen zeggen dat jij je eigen weg moet bepalen. Sta je, zoals ik, niet achter het laten huilen van je kindje, dan wil ik je laten weten dat het ècht niet hoeft. Omdat het vaak wordt gedaan lijkt het de enige weg, maar ik weet nu dat dat niet zo is. Wat je baby doet is volkomen natuurlijk en hartstikke normaal. Alle kindjes hebben behoefte aan nabijheid, sommige kindjes uitten dat veel sterker. Je moet je afvragen of je wilt dat ze stoppen met het uitten van die behoefte. Ontroostbaar huilen, ook als je je kindje bij je houdt is vreselijk. Vreselijk zwaar ook. Als dat zo is, dan kun je de medische kant bekijken. Kiss-syndroom, gevolgen van een zware bevalling, refluxklachten, koemelkallergie.. Osteopaat en kinderarts zijn een bezoek waard. Als je open staat voor een andere kijk op het omgaan met een onrustig kindje dan raad ik je deze site en artikels aan om te lezen. Hiermee gingen mijn ogen en mijn hart open: (Vooral het laatste stuk niet vergeten te lezen): Column: Handleiding voor het resetten van je baby | Kiind Magazine En deze: Niet voor watjes: Baby's, huilen en hechting | Kiind Magazine Veel sterkte en: ECHT! het kan zo maar ineens beter gaan!
Oh, en mijn zoon heeft ook leren slapen in zijn eigen bedje. Zonder huilen en zonder strakke schema's.
Mijn jongste zoontje wilde de eerste maanden ook niet in zijn bed slapen ('s nachts overigens wel in de wieg naast ons) Ook box, kinderwagen etc waren niet goed. Alleen bij ons (ieg een warm lijf) kwam hij tot rust en viel hij in slaap. Hij wilde gewoon erg graag bij ons zijn en had erge mamahonger. Ik heb daar aan toe gegeven en hem de eerste maanden heel veel gedragen. Na 4 maanden ging hij langzaam aan in zijn bedje en met 5 alleen maar. Hij slaapt nu heerlijk (kort, maar wel lekker haha). Is een geweven draagdoek misschien wat voor je? Is veel minder warm dan een rekbare dus misschien een uitkomst voor binnen? Het is heel zwaar, dus heel veel sterkte en weet ieg dat het uiteindelijk echt goed komt!
ik heb haar gisteren eventjes om te proberen even te laten huilen ben elke keer naar boven gegaan als het te erg werd en elke 5 minuten als ze nog niet lag te slapen. Mijn hart huilde net zo hard mee. Het kleine meisje viel tussen door elke keer in slaap om vervolgens weer krijsend wakker te worden. Na een half uur heb ik haar weer bij me gepakt plat geknuffeld en viel ze snikkend in slaap. Doe ik nooit meer. Ik heb een redelijk makkelijke bevalling gehad ongeveer 14 uur weeen om 10 uur 5 cm ontsluiting en om 15.30 is ze na 17 minuten persen geboren (de oudste is met een keizersnee geboren). Ze heeft geen speen en krijgt alleen borstvoeding uit de borst. Ik ben nou aan het kijken naar hoe te voeden ik heb teveel melk dus ga per voeding nog maar een borst geven (in de hoop zo in ieder geval de krampjes te verlichten). Ik doe ongeveer een uur over voeden tussendoor verschonen spelen verder voeden ze is dan ook echt gewoon moe en moet dan ook slapen. Ze ligt strak opgedekt in bed wel met de handjes boven de deken op het moment dat ze niet bij haar handjes kan is de wereld te klein. Ze boert heel slecht soms snel binnen 5 minuten soms pas na een half uur en soms helemaal niet. zowel wrijven rustig kloppen als draaien met mijn hand op haar rug het maakt niet uit het komt er niet gemakkelijk uit. Ze heeft regelmatig zuur dit komt door het cb door de snelle toestroom van de melk en het slechte boeren. Om de week is ze verplicht om zus lief lopend mee te brengen en halen 4 dagdelen loop dan 1 1/2 a 2 uur op een dag dat slaapt ze meestal wel tot we thuis zijn. Over 4 maanden moet ze naar de basisschool dan zou dit meer worden. In de andere week zoals nu zit man in de nacht blijft ze gewoon liggen in bed (en past mijn man op) dan slaapt ze in de ochtend wel gewoon. Ik ga een lactatiekundige inschakelen en mocht dat niet helpen naar de osteopaat voor baby's.
Wat goed dat je een LK laat meekijken. Wie weet heeft ze nog goede tips. En lees de links van Samarinde nog eens, daar kan je ook veel mee.
De linkjes ga ik op mijn gemakje even doorlezen. en de overige dingen uit te laten sluiten helaas heb ik hier huisartsen die gewoon nergens wat vanaf weten (hoewel ze dat wel denken). ik ben een beetje huiverig om naar hun toe te gaan (ik weet heel slecht maar we hebben hier ook geen mogelijkheid om naar een ander te gaan). Ik ben toch blij te lezen dat mijn gevoel op dat punt hetzelfde is ondanks dat het fijn is voor je handen vrij te hebben heb ik onze dame het liefst bij mij en voed ik op verzoek. Maar het verschil voor mij nu is dat ik ook gewoon dingen moet doen ik moet mijn huishouden doen mijn peuter wil ik ook liefde en aandacht geven ze doet het super maar ik voel me ronduit schuldig dat ze nou wat minder aandacht krijgt. 2 weken geleden was ze nog zo verschrikkelijk overal tegen in aan het gaan alles was een ramp om te doen. Nu heb ik een vriendelijke goed luisterende peuter weer maar wat ik ook wel wil houden en ik kei trots op ben dat ze het zo super doet met haar baby zusje erbij. Mijn man is misschien 2 uur per dag wakker thuis en dan moet hij ook dingen doen. In het begin kreeg hij de kleine dame goed getroost en sliep ze ook bij hem maar nu is het alleen nog mama mama. En dat is niet erg voel me bevoorrecht want ik vind het heerlijk knuffelen met de kleine meid maar het is soms best lastig.
Natuurlijk is het zwaar, ook al volg je je hart. Ht makkelijkst is een baby'tje die lekker in het eigen bedje slaapt en alles redelijk volgens het boekje doet. Dat je daar naar verlangd is normaal! Voel je niet schuldig. Ik heb me ook enorm gefrustreerd gevoeld en soms nog. En soms moest ik moeite doen om het mijn zoon niet kwalijk te nemen. Oh, ehm, ik ga. Hij huilt. Precies wat ik bedoelde
voor de rest doet ze het super echt een makkelijke tevreden baby is ze alleen dat slapen niet. gister heerlijk samen in bed in slaap gevallen rond een uur of 9 om 12 uur nog maar een keer borst gegeven normaal drinkt ze tussen 9 en 10 anderhalve borst. en ze sliep tot half 8 weer gewoon in de wieg.
Niet alle reacties gelezen maar zal even vertellen hoe het hier ging... Ik heb onze dame 4 maanden lang gedragen, ze sliep alleen in de draagdoek/draagzak met mijn pink in haar mond, vreselijk vermoeiend! Maar laten huilen was voor mij geen optie! Er komt zo vreselijk veel stress vrij in zo'n klein lijfje! Kan op latere leeftijd schade opleveren. Nu sinds een week leg in haar in bed en valt ze zonder huilen, soms met duimpje in slaap! Baby's gaan echt wel in hun eigen bed slapen, zodra ze er aan toe zijn!! Het is de eerste tijd misschien pittig maar ik zou dr lekker bij me houden. De marsupi draagzak is trouwens ideaal voor kleintjes! En niet zo warm.