hoi allemaal. weet niet zo goed hoe dit te schrijven. ben zwanger van de 2e en daardoor veel meer bezorgd als normaal. mijn zoon is 4 en gaat sinds november naar de kleuterschool. het is een vrolijk kind dat veel observeert, snel leert als hij het leuk vindt, een kei in manipuleren (doen alsof hij iets niet kan als hij het niet wil), zeer zorgzaam, goed luisterend, geordend. een apart kereltje dat al vanaf kleins af aan uren op een matje op de grond kon liggen om alleen maar om zich heen te kijken. op het kinderdagverblijf, peuterspeelzaal en thuis. gewoon alleen maar kijken in het rond. speelgoed is vaak hetzelfde en als hij speelt maakt hij van niks alles en leeft dan in een enorme fantasie wereld. maar goed nu komt het dus. hij neemt dingen letterlijk en vindhet moeilijk als anderen dat niet doen. *zo wordt hem gezegd door de juf er wordt niet in het zwembad geplast. dus volgende keer zwemmen wil hij niet want hij mag niet plassen (voor hem is het zwembad het hele gebouw). hem door de juf laten uitleggen dat de juf het water van het zwembad bedoelde. toen was hij dus boos op de juf want ze moest wel zeggen wat ze bedoelde (lijkt grappig en leuk maar hij meent dat heel serieus en is echt een week boos geweest op de juf omdat hij dus niet wilde zwemmen omdat de juf niet zei wat ze eigenlijk bedoelde). *al vroeg leren de kids regels om pesten te proberen te voorkomen. hou op stop moet je zeggen als een kind iets doet wat je niet wil. het andere kind wordt dan geacht te stoppen. mijn zoon neemt dat letterlijk en durft na 3x dat niet meer te zeggen want de andere kinderen stoppen niet. hij wil ook niet met andere kinderen spelen want die doen niet wat ze moeten doen. ze moeten stoppen als hij dat zegt en dat doen ze niet. *als de zoemer gaat meoten de kleuters per klas in een rijtje gaan staan per 2 kindjes. iedereen heeft een vast maatje waar ze bij moeten blijven staan. mijn zoon dus in vreselijke dubio want als rustige kleuter is hij gekoppeld aan een drukke (oudere) kleuter die nooit rustig in het rijtje staat of loopt. nou is het vandaag de zoveelste keer dat mijn zoon valt omdat hij dus bij dat maatje wil blijven die dwars door het rijtje rent en springt. deze keer flink gevallen en handen helemaal kapot en zijn fietshelm een deuk. als ik dan zeg tegen hem blijf jij maar in het rijtje staan kan dat niet volgens hem. want de juf zei bij je maatje blijven. hoe kan ik hiermee omgaan? vind het zo zielig om te zien. we horen volgende week hoe hij in de klas is, maar als ik hem zo hoor dan speelt hij het liefst alleen of met een enkel oudste kleutertje (6 jr). oja laatst was hij ook helemaal aan het huilen toen hij uit school kwam. hij moest kralen rijgen en de juf zei maak de ketting maar helemaal af (bedoelende maak je opdrachtkaartje af). na zijn opdrachtkaartje had hij nog draad over en is dus vooraan begonnen weer met de opdrachtkaartje om de rest van zijn ketting af te maken. want draadje niet vol is ketting niet af in zijn ogen. een ander kindje had hem gezegd dat hij zich niet aan de opdracht hield en hij hield vol dat de juf dat gezegd had. uiteindelijk dus het drama omdat weer niet gezegd was, wat bedoeld werd. soms denk ik wel eens dat hij een speciaal kind is ofzo. want hoor van geen enkele ouder terug dat hun kind zo reageert. hij wil ook bij geen andere kindjes spelen, als kindjes hem odnerweg roepen vraagt hij zich af waarom ze dat doen. als je hem verteld dat ze hem dan leuk vinden of gewoon hoi willen zeggen snapt hij daar niets van. heel lang stuk is het geworden, maar ik weet zelf gewoon niet of ik me nou zorgen moet maken of nog niet. hij trekt al sinds kleins af aan heel erg naar oudere kinderen omdat zijn taalgebruik zich heel snel en vlot ontwikkelde. op de peuterspeelzaal zei hij ook vaak dat hij de peuters niet snapte of niet verstond en dus niet wist wat ze wilde.
oja dat vrolijke is er erg vanaf aan het gaan. hij verzet zich enorm tegen alles momenteel. en hij zegt zelf dat hij altijd boos is (vooral op mij...maar als thuisblijfmoeder ziet hij mij ookhet meeste). ook praat hij heel veel over dood maken, kapot hakken e.d. vooral over ons als ouders, maar ook zegt hij dat tegen opa en oma als die iets doen wat hem niet aanstaat.
Ik zou eens contact opnemen met je huisarts. Dan weet je zelf in ieder geval waar je aan toe bent en is je onzekerheid misschien een beetje weg.
Klinkt als het autistisch spectrum of een zeer hoge intelligentie (maar goed, ik ben een leek dus ik kan er volledig naast zitten). Ik zou eens naar de huisarts gaan of het een keertje opnemen met de schoolarts.
sommige dingen herken ik wel ook bij mijn oudste zoon 4 jaar! hij is dwangmatig als juf zegt dat iets zo af moet doet hij dat ook krijgt hij het niet optijd af is hij erg verdrietig! ook hij trekt naar oudere kinderen hij speelt het liefst alleen of met oudere kinderen (van groep 3) op de peuterschool vond hij de andere kindjes niet "slim"hij snapte ze niet ivm hun taal gebruik en fanatasie iedereen moet met zijn fantasie mee spelen hoe hij het wil dit maakt dat er toch wel vele ruzies ontstaan thuis moet ik hem overal goed op voorbereiden hoe de dag er uit ziet wijk ik hier vanaf is hij helemaal over de rooie erg verdietig en boos gauw zeggen nee dat kan ik niet terwijl hij dat heel goed kan!!! hij heeft vele dingen van zijn vader dwangmatig, faalangst etc. waar we hem graag wat willen voor behoeden dus wij krijgen vanaf zijn 2de levensjaar al hulp via vto team nu is hij net doorverwezen naar het autistisch team wij wachten rustig af en we hoeven echt geen "stempel" maar willen hem het leven zo gemakkelijk maken zodat hij zich zelf niet in de weg zit zoals zijn vader wel was want dat is en blijft een erg grote belemmering
Je beschrijft hier helemaal mijn zoon. Ik had het geluk dat het school ook opviel en meteen is begonnen met observeren. Daaruit bleek ook dat hij niet op zijn plek was in de kleuterklas, hij verveelde zich gewoon letterijk want waar hij het alfabeth al kende, tot honderd kon tellen en zichzelf al had leren lezen, speelden de anderen spelletjes die hij helemaal niet kon begrijpen. Zeg nou zelf, je kunt toch helemaal geen vadertje en moedertje spelen als je nog niet eens een kind hebt. Mede hierdoor zijn we tot een gezamelijk besluit gekomen om hem een groep te laten versnellen. Hij is dus van groep 1 naar groep 3 gegaan en nu zien we een heel ander jongentje die veel beter in zijn vel zit. We hebben veel gesprekken gehad en aan het begin van dit jaar is hij "onderzocht" door een psychologe. Ze heeft hem geobserveert en enkele tests afgenomen (waaronder een iq test) Op de iq test teste hij normaal maar met een disharmonieus beeld. Houdt dus in dat hij op taal, geheugen en figuren ver boven het gemiddelde scoorde (dat wil dus zeggen dat hij op die gebieden wel hoogbegaaft scoort) Voor de rest hebben we vragenlijsten ingevuld (ook school) en uiteindelijk is daaruit gebleken dat ons zoontje een stoornis in het autistische spectrum heeft. Hij heeft dus het syndroom van Asperger. Wat betreft het zwemmen, hier dus een knul die weigerde om zijn hoofd onder water te doen. Wat we ook deden en wat we ook zeiden hij deed het niet. Reden er hing een bordje bij het zwembad. Verboden te duiken
wat ik dus erg fijn vind is de herkenning van jullie....jeetje dat doet me goed. mijn zoon kon voor de peuterspeelzaal (hij was 3 toen hij daarheen ging) tellen tot 100 met gemak. optellen en aftrekken tot 5 en tot 10 met wat hulp. letters herkennen, alle cijfers herkennen tot 9. maar toen ondekte hij daar dat niemand dat kon en toen wilde hij het ook niet meer. thuis geen aandacht aan gegeven en nu kan hij dus met moeite tot 15 tellen, herkent cijfers maar tot 5. optellen lukt nog redelijk maar aftrekken heeft hij geen zin meer in. laatst kleutercito gehad. komt hij thuis mam ik moest kleuren zeggen maar daar had ik geen zin in, dus heb ik gezegd dat weet ik niet hoor juf !!!! mijn zoon loopt in zijn eentje over het speelplein heen en gaat rustig met groep 5 of 6 voetballen in de pauze (hij is dus net 4 jaar). met zijn klasgenootjes doet hij dat niet. die snappen me niet zegt hij dan inderdaad ook. volgende week 10 min. gesprek met de juf en uitslag kleutercito. ben erg benieuwd want heb het idee dat school het niet ziet. wil helemaal geen stempeltje op zijn hoofd. maar als het hem verder helpt in wie hij is.......pfff (zit gewoon met tranen te typen en te lezen dat er herkenning is wat hij doet...zwangerschapshormonen zullen dat wel zijn). oja hij heeft ook een enorm geheugen. kan zich nu nog herinneren (nee niet van foto's maar uit zichzelf) wat zijn neefje aanhad toen we in 2009!!! naar de efteling gingen. we kregen laatst doos kleren van hen en hij zei meteen o die broek had L aan toen we naar de efteling gingen. en het bleek nog te kloppen ook.
Klinkt bekend hoor, hier speelt Kylian het liefst met rustige kindjes en oudere kindjes. Dit komt omdat die voorspelbaarder reageren dan zijn leeftijdsgenootjes. Wat betreft geheugen, hij weet precies wie in welke auto rijdt incl. nummerbord. Weet ook precies te vertellen wanneer en hoe laat dingen zijn voorgevallen (ook al is het een jaar geleden of langer gebeurt) Het is heel logisch dat hij het rekenen en tellen enz niet meer doet. Je kind begint nu te merken dat hij anders is en wil zijn hoofd niet boven het maaiveld hebben. Hij past zich dus aan aan zijn omgeving. Als school dit niet ziet en jullie vertrouwen het niet ga dan naar je huisarts en vraag of je doorverwezen kunt worden naar een (kinder) psychologe die ook iq testen af mag nemen. Want hoe vreemd het ook mag klinken hoogbegaaftheid en autisme hebben erg veel overlappende symptomen en alleen door een onderzoek zul je er achter kunnen komen of dit bij je kind speelt.
als ik denk tussen hoogbegaafd en autisme, dan denk ik toch eerder het laatste bij mijn zoon. het is ons eerder al eens gezegd door een kennis die werkt met autistische kinderen en recent door iemand die ik via een forum heb leren kennen dat mijn zoon wel erg veel leek op haar zoon die asperger heeft. vind het erg lastig allemaal. zeker nu door de zwangerschap ben ik extra vatbaar ervoor. overbezorgd zeg maar. ik ben erg benieuwd wat school zegt over hem tijdens het 10 min. gesprek want we willen graag eerste weten wat zij vinden en zien bij hem voor dat wij zeggen wat wij thuis zien. thuis wordt hij steeds giftiger op kleine simpele dingen. kan al driftbui krijgen omdat er een blokje niet op zijn toren blijft staan (is dan ook nooit zijn schuld maar altijd schuld van dat blokje want dat luistert niet naar hem). vind het ergste dat hij doet alsof hij het niet kan/weet. misschien volegnde week zijn oefenboekje van thuis (leeftijd 5-7 jr) eens meenemen omte laten zien wat hij kan. op de peuterspeelzaal kreeg ikv erontrustende leidster die wilde aankaarten dat mijn zoon een simpel spel als memorie absoluut niet kan en helemaal niets van snapte. eeuuuhh jawel hoor maar dat vind hij kinderachtig daarom spelen wij het met varianten als 2 dingen zoeken die bij elkaar horen (zandbak en schep; sjaal en handschoen e.d.) om het interessant te houden voor hem. de leidster keek vol verwondering want het was nooit in haar opgekomen dat hij het te simpel vond. terwijl met tekenen ligt hij achter. hij tekent nauwelijks nog iets. tis meer krassen en dan zegt hij het is een vliegtuig en als papa dan thuiskomt en verteld over de tractor op de weg waardoor hij later is is de tekening van mijn zoon in eens een tractor.
ik denk dat het heel verstandig is om hier met de huisarts over te praten, die kan je verder helpen. Als je het gesprek met de leerkracht hebt over de cito ook uitleggen dat hij thuis eerlijk zegt dat hij er geen zin in heeft en daarom zegt: ik weet het niet juf. Je kan dan ook aangeven dat ze bij de ha hulp zoekt en dat je het hier moeilijk mee hebt. Het is duidelijk dat jouw ventje met zn koppie niet op dezelfde golflengte zit als andere kleuters. Ik ben er ook geen kenner in, maar hoogbegaafdheid komt ook in mij op, ook omdat ik jouw verhaal herken van een jongetje die ik als peuter in de groep heb gehad. Ook het syndroom van asperger, maar vaak valt hoogbegaafdheid en autisme samen. suc6!!
Heel herkenbaar. Uit de onderzoeken bleek hier ook duidelijk dat Kylian op gebied van tekenen ruim een jaar achterliep op leeftijdsgenoten. Toen realiseerde ik me ook dat het voor hem heel frustrerend moet zijn om op het ene gebied je te vervelen omdat je al veel verder bent terwijl je op het andere gebied op je tenen moet lopen. Een slechtere motoriek is ook 1 van de symptomen van Asperger. Ik heb er wel veel verdriet over, me te realiseren dat we hem jaren lang speelgoed aanboden waar hij gewoon nog niets mee kon omdat hij juist daarin achterloopt. Maar sinds kort begint hij te spelen met zijn playmobile (2 jaar geleden op zijn verjaardag gekregen) en sinds 2 weken tekend hij huisjes. Het duurt gewoon even voordat hij informatie eigen heeft gemaakt. En juist op het sociale vlak is dat heel moeilijk omdat daar een zelfde situatie zich nooit 2 x exact hetzelfde voordoet terwijl bij Kylian pas naar b.v 4 x exact dezelfde situatie het kwartje valt. Wat betreft de driftbuien om heel simpele dingen, die hebben wij hier ook. Kylian kan dan niet zeggen waarom hij zo doet maar reageert heel emotioneel (veel en vaak huilen, boos worden). Wat hier helpt is dat ik het moet raden (zegt hij ook je moet het raden mama), klinkt misshien vreemd want zo bedoelt hij het niet maar ik moet hem gewoon op weg helpen. Zo was hij zaterdagavond ook heel verdrietig en ik moest weer raden waarom. Ik begin dan met het ding waar zijn verdriet begon. Ben je verdrietig omdat je je piemel moest wassen. - Ja want als ik mijn piemel was dan doen mijn tanden pijn Nu kwamen we tijdens een tandarts controle erachter dat hij zijn eerste grote mensen kiezen al krijgt dus we waren al enigsinds voorbereid. Kylian doet je kaak zeer Ja Doet hij alleen vanavond zeer Nee deed hij vanmorgen ook al zeer Ja wilde je daarom vandaag niet eten Ja Het is soms heel erg vissen
Ben je al een gesprek aangegaan met de leerkracht? Zo ja, wat zei zij hierover? En is de ib (interne begeleiding) ingeschakeld? Het ziet ernaar uit dat hij gefrustreerd is. En dat kan goed komen omdat hij aan het onderpresteren is. De eerste 6 weken in een kleuterklas zijn bepalend voor de observatie. Als de juf hem nu gaat observeren is de kans groot dat er niets bijzonders uit komt. Hiermee bedoel ik dan dat hij zijn gedrag heeft aangepast aan de groep. Hij tekent op hetzelfde tempo en werkt op dezelfde manier als de andere kinderen. Als hij wel bv hoogbegaafd blijkt te zijn, wat ik nog niet zeg, maar stel, dan hoeft dat ook echt niet op alle gebieden te zijn. Misschien is zijn motoriek nog niet zo goed ontwikkelt en vindt hij tekenen daarom wel erg moeilijk.
qua motoriek is het inderdaad slecht gesteld....hoewel....heel wisselend. kreeg toen hij net 3 was van sinterklaas een step (gewoon 2 kleine wieltjes) en stepte zo weg, linker of rechter voet maakte hem niet uit. springen met 2 voeten tegelijk kan hij pas sinds een half jaar. fietsen zonder wijwieltjes lukt niet omdat hij te druk is met wat hij in zijn omgeving ziet. valt er een blaadje is hij afgeleid en vergeet hij dat hij moet trappen om zijn fiets onder controle te houden. hij is de jongste op zwemles (ook sinds begin november) en dat gaat perfect. heeft al 3 stickers verdient, maar hij vind zwemmen ook echt leuk. al heeft hij wel moeite met het recht liggen (ligt vaak of met buik te ver onder water of met hoofd te ver boven water als hij op zijn rug ligt). lastig maar super fijn hier te lezen dat jullie dingen herkennen. als baby altijd al gedacht dat hij anders was. weet niet waarom. misschien wel omdat hij toen al uren kon kijken naar lichtjes of bewegende dingen. sliep heel snel door snachts. vanaf zijn 2e zindelijk dag en nacht in een week tijd en ook vanaf zijn 2e geen sseconde meer geslapen overdag. en hij kon op zijn 2e al met opa en oma bellen en heel gesprek houden dat voor beide kanten te begrijpen en te verstaan was. cb heeft trouwens nooit iets gedaan en schreef alleen op dat hij alles al kon. vorig jaar daar commentaar opgegeven en toen werd er eindelijk opgeschreven dat hij met 3 jr alles van 3+9mnd al kon maar meer ook niet. emoties vind hij moeilijk en inderdaad ook hier vraag ik vaak als hij boos is. niet van wat is er, maar heb je verdriet of ben je boos. ben je daarom boos, nee, misschien dan daarom? monique, volgende week hebben we gesprek met de juf. hij zit nu sinds 1 november op school dus de eerste weken zijn al vorobij en inderdaad denk ik dat hij zich nu aangepat heeft omdat sinds de kerstvakantie de driftbuien erger zijn egworden en hij veel sneller weer opgeeft als iets niet lukt.
oja meiden....suepr fijn dat jullie reageren. heb echt het idee dat ik hier iets mee kan hoor. voel me wel wat sterker dat ik niet gek ben en het echt de moeite waard is om na te kijken wat mijn zoon heeft. we oefenen nu in zijn eigen oefenboekje en neem dat volgende week gewoon mee naar de juf om te zien. oja wat betreft motoriek. hij heeft moeite met bewegen van zijn pols dus schrijven, tekenen e.d. lukt waarschijnlijk daarom niet. vroeger had hij vaak ook zijn handje verkeerd om als hij iets vast had. met een schaar ook. hij knipt op zijn kop als het ware.
Hier is hij zindelijk vanaf 4 jaar maar dan ook zo van de 1 op de andere dag overdag en 's nachts en nog nooit een ongelukje gehad. Zwemmen vind hij leuk en het gaat steeds beter, hij doet er alleen wat langer over om het onder de knie te krijgen omdat hij angstig is. Hij fietst nog steeds met zijwieltjes en presteert het om ook daarmee om te vallen. Als hij schrijft begint hij met links, halverwege de zin gaat hij verder met rechts (heel appart om te zien) al gaat zijn voorkeur wel steeds meer naar rechts. Springen met 2 voeten doet hij sinds zijn 4de toen we hem een trampoline cadeau deden (toen wist hij dat hij zich niet zeer kon doen als het niet lukte en kon hij het wel). Sinds een paar dagen probeert hij te huppelen en te hinkelen. Hij heeft een ontzettende angst voor het wandrek en dus is er de afspraak gemaakt met juf dat hij dit echt niet hoeft. Dit brengt zo'n rust met zich mee dat hij nu gewoon mee kan doen met de gym en niet meer wordt verlamt door het idee dat er een kans bestaat dat hij het wandrek op moet. De ene keer loopt en speelt hij wel met klasgenoten en de andere keer loopt hij helemaal alleen rondjes op het speelplein. Dat laatste is moeilijk om te zien maar hij is dan wel gelukkig/blij en dus lijkt het meer een "probleem" te zijn van mij.
wat betreft het alleen over de speelplaats lopen denk ik ook vaak dat het meer mijn probleem is dat hij dat doet als zijn probleem. want hij vind buiten spelen op school super leuk. haha zijwieltjes fietsen. hier valt hij ook met zijwieltjes nog...lol.
De fysio heeft mij verteld dat ze in eerste instantie vanuit de schouder de bewegingen maken, daarna vanuit de elleboog, daarna vanuit de pols en dan pas vanuit de vingers. Je kunt de fijne motoriek wel wat stimuleren door b.v rozijntjes op te laten pakken met 1 hand. Dan moet hij het rozijntje wat hij opgepakt heeft in diezelfde hand stoppen (dus met de duim en wijsvinger richting handpalm en dan met de andere vingers het tussen handpalm en vingers vastpakken) en dan b.v 5 rozijntjes oppakken op die manier en dan lekker opeten. Een verdikking om het potlood waardoor zijn vingers al in de goede stand moeten staan is ook handig, leert hij meteen de goede grip en de potlood is makkelijker te hanteren doordat het nu dikker is.
Ik zou er inderdaad een goed gesprek over aangaan met de juf en vragen of hij geobserveerd kan worden door de intern begeleiding. Voor jullie komt dat misschien heel heftig over. Maar die mensen zijn er voor jouw kind. Om ervoor te zorgen dat je kind lekker in zijn vel zit en krijgt wat je kind nodig heeft. En natuurlijk weet je kind niet dat ze voor hem komen. Na het gesprek wat je hierover krijgt, want dit wordt normaal gesproken altijd terug gekoppeld, wordt er verder gezegd hoe nu verder. Wat zijn de bevindingen en wat kunnen we hieraan/hiermee doen.
fijne motoriek is bij mijn zoon juist super goed. als van kleins af aan kon hij de kleinste hondenhaartjes van de grond af pakken. monique, we hopen inderdaad (althans ik, mijn man is er nog niet zo van, maar krijgt onze zoon ook mee op momenten dat hij uit school komt e.d.) dat school het nut ziet van observatie en dat dat hem verder kan helpen. wil geen stempel geplakt hebben op mijn zoon maar als hem dat beter helpt te zijn wie hij is dan is dat wel belangrijk. want als we iets zeker weten is dat hij vooral moet zijn wie hij is (zing daarover al een liedjes sinds hij in mijn buik zat en nu bij onze 2e zing ik het ook).
ik hou niet van je als bijzonder mens maar gewoon omdat je bent wie je bent omdat je bent omdat je bent WIE JE BENT !!! en dan nog wat coupletten die ik niet meer precies wist maar zelf wat op verzonnen heb hier en daar.