Ik weet niet of ik het bij het goede onderwerp plaats, maar ik moet echt mijn hart luchten! Ik ben sinds 2 april 2006 van de pil af. Ronde 4 was ik zwanger, na 8 weken kreeg ik een miskraam. Ronde 4 na die miskraam was ik zwanger. Alles leek goed te gaan totdat ik met 15,4 weken naar de VK ging voor een controle. Het hartje was gestopt! Het was weer fout! Maar we gingen er weer voor, ondanks ons verdriet. Ronde 4 (het wordt saai he?) weer zwanger, nu een vroegtijdige miskraam. Met 5 weken ben ik dit vruchtje verloren. Wat een ellende, maar goed, positief blijven, ik ben erg optimistisch van nature en we gingen er weer voor. De eerste cyclus was netjes 32 dagen, zoals altijd. De tweede cyclus was 37 dagen... Ik had al last van "melk" uit mijn tepels! Mijn borsten staan opspringen, het lijkt erger te worden, die melk, het gevoel dat mijn borsten opspringen staat varieert. Nu op dag 43 geloof ik en ik was naar de huisarts vanwege dat melk verlies! De huisarts denkt aan een te hoog prolactine gehalte. Ik mag weer naar de gyn. Meteen gebeld, maar ik mag pas 10 maart! Ik wordt hier zo moedeloos van... Dan mag ik daar mijn verhaaltje doen, mag ik weer weg, bloedprikken en weer weken wachten op de uitslag! Ondertussen sta ik stil! Ik voel me zo machteloos! En ik weet dat er vrouwen zijn die ergere dingen hebben, die niet op een natuurlijke manier zwanger kunnen worden en die door middel van vruchtbaarheidsbehandelingen zwanger proberen te worden, maar ik zie het even niet meer zo optimisch in... Ik wordt er nu gewoon zoooo moe en verdrietig van! Ik heb zoveel zwangere collega's, vriendinnen en nichtjes! Grrrrr! Sorry voor het hele verhaal!
Hoi Lola, Heel rot voor je zeg. Ik kan me goed voorstellen hoor dat je er moedeloos van word. Ook ik zit al een aantal jaar in de mmm, maar moet dat dan zeggen dat ik geen begrip voor je zou hebben. Maak je daar maar niet druk om. We hebben allemaal met tegenslagen te maken, en het is gewoon rot. Zeker als je dan na een mk zo'n nasleep blijf houden. Heel veel succes. Liefs, Elvira
Hai Elvira, Dank je wel voor je berichtje! Idd, ik heb echt het gevoel dat ik in zo'n lange nasleep zit van die ellendige miskramen! En dat ik nu gewoon even stil sta en dat gevoel vind ik zo naar!
Dat gevoel van stilstaan ken ik helemaal je wilt door maar het kan niet.. Vind het echt heel k*t voor je hoop dat het snel wat beter met je gaat!
Ik kan het me heel goed voorstellen. Ik ben ook zwanger geweest van een 2-ling, en die is uitgelopen op een gewone miskraam en een bbz. In totaal heeft het 13 wk en 5 dagen geduurd. Maanden een nasleep met een hoog hcg en uiteindelijk is alles afgebroken met lichte chemoinjecties. Dat alles heeft bijna een half jaar in beslag genomen. Zo stil sta je dan, zoveel frustratie en ellende. Dat gaat je gewoon niet in je koude kleren zitten. Doe maar lekker rustig aan. De dag komt voor ons ook ooit. Liefs, Elvira
@ LL, dank je! @ Elvira: jeetje meid, dat is idd ook een erg lange nasleep! En dan nog wel met lichte chemo-injecties dat is ook een aanslag op je lijf lijkt me! Mocht/kon je pas na 6 maanden verder?!? En ik zie dat je nu in afwachting bent van IVF, dus het lukt nu niet op de natuurlijke manier? Ik wil jou in ieder geval heel veel succes en sterkte wensen met wat jou nog allemaal in het verschiet ligt! En idd, de dag komt zeker een keer!
hoi lola ik wil je even een heele dikke knuffel geven! en ik had nog een tip dat je tot 10 ,maart moet wachten is erg lang.als ik jou was zou ik morgen even kontackt opnemen met je ha.hij kan ervoor zorgen je veel eerder terecht kan! sterkte meid
Heee lieverd... Als ik kon zou ik je een dikke knuf geven meid... maar helaas...er zitten een paar kilometertjes te veel tussen... Als je een wilt bellen.. even je hart luchten... mag je altijd mijn nummer hebben he.. Dat weet je...
ik vind het toch wel heel wat waar je doorheen bent gegaan en nog doorheen moet. Drie x een miskraam, dat is echt niet niks. Iedereen moet z'n hart kunnen luchten en dan zijn al die zwangeren om je heen nog extra erg. Hou vol meid. Hoop zo dat je snel zwanger zult zijn en een gezond kind zult krijgen. Knap hoor dat je zo positief blijft. Petje af! Heel veel succes verder ermee.
3 keer een miskraam, daar kan ik niet over meepraten en ik heb geen idee hoe pijnlijk dat aanvoelt. Ik kan je wel mijn verhaal vertellen. Ik heb toen ik 18 was een miskraam gehad, ik wist niet dat ik zwanger was tot ik de grote bloeding kreeg. Tot voor die tijd werd aangenomen dat ik niet zwanger kon worden omdat ik vanaf mijn 14de pco had (ms om het half jaar eens, ik ben er vaak aan geopereerd in mijn tienerjaren) Ik lag helemaal overhoop met mezelf sinds die miskraam, ik wou dan graag een kindje maar mijn vriend vond het (terecht) nog te vroeg. Toen hij er dan toch voor gewonnen was werd ik 2 jaar lang niet zwanger, ik was er echt kapot van. Ik zag iedereen plots zwanger worden. Ook kon ik door mijn jonge leeftijd er met niemand over praten, ze begrepen het niet of vonden het een dom idee omdat ik zo jong was. Maar mijn vriend en ik wilden echt heel graag een kindje. Op gegeven moment werd ik echt heel dik ook, heel raar. Ik begon er zwanger uit te zien. Bij de dokter werd in mijn bloed ook een te hoog prolactine gehalte vastgesteld. De enige manier om zwanger te raken was via ivf werd ons op gegeven moment verteld. Ik heb heel de uitleg gekregen en mocht papieren tekenen. We wilden er nog eens een nachtje over slapen om dan te zien wat we zouden doen. Ik heb toen nog een foto van de baarmoeder en nadien een kijkoperatie gehad waarbij vergroeiingen zijn losgemaakt. Nadien had ik wel af en toe een eisprong, deze was enorm pijnlijk, zo pijnlijk dat ik de dokter van wacht enkele malen moest bellen om me een spuit te komen geven. Enkele maanden later voelde ik me misselijk elke keer ik een kinderwagen zag. Heel gek! Ik had zoals steeds al een hele tijd geen ms meer gehad, maar ik vond dat niet vreemd want ik had maar om de zoveel maanden een eisprong. Ik ging dus naar de dokter en dacht dat ik een probleem had met mijn maag. Maar ik bleek zwanger te zijn! Ik heb vaak de vrees gehad dat het fout zo lopen maar in 2004 beviel ik van een gezonde dochter. Ondertussen heb ik om onverklaarbare redenen sinds haar geboorte nergens meer last van, behalve dan die pijnlijke eisprong. Ik ben redelijk regelmatig geweest sinds ik bevallen ben. Toen we voor een tweede gingen was ik na enkele maanden al zwanger. Ik hoop dat ik je hiermee een beetje moed heb kunnen geven... Ik hoorde van mijn dokter ooit dat ik schijnzwanger ben geweest en dat dat vaak samengaat met een enorme kinderwens en verhoogt prolactine gehalte. Prolactine zou het hormoon zijn dat je tijdens de borstvoeding ook produceert en waardoor je moeilijker zwanger raakt. Geef de moed in elk geval niet op... tijden kunnen veranderen, en ik wens je van harte een kindje toe!
Vind het moedig van je dat je zo positief blijft! En tuurlijk mag je dr es doorheen zitten . Daarom kan je hier je hart luchten. Zoals je weet heb ik ook miskramen gehad. Dus ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt. Een dikke knuffel van mij en ik hoop van harte dat je snel zwanger bent van een gezond kindje! Liefs Dayenne
Hé meis, soms verlies ik je op dit drukke forum even uit het oog en dan kom ik je her en der weer es tegen...... helaas in een verdrietig topic. Ik vind het zo rot voor je dat het allemaal zo lang moet duren en je elke keer tegenslagen hebt. Dikke knuf, je slaat je er dapper doorheen!
Lieve Lola, ik wil je ook een dikke knuffel geven. Inderdaad als je prolactine te hoog is kan je lichaam denken dat je zwanger bent. De hypofyse (voorste hersenkwab) maakt heel veel hormonen aan waarvan ook prolactine. Je weet dat ik dit ook gehad heb een aantal jaren geleden maar heb toen medicijnen gekregen en heeft vrij snel geholpen. Ik hoop Lola dat het snel beter met je gaat en als je vragen hebt mag je me altijd een pb sturen. Liefs Ischa
@ Mama2801: Ik had het er idd met m'n vriend over, dat ik bijvoorbeeld voor die tijd al bloed laat prikken over het hoe en wat, ander zit ik daar mijn verhaaltje te vertellen en moet ik weer even wachten voordat de uitslagen binnen zijn! Ik ga morgen meteen even de HA bellen! @ Wishgirl: dank je lieve meid! Zelf zoveel ellende en toch mogen bellen, misschien dat ik dat idd even doe, ik pb je even! Want jou worden zijn aan de telefoon zo bemoedigend! Je bent een schat! @ Desiree1986: Dank je wel meid! @ SweetNova: wat een ellende het begin van je verhaal, maar wat eindigt het mooi! Dit geeft toch idd weer wat zonneschijn in mijn vandaag zo negatieve gedachtes! Wat bijzonder dat het bij jou zo goed afloopt! (gefeliciteerd trouwens met je zwangerschap! ) Goed om deze verhalen te horen! @ Dayenne: dank je meid! @ Natas: ja, hahaha, zo'n drukte overal, dat krijg je dan he?! Maar we komen elkaar zo nu en dan weer tegen! (en dan moet ik weer zo lachen om die keer met die foto's )! Ik zie dat het bij jou nu goed gaat! Gelukkig! @ Ischa: lieve meid! Dank je wel! Als ik vragen heb zal ik je zeker pb'en! Wat fijn om zulke lieve reacties te lezen! Ik heb vandaag gewoon even een dipje en dan is het goed om de bemoedigende worden te lezen! 8)
ik word er ook moe van ben het zelfs zat geworden... ik ga mij niet meer stresse en ik zie het allemaal wel.... ja ik snap niet dat je zo lang moet voordat je geholpen word stomme gyn ....
Hahaha, ja dat was komisch toen met de foto's Ik zie dat je ongesteld bent geworden. Niet leuk, maar aan de andere kant weet je nu wel waar je aan toe bent en heeft je lijf zelf deze stap gezet. Ben je al bezig geweest om eerder te laten prikken?
@ Natas: ja dat was echt lachen! Ik ben idd ongesteld geworden vandaag, echt een opluchting! Morgen heb ik een telefonische afspraak met de Huisarts, dus dan ga ik dat even vragen en anders probeer ik het via de gyn zelf om haar aan de telefoon te krijgen voor zo'n formulier! Ik heb maar een banner aangemaakt, want dan heb ik iets om naar te kijken, maar ik acht de kans klein dat het nu raak zou kunnen zijn! Maar dat komt vast goed dan in de volgende ronde! (of die daarna, of die daarna! )
Hoi Lola, ik weet niet zo goed wat ik moet schrijven, het is zo oneerlijk en verdrietig. Ik ben benieuwd hoe jouw huisarts reageert... Dikke knuffel!