Ik wil ook dolgraag een 3e mijn man is er nog niet overuit. Die vind het wel prima zo. Denk dat als ons huis eenmaal verkocht is en we een kamer extra erbij krijgen hij nog wel eens om zou kunnen gaan. (lees; dat hoop ik echt ontzettend) Ik wil ook nog een allerlaatste keer zwanger zijn en dat getut meemaken. Mijn man snapt dat niet. Met baby's heeft hij niet zo veel. Dwingen kun je hem niet. Maar kan me zo voorstellen dat het echt een enorm gemis is voor je. Wat zijn zijn reden eigenlijk dat hij absoluut niet wilt?
zijn redenen. Hij is blij als de kids straks wat groter zijn en doorslapen en dat hij normaal met ze kan communiceren. Hij vindt de babytijd maar niks en dat hoeft voor hem niet nog een keer. Verder de gebruikelijke mannenlijke argumenten: andere auto, is het financieel wel haalbaar etc. O en ik had bij de eerste een prenatale depressie en bij de tweede bekkeninstabiliteit dus dat is ook voor hem een reden om niet voor een derde te kiezen.
Lekker als je man zo denkt.... Maar het is wel weer zo idd dat het ook betaald moet worden allemaal...maar ik denk dan wel weer waar 2 monden gevoed moeten worden kan er ook nog wel eentje bij
ik wilde altijd 2 kinderen hebben. Na de bevalling van mijn 1e kind wilde mijn man eigenlijk geen 2e m eer vanwege familie problemen maar gelukkig is hij bijgedraaid en hebben we nu 2 zoons. Tijdens de zwangerschap zei hij al dat hij zich wilde helpen om geen 3e kind te krijgen. En na de bevalling had hij een afspraak gemaakt. Op de dag van de operatie zelf hebben het afgezegt omdat ik het emotioneel niet aan kon. Ik wilde zo graag een kindje er bij hebben. Ik ben dol gelukkig met mijn 2 kids en ik zie me zelf echt niet als carriere vrouw maar als meoder die voor haar kids thuis blijft en voor ze zorgt. Mijn man wil echt geen 3e. Zijn redenen zijn; dat we nu elk jaar op vakantie kunnen, geen zorgen hebben op financieel gebied, geen grotere auto hoeven te kopen en mijn man vindt het genoeg om 2 keer de baby tijd te hebben mee gemaakt. Hij wil nu de andere faces van de kids mee maken en niet nog een kind erbij. ik snap hem wel, tuurlijk gaat het financieel heel goed, straks als ik ga werken ook. Maar ik wil zo graag weer zwanger zijn ( niet dat het een pretje was want ik was blij dat ikbevallen was), weer borst voeding geven, voor de baby zorgen, alles gewoon. ik zit er erg mee en met mijn man valt er niet over te praten. een 3e komt niet en over een jaar of 2 wilt hij zich laten helpen als nog. Nu slik ik de pil en gebruiken we condooms omdat hij als de dood is dat ik weer zwanger raak. Ik zei dat het al moeilijk is want ik heb pcos maar hij gelooft het niet wat ik wel weer grappig vind is dat hij laatst zei dat als ik toch zwanger raak dat hij de naam wil geven... en die naam weet ik al...
hier is het andersom, mijn man wil er drie of vier en ik vind denk ik twee wel genoeg. heb wel gezegd dat als we er financieel goed voor blijven staan ik nog eentje echt wil overwegen voor hem, dat vind ik prima. mijn man is ook echt een heel lieve en bijna perfecte vader. De reden waarom hij meer kinderen wil vind ik ook lief: hij heeft zelf 1 halfbroer waarmee hij slechts een halve jeugd heeft gedeeld. Ik heb 2 broertjes en een zusje en wij zijn heel dik met elkaar, dat vindt mijn man zo leuk en gezellig, dat gunt hij Ties ook. (niet dat dat altijd zo goed gaat, weet hij ook wel)