Alleen mijn vriend en echt helemaal niemand anders. Ik denk dat ik de meeste steun heb van hem en hij weet bovendien precies hoe/wat ik wel en niet wil. Dit tenminste buiten bevallingssituaties, de tijd zal straks leren hoe het is tijdens de bevalling . Uiteraard mag het medisch personeel/VK er wel bij zijn, lijkt mij wel zo handig .
Alleen mijn vriend. Zie de bevalling als iets intiems en dat ga ik niet delen met moeders of ander fam en vrienden. En tja personeel van het ziekenhuis (moet daar bevallen)
Mijn vriend was er alleen bij Mijn moeder wilde er niet eens bij zijn, zij vond het vreselijk om haar eigen kind zo in pijn te zien schoonmoeder, nooit van mijn leven. Die kan echt aan de andere kant van het land blijven.
Alleen mijn man, dat vind ik meer dan genoeg... Ik vind het iets van ons samen en hoe lief ik mijn ouders/schoonouders e.d. ook vind, ik vind dit iets om samen met mijn man te doen. Gelukkig verwachten mijn ouders/ schoonouders ook helemaal niet dat ze erbij mogen zijn, dat is hier in de familie ook niet echt gebruikelijk
Hier ook niemand extra behalve mijn man. Mijn moeder is ook alleen bevallen met mijn vader en de dokter er bij en vind het dus ook iets dat je alleen met je partner doet. Mijn schoonmoeder leeft helaas niet meer maar was dat wel het geval, denk ik ook niet dat zij er bij wilde zijn hoor. Ik vind het wel speciaal om dit met mijn man te doen, kijk er ook heel erg naar uit. Lijkt mij toch een dag dat je heel dicht bij elkaar brengt!
alleen mn man, als het kon ook nog zonder medische mensen om mn bed maar heb een ks gehad bij de eerste dus echt met zn 2e gaat hem neit worden
Hier alleen mijn man. vind het iets intiems en wilde het samen doen. ook veder geen familie in het ziekenhuis die aan het wachten waren, we hadden gezegd als ze geboren is horen jullie het vanzelf wel
Ik wilde graag mijn man en mijn moeder erbij. Mijn man voelde er niks voor dat mijn moeder erbij zou zijn. Had eerlijk gezegd zelf enorm mijn twijfels bij zijn steun. hij kan niet tegen bloed en niet tegen het aanblik van mensen met pijn. Dan valt ie gewoon flauw. Daarnaast dacht ik: Als jij moet bevallen mag jij kiezen! Uiteindelijk bevallen met alleen mijn man en had het niet anders willen hebben! Hij was een super steun. Lief, was stil, heeft de hele bevalling op bevel op mijn rug gedrukt, niet gezeurd enz. enz. Is niet flauwgevallen, heeft ons zoontje aangekleed, het was echt perfect! Artsen hebben we maar tien minuutjes gezien in totaal dus we hebben het echt samen gedaan. Als mijn moeder erbij was geweest denk ik dat hij zich meer op de achtergrond had gehouden. Nu was hij de enige dus 'moest' hij wel sterk zijn voor mij. Ben erg blij dat het zo is gelopen dus Volgende keer weer alleen m'n mannetje erbij!
Eerste bevalling was met mijn vriend & moeder. Nu ik ga bevallen van een tweeling is wat extra steun ook wel welkom, dus nu zal mijn schoonzusje er bij zijn.
Ik had mijn man, moeder en een fotograaf bij de bevalling. Mijn man heeft de keuze totaal bij mij gelaten. Volgende keer (mochten er ooit een 2e komen) wil ik t denk ik net zo
Bij de oudste kwam mijn moeder iets brengen toen ik volop weeen had. Ik was zo blij dat ze er was (en mijn man ook haha) dat ze niet meer weg mocht. Bij de tweede en derde is ze er dus ook bij geweest. Dat vonden we allemaal heel fijn. En ik vond het mooi dat aan haar te 'geven'.
Alleen mijn man! Als het door omstandigheden zo uit zou komen zou het me waarschijnlijk niets interesseren wie er allemaal om heen staan, maar een bewuste keuze zou het niet zijn
Mijn man, vind het zo intiem om het met z'n tweeen mee te maken! Met nog iemand anders erbij, zou het niet diezelfde intimiteit hebben voor mij.
eerste: man, verloskundige, gyn, 2 verpleegkundigen en een co... toen heeft mijn man geroepen dat iedereen moest vertrekken die er niet persé hoefde te zijn.. op het moment supreme waren we nog met z'n vieren: ik, man, vk en verpleegkundige. twee: man en verpleegkundige. Het ging zo snel, geen tijd voor een kraamverzorgende (thuis) derde.. mijn hemel zo veel mensen heb ik nog nooit aan mijn bed gehad: keizersnee. Ik geloof dat er wel 10 mensen in de OK waren... en op een gegeven moment gelukkig 11!
mijn man en ik. Verder echt geen familie! Ik denk zelfs niet dat ik na de klus of operatie een rondje rond ga bellen.
Oh ja, bij mijn dochter waren mijn man en ik ook niet echt alleen Mijn vk was er nog, twee gynaecologen en een co, twee verpleegkundigen en twee kinderartsen. Maar die kon ik ontzettend goed 'wegfilteren'.
Bij geboorte van onze zoon hadden mijn man en ik afgesproken dat we het samen zouden doen maar we hadden ook met mijn moeder afgesproken dat als we haar nodig hadden dat we haar konden bellen en dat ze dan direct zou komen. Tijdens de bevalling vroeg ik of hij mijn moeder wilde bellen om haar te vertellen hoe het er voor stond (zij wisten dat ik werd ingeleid). Nou zei mijn man zal ik vragen of ze komt? Ja zei ik en mijn moeder was binnen 15 min in het ziekenhuis. Ze heeft zich op de achtergrond gehouden en zelfs tijdens de uiteindelijke keizersnede is zij op de kamer blijven wachten en daarna heeft ze mijn man en zoon opgevangen. Ze heeft onze zoon bewonderd (niet vastgehouden o.i.d.) en ongeveer een half uurtje nadat ik terug was van de OK is ze weer naar huis gegaan. Juist omdat ik wist dat ik mijn moeder kon bellen of ze kwam had ik een bepaalde rust. Ik zou het bij een tweede weer zo doen.