Hebben jullie dat nu ook? Dat je kinderen steeds elkaar blijven klieren, uitdagen en bloed onder de nagels vandaan halen.? Hoe vaak je ook waarschuwt of ingrijpt? Pffff.... #waaromwildeikookalweerzograagkinderen?
Jep... Zal ook nog wel een paar weken duren ben ik bang. Al had ik gehoopt vandaag, omdat we gisteren toch al pakjesavond hadden gevierd.
Als je er 1 hebt dan krijg je het zelf over je heen, onze uk is nog wat jonger maar schijnbaar maakt dat niks uit. Gekkedingen doen, net nog even doorgaan, je compleet negeren, weerwoord, het lijkt wel of ik een puber in huis heb. Zal ook niet helpen dat ik ziek ben.
Heeel herkenbaar! GEK word ik van ze. Ze kunnen elkaar niet verdragen momenteel, maar zoeken elkaar dan tóch elke keer op. WAAR-OM?!
Een paar wéken??? Was het maar zo'n feest! Hier lijken ze elkaar wel echt te haten, dochter zegt ook met enige regelmaat tegen haar broertje dat wanneer zij groot zijn, ze hem nooit meer wil zien. Dat ze alleen haar oudste broer leuk vind. Ze slaan hier soms elkaar de koppen in en op sommige dagen speel ik alleen maar politieagent. Om een paar uur later weer lief met elkaar te spelen. Maar hier gaat het dus véél verder dan alleen klieren Overigens wel herkenbaar, ik had bovenstaande reactie op mijn oudste broer, ik haatte hem als kind echt. En met mijn jongste broer had ik geen band. En als volwassene zie en spreek ik mijn broers echt niet of nauwelijks.
Oh dat is hier gelukkig echt niet zo. Hier is het puur de spanning door sinterklaas en kerst etc. Normaal gesproken kunnen ze super goed met elkaar overweg. Uiteraard wel eens ruzie, maar over het algemeen gaat het juist goed. En daar ben ik heel blij mee, want ik herken de rest van je verhaal wel. Mijn zusje en ik vochten elke dag tot bloedens toe. Ik vond het vreselijk, heb een hekel aan geweld. Inmiddels weet ik de oorzaak, maar hoop dat mijn kinderen bespaard blijft. Lijkt me heel lastig.
Is het ook hoor. En echt, héél soms spelen ze heel lief samen, maar meestal is het serieuze haat en nijd. vind dat zo akelig.
Ja herkenbaar! Hier gaan de ruzies eigenlijk altijd over speelgoed. Speelt er 1 mer duplo, dan moet de ander dat ook. Speelt er 1 met de kassa, dan wilt de ander dat ook. En ze verstoren telkens het spel van de ander. Maar dat is niet van nu, dat is altijd zo. Ze schelen 1,5 jaar met elkaar en hebben redelijk dezelfde intresses. Maar ik vind het altijd wel sneu als mijn zoon met de duplo bezig is en een bepaald spel in zijn hoofd heeft, en mijn dochter dan weer gaat bemoeien. Of andersom. Meestal laat ik ze maar lekker ruzien en gillen. Want elke keer als ik 1 kind aanspreek, dan zitten ze 10 sec later weer met elkaar te lachen.
Hier is het helaas ook niet alleennu met simterklaas. Nee, het begon met moeten oefenen voor hun hobby waarbij de jongste iets fout deed volgens de oudste. Zo ontstond een discussie die maar door bleef gaan. Maar iedere dag is er wel iets van geklier en elkaar irriteren. Lekker reacties uitlokken, dat soort dingen.....pfffff
In zekere zin wel herkenbaar. Mijn oudste van 5,5 wil graag alles regelen en sturen. Als de middelste van 3 daarin meegaat kunnen ze uren heerlijk spelen. Maar als de middelste ook iets in haar hoofd heeft, is het krijsen, schreeuwen, gillen...
Hebben ze ook dingen wat ze beide leuk vinden? Misschien zo meer een situatie creeeren wat te doen is. Mijn zus en ik speelde nauwelijks met elkaar, veel ruzie en we zien elkaar ook niet meer. (Haar keuze, nu zo lang dat ik bijna vergeet dat ik een zus heb, wat wel jammer is want ze is wel tante, nog nooit onze zoon gezien)
Echt heel jammer! Ik probeer het te stimuleren door samen een spel te doen (vanavond weer wat van de goedheiligman gekregen), of met elkaar knutselen. En ze kunnen het echt wel, lief met elkaar spelen, maar het is maar even. En ze doen het allebei, hoor, al is dochter meestal kattig of doet heel lelijk tegen haar broertje. Meestal is hij wat liever. Maar als zij lelijk doet, begint hij natuurlijk ook. En soms is het andersom, begint hij. Vanavond was Sint hier en hoewel ik vind dat hij mijn kinderen niet hoeft op te voeden heb ik toch van te voren gevraagd of hij er wat nadruk op wilde leggen dat ze wat liever voor elkaar moeten doen en niet zo vaak moeten vechten. Ze hebben er zelfs een gedicht over gekregen van hem, die ik dus bewaar en misschien af en toe even tevoorschijn ga halen. Normaal niet mijn manier van doen, maar het is soms té erg hier. Misschien dat dat wat indruk maakt.
Ik hoop het ontzettend. Misschien wanneer ze ouder zijn ze elkaar beter begrijpen en ieder zijn ding heeft. Mijn zus en ik verschillende ook enorm van elkaar (zij hoogbegaafd) communicatie is lastiger. Ik deed de dingen heeeeel anders daar kon ze ook niet goed mee omgaan denk ik.
Heel erg herkenbaar van mezelf met mijn broer van vroeger. Wij schelen ook maar 1.5 jaar en konden pas met elkaar overweg toen ik uit huis ging. Eén van de redenen dat ik mijn kinderen niet zo dicht op elkaar wilde in leeftijd. Mijn dochters schelen dus best wat in leeftijd waardoor ze eigenlijk nog geen ruzie maken en ook totaal verschillende interesses hebben. Daarbij is de jongste erg actief en de oudste ligt het liefste de hele dag op de bank
Pffff ja soms............ Ze kunnen zo leuk met elkaar spelen en soms zijn ze zo lief voor elkaar.... maar SOMS! Dan gaat de oudste (5) bijvoorbeeld tegen de jongste zeggen dat hij iets niet mag. En dan hij gelijk huilen van booohoeeeee zus zegt dat dat niet mahahhaaag...... En van morgen was het andersom, zij de jongste (3) dat de oudste de deur nooooooit meer open mocht doen (ze hebben altijd ruzie wie 's morgens de achterdeur open mag doen, dat schijnt echt ongelofelijk spannend te zijn). Dus de oudste piepen.... dan denk ik echt jeetje....... Maar het hoort er ook een beetje bij toch? Ze leren er ook veel van. Ruzie maken en weer goed maken... Discussie voeren argumenten bedenken. Manipuleren, dat ook. Maar ook delen, je inleven in de ander, een ander iets gunnen. Ach.... heb liever dat ze thuis tegen elkaar lopen te etteren dat dat ze op school gaan lopen te bazen. Maar irritant is het soms wel!!!!!!!!!!!!!
Oh ja, regelmatig en al jaren. Toen ze een jaar of 3 en 5 waren was het soms zelfs 'hij/zij kijkt door mijn kant van het autoraampje naar buiten' aanleiding tot ruzie. Zucht, zo irritant soms. En nog kunnen ze elkaar flink uitdagen en ruzie maken, maar gelukkig spelen ze ook best vaak samen hoor. Ging bij ons thuis net zo. Op school gaan ze amper met elkaar om.
Dit herken ik helemaal. Ik ben er ook van overtuigd dat mijn kinderen elkaar haten. En ik lees dat e bij jou soms nog lief met elkaar spelen, dat komt hier echt nooit voor. Zo triest
Ow wat erg! Hier ook wel een kibbelende broer en zus, maar heb zeker niet het gevoel wat jij hebt gelukkig. Lijkt mij erg moeilijk.