Hopelijk kan iemand advies geven.. Zit nu 2,5 jaar bij mijn werkgever, voor het eerst een vast contract. Ben het werk eigenlijk zat, qua promotie kan ik toch niet meer groeien en ik ben de managementstijl beu. Collega's zijn wel erg leuk en mijn werk is ook leuk alleen wel erg hetzelfde.. Nu heb ik ook een kinderwens, vorige maand de 1e serieuze poging, helaas weer ongesteld geworden. Nu wil ik echt heel graag een kind. Mijn dilemma is dat ik eigenlijk wel wil 'profiteren' van mijn huidige baan om daar mijn zwangerschap te doorlopen. Maar ik weet niet dus niet hoe lang het duurt voordat ik zwanger word. Wat nou als het nog 1 jaar duurt voordat het raak is.. Of wat nou als ik net de droombaan gevonden heb en dat dan blijkt dat ik zwanger ben. Zit een nieuwe werkgever ook nou niet op te wachten lijkt me.. Voor de duidelijkheid: ik werk nu fulltime, maar mochten we kinderen mogen/kunnen krijgen, dan zou ik graag 4 dagen willen werken, net als mijn vriend. Wat is jullie advies?
hoi hoi. Ik zit zowat precies in hetzelfde schuitje. Werk er nu ook 2 1/2 jaar met een vast contract... maar idd geen doorgroei mogelijkheden. als ik daar zwanger wordt kan ik ook niet meer partime terug komen omdat ze alleen maar full timers willen. Maar goed ik blijf daar voorlopig zitten omdat ze er niet moeilijk over doen als ik 3x in de week naar het ziekenhuis moet voor controlles dus zing het daar uit tot ik zwanger wordt, en dan blijf ik tot mijn zwangerschapsverlof. Ik wil het risico niet lopen dat ik overstap en opeens ( na twee jaar spontaan :S) zwanger wordt, want dan knikkeren ze je er waarschijnlijk wel gelijk weer uit, en dan moet je zwanger gaan solliciteren wat ik dus ook niet echt zie zitten. xxx
lastig is dat he? Bij mij is het inderdaad ook geen optie om parttime terug te keren. Maar gelukkig heb ik een behoorlijke zee aan vakantiedagen gespaard, dus ik zou het wel een tijdje kunnen uitzingen.. Moet eerlijk zeggen dat ik toch ook geneigd ben om voor 'veilig' te kiezen, het inkomen hebben we ook nodig, maar als je dan een rotdag op het werk hebt is het wel slikken dat je toch zeker nog de komende maanden moet zitten..
Ik zou voor kindje gaan.. ik zat destijds in hetzelfde schuitje.. en ja hoor.. drie jaar later pas zwanger... zo kan het ook gaan... Maarja voor hetzelfde geld ben je volgende maand zwanger.. dat kan natuurlijk ook! Dan zou ik na je zwangerschapsverlof gewoon wat anders zoeken!
ja idd weet precies wat je bedoeld.. Dacht toen ik stopte met de pil "binnen een jaar ben ik hier weg" inmiddels ben ik alweer bijna twee jaar bezig.. je weet nooit hoe het loopt.. ik zou zelf voor veilig kiezen maar heb het op zich nog wel naar mijn zin op het werk dus heb niet echt een reden om weg te gaan ( op het salaris en de werk tijden na dan ) We zijn trouwens allebei 21 en komen uit zuid holland
blijven bij je huidige werkgever is een extra zekerheid, aan de andere kant, komt het dan ooit echt gelegen om verder te solliciteren en heb je bij een volgende werkgever en een tijdelijk contract de zekerheid dat je voor vast aangenomen wordt? ik heb een jaar contract en ben wat angstig over wat er gaat gebeuren met mijn verlenging op 't moment dat ik zwanger ben. aand e andere kant zijn we nu 9 maanden bezig zonder succes, wie weet wanneer ik wel zwanger wordt. als ik hier geen verlening krijg, staat een volgende baas wel te springen om een moeder met een kind in de luiers? ik denk dat het ergens nooit gelegen komt en dat je in de tussentijd moet doen waar je zelf gelukkig van wordt. Dus als jij graag een andere baan wilt, doen! je kunt zelfs in een sollicitatie gesprek aangeven wat voor risico jij loopt, maar dat je dat graag neemt omdat je echt wilt! dat spreekt weer in je voordeel. wat betreft het fulltime/parttime verhaal: er is een verschil tussen fulltimers willen en alleen maar hebben. Als het voor een werkgever mogelijk is jou parttime in dienst te houden dan is hij verplicht mee te werken aan het benutten van deze mogelijkheden. Als dit heel veel moeite kost kun je je afvragen of je dat er voor over hebt, wel een parttime baan, maar een slechte band met je werkgever, maar hij kan niet gewoon maar zeggen 'nee, kan niet'. hier zijn rechten en mogelijkheden voor. ik zou zeggen, google ens of als je lid bent van een bond, vraag het daar eens na.
Ik heb de gok genomen, ben ergens anders gaan werken. Mijn nieuwe baan heeft alle uitdaging die ik in de oude miste. Ben er helemaal happy en...nog steeds niet zwanger. Gelukkig heb ik dáár niet op gewacht. Doe wat je gevoel je ingeeft, dan komt het wel goed hoor!
Vorig jaar is een oud collega van ons bevallen, die wou partime terug komen maar dat wilden ze op het werk niet, dus heeft ze zich uiteindelijk laten ontslaan. Toen is ons verteld dat mensen die full time werken niet partime terug kunnen komen. Dat recht hebben ze volgens mij niet maar ja je kan er dan een hoop gedoe om maken maar dan werk je daar toch ook niet lekker meer. Mijn bazen zijn nog wel zo dat je dat iedere dag een rot klus krijgt en ze verzinnen dan wel iets om je te ontslaan. xxx
Zolang je geen "droombaan" hebt gevonden is er geen probleem toch? Waarom je daar nu al druk over maken? Je moet dan gewoon zien hoe het loopt. Persoonlijk ben ik er voor je eigen dromen na te blijven jagen....Stel dat het inderdaad heeeeel lang duurt (zoals bij ons). Gewoon doen wat nu goed voor je is! Elmo
dat is inderdaad iets waar je tegen aan loopt, de wrijving maakt de werksfeer dan kapot en dan kun je inderdaad net zo goed de benen nemen. mijn werkgever is echter zo eentje die heel hard brult dat ie geen zwangere vrouwen in z'n bedrijf wil, maar als je zwanger bent wordt je aan alle kanten gesteund. ik zou eerst even uit testen in hoeverre het 'er makkelijk van afkomen' is en in hoeverre een werkgever bereid is een werkrelatie en een goede arbeidskracht waar hij zelf toch ook heel veel in geinvesteerd heeft te verknallen. daarbij, als een werkgever je om zo'n reden ontslaat is inderdaad vanwege de slechte werksfeer de kans groot dat je ook echt weg gaat, maar door bezwaar aan te tekenen kun je er bijvoorbeeld wel weer extra maanden uitslepen. Ik zou iig niet zomaar accoord gaan met zo'n opmerking van en werkgever.
Nee dat zo ie zo niet.. ik vertrek niet zonder een goede oprot premie.. Bij ons is dus ook de reden ( of je nu full time of partime werkt ) dat je verplicht 1 koopavond werk, de zaterdag en eventuele zondagen.. ik vind de avonden dan niet zo erg maar wil als ik een kleine heb echt geen weekenden werken, de enige manier om daar onderuit te komen bij ons is gelovig worden zodat je op zondag naar de kerk mag :s maar ja dat zijn zorgen voor later. eerst maar eens zwanger zien te worden xxx
Ten eerste je werknemer kan je verzoek om 1 dag minder in de week te gaan werken ivm moederschap alleen weigeren als er zo weinig mensen in dienst zijn dat het bedrijf niet kan functioneren als 1 iemand 1 dag wegvalt hier zijn wetten voor vraag dit goed na en je kan altijd soliciteren en zeggen dat je een kinderwens hebt dus dat je verwacht als het je gegunt is om tog wel redelijk snel zwanger te worden je zou gewoon al vast voor 4 dagen bijvoorbeel kunnen gaan soliciteren ga je een dag vrijwilligers werk doen is vraag genoeg naar
Wij hebben ook de wens om zwanger te raken.. Ook ik heb vaste baan, en heb het niet naar mijn zin... Ben dus wel om me heen aan het kijken... Als het niet lukt, dan is het jammer... Bij dit bedrijf kan ik na een evt zwangerschap wel parttime terugkomen... Succes met het nemen van jou beslissing
Ik heb dat ook inderdaad. Wel naar m'n zin op m'n werk maar niet 'genoeg' vind ik... ik kijk gewoon verder en je ziet wel waar het schip strant. Je weet nooit wanneer je zwanger wordt en je weet nooit wanneer je een baan krijgt... Kies waar je je het lekkerste bij voelt!
Ik zit ook zo'n beetje met zo'n zelfde soort dilemma. Mijn vriend en ik willen binnekort (over paar maandjes) serieus aan het 'klussen' gaan. Ik heb nu een vaste baan, waar ik het wel naar mijn zin heb. Alleen de reisafstand is behoorlijk groot, het salaris niet zo heel super, en weinig doorgroeimogelijkheden. Nu is er een vacature bij een ander bedrijf, dicht in de buurt. Het werk is bijna hetzelfde (met ook weinig doorgroeimogelijkheden, maar wel ietsjes meer) en het salaris ook ietsjes meer. Maar wel ipv ruim een uur, maar 5 minuten reisafstand. Ik maak gezien mijn opleiding/ervaring/aantal mensen dat ze zoeken en wat ik via via gehoort heb behoorlijk grote kans. Het grote nadeel is dat ik mijn vaste baan opgeef voor een jaarcontract, en dat het minimale wat je daar kan werken de eerste jaren 4 dagen is, terwijl mocht ik zwanger zijn ik daarna maximaal 3 dagen wil werken (en of je contract uberhaupt verlengt wordt is natuurlijk ook meer de vraag. Vind het een lastige keuze om uberhaupt te reageren, want stel je voor dat ik aangenomen zou worden.. + natuurlijk het feit dat ik het op mijn huidige werk naar mijn zin heb, en parttime werken daar geen probleem is (maarja, salaris en reisafstand is natuurlijk ook van belang)
Ik heb een jaar geleden wel de sprong gemaakt. Ik had toen een vast contract, maar was het daar helemaal zat. We waren al langer dan een jaar bezig om zwanger te worden... Ik heb toen wel de keus gemaakt om ontslag te nemen en met een andere baan te beginnen. Want voor hetzelfde geld had het nog een jaar geduurd, of konden we helemaal niet zwanger worden. En omdat ik een kinderwens had, tegen mijn zin in mijn mijn werkgever te blijven,zag ik ook niet zitten. De een na laatste dag bij mijn ouder werkgever kwam ik erachter dat ik zwanger was. Ik was toen net twee maanden bij mijn nieuwe werkgever aan de slag als invalkracht. Ik heb het met 12 weken wel gelijk verteld, vond ik wel zo eerlijk. Dat werd erg op prijs gesteld, want ondanks dat ik zwanger was, kreeg ik wel een vaste groep (werk in de kinderopvang). Ik heb 3 maanden op die groep gewerkt, toen bijna een half jaar eruit geweest en nu ben ik weer terug op diezelfde groep. En aan het eind van mijn contract (december) krijg ik zoals het nu loopt die uren vast op contract. Voor mij is het dus heel goed afgelopen! Maar kan me voorstellen dat het ook wel eens anders gaat. Maar ook als het anders was gelopen, dan denk ik toch dat ik de juiste beslissing heb genomen. Succes!
Ook ik was mijn baan zat en ben in november aangenomen bij mijn huidige werkgever. Toen waren we al een aantal maanden bezig met onze kinderwens. We wouden de wens de eerste paar maanden even op een laag pitje zetten vanwege de nieuwe baan, maar eind december werd duidelijk dat ik zwanger was. Ik heb zo in twijfel gezeten wat ik moest op mijn nieuwe werk en besloot het na mijn proeftijd te vertellen. Maar inmiddels loop ik op het ziekenhuis en heb vorige week eerlijk verteld (na twee weken werken), dat ik zwanger ben. Er werd heel positief gereageerd, en ik hoef me gelukkig dus geen zorgen te maken, over mijn baan.
Ik zou een kinderwens nooit een afweging laten zijn voor het nastreven van hogere doelen in mijn carriere eigenlijk. Welke zekerheden heb je nu in het leven? Toch helemaal niets! Ik zou een nieuwe uitdaging zoeken en go with the flow hoor!
Mja ik had ook zoiets... zat eigenlijk niet lekker meer op mn plek op werk.. er zat bovendien een reorganisatie aan te komen.. en omdat ik een vast contract had waren ze verplicht een heel traject op te starten om me binnen het bedrijf in een andere baan te helpen. aanvankelijk dacht ik dat ik dat wel zou afwachten.. hoe lang kon het duren? en dan hield ik tenminste mn vaste contract wel prettig als je al een tijdje bezig bent met kinderen tenslotte. afgelopen december mijn cv toch maar op monsterboard gezet omdat het allemaal steeds langer leek te gaan duren. en eh.. tja tussen kerst en oud en nieuw opgezegd omdat ik een onwijs leuk aanbod had gekregen en tja... een jaar lang geen pil geslikt en spontaan in januari zwanger dus. nu heb ik een half jaar contract.. dus tegen de tijd ik met zwangerschapsverlof zou gaan loopt mijn contract af. mijn nieuwe werkgever weet nog van niets omdat ik officieel niet begonnen ben nog... en tja.. af gezien van dat ik aanvankelijk me nogal rot voelde is er op het moment werk zat ik ga nu in een heel andere branche werken.. maar mocht einde van het jaar ik daar niet mogen blijven.. akn ik altijd nog terugvallen op mijn oude beroep... ik kreeg in december zoveel reacties op mn cv dat ik er vanuit ga dat ik dan wel weer werk kan vinden dat maakt het toch wel eh. tja prettig is het niet natuurlijk want het scheelt een hoop geld maar minder zorgelijk in ieder geval. en tja.. niet geheel zo gepland dus.. maar uiteindelijk komt het wel goed gewoon. en als je het echt niet naar je zin hebt daar.. kun je er op een gegeven moment toch echt niet meer voor je eigen gevoel blijven werken. dan moet je van jezelf gewoon opstappen.. want 40 uur je doodergeren aan de baas (bij mij was het namelijk hetzelfde.. ik vond de collega's allemaal geweldig.. maar het management om te huilen) is ook geen doen he
Ook ik zat in dezelfde situatie, ging voor een nieuwe baan en proberen kindje te maken... en tja... het lukte op precies hetzelfde moment. Nu wil ik overigens ook bij die baas weer weg, maar dat is om verschillende redenen, en onderandere eerlijkheid naar mij toe bij de sollicitatie (want die bleek er niet te zijn)