Voor zover ik weet, en naar mijn ervaring, kun je binnen Europa overal heen verhuizen (ook als je nog geen werk hebt), echter heb je niet automatisch aanspraak op een uitkering. Als je het in NL dus een tijdje zonder uitkering/werk kunt uitzingen kun je volgens mij gewoon terug gaan... Het zelfde geldt voor huurwoningen: Particulier is geen probleem. Voor wonigbouwvereniging zul je je weer in moeten schrijven...
Klopt volgens mij...binnen de EU kun je overal heen verhuizen... Goeie vraag is hoe het dan verder in NL geregeld is...Dat zou ik ook niet weten, maar ben er wel benieuwd naar...
dus als ik het goed begrijp zoude we alles al kunben regelen zonder inschrijvibg of moet dat wel eerst.
Volgens mij kun je je pas inschrijven wanneer je weet wáár je gaat wonen. Dus ja, je kunt alvast naar NL gaan zonder je in te schrijven. (Ik ga er hierbij van uit dat je partner ook automatisch verblijfsrecht heeft in NL. Zo niet dan wordt e.e.a. natuurlijk een stuk ingewikkelder...)
mijn man heeft turkse en nederlandse nationaliteit en woont al 15jaar in belgie. ma als wij een huis particulier willen huren hoeven we dan niet eerst ingeschreven te stsan en ik verwacht dat de verhuurder graag loonstrookjes wil zien? dus zou ik eerst werk moeten hebben? jeetje wat lastig zeg
lijkt me sowieso handiger om eerst werk te gaan zoeken en dan daarna in die buurt een huis. Ik denk dat het een heel gedoe kan worden als je ook nog helemaal de uitkeringen enzo moet gaan regelen... zonder huis en inschrijving, want voor uitkering moet je wel weer ingeschreven zijn. Of jullie moeten een flinke spaarpot hebben als je eerst een huis wil kopen. Want met die werkloosheid de laatste tijd is het maar de vraag of je dan een baan kan krijgen vlakbij je nieuwe huis.
ma hoe moet ik dat dan doen als ik werk heb gevonden maar nog geen huis? dan kan ik dus niet gaan werke omdat ik geen auto heb en helemaal in bruasel woon
Ik begrijp alleen de omslag niet zo. Gisteren schreef je dit nog in dit topic: Je leek redelijk honkvast in Belgie, met wellicht de wens ooit in Turkije te gaan wonen. Het lijkt me wel belangrijk dat je in ieder geval voor jezelf op een rijtje hebt of je nu in Nederland, Belgie of Turkije wil wonen. Ik neem ook aan dat jij en/of je man i.v.m. werkverplichtingen niet zomaar van het ene op het andere moment kunnen verhuizen?
Waarom ben je geemigreerd? We zijn vertrokken voor het werk van mijn man. Eerste keer was in 2006. Hebben er 3 jaar gewoond. Daarna weer terug naar NL maar in Juli 2009 weer vertrokken naar dezelfde regio. Waar woon je nu en waarom juist dáár? In het oosten van Frankrijk, het werk van m'n man zit hier. En inmiddels m'n eigen werk ook.... Ben je van plan om ooit terug te gaan naar NL, wil je altijd blijven waar je nu woont, of wil je juist je horizon gaan verbreden? We zijn in prinicpe niet van plan terug te gaan naar NL. Als m'n man z'n contract hier over 5 jaar niet wordt verlengd dan gaan we ons heil waarschijnlijk ergens anders zoeken. Ik hoop zelf op de VS. We hebben daar (Florida, stiekem dus wel erg jaloers op Melissie) de eerste 4 maanden van dit jaar tijdelijk gewoond en ik vond het helemaal geweldig. M'n droom om naar de VS te verhuizen was al groot en is nu alleen maar groter geworden. Maar hier is het momenteel beter voor ons, dus we hebben net een huis gekocht en hopen hier dus nog wel even te blijven hangen... En tenslotte: zijn er dingen waar je moeite mee hebt/juist makkelijk vindt, en heb je goede tips voor meiden die ook iets dergelijks willen doen? Ik las de tip al, maar geef het de tijd. Je moet jezelf realiseren dat je nieuwe vrienden moet maken, moet integreren en eigenlijk gewoon een nieuw leven moet opbouwen. En dat is niet in een paar maanden gebeurd. En probeer je wel zoveel mogelijk te mengen in het lokale leven. Dat hebben wij de eerste 3 jaar te weinig gedaan. Nu met kinderen gaat dat overigens ook veel sneller en gemakkelijker... Familie missen we natuurlijk ook maar daar leer je wel mee omgaan. Ik vind het nu vooral moeilijk voor onze oudste (bijna 3) die de laatste tijd wel veel moeite heeft met afscheid nemen. Hopelijk is dat een periode want dan breekt je hart wel moet ik zeggen... En waar ik de eerste 3 jaar qua winkelen e.d. nog best aan NL vastzat moet ik zeggen dat ik ook nu hier wel de leukere winkels gevonden heb. Heb de Franse kindermode echt wel moeten leren waarderen maar inmiddels al helemaal fan van de bekende zaken hier Onze kinderen groeien trouwens 2-talig op, alhoewel we nu ook gaan proberen om het Engels bij ze te introduceren. Onze oudste heeft een heel groot taalgevoel en daar moeten we maar gebruik van maken. Thuis wordt er NL gesproken, bij de oppas spreken ze Frans. En na de vakantie gaat onze oudste naar school en dan gaat het helemaal wel hard met het Frans. Als we hier blijven zal Frans hun 1ste taal worden. Dat zien we hier bij veel buitenlandse kennissen gebeuren. Ze kunnen hier vanaf 2 jaar naar de NL school. Dat betekent een paar uur per week Nederlandstalig onderwijs waar ze uiteindelijk ook zullen leren lezen en schrijven. Ik vind dat wel belangrijk, zo kunnen ze ook goed (leren) communiceren in het NL...
Grappig dat je in de Bourgogne woont, zijn wij vorige week met vakantie geweest . Was zelf nog nooit in dat deel van FR geweest, maar tis daar errug mooi (en de huizen idd niet duur, da's wel wat anders vergeleken met onze regio.....)
Dan ben ik wel heel benieuwd naar jouw regio (mag in nummers of per PB trouwens)... Ik ben 58... Wj hebben trouwens in 2002 gekocht. Toen was het merendeel van FR nog redelijk (plus dat wij toen meer dan 1,55 euro tegen de UK pond kregen...)
Waar woon je in het Oosten Fransa? Wij hebben hiervoor o.a. in de Alsace en daarna in de omgeving van Nancy gewoond!
Wij wonen niet te ver bij de Alpen vandaan. Tis hier nog aardig vlak maar kunnen de Mont Blanc vanaf ons balkon zien
waarom ben je geemigreerd?Om bij mijn man te zijn Waar woon je nu en waarom juist dáár?In Spanje, andalusie, omdat mijn man hier vandaan komt Ben je van plan om ooit terug te gaan naar NL, wil je altijd blijven waar je nu woont, of wil je juist je horizon gaan verbreden? Wij zouden op dit moment graag naar nederland verhuizen, de situatie is hier echt heel erg slecht, maar doordat we aan ons huis vast zitten kunnen we niet weg, want dubbele lasten kunnen we niet trekken En tenslotte: zijn er dingen waar je moeite mee hebt/juist makkelijk vindt Ik heb vooral moeite met mijn schoonfamilie zo dichtbij, hier letten ze graag erg op elkaar en komen te pas en te onpas langs. en heb je goede tips voor meiden die ook iets dergelijks willen doen? Bedenk je heel goed waar je aan begint, want de eerste tijd kan heel erg eenzaam zijn, ook ik ondanks dat mijn man nl hier sociale contacten ed had heb daar last van gehad en dat zet druk op je relatie. Mbt meertalig opvoeden, wij doen de drietalige opvoeding net als Elea, maar dan met spaans ipv frans. We hebben geen acherstand gemerkt en hij spreekt en begrijpt alle drie de talen prima en zit op hetzelfde niveau van zijn leeftijdgenootjes. Ik denk wel dat het in de toekomst lastiger gaat worden om lezen en schrijven ook op dat niveau te krijgen.
Waarom ben je geemigreerd? Om bij mijn man te zijn. We hebben elkaar in Nederland ontmoet, maar hij woonde in België. Toen zijn contract afliep en ik afstudeerde, ben ik met hem meegegaan. Waar woon je nu en waarom juist dáár? We wonen nu in Antwerpen, daarvoor in Leuven. Maar we willen hier ook niet blijven. Ben je van plan om ooit terug te gaan naar NL, wil je altijd blijven waar je nu woont, of wil je juist je horizon gaan verbreden? Horizon verbreden! We denken erover wel in België te blijven, maar dan meer richting Brussel. Binnen een jaar hopen we hier weg te zijn. En als de situatie het toelaat Spanje of Italië... dat is een droom. En tenslotte: zijn er dingen waar je moeite mee hebt/juist makkelijk vindt In het begin had ik moeite met alles. Ik vond het leven hier trager gaan dan in Nederland en alles was anders. Ook was ik ineens klaar met studeren en ook nog zwanger, waardoor ik niet echt serieus gesolliciteerd heb. Had opeens heel veel tijd voor/met mezelf en dan kom je jezelf tegen. Nu vind ik het hier geweldig, ik ben helemaal gewend en vindt de Belgen heel leuke mensen. en heb je goede tips voor meiden die ook iets dergelijks willen doen? Goed nadenken en overwegen! Ik heb eerlijk gezegd de impact van emigreren (ook al is het België, het is een totaal ander land/systeem, etc.) onderschat. Ik heb me lang eenzaam gevoeld, had alleen mijn man en zijn kennissenkring, en soms heimwee naar de meest rare dingen. Dat heeft echt een half jaar geduurd. Nu heb ik helemaal geen heimwee meer. Ik mis Nederland niet. Wij voeden ook tweetalig op. Mijn man spreekt Farsi met onze dochter en ik Nederlands. Als ze straks begint met praten, zal hij Turks met haar beginnen te spreken(zijn tweede moedertaal).