Dank je wel voor je eerlijke verhaal. Het is gek...aan de ene kant is bij mij helemaal nog niet zeker dat ik het heb, maar aan de andere kant hou ik er zoveel rekening mee/in het achterhoofd dat ik het wel heb! Waarschijnlijk omdat ik al vanaf dat ik aan kindjes kan denken het idee had dat ik geen kinderen zou kunnen krijgen. Ik heb het niet over mezelf afgeroepen, maar ben er altijd bang voor geweest (misschien iedere vrouw in haar onbewust zijn wel...) 6 april weet ik hopelijk meer en voordat ik ga maak ik altijd een vragenlijst op de pc ...zodat al m'n vragen aan bot komen
Op mijn 20e (ben nu 30) is bij mij tijdens een liesbreukoperatie vastgesteld dat ik endo had. Verschillende cysten zijn toen bij mij verwijderd en sindsdien ben ik op advies van de gyn nonstop aan de pil gegaan. Ik mocht nog 4x per jaar ongesteld worden. Begin 2004 zijn we aan kinderen gaan denken. Ik heb hierop een afspraak gemaakt bij de gyn en die zei me, dat ik erop moest rekenen minimaal er een jaar over te doen vooraleer het zou lukken. Niets was minder waar: ik stopte met de pil, werd ongi en gelijk daarop was ik zwanger.... In mei 2006 wilden we gaan voor kindje 2, ik stopte met de pil en BOEM: zwanger! Helaas werd dat een MK (tweeling). Na de curretageSSS die daarop volgden, ben ik weer 1x ongi geworden en op het moment ben ik alweer de 20 wk gepasseerd. Het kan dus zéér zeker wel. Ik had een vrij heftige vorm en bij mij is het allemaal natuurlijk gegaan. Hopelijk geeft mijn verhaal je een beetje moed.
Dank jullie allemaal voor jullie reactie. Ik heb wel een beetje moed gekregen. Ik ben alleen iemand die het echt moet zien en meemaken voordat ik geloof dat het bij mij kan. Maandag heb ik mijn eerste policontrole. De gynaecoloog gaat kijken hoe de operatie is gegaan en/of er vordering is. Ze had me wel na de operatie verteld dat mijn beide eierstokken en mijn eileiders goed werken en dat mijn baarmoeder van buiten er goed uitzien. Ze wil ook natuurlijk mijn man onderzoeken want het hoeft niet alleen aan mij te liggen. Ik ben zoooooooooo ongeduldig. We mogen in juni pas weer beginnen met klussen. Ik weet niet hoe lang het gaat duren voor ik zwanger wordt. Maar ik kan niet wachten. Ik benijd vrouwen die in 1 keer of per ongeluk zwanger worden. Is bij mijn schoonzus ( waarmee ik absoluut niet kan opschieten) en mijn lieve nichtje het geval. Mijn schoonzus is nu 8 maanden zwanger en pronkt al vanaf het begin met haar zwangerschap omdat ze weet dat ik het nog niet ben. Dit is voor mij het zwaarste. Hoop dat ik ook ooit met mijn buik kan pronken maar natuurlijk niet om iemand jaloers te maken. Veel liefs Melis