Ik zit een beetje met mijn handen in het haar. Vanaf de geboorte heeft onze zoon in een wiegje geslapen, althans de eerste 16 weken heeft hij overdag bij mij op schoot geslapen omdat hij een huilbaby was. Nu moet hij echt naar zijn ledikant omdat het wiegje te klein word. Maar hij wilt maar niet in ledikant slapen. ( hij is nu alweer 3 uur wakker omdat hij maar niet wilt slapen in zijn ledikant) Heeft iemand tips om dit op een goede manier te doen? Hij kan echt niet nog 2 weken in zijn wiegje, hij stoot namelijk telkens zijn hoofd. Oh ja, waarom ik hier niet eerder mee ben begonnen? Hij was een huilbaby en ik wilde voor hem en mij gewoon rust ipv nog meer gedoe. En nu is de rust en regelmaat er dus is dit een goed moment om over te stappen naar het ledikant.
Misschien vindt hij het ledikant te open? Staat deze tegen een muur of los in de kamer. Tegen een muur is beter (ook vanwege de tochtroute) Je kunt er misschien een deken omheen doen (alleen aan buitenkant doen vanwege veiligheid, en ook niet over het bedje zelf hangen) Je kunt ook proberen om zijn wiegje te kopieren, dus hem zo hoog mogelijk in het ledikant te leggen zodat hij bijna met zijn hoofdje tegen het bedje ligt, en misschien bij zijn voetjes een deken oprollen waardoor hij een soort van vast ligt. Als dat werkt kun je dat langzaam vergroten. En hartstikke begrijpelijk dat hij eerder niet in een ledikantje sliep hoor, een huilbaby lijkt me super zwaar , je moet dan vooral doen wat werkt.
Het zou inderdaad heel goed kunnen dat hij het ledikant te open vind. Het probleem is echter dat het wiegje en het ledikant in onze slaapkamer staat ( de eerste nachten wil ik hem namelijk nog in het wiegje hebben) we hebben een hele grote slaapkamer waardoor alles makkelijk past, maar we zijn wel beperkt met de ruimte aangezien er nu 3 "bedden" staan. misschien moet het ledikant dan maar tegen de grote kast aan worden gezet. Misschien is hoog leggen ook nog een optie. Ik durf eerlijk gezegd geen deken aan de buitenkant te hangen. Het is nogal een graaier.
Heel begrijpelijk. Wij zijn begonnen met de overdag slaapjes in ledikant te doen. Pas toen dat goed ging hebben we de nachten ook gedaan. Het went vanzelf, heeft even tijd nodig.
Laat jij je zoon dan net zo lang in het ledikant liggen totdat hij in slaap valt? Ik heb hem er nu uiteindelijk uit gehaald en in slaap laten vallen in mijn armen en vervolgens terug gelegd. Ik zag even geen andere optie na 3 uur wakker zijn.
Als je het geen veilig idee vindt, niet doen. Je doet anders geen oog dicht. Ik zou beginnen met hoog leggen en het ledikant ergens tegenaan te zetten, bij voorkeur een hoek zodat hoofdeinde en 1 zijkant afgesloten zijn.
Ik legde zoon er wakker in, na het normale slaapritueel. Ging ie huilen dan haalde ik hem eruit...viel ie in slaap op schoot en legde hem in bedje. Ineens kwam dat moment een keer dat het geen huilen werd maar kletsen en daarna zelf slapen. En dat gebeurde vaker...soms valt ie nog steeds in slaap op schoot...vooral met sprongetjes. Slapen moet veilig voelen vind ik...vandaar mijn keus hem eruit de halen als zelf slapen niet lukte en hem daarbij te helpen. Hier wel ledikant vanaf het proberen op eigen kamertje. Wieg nog naast ons bed. Op een keer sliep ie 18u nig op zn kamertje.. we hebben hem toen laten liggen. Om 1u kwam ie in de nacht. Voeding gegeven en terug gelegd. Ging goed...eerste nacht wel in zn kleertjes geslapen daardoor maar vanaf toen ging het goed en waren we er doorheen.
Je zou ter overbrugging misschien een campingbedje kunnen gebruiken. Daar is de zijkant iig dicht van.
Sowieso zou ik proberen hem bovenin het ledikant te leggen, met zijn hoofdje tegen de rand aan. Beide kinderen hadden dat hier nodig voor geborgenheid. Een deken errond zou ik niet doen owv veiligheid. Maar inderdaad wel zo veel mogelijk in een hoek, zodat het niet open is. En misschien hem wat laten wennen door hem erin te leggen en kiekeboe te spelen, of boekje te lezen?
Laat hem tussen de slaapjes door wennen. Leg hem even in zijn ledikantje en ga zelf de was vouwen of de slaapkamer schoonmaken. Daarna kun je eens proberen om hem in zijn ledikant te leggen tijdens een slaapje en erbij te blijven. Gaat dat goed kun je eens proberen om de kamer uit te gaan.
Eerste periode heb ik dr wagenbak in dr ledikant neergezet met dr middagslaapjes. Overdag als ze niet hoefde te slapen haar laten spelen in dr bedje terwijl ik de was ophing, mega veel kiekeboe gedaan door een hydrofielwashandje op dr gezicht te leggen (eigenlijk om te zorgen dat ze iets wat over dr hoofd kwam van zich af kon halen) maar het werd al snel kiekeboe en het favoriete spelletje. Die van ons was ook geen makkelijke, mocht niks helpen en je een kdv hebben of toevallig een gastouder/vriendin hebben met een schommelwieg (zit met een veerconstructie aan een poot/plafond of wandhouder) probeer dat dan eens. Die bakken zijn een heel stuk groter (die wij op de kdv hebben dan) en door hun getrappel gaat hij deinen, wat die van ons in elk geval ontzettend kalmeerde. Die lag met een grote grijns languit gevloerd in dat ding en bijna alle kindjes hebben dat als favoriete stek. Totdat ze met een maand of 9-10 écht niet meer passen. Mocht er hier ooit nog een tweede komen, dan halen we er accuut eentje ga niet weer zo zitten tobben. (en dan zal je zien, ben je op alles voorbereid, dat je een engeltje hebt)