Ik zit een beetje in dubio. Ik word morgen ingeleid omdat onze mooie dochter helaas niet bij ons mocht blijven. Afschuwelijk en zie er ook ontzettend tegenop. Nu hebben we nog een dochter van bijna 2,5 jaar oud. Ik twijfel erover of ze het kindje ook 'moet' zien of niet? Wat is jullie ervaring hiermee? En hoe hebben jullie verteld dat zijn/haar broertje/zusje is overleden?? Was jullie andere kindje er ook bij tijdens de uitvaart? Ik hoorde dat dat wel belangrijk is als ze ouder zijn dan 2.. Ze is op t moment veel bij m'n ouders zodat wij de rust hebben om ons verdriet toe te laten en om proberen goed uit te rusten voor de bevalling. Hoor graag hoe jullie dit hebben aangepakt.
Geen ervaring, maar wil je wel veel sterkte wensen! Wat erg! Ik denk wel dat ik mijn dochter erbij zou betrekken. Maar in hoeverre...? Ik heb geen idee... Sterkte meid!
Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen voor de komende tijd, wat verschrikkelijk dat jullie afscheid moeten gaan nemen. Ik weet niet of je er iets aan hebt, want mijn dochter* was onze eerste, dus ik heb geen specifiek antwoord op die vraag, maar ik wil je wel even zeggn dat ons meisje er héél mooi uit zag (en dat zeg ik niet alleen omdat ik haar moeder ben). Ze was helemaal af met een bos blond haar, echt een teer fijn meisje om te zien. Met die termijn zien kindjes er vaak "gewoon" uit alleen wat kleiner en slanker. Wat betreft bij de uitvaart zijn, bij ons in het crematorium wordt altijd een dvd gemaakt van de bijeenkomst. Ik vind het nu fijn dat we die hebben, zodat we die ooit misschien kunnen tonen aan onze andere kinderen (hoewel het nog heel lang kan duren denk ik), misschien is dit een optie? Nogmaals heel veel sterkte.
ikzelf heb hier totaal geen ervaring mee, maar ik denk dat ik mijn dochtertje hoe jong ook erbij zal betrekken.. het is namelijk ook haar verlies, (vind ik hoor.)..ik wil jullie ontzettend veel sterkte wensen met dit Verschrikkelijke grote verlies! heel veel liefs...
Aller eerst heel erg veel sterkte.....het zal een zware tijd worden voor jullie. Onze dochter was 2,5 dat haar broertje van 7 wk oud overleed. Wij hebben haar bij alles betrokken. Ze is meteen in het ziekenhuis geweest, thuis heel vaak bij hem dat hij in zn kamertje in zn kistje lag, bij het dicht doen van het kistje heeft ze geholpen, bij de begrafenis was ze er bij.....echt bij alles eigenlijk... Vertel in elk geval niet dat de baby slaapt en nooit meer wakker wordt!!!.......anders durven ze straks zelf niet meer tegaan slapen. Voor onze dochter is het goed geweest dat ze overal bij betrokken is denk ik, ze gaat er goed mee om en het hoort bij haar leventje, ze weet dingen die andere peuters gelukkig niet meegemaakt hebben.....en af en toe krijg je moeilijke vragen maar ik probeer alles op een kinderlijke manier uit te leggen en maak er af en toe een mooi verhaal van. Heel veel sterkte.....het is zeker niet makkelijk.....
Ons overleden dochtertje was ons oudste kindje dus ik kan niet echt uit ervaring spreken. Toch sluit ik me helemaal aan bij 2kidsmam. Ik denk dat t heel waardevol kan zijn je dochtertje bij dit alles te betrekken. Ze zal wellicht ook meer begrijpen van de hele situatie en ook van jullie verdriet. Daarnaast denk ik dat t ook heel "mooi" kan zijn om hier "samen" als gezin deze situatie te beleven en verwerken. Ons levende dochtertje hebben we wel verteld over haar oude zus. Ze vindt de fotos heel mooi en iedere avond zegt ze even welterusten tegen L. Sinds kort wilde ze zelfs haar as op haar kamertje en sindsdien droomt ze ook over haar grote zus. Dat voelt voor min iig heel bijzonder. Kindjes vinden niet zo snel iets eng (eruit zien). Heel veel sterkte met dit enorme verlies. Het is zo oneerlijk...
Ik zie nu de datum waarop je t berichtje geplaatst hebt... Hoe hebben jullie t uiteindelijk aangepakt?
We hebben haar erbij betrokken. Ze heeft haar gewoon gezien en vond haar erg lief haha. Zo schattig. Ze begrijpt t allemaal natuurlijk niet helemaal maar heb er een goed gevoel bij. Ze vond t idd ook helemaal niet eng. Blij dat we dat toch gedaan hebben.