Eerst stond het wiegje naast mijn bed en sinds afgelopen weekend zijn ledikantje. Ik vind het ideaal met het geven van borstvoeding.
Nee, bij beiden jongens niet gedaan. Gewoon lekker in eigen bedje, in eigen kamer. Kamer zit wel direct naast onze kamer. Ik zou geen oog dicht doen met m'n baby naast me!
Ik dacht tijdens mijn zwangerschap dat we onze kleine ook meteen op haar eigen kamertje zoiden leggen, rond de 30 weken kreeg ik het benauwd....want ik wilde bv geven en had gelezen dat het toch wel heel handig is voor de nachten. Dus toch een wieg neergezet. Tot 5 weken heeft ze overdag in de wieg en reiswieg geslapen, daarna overdag op eigen kamertje. De nachten tot en met 10 weken. Ze sliep toen redelijk door en wij sliepen ook beter omdat we niet van elk zuchtje wakker werden. Ik zou het zeker doen voor de eerste weken.
Alleen de eerste 3 dagen ofzo gedaan omdat ze last had van spul in haar keel en deze steeds wat uitgezogen moest worden. dit was alleen de eerste nacht dat ze er last van had maar wij hebben extra aangekeken. Meteen vanaf dag 1 lekker in eigen bedje, ik heb ook geen last van dat ik moet gaan kijken steeds, ik heb ook geen babyfoon gehad hiervoor, kindjes sliepen eigenlijk met 3-4 weken al door, ze waren 8-9 pond bij geboorte (met 38 weken) en hadden in principe geen nachtvoeding meer nodig, in het begin maakte we onze eerste steeds wakker maar op den duur maar gelaten en gewoon lekker laten slapen en toen was het meteen geregeld, das misschien het voordeel van mini reuzen krijgen hihi
Nee, ik wilde dat meteen al niet. We lagen naast elkaar (de baby en ik) in het ziekenhuis op de afdeling neonatologie en ik werd wakker van ieder zuchtje of steuntje. Eenmaal thuis zijn we hem direct in het ledikant gaan leggen, ook voor de dutjes overdag. Hij is het niet anders gewend en slaapt al vanaf 2,5 maand goed door (muv dagen waarop hij verkouden is).
Ik heb voor nee gekozen. Bij ons past er geen extra bedje in de slaapkamer, wij hebben zelf een heel groot bed wat zo'n beetje alle loopruimte in beslag neemt. Tussen ons bed en de muren zit een half metertje en aan het voeteneind zit een half metertje tussen de tvkast en de kledingkast. Onze deur staat bijna haaks op het kamertje wat babykamer gaat worden. Deze gaan wij zo inrichten dat vanaf het moment de baby geboren is, hij/zij in het eigen kamertje slaapt en de deuren blijven open staan. Dit is iets waar we nu allebei achter staan, mede omdat wij ook geen plek op onze kamer hebben. En ik ben al snel wakker, dus denk ook niet dat het voor mezelf gezond is als ik bij ieder geluidje rechtop in bed zit. Mijn man slaapt overal doorheen, zucht......
Ik heb gekozen voor nee. Onze kleine man heeft vanaf de eerste nacht in zijn eigen kamer geslapen. Wij vonden dit prettig, in zijn eigen kamer in zijn eigen bedje. Moet zeggen dat wij tot nu al het geluk hebben dat wij een hele makkelijke hebben qua slapen..
Bij alle 5 gedaan! Ik kan het gewoonweg niet over mijn hart verkrijgen om zo'n klein hummeltje, wat 9 mnd bij mij in de buik heeft gezeten in een andere ruimte te laten slapen. Ik had het idee dat ze er rustiger van werden als ze dicht bij mij sliepen. Ik werd er soms wat onrustiger van omdat ik alles hoorde. Maar dan liever dat ik moest wennen als dat mijn kleine baby er aan moest wennen om alleen te slapen. Na 3 maanden werd de wieg wel te klein en gingen ze naar hun eigen kamertje. Maar elke keer vond ik dat toch best moeilijk..
Zoonlief heeft de eerste 4 maanden lekker in zijn wiegje naast me geslapen. Ik wilde hem heel graag dichtbij me hebben! Hij had 9 maanden in mijn buik gezeten en de wereld was al zo groot en onoverzichtelijk voor hem. Alleen in zijn eigen kamertje voelde niet goed! Wel hebben we op een gegeven moment overdag geoefend met het slapen in zijn ledikantje op zijn eigen kamer. Met ons 2e kindje gaan we het weer precies hetzelfde doen, mits baby dat natuurlijk net zo prettig vindt en nodig heeft als zijn grote broer!
Verschonen deden wij gewoon bij ons in bed en op een gegeven moment verschoon je niet meer 's nachts bij een voeding (wij in ieder geval niet, maar dat voel je dan zelf wel aan). Eva heeft tot 6 maanden naast ons geslapen, toen ging ze veel draaien en had ze ruimte nodig, toen is ze naar het ledikant op haar kamer gegaan. Lisa heeft helaas maar 10 weken bij ons op de kamer geslapen, toen werd ze opgenomen in het ziekenhuis voor 2 weken, lag toen in een groot bedje. Thuis kon ze niet meer wennen aan de wieg, dus met 3 maanden lag ze al in haar ledikant.
We gaan voor bostvoeding dus rooming in tot we het zat zijn. Wat ik wel apart vind om te lezen, is dat sommigen hun kindje in de reiswieg leggen. Die dingen zijn bedoeld op de wagen, voor buiten. Ze ventileren daarom heel slecht. De vk en kraamzorg zijn er hier heel stellig in, kind in reiswieg op de kamer is not done
Na 9 maanden samen geleefd te hebben van het ene op het andere moment alleen....nee, toch niet Daarnaast de connectie met wiegedood en voor ons was het duidelijk:lekker in de wieg naast mij. En supermakkelijk met de voedingen:uit bed,aanleggen,drinken,weer in bed. Zeker in de winter heerlijk dat ik m'n bed niet uit hoefde
Dat viel mij dus ook al op. Aan de ene kant hoor je overal hoe belangrijk het is dat de spijlen van het ledikantje open zijn en het bedje goed kan luchten, en tegelijk zie ik heel veel dames die hun kindje de hele nacht in zo'n dichte wagenbak leggen, die niet ademt... Ben dus niet de enige die zich daarover verbaasd.
Precies hetzelfde hier! Ons zoontje sliep zelfs al vanaf nacht 3 door. Het leek wel of hij meer rust had en hij ook. We hebben het 2 nachten geprobeerd met als resultaat dat wij bij elk geluidje recht overeind zaten in bed en hij, bij wijze van spreken, hetzelfde bij ons. Ik weet ook niet of ik het bij een eventuele volgende wel zou doen. Ik heb het wiegje voor in de kraamweek en daarna nog wel voor de slaapjes gebruikt. S nachts in de wieg in z'n eigen slaapkamer en overdag op onze kamer. Maar je moet gewoon doen waar jij je goed bij voelt!
Dat was voor mij geen discussiepunt. 9 maanden in mij gewoond en dan ineens alleen in een bedje, nou nee echt niet. Mijn hart breekt bij het idee alleen al. Hier 12 weken bij ons gelegen. De eerste weken vooral op ons, nouja, we sliepen allemaal niet. Omgedraaid dag en nacht ritme en veel krampjes. Onze kamer is groot genoeg voor het ledikantje dus die hadden we gewoon verschoven. Ik vond wakker worden van elk geluid geen probleem. Je moet aan elkaar wennen, dat is logisch. Mijn nachtrust was voor mij toen echt niet belangrijk. Zeker met voeden vond ik het fijn om al wakker te worden van het gesmak (hongersignaal) ipv gehuil.
Hier gewoon eigen kamertje, in eigen bedje, hebben we met onze dochter ook altijd gedaan, en ging gelijk heel goed, dus doen het nu weer..