Hier de kleine 2 maanden op onze slaapkamer gehad. Ze sliep 2 weken door en toen hebben we op haar eigen kamertje gelegd. Met de borstvoeding was het ideaal om haar op onze kamer te hebben, en ik vond het gewoon een heel erg fijn gevoel. Je bent lekker dicht bij elkaar, je hoort en leert de geluidjes kennen. Ik zou het iedereen aanraden.
Onze oudste heeft zo'n 5 maanden bij ons op de slaapkamer in een wiegje geslapen. Toen paste hij er niet meer in. Ik vond het ideaal. Lekker dicht bij me, handig met nachtvoedingen en voor hem lekker knus in een wiegje ipv zo'n groot ledikant. De overstap naar zijn eigen kamer was geen enkel probleem. Onze jongste ligt nu ook alweer ruim 2 maanden bij ons, we zien wel hoe lang dit past. Ik zou gewoon je gevoel volgen, de buitenwereld heeft altijd wel aan te merken, dus lekker doen wat jullie zelf willen!
Van tevoren had ik gedacht om onze baby gelijk op haar eigen kamertje te laten slapen. We hadden het wiegje dan ook op haar eigen kamertje gezet. Maar na de bevalling een paar nachtjes in het ziekenhuis te hebben doorgebracht met haar naast mijn bed, voelde het een stuk beter om haar in onze slaapkamer te laten slapen. 's Nachts stond de wieg letterlijk naast mijn bed, zodat ik bij elk geluidje in kon grijpen. Als ze in haar eigen kamer gelegen zou hebben, zou ik steeds op moeten staan en naar haar kamertje moeten lopen. En dat sloopt je, vooral als zoiets bijvoorbeeld elke 10 minuten gebeurt en je nog aan het herstellen bent van de bevalling. Tevens vond ik het fijn omdat ik mijn dochter nog helemaal niet kende, ik wist nog niet welk geluidje waarbij hoorde. Na een maand is ze naar haar eigen kamertje verhuisd. Aan de ene kant vond ik het moeilijker dan ik had verwacht (stukje 'loslaten') maar aan de andere kant was het fijn om de slaapkamer weer voor jezelf en je partner te hebben.
Roos heeft de eerste maanden bij ons op de kamer gestaan in haar wiegje. Het was heel handig voor de borstvoeding want je hoort de eerste voedingssignalen en dus heb je geen overstuur huilend kind. Ik vond het ook wel iets heel knus hebben, trouwens. En we hebben nooit een radiator aan gehad. Wél het raam dicht, behalve overdag, om even te luchten. Toen ze erg bewegelijk werd, hebben we haar in haar eigen kamertje gelegd ( het ledikantje paste ook niet op onze kamer) en ik bleek degene te zijn die daar moeite mee had. Zij sliep meteen goed daar...
Boaz tot 3 maanden in zn wiegje naast mij geslapen. Niet vanwege de bv want wij verschoonden ook 'snachts zn luier maar omdat ik t prettig vond om mn kindje goed te leren kennen en dat Boaz onze ademhaling enzo ook 'snachts hoorde. Wat ik ook belangrijk vond was dat ik hem niet wilde laten huilen vanwege honger, en zo kon ik de hongersignalen al eerder oppikken. Nu in zn eigen kamertje omdat de wieg echt te klein werd, en net als bij Hellen, ik had er meer moeite mee dan Boaz. En ik heb wel de babyfoon aan naast mn oor......dat is weer de volgene stap voor mij . Maar er is geen goed of slecht, gewoon doen wat goed voelt voor jou.
Tijdens mijn eerste zwangerschap twijfelde ik, na de geboorte toch naast ons neergelegd en inmiddels slapen ze met z'n tweetjes naast ons!
Mij persoonlijk lijkt het ook heel prettig om haar, na haar zo lang bij me te hebben gedragen, de eerste paar weken nog naast me te hebben. Dus ik denk wel dat ik haar bedje naast ons bed ga neerzetten.
Wij hadden de Kindeklein hangwieg naast het bed hangen tot ze zes maanden oud was en vervolgens nog drie maanden een ledikantje naast ons bed. Ze is met bijna tien maanden overgegaan naar haar eigen kamer en sliep ook daar gelijk prima door. Ik gaf/geef borstvoeding dus ik vond het praktischer en ook gevoelsmatig konden we het niet over ons hart verkrijgen om na negen maanden warme mama buik zo'n kleintje opeens alleen te laten liggen.....zo zielig. Het is al zo'n overgang voor ze! Uit onderzoek blijkt ook dat wiegedood minder vaak voorkomt bij kindjes die bij de ouders op de kamer slapen.
Ik lees overal dat het weigje naast het bed staat. Dat zou bij ons echt niet passen. (We hebben aan beide kanten net loopruimte naast het bed.) Dus het wiegje zou bij ons aan het voeteneind komen te staan.
Wiegje stond bij ons ook niet naast het bed. Dat paste ook niet. Maar het stond op een heel mooi en rustig plekje naast de linnenkast!
hoi, mijn eerste dochter heeft zo`n 8 weken bij ons op de kamer geslapen, maar wij deden geen oog dicht omdat madam snurkte als een bouwvakker. Mijn man zei toen al een week of 2 laten haar maar gewoon naar haar eigen kamertje doen, nee riep ik echt. Maar op een nacht nadat ik weer niet kan slapen door het gesnurk heb ik in mijn eentje rond 4.00 dat wiegje naar haar eigen kamertje verschoven. Vanaf toen hebben we met zijn allen heerlijk geslapen!Verder gaf ik inderdaad ook borstvoeding maar kon niet zeggen dat het daarom nou zo handig was. Ik bedoel voor een schone broek moet je toch ook naar de commode in der eigen kamer??? geloof niet dat mijn man het erg prettig zou vinden dat ik midden in de nacht de lampen ga aan doen. (hij moet de volgende dag weer vroeg op om te werken.) Nu deed ik alles in het donker en verschoonde haar dan op haar eigen kamer. mijn tweede dochter heeft alleen in de kraamweek bij ons geslapen, maar die had dezelfde streken als mijn oudste dus dat was rap bekeken. Wel werd ze naar 3 weken enorm onrustig, waardoor ze toen nog een paar nachten bij ons op de kamer sliep, maar nadat we haar zijn gaan inbakenen sliep ze weer lekker op haar eigen kamer.
hier beide kids op de slaapkamer, om 2 redenen. bij de eerste hadden we geen ruimte, en nu zijn we 2 dagen voor de bevalling verhuisd, dus baby kamer is nog niet af. maar vind het wel ideaal, met voeden, maar ook zodat ik niet om ieder dingetje de kou in hoef (speentje kwijt oid). en heb ook zo´n mama beer gevoel, wil mijn kleintje in de buurt hebben.
Wij hadden die eerste maanden een nachtlampje aan 's nachts en de verschoonspullen bij de hand. Dan verschoonde(n) ik/we haar op bed (de eerste weken deden we alles samen, ook al moest mijn vriend na een week weer werken). Ik vond het dus wel ideaal, want ik hoefde mijn bed niet uit.
Hier ook, het enige extra wat ik hier altijd had was een fleecedekentje om over me heen te slaan tijdens het verschonen. Voeden deed/doe ik altijd liggend. Alleen deed ik het zelf, omdat mijn man altijd tegen 5-en op moet staan.
Bij ons hebben de oudste twee nooit bij ons op de kamer gelegen met het bedje. Natuurlijk wel regelmatig lekker bij ons in bed, maar niet hun eigen bedje bij ons. Enige rede was eigenlijk dat ik tijdens de zwangerschap besloten had dat twee bedjes bij ons op de kamer te vol werd, meer reden had ik er niet voor. Altijd prima gegaan hoor, ook met de borstvoeding, maar toch erg spijt gehad achteraf. Gelukkig kregen we nog een kans doordat ik wederom zwanger was. De jongste ligt nu met 10 maanden nog altijd lekker bij ons op de kamer. Eerst in het wiegje, en vanaf een maand of 7 geloof ik (weet het niet eens precies...) in het ledikantje. Voorlopig laten we haar ook echt nog lekker bij ons liggen, moet er niet aan denken haar in dr eentje op een kamertje te leggen. Met de nachtvoedingen, hier altijd gewoon een lampje aan. Vriendlief is toch vrijwel altijd wakker. Zowel bij de eerste twee als bij de derde. Hij vind het gewoon heerlijk genieten om zijn kindjes zo lekker te zien drinken, daar wil hij ook snachts gewoon bij zijn. Prima dus, ik vind het wel fijn en hij dus ook. Eigenlijk heeft ie geen een nachtvoeding van de kindjes gemist, ook niet wanneer hij gewoon de hele dag moest werken enzo. Verschonen deden we in het begin wel snachts, en dan bij de tweeling gewoon aan de comode omdat ze daar toch sliepen en we erheen moesten. Jongste deden we gewoon op ons bed, spullen liggen standaard op het nachtkastje. Maar eigenlijk verschonen we echt al een tijd niet meer snachts, luier zit dan echt nog niet erg vol ofzo, dus waarom verschonen !
mooi hoor van je man dat hij zo betrokken is!!! die van mij leek `s nachts nooit zo goed te weten wat hij moest doen, dus bleef maar slapen. nou moet ik ook zeggen dat ik `s nachts ook niet op me best ben, dus toen hij de eerste nacht naast me stond te draaien en vreselijk in de weg stond, zei ik ga alstublieft weer terug naar bed. volgens mij vond die dat ook niet heel erg. verschonen op de kamer `s nachts heb ik misschien 1 of 2 keer gedaan, maar keer er last van mijn rug van en kon het voor mijn gevoel niet lekker om mijn gemakje doen. verder hadden mijn meiden het voor de gewoonte om voor de voeding een poepbroek te hebben en daarna ook weer!! gelukkig waren we bij beide binnen de 2 mnd van de nachtvoedingen af.
Bij ons heeft ze de eerste tijd ook op onze slaapkamer geslapen, maar wij werden van elk kuchje en geluidje wakker. Ze is vrij snel naar haar eigen kamer gegaan en hadden dan de deur dicht ivm de kat en bij ons stond de babyfoon aan. Bij een tweede zou ik het ook zo doen. De babykamer grenst wel aan onze kamer.
Onze dochter heeft ruim 6 maanden in een hang wiegje aan ons voeten eind geslapen, en toen paste ze niet meer. Ze werd ook wakker van de wekker van mijn man, ja toen was het helaas tijd om te verhuizen. In het begin erg handig met de nachtvoedingen, even snel aanleggen en daarna hup weer verder slapen. Later vonden we het ook heerlijk om naar die geluidjes te luisteren midden in de nacht.
Haha, nouja vooruit, lekker laten slapen dan, en tja als je Bij mijn vriend was en is het ook echt zijn eigen keus geweest, hij hoeft van mij echt niet wakker te zijn. Aan de andere kant, ik vind het toch ook wel heel lekker die momentjes samen zo, overdag toch een stuk minder gezien er nu nog 2 rond lopen. En tja hier totaal niet snel geen nachtvoedingen meer, M met ong 10/11 mnd, R met ong 16 mnd, en B nog niet. Die poepbroeken komen me idd erg bekend voor, hier in het begin wel gehad, later niet meer (gelukkig). Maar als je last van je rug krijgt, dan zou ik idd voor de commode kiezen hoor ! Ik zit gewoon op het bed, benen wijd (dat klinkt fout, haha) baby ertussen en dan verschonen !