Wies start met IUI

Ha Wies, dat klopt dus precies met wat je dacht, die eisprong. Nu weer 2 weken uitzingen... Ik herken zo wat je schrijft over al die zwangeren, het klinkt alsof jij net zo'n grote vriendenkring hebt als ik. Bij mij was het ook drie jaar lang 1 per maand. In mei hadden mijn lief en ik een lijstje gemaakt van wie nu nog konden volgen (ook de onwaarschijnlijken) en guess what: het hele lijstje was binnen 3 maanden zwanger. Maar goed, toegegeven, ik ben het nu ook en dat maakt het stukken draaglijker. Maar ik heb nog steeds geen zin in: ''O wat zijn we leuk samen zwanger-gedoe'' met mijn vriendinnen, nadat ik eerst 3 jaar aan de zijlijn pijn heb gehad. Nu is het eerst en vooral van mij en mijn liefje en we leren het geluk langzaam omarmen, al blijft het kwetsbaar. Wapen je tegen de kraamfeestjes, zou ik zeggen, en skip er zoveel mogelijk. Ik ben nog steeds niet bij een aantal geweest, ik vraag er gewoon begrip voor! Je hebt al je energie voor jezelf nodig nu meid! Zeker met de aankomende IVF. Sterkte voor je schoonzusje, hoop dat het allemaal goed zal verlopen. Denk aan je! Doei

 

Ik heb het er nu bijvoorbeeld nog steeds moeilijk mee als iemand in mijn buurt in een hup en een gauw zwanger is geworden... de nicht van mijn man bijvoorbeeld is nu 1,5 jaar samen met haar vriend en is 2 weken geleden bevallen van hun kindje... ik kan er niet tegen vergeleken te worden met haar omdat ik mijn zwangerschap veel specialer vind De hele MMM blijft voor mij een gevoelige plek en dat zal niet veranderen vrees ik... ik moet bekennen dat ik dan ook nog steeds niet op kraambezoek ben geweest ik kan het momenteel echt niet opbrengen maar ik gebruik maar als excuus dat ik hoogzwanger ben en geen fut meer heb om langs te gaan! Ik weet dat ik me eigenlijk moet schamen maar ik kan het echt niet en ik vind mijn gevoelens momenteel nu eenmaal belangrijker

Wies, fijn dat je een duidelijke temp stijging had! Dan ben je toch zeker dat je weer in de wachtweken bent beland! Wanneer is jullie gesprek nu weer juist?

 

Maris, je hoeft je daarvoor helemaal niet te schamen volgens mij, natuurlijk blijft de MMM voor ons allemaal een gevoelig onderwerp en als je hoogzwanger bent dan hoef, nee mag, je je al helemaal niet forceren tot dingen die niet goed voelen. Zwanger of niet, ik denk dat wij ons nou eenmaal makkelijker identificeren met meiden die het ook moeilijk hebben of hebben gehad hiermee, dan met meiden die zo ongeveer van de wind zwanger worden en dat de grootste vanzelfsprekendheid lijken te vinden...

 

Hallo,

Ben er ook weer even. Ik ben jullie aan het verwaarlozen, maar niet expres. Misselijkheid is nog niet weg, en de vermoeidheid ook niet vrees ik. Als ik thuis kom uit mijn werk, plof ik op de bank en heb ik niet eens meer energie om de laptop op te rapen om even gedag te zeggen. Maar ik denk wel aan jullie hoor.

@ Wies: de laatste maand spontaan he. En het kan nu ook weer gewoon gebeuren. Dat is het gekke als je niet weet wat er is, net als bij ons, vallen jullie toch nog altijd in de categorie: statistisch gezien pech toch? Ik weet niet of het beter is te weten wat de oorzaak is, of niet, maar eigenlijk maakt het ook niet uit. Wat ik wel weet is dat elke maand een verse start is, elke maand kan het muntje toevallig de goede kant op rollen. De kans wordt niet groter als het al vaak mislukt is, maar ook zeker niet kleiner. Ik duim dus weer net zo hard voor je als altijd.
En sterkte met de kraamfeestjes. Ik mijd ze nog steeds, nu met excuus dat ik misselijk ben, maar voornamelijk omdat ik het nog altijd niet wil. Lukt gewoon niet. Vind het al heel wat als ik een kaart stuur en ik hoop dat die mensen dat ook begrijpen.

@ Eva: ben zo blij voor je, een tweeling! Hoe is het met jouw misselijkheid? Trek je het een beetje?
@ Jinky: en jij?
@Marissa: voel met je mee voor de laatste loodjes. Heel veel sterkte!
@ Hopefully: hopelijk geniet je van je vakantie. Maar kom naar huis, ik mis je!
@ Vruchtje: hoe is het met jouw buikje? OOk nog niet echt aanwezig voor de rest van de wereld, maar wel voor jezelf? Mijn nieuwe zwangerschapsbroeken zitten heerlijk, maar zakken af... Dat was ook weer niet helemaal de bedoeling he. En dat terwijl ik in de spiegel echt zo naar dik geworden ben.

Vandaag was onze tweede echo. Het is nu echt een echt kindje, met handjes en voetjes en een heel parmantig neusje. Heel apart. Mijn lief had er tranen van in de ogen. Ik heb de hele echo door gegiegeld van de zenuwen. Het blijft zo ongelofelijk, dat het nu echt zo is. Ik kan er echt niet bij.

Om de een of andere reden straal ik overigens niet uit dat we uit de mmm komen. Zowel de verloskundige pas, als de echomevrouw vandaag, vroeg of het in 1 keer gelukt was. Waarom vragen ze dat? Alsof dat zo vanzelfsprekend is! Dan merk ik ook wel hoe diep de pijn nog zit. Ik reageer daar dan dus heel aanvallend op: Nee, dit was poging 321. Mag het eindelijk?

De echomevrouw schrok ervan, en zei toen, jeetje, wat ontzettend stoer dat jullie niet afgehaakt zijn. Ik wist niet hoe ik moest reageren, of ik dat nou als compliment op ging vatten of als stomme tactloze opmerking. Ik heb het maar op het eerste gehouden, we kregen het mooiste kindje ter wereld te zien. En daar kwam toen een heleboel positieve energie vanaf.

Dikke kus voor allemaal!

 

Hey meiden,

Srb: wat fijn dat de tweede echo goed is en dat het nu echt op een mensje gaat lijken, ik kan me voorstellen dat het ongelofelijk blijft.
Heelveel beterschap meis, ik hoop voor je dat de misselijkheid nu snel op de achtergrond raakt!

Eva:Hoe gaat het met jou? is je buikpijn al wat minder aan het worden?

Wies: hey meis, ik begrijp je volkomen, ik vond en vind het ook erg moeilijk om in de aanwezigheid van mijn schoonzusje te zijn, hoogzwanger. Laat staan je hele vriendengroep. Je hebt groot gelijk dat je het een beetje probeert te ontlopen, je probeert toch de pijn te ontwijken. Denk maar lekker aan je zelf, hoe moeilijk en egoistisch dat soms ook lijkt, jij bent degene die de pijn ervaart, het verlangen. Ik denk aan je en ik hoop dat deze maand jullie een wonder brengt!

Hopefully en vruchtje, hoe gaat het met jullie?


Alles gaat goed hier.
Ik ben even wat meer op de achtergrond, omdat het allemaal even tot mij door moet dringen.
Ik ga verder met mijn dagelijkse dingen, maar eigenlijk staat mijn wereld even stil, vol blijdschap en vreugde en ongeloof.
Ik kijk erg uit naar de eerste echo!

Sinds vorige week met mijn nieuwe baan begonnen op een kinderdagverblijf, erg vermoeiend, maar wel leuk.


Liefs Jinky

 

Hoi meisjes,
Allereerst: SRB wat fijn dat de echo goed was en dat je liefje tranen kreeg, dan wordt het nu voor haar ook ineens heel concreet en reeel, is toch anders als het niet in je eigen lijf zich afspeelt.
En Jinky wat heerlijk dat je zo blij bent en succes met je nieuwe baan, loop niet te hard van stapel en neem veel rust na je werk!
Wies, sterkte met weer aftellen, SRB heeft gelijk zoals ze het opschreef over het muntje dat zomaar eens de goede kant op kan rollen, ik duim ervoor!
Ik ben vreselijk triest, down, misselijk en ellendig. Gisteren heb ik uiteindelijk toch mijn lieve lieve katje van 13 moeten laten inslapen. Dat op zichzelf is al vreselijk genoeg, maar ook het moment van inslapen vond ik zo ontzettend moeilijk en zielig. Het was wel heel fijn dat de vriendin van een vriend van ons wilde komen om het te doen, gewoon rustig thuis op haar plekje boven. Ze raakte alleen even in paniek van de narcoseprik en daarna viel ze in mijn armen in slaap. Toen nog het spuitje en ze was weg. Mijn hart brak en ik ben nog steeds ontroostbaar. We hebben haar een mooi plekje gegeven in de tuin. Het huis is zo leeg zonder haar. Als iemand me door die vreselijke MMM en vooral de laatste periode met IVF heeft heengesleept, dan is zij het wel. Als bondgenootjes lagen we uren op de bank samen of in bed. Ze kroop dan helemaal in me met haar koppie tegen mijn kin, in en in tevreden als ze maar dichtbij me was. En dat kleine wezentje moet ik nu dus missen. En ook al groeien er een of twee ukkies in mijn buik, ik voel alleen maar verdriet. Met een paar dagen zal ik wel weer wat opvrolijken hoop ik. Ik doe overigens mee met SRB met de giga misselijkheid en vermoeidheid, dus mijn roze wolk is ver te zoeken en moet de hele dag mezelf streng toespreken dat ik niet teveel ga klagen en inzie dat het voor een heel mooi doel is waar ik jaren op heb gehoopt. Jullie horen weer van me als ik iets vrolijkers te melden heb, sorry meiden. Maar ik weet dat jullie net zo gek van jullie huisdieren zijn. Groetjes

 

Wat vreselijk Eva, heelveel sterkte meis, je hebt haar een mooi en fijn leven gegeven, Dikke knuffel

 

Wies: meid hoe is het met je. Heel veel succes in de wachtweken. Ik ben het met SBR eens elke maand heb je weer kans en rolt het muntje goed.

evaz: ahh wat ontzettend verdrietig van je kat. Ik kan me voorstellen hoe moeilijk je het hebt en verdriet. Ik heb ook 2 katten en het zijn echt mijn kanjers. Hoe is het verder met je voel je je een beetje beter? Ook qua buikpijn?

Jinky: goed om te horen dat je nieuwe baan je bevalt. Snap dat het vermoeiend is maar dat komt natuurlijk ook nog eens extra door je zwangerschap. Ik snap dat je wereld even stilstaat zo herkenbaar.

SBR: leuk om weer wat van je te horen. Gefeliciteerd met weer een goeie echo . Wat lief dat je liefje tranen had het is ook heel bijzonder. Ik heb een echo van afgelopen vrijdag in album staat. Begint ook echt een minimensje te worden. Morgen nog een echo ben toch weer heel nieuwsgierig. Morgen gaan ze het ook uitwendig doen ipv inwendig. Hier ook al een klein buikje. Als ik iets straks aan heb zie je het wel. Op mijn werk weten ze het nog niet (ga volgende week vertellen) draag nu dus nog wijde blousjes. Ik heb ook mijn 1e zwangerschapsbroek gekocht sommigen broeken krijg ik gewoon niet meer dicht hi hi.

hopefully: hoop dat jij lekker aan het genieten bent van je vakantie. Wel leuk als je weer terug bent straks.

Marisha: hoe is het met jou? Heb je al verlof?

gr vruchtje

 

Eva, een heel dikke knuffel meis, die kan je nu wel gebruiken! Ik kan me je verdriet en radeloosheid wel voorstellen nu je afscheid hebt moeten nemen van je lieve maatje Ik leef met je mee meis! Die misselijkheid doet er wss ook geen goed aan en al die hormonen waar je lijf nu vol mee zit ook niet! Hopelijk kan je toch snel op die roze wolk krabbelen!

Wies, hopelijk valt dat dubbeltje nu wel eens op de goede kant!

SRB, gefeliciteerd met jullie tweede goede echo! Zal ook wel weer een opluchting zijn want nu ben je weer een stap verder en weet je dat het nu gewoon goed blijft gaan! Gelukkig zal over een week of 2 die misselijkheid en vermoeidheid ook helemaal over zijn... je leeft op hoop

Vruchtje, toch leuk he, eindelijk zwangerschapskleren scoren Ik moest me steeds maar voorhouden dat dit tijdelijk was en ik maar niet te veel kleren moest kopen want dat ze maar enkele maanden meegaan maar dat was heel moeilijk

Jinky, wat fiijn dat je nieuwe baan leuk is! Maar het zal wel vermoeiend zijn in combinatie met die hormonen! Ik kan me trouwens wel vinden hoor, in je opmerking dat je wereld stil staat... hopelijk gaat de tijd tot jullie eerste echo heel snel vooruit!

Hier gaat alles trouwens goed maar sinds twee dagen heb ik zo'n last van gezwollen voeten... ik heb net olifantenpootjes en mijn huid trekt ook erg... ik lig dus achter mijn bureau met mijn voeten op een hoge verhuisdoos zodat mijn voeten boven mijn bureau uitkomen... echt geen zicht maar anders hou ik het niet vol om te werken (echt pijnlijk) Ik ben trouwens echt aan het aftellen nu... nog 9 dagen werken... het einde is in zicht! En dan natuurlijk nog 4 weken om alles in orde te brengen voor onze kleine uk! Trouwens ook heel spannend dat ze bij een bedrijf bij ons in het dorp iemand zoeken met net mijn profiel en de vacature niet ingevuld geraakt en ik mijn cv maar eens heb opgestuurd. Heb vandaag te horen gekegen dat ze het niet uitsluiten om tot maart op mij te wachten indien we tot een akkoord zouden komen! Ik mag dus hoogzwanger gaan solliciteren

 

gefeliciteerd meis!

 

Ik had gisterochtend wat roze slijm verlies en net een half uur geleden weer even, ik vind het zo eng

 

Tante wies ontzettend gefeliciteerd met je nichtje . Dat jij maar de eerst volgende mag zijn in je familie. Verder alles goed?

Jinky: het is rozigslijm, dus geen bloed? Snap dat je het eng vindt maar volgens mij kan dat echt geen kwaad misschien vaatje gesprongen is of zo. En trouwens ook als je wel wat bloedverlies hebt hoeft het niets te betekenen. Hoop dat ik je een beetje gerust hebt gesteld. Gelukkig komt je 1e echo steeds dichter in de buurt.

evaz: hoe is het met jou gaat het een beetje? Wanneer heb jij trouwens weer een echo?

Marisha: heerlijk zeg nog 9 dgn werken. Groot gelijk dat je gaat solliciteren nee heb je ja kan je krijgen klinkt heel positief en veel succes.

Hopefully: ik mis je wel hier op het forum hoor.

all: hier gaat alles goed. Gisteren weer een echo gehad nu uitwendig en hartje ook gehoord. Was echt een beetje emotioneel. O ja we hebben niet gekozen voor de combitest (zoals ik misschien al had gezegd) maar ze keken wel naar de nekplooi en die zag er in ieder geval keurig uit. Hebben zelfs al afspraak moeten maken voor de 20 wkn echo die hebben we 20 nov.

Fijn weekend allemaal.

liefs vruchtje

 

Vruchtje: super meis, dat de echo weer goed is en dat je het hartje uitwendig hebt gehoord, wat een mooi moment moet dat inderdaad zijn.
Op naar de 20 weken echo!

Het is alleen roze slijm verlies, ik lees wel meer dat het niks hoeft te betekenen en dat het een bloedvaatje kan zijn, maar ik krijg er echt de zenuwen van, gelukkig over een paar dagen een echo.

Liefs Jinky

 

Lieve meiden,

Ik ben weer terug in het land. De vakantie was super, alleen toch wel emotioneel. Heb een aantal keren flink lopen janken, maar dat hoort er ook bij. Kan mijn mannetjeook eens zien hoe ik me voel op zulke momenten, normaal gesproken ziet hij niet alles en ben ik vaak emo als ik alleen ben. Nu kon hij er niet onderuit.

Wies, je zit weer op dat fijne/ellendige wachtbankje.
Ook al heb je er geen vertrouwen in dat het op de natuurlijke manier ook goed kan gaan (zou ik ook hebben)....niet geschoten is altijd mis.
Ik hoop dat wij de rest snel zullen volgen en het liefste tegelijk, het is altijd zo vervelend dat er 1 de laatste moet zijn.

Merk dat ik ook emo ben bij het teruglezen van jullie berichtjes. Eva wat naar dat je je katje toch hebt moeten inslapen. Die van mij is er al een tijdje niet meer, maar mis haar nog bijna iedere dag, vooral met dit soort dingen.
Wel super dat jullie een tweeling krijgen...grappig dat heb ik vanaf het begin ( dat ik hoorde dat je er 2 teruggeplaatst kreeg) al gedacht bij jullie. Hopelijk kan je snel genieten en is de misselijkheid etc ook snel weg.

Mijn beste vriendin is met haar zwangerschap ook zo kwaad geworden. Die bleef maar roepen: de roze wolk bestaat helemaal niet. Maar als je uiteindelijk je kindje in je handen hebt, ben je alles weer vergeten.

Marisha, voor jou is het nu echt aftellen geblazen. Moet gelukkig toch ook nog lachen, als ik me indenk hoe jij achter je bureau zit. Kan me voorstellen dat het voor jou niet al te prettig is. Wat super dat je hoogzwanger kan solliciteren. Werk je nu ver van huis?

SRB, wat naar dat je je nog steeds niet lekker voelt. Je zou nu verwachten dat dat ieder moment moet stoppen. Op naar de goede weken.
Weer een mooie nieuwe echo, wat gaat dat snel he. Ik kan me de dag nog zo goed herinneren dat je de testen deed. Het lijkt als de dag van gister, maar ondertussen ben je gelukkig al ver op weg. Overgeven in de auto van je collega, ook errug lachwekkend om te lezen, maar een ramp op het moment dat het je overkomt. Ik moet er niet aan denken, maar het zal mij ook vast overkomen.

Jinky, besef je je het al een beetje. Wat een super nieuws zeg! Ik moest op vakantie even kijken hoe het met je ging....en ja hoor RAAK!
Ben heel erg blij met je, maar miste wel meteen je topic.

Vruchtje, ook alweer een echo gehad. Nog even dan is het november....de 20 weken echo....wat vliegt de tijd ook voorbij. Hoe is het met jouw kwaaltjes?

Wies, ik vergeet je helemaal te feliciteren met je titel tante. Ik hoop dat het goed gaat met Iris. Nu maar snel volgen.

Wou ook nog even reageren op het onderwerp of de zwangeren nou wel of niet moeten blijven op het topic van Wies. Nou is het natuurlijk haar topic en kan ik er dus niet al te veel op zeggen, maar ik zou het geweldig vinden.....ik zeg het verkeerd.....ik vind het juist geweldig dat jullie ons blijven steunen....en hoop dat jullie blijven. Zo is het toch erg vertrouwd.
Natuurlijk is het moeilijk om te lezen als er iemand zwanger is en jij het zelf niet bent, maar jullie hebben allemaal in dezelfde molen gezeten en weten maar al te goed wat je meemaakt en hoe je je voelt.
Hopelijk kunnen we snel een ander topic openen.

Dinsdag moet ik op gesprek bij de gyn. Dan gaan we bespreken wat er allemaal gaat gebeuren en of we de IUI officieel gaan afsluiten. Voor IVF of ISCI zxal ik naar een ander zh moeten, dus het is even afwachten. Dinsdag weten we meer.

Nou ik ga maar weer eens een wasje draaien en even bijkomen van de reis, al moet ik vanmiddag wel naar een feestje toe. Morgen weer werken, zal wel zwaar worden. Ben benieuwd hoe veel email ik heb.

Dikke knuff.

 

Hallo,

Fijn dat je er weer bent Hopefully! Heb je gemist! Heb je ondanks alle tranen wel een goede vakantie gehad? Zet je wat foto's in je album?
Konden jullie er nu samen goed over praten, nu hij wel de hele tijd bij je was?
In ieder geval superspannend dinsdag. Hopelijk komt er iets uit waar jullie mee verder kunnen. Overstappen naar een ander ziekenhuis is waarschijnlijk eng, maar biedt in ieder geval weer nieuwe mogelijkheden.

@ Eva: Hoe is het nu, een paar dagen later? Het is moeilijk he, zo afscheid te moeten nemen van zo'n ontzettend lief beestje. Hebben jullie haar zelf begraven?
En hoe is het met de misselijkheid? Heb je al wat trucjes ontdekt om het beter te maken? Geen tomaatjes in bed gok ik Misschien helpt fruit bij jou ook wel? Ik weet wel dat constant eten in ieder geval het meest werkt, maar dat is moeilijk, als je je zo rot voelt. Veel slapen ook he, dat helpt ook voor je algehele gevoel waarschijnlijk.

@ Wies: hoe is het met jou? In ieder geval van harte gefeliciteerd met de geboorte van je nichtje. Ben je er vooral blij mee, of roept het toch wel gemengde gevoelens op? Hopelijk kun je ervan genieten.
Hoe is het op dit keer op het wachtbankje? Heb je nog wel een beetje vertrouwen? Hopelijk wel. Ik duim voor je!

@ Jinky: hoe is het met jou? Hopelijk is het bij dat ene beetje roze slijm gebleven. Kan vanalles zijn inderdaad. Maar het maakt het wel spannend zeg. Niet fijn. Sterkte! En dinsdag al de echo, dat is gelukkig dichtbij.

@ Marisha: heel veel succes met je sollicitatie! Leuk zeg, zo hoogzwanger solliciteren In feite is dat misschien juist een mooie periode, meestal hoef je toch niet meteen te beginnen en nu weten ze in ieder geval dat je over een paar maanden echt kan beginnen.

@ Vruchtje: ben wel een beetje jaloers op je vele echo's hoor. Blijf je gedurende je hele zwangerschap bij de gyn? Of stap je ook over op een verloskundige?

Hier gaat het ondertussen inderdaad wat beter. Ben nu nog wel regelmatig misselijk, maar niet meer constant. Gisteren was ik helemaal optimistisch, ik werd zonder misselijkheid wakker, dus helemaal blij. En toen vergat ik te eten en was het alsnog mis Ach ja.
Mijn buik neemt wel al echt gekke proporties in. Ook tussen mijn ribben, waar het normaal vrij plat is, komt hij naar voren, heel raar. Maar wel fijn, nu begint het een echte zwangere buik te lijken, in plaats van teveel chocolaatjes.
Dinsdag mag ik weer naar de verloskundige, ben zeer benieuwd hoe zij vindt dat het gaat. Hopelijk kan ze het hartje weer laten horen.

Succes met wassen Hopefully, en allemaal nog een fijn weekend verder nog!

 

Wies, gefeliciteerd met de geboorte van je nichtje! En veel succes met je gesprek vandaag!

Hopefully, welcome back!

Jinky, veel succes met de echo morgen!

SRB, gelukkig niet meer zo misselijk lees ik! Langzaam aan geraak je van die kwaaltjes af (maar ze komen op het einde wel weer terug hoor )

Eva, hoe gaat het met de buikpijn?